Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
29-01-2012
LEVEN EN LATEN LEVEN! COLUMN - door Wayn PIETERSZ
Het laatste nieuws dat ik uit Brazilië ontving kwam van mijn vriendin in Itaborai bij Rio de janeiro. De regen valt daar met bakken uit de hemel en de straten lijken wel modderpoelen. Het is eind januari en warm. De kleine hond Suzie heeft denkelijk kleintjes op en de grote wit zwarte Lua moest nodig medicamenten hebben. Zo nu en dan wordt er iemand vermoord in de buurt, oorzaak is vaak wraak in de drugswereld, een liefdes wraak of om enkele reais, daarom is criminaliteit is niet te verwaarlozen. Ik spreek dan niet over Rio de Janeiro zelf, dat is een gerichter verhaal omtrent criminaliteit. Daar is de norm hard, en gecompliceerd. Politie, drugs, wraak, armoe.
Er stortte onlangs een gebouwen complex in elkaar en nam twee andere mee, zeker 15 doden en de gevolgen zullen wel nooit helemaal te overzien zijn, Wie is schuldig? De aannemer? Verdomme, corruptie is een beter woord. Brazilië is vol van arrogante hypocrieten, geldduivels die het land de naam geven als een vooruitstrevende natie. Ok. Denkelijk zal de Braziliaanse economie wel vloeien, maar bij mijn laatste bezoek aan het land was er voor de arme donder weinig van te merken.
straatverkoper op de fiets in Itaborai
Prijzen stijgen de pan uit en het minimum loon is dan ook beschamend met omgerekend zo'n 260 euro. Criminaliteit is dan ook gewoon, zoals het altijd al was en niet alleen in Brazilië. De politie is corrupt en de favela groeit nog steeds. De miserabele in het noordoosten is daar ook een gevolg van. Vele mensen komen uit die streken gedreven door droogte en armoe. Daar waar gezinnen leven van 230 reais (100 euro) per maand.
En hoe zit het met de Belo Monte dam? De Xingu rivier huilt, de Indianen zijn kwaad, woest op een onbegrijpelijk plan van de regering en de superkapitalisten om hun plan door te zetten. Waarom? Laat de mensen leven in hun natuur zij die weten dat alles beperkt is, maar met gevoel duurzaam. Ondanks de miljoenen handtekeningen op internet sites, de woorden van leider Raoni, de velen die zich inzetten voor begrip, gaat de bouw gewoon door met toestemming van president vrouwe Dilma Roussef. Wat moet ze anders, zeggen sommigen, ze moet wel anders wordt ze ontzet. Gemakkelijk lullen. Doch de strijdt tegen de voortgang van de bouw is nog gaande. Ik ben geen pessimist maar de kapitalen zitten al te diep in de reet van de duivel zo dat een stop van de werkzaamheden een fantoom lijkt te worden.
De bewijzen zijn er in overvloed dat dit grootschalig prestige project niet nodig was en dat en alternatieve zijn in de vorm van kleiner projecten. De natuur zal verdwijnen, Amazone krijgt het hard te verduren in de komende decenniën. Wordt het Amazone gebied woestijn? Laten we hopen van niet, het is een graadmeter voor de wereldse gezondheid. Ik hoop dat de regen een halt houdt want vele gebieden in het zuid-oosten zijn kwetsbaar zoals rond Nova Friburgo niet ver van Rio. Daar vielen vorig jaar 900 doden. Modder stromen, ook Minas Gerais heeft wateroverlast problemen, andere streken is de dood der droogte gearriveerd zoals in Amazonas of het noordoosten. Er is iets gaande zegt men met de natuur, opwarming, verstoring van moeders aarde haar weelde. Anderzijds zitten de rijken in hun ivoren torens in de weelderige buurten van de grootsteden of hooggelegen villa's met sterke fundamenten. De arme moet zich maar behelpen met het mindere, de krottenkampen zijn een vluchtheuvel voor de minderbedeelde. Kinderen? School? Vraag maar aan de kleinen wat ze later willen worden, voetballer of drugsdealer. Ja, het lijkt me een bizarre voorstelling van de toekomst. gelukkig zijn er organisaties goed bezig zoals IBISS, gerund door een Nederlander Nanko van Buren. Hij werkt al meer als 20 jaar in de favela, heeft contacten met dealers en weet dat de toekomst voor kinderen en anderen miserabel is. Ik geef hem mijn steun.
En de straathonden in Itaborai en rondom? De hondenogen, trouw, eerlijkheid, die overreden worden op het asfalt en de vele die noodgedwongen de huizen bewaken, afgerichte gladiatoren van het dierenrijk dienend de mens. Paarden en ossen die af en toe ronddwalen in de straten en het geen moer kan schelen wat de politieke mens in gedachte heeft en waar gelukkig vele vrachtwagenchauffeurs nog begrip voor hebben. Doch af en toe gaat het mis en dan zijn de zwarte aasgieren al laag in de lucht en maken hun sierlijke landingen om het lijk op te peuzelen.
Een zege voor de geest?
Verdomme! Het is leven en laten leven!
Wetenschappers hebben 46 nieuwe diersoorten geïdentificeerd in de uitgestrekte oerwouden van Suriname. Een van de dieren is de caramelkleurige cowboykikker. De bevindingen werden gedaan tijdens een drie weken durende expeditie op de rivieren Koetari en Sipaliwini, en in het grensgebied met het buurland Brazilië.
De Braziliaanse politie heeft tijdens een grootschalige operatie bij São Paulo op 22 januari een sinds jaren illegaal bewoonde sloppenwijk ontruimd. Bij de actie kwam het tot schermutselingen met de bewoners, die sinds 2004 op het terrein wonen en daar huizen hebben gebouwd.
Landloze arbeiders hadden toen de privé grond bezet en tot een gemeenschap gemaakt, compleet met winkels en kerken.
De politie was in Pinheirinho in São José dos Campos met 2000 manschappen, 40 honden, 100 paarden, helikopters en gepantserde voertuigen.
De inwoners van de sloppenwijk staken auto's in brand in een poging hun huizen te verdedigen.
In het centrum van de stad Niteroi, Rj bevindt zich het sociale burger restaurant 'Cidadâo Jorge Amado' waar men voor 35 real cent kan ontbijten en voor 1 real (ong. 40 er cent) kan lunchen. Het lijkt me een van de betere projecten. Er staan dan ook lange rijen mensen voor de ingang en ervoor de bedelaars die hun kostje bij elkaar moeten sprokkelen. In de morgen 1000 gasten voor het ontbijt en 3000 voor de middag begin 11.00 uur. Het sociale project is welkom en nodig, gezien de armoede in de stad. De meesten bezoekers zijn de armsten, zoals zwervers, maar ook vele ouden van dagen zoeken hun heil hier, andere die een salaris van 560 reais 250 euro hebben maken veelal gebruik van het restaurant, dat haar naam ontleent aan Jorge Amado, de overleden schrijver uit Bahia, aanhanger van de Candomblé cultus en communist.
Er was zelfs ooit een Franse kok Claude Troigros op bezoek die wild zwijn op de menu kaart zette, doch ik denk dat de mensen al blij zijn met een goed bord rijst, bonen, stuk vlees of vis en salade. Dat voor 1 real, alleen je moet er soms wel meer als een uur in de rij voor staan. Maar wat deert het, er is tijd en er wordt geklets over de beslommeringen en calamiteiten in de regio van de stad en het grote Rio aan de overkant van de Guanabara baai.
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog
THE STORY GOES ON,
ingang van het restaurant
