Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
07-10-2019
Noordoostkustolie bedreigt 600 babyschildpadden
Mysterieuze olievlekken die vanaf het begin van vorige maand de Noordoostkust hebben getroffen, bedreigen nu al 600 zeeschildpadden die op de stranden van Sergipe en Bahia zijn geboren en die naar zee mogen gaan, een vertegenwoordiger van Projeto Tamar, een niet-gouvernementele organisatie die optreedt voor het behoud van de soort, aan Reuters.
De opmars van olievlekken is sinds 2 september gevolgd door Ibama, maar volgens het milieuagentschap is de oorsprong van het product niet geïdentificeerd.
"Sinds donderdag is de hoeveelheid olie (geverifieerd) zo groot dat we in de nesten in deze regio de jongen vasthouden. Er wachten 600 welpen om te worden vrijgegeven", zegt Tamar Fisher Engineer, Augusto Cesar Coelho.
Shildpad bedekt met olie aan het strand van Alcântara (MA) (Foto: Reuters/Julio Deranzani Bicudo/via/22/09/2019 )
Boek toont het gezicht van Paulo Freire als manager
De definitie blijft geldig. Tweeëntwintig jaar na zijn dood staat Paulo Freire nog steeds in het middelpunt van het educatieve debat. De Braziliaanse denker met het meest geciteerde sociaal-wetenschappelijke werk in de academische wereld ('Pedagogy of the Oppressed'), is een constant doelwit van de regering van president Bolsonaro.
Het neveneffect van Freire's visie als een vervloekte auteur is de aandacht die ze heeft getrokken naar haar denken. Interesse kan worden opgemerkt door de uitgave van boeken erover. Onlangs uitgebracht, "The Educator - A Profile of Paulo Freire" (ed. 256 pagina's), door Sérgio Haddad, heeft als doel zijn leven en werk te portretteren.
Nu werpt een ander werk licht op een minder onderzochte fase van de biografie van Freire, bekend van de Noordoost-geletterdheidscampagne in de jaren 1960, waarvoor hij werd vervolgd door de militaire dictatuur.
"Mensenrechten en bevrijdend onderwijs - Democratisch beheer van openbaar onderwijs in de stad São Paulo" toont de manager Paulo Freire, hoofd van de gemeentelijke scholen van São Paulo in het management van Luiza Erundina (1989-1993).
The definition remains valid. Twenty-two years after his death, Paulo Freire is still at the center of the educational debate. Brazilian thinker with the most cited social science work in the academic world ("Pedagogy of the Oppressed"), is a constant target of President Bolsonaro's government.
The side effect of Freire's view as a cursed author is the attention she has drawn to her thinking. Interest can be noted by the edition of books about it. Recently released, "The Educator - A Profile of Paulo Freire" (ed. However, 256 pages), by Sérgio Haddad, aims to portray his life and work.
Now another work sheds light on a less explored phase of Freire's biography, known for the Northeast literacy campaign in the 1960s, for which he was persecuted by the military dictatorship.
"Human Rights and Liberating Education - Democratic Management of Public Education in the City of São Paulo" shows the manager Paulo Freire, head of the municipal schools of São Paulo in Luiza Erundina management (1989-1993).
Paus opent bijeenkomst in Rome betreffende Amazonas en zegt dat vuur ontstoken werd door belangen die vernietigen
De katholieke kerk en jesuieten zullen eerst hun 'meu culpa' moeten aanbieden aan alle inheemse volkeren in Amazonas en Brazil, die zij, In naam van hun god, sinds de portugezen kwamen hebben uitgeleverd aan slavernij. Het is droevig te constateren dat, nog immer, kerk instituten waaronder de evangelishe proberen de originele bevolking van brasil te bekeren, zij die hun eigen waarde en cultuur zien verloren gaan.
Mensen willen bedrogen worden 5 oktober 2019 | brazilienieuws
storyteller
JDDeus
De “paranormale” João de Deus, De duivel in eigen persoon, opgesloten in de gevangenis ‘Complexo Prisional Aparecida de Goyânia’ – Goyás, beschuldigd van honderden seksuele misdrijven
cacique Raoni genomineerd voor lid van de grootste milieubeschermingsorganisatie ter wereld
Een van de meest belangrijke inheemse leiders van Brazil, de cacique Raoni is genomineerd als erelid van de International Union for Conservation of Nature (IUCN). Als de nominatie wordt geaccepteerd, wordt de leider de eerste inheemse ter wereld die de titel ontvangt.
In de afgelopen weken was Raoni een constant doelwit van aanvallen van de facistishe president Bolsonaro (PSL) vanwege kritiek op de huidige positie van de regering ten aanzien van het milieu en de inheemse rechten.
De nominatie werd op 30 juni gedaan door de Braziliaanse organisatie Institute Society, Population and Nature (ISPN), onderdeel van IUCN, met de steun van Instituto Raoni en andere partnerentiteiten.
João Guilherme Nunes Cruz, antropoloog en coördinator van het ISPN Indigenous Peoples-programma, stelt dat “de acties van Raoni hebben bijgedragen aan de bouw van een van de meest complexe landbeschermingssystemen.
In recent weeks, Raoni has been a constant target of attacks by fascist President Bolsonaro (PSL) due to criticism of the current government's position on the environment and indigenous rights.
The nomination was made on June 30 by the Brazilian organization Institute Society, Population and Nature (ISPN), which is part of IUCN, with the support of Instituto Raoni and other partner entities.
João Guilherme Nunes Cruz, anthropologist and coordinator of the ISPN Indigenous Peoples program, argues that “Raoni's actions contributed to the construction of one of the most complex land protection systems.
bron : Rafael Tatemoto
Brasil de Fato | Brasília (DF), 4 de Outubro
Titel is opgedragen aan personen die 'buitengewone diensten ontwikkelen ter verdediging van het behoud van het milieu en de natuurlijke hulpbronnen' / Todd Southgate / Raoni Institute Collection
MINHA ALMA BATER PARA ELA PORQUE EU ESTOU NO CAMINHO? SOMENTE ENTRE OS CAMPOS DO OURO PROCURANDO MEU PROPIO CORAÇÂO MAS, SUA LAGRIMAS, SEJA SALGADO COMO O MAR EU DESEJO A UMA LEMBRANÇA LÁ É A ESPERANÇA PARA MIM? O AVENTURISTA SOLITARIO? QUANDO EU RETORNAR DEPOIS TANTAS LUAS, E CONTARES AS ESTRELAS EU ABRIREI OUTRO VEZ MEU CORAÇÂO, PARA SEU AMOR E EU ENCONTREI MINHA PROPIO ALMA MEU SENTIMENTOS PARA VOCÉ AQUELES AMORÂO COMO UMA COISA GRANDE QUE EU NUNCA MAIS QUERO PERDER
ANTONIO (Wayn)
Gedicht van een reiziger
MIJN ZIEL SLAAT voor HAAR Waarom ben ik onderweg? ALLEEN TUSSEN GOUDEN VELDEN OP ZOEK NAAR MIJN EIGEN HART MAAR UW tranen zijn ZOUT ALS DE ZEE Ik wens een HERINNERING voor mij ER IS HOOP VOOR MIJ? DE SOLITAIRE AVONTURIST? Als ik na zoveel manen terugkom, EN DE STERREN tel IK OPNIEUW MIJN HART OPEND, VOOR JE LIEFDE En ik vond mijn eigen ziel MIJN GEVOEL VOOR Jou DIE LIEFDE ALS EEN GROOT iets dat IK NOOIT meer wil VERLIEZEN
“Gringos zijn slecht geïnformeerd over het Amazonegebied”
Eduardo Bolsonaro (zoon van zogenaamde president) in een interview met de krant Correio Braziliense: “Het probleem bestaat erin dat Brazilië een conservatieve president verkoos, zonder te beschikken over een conservatie universiteit, een goed georganiseerde conservatieve politieke partij, en uiteraard, zonder een conservatieve pers met enige betekenis. Hoe informeren de gringos zich? Ofwel via lokale correspondenten die normaal gesproken actief zijn in de as Rio-São Paulo-Brasília, en niet in het Amazonegebied; of wat vaker gebeurt, zich enkel baseren op dat wat de grote Braziliaanse media publiceren. Uiteindelijk worden zij, ter goede trouw, fout geïnformeerd”, aldus (moron) Bolsonaro Junior.
In 4 jaar groeide de ellende in Brazilië met 33%, dat wil zeggen dat van 2014 tot 2017 het totale aantal armen in ons land steeg van 8,38% naar 11,18% van de bevolking, wat 23,3 miljoen mensen in deze toestand vertegenwoordigt, tweede studie door FGV (Getúlio Vargas Foundation). Deze FGV-methodiek toont mensen met $ 233 per persoon per maand. Tussen het 2e kwartaal van 2015 en 2018 was er een verlies van gemiddeld inkomen van 3,44%, en bij de jongsten tussen 15 en 19 jaar was de daling 20,1% en tussen 20 en 24 jaar er was een inkomensverlies van 13,94%. De verklaring voor de toename van armoede in Brazilië tijdens deze periode was de toename van de werkloosheid in de hele samenleving. Vandaag de som van alle geanalyseerde categorieën als werklozen, werklozen en werklozen bereikt het totaal meer dan 20 miljoen werknemers in Brazilië.
In 2015 groeide de armoede in Brazilië met 19,3% met ongeveer 3,6 miljoen nieuwe armen, waarbij het armste inkomen van 5% 14% daalde, wat het gevolg was van de bevriezing van de Bolsa Familia 2015 toen de inflatiecijfers en de werkloosheid bereikte twee cijfers. De appreciatie van het minimumloon in 2015 betekende dat mensen die bediend werden door de sociale zekerheid geïndexeerd door de salarisvloer slechts 3,8% daalden.
De informaliteit van de arbeidsmarkt in Brazilië van meer dan 50% van het totaal ging vooruit met de arbeidshervorming, waardoor onzekere werknemers verder kwamen met een reeks maatregelen die een tegenvaller vormden in de verhouding tussen arbeidskapitaal en de organisatie van de loontrekkenden. Het plafond van de overheidsuitgaven gedurende 20 jaar is een ander knelpunt in de Braziliaanse economie dat de diensten voor de armste mensen die afhankelijk zijn van de staat voor minimale sociale bijstand verlamt.
De staatsgreep tegen democratie in 2016 heeft de ongelijkheid tussen de Braziliaanse bevolking en Brazilië teruggedrongen op de Honger-kaart die in 2014 was vertrokken, volgens de VN. Nu met de verkiezingen van 2018, is de trend dat de crisis en de ellende zich verdiepen, met het profiel van het nieuwe nationale congres dat conservatief blijft, hoewel het zichzelf enigszins heeft vernieuwd. Er is een groot proces van sociale en populaire organisatie voor nodig om de fascistische stoomwals te confronteren die het Braziliaanse politieke landschap bedreigt.
De regering van Amazon heeft bevestigd dat 40 gevangenen zijn vermoord in vier gevangenissen in Manaus op maandag (27mei). Minder dan 24 uur ervoor werden nog eens 15 gedood in Compaj (Anísio Jobim Penitentiary Complex) op zondag (26mei).
De moorden vonden plaats op CDPM1 (voorlopig detentiecentrum voor mannen 1), Ipat (Antônio Trindade strafinstituut), UPP (gevangenisunit van Puraquequara) en Compaj. In 2017 doodden bloedbaden en seriële confrontaties 126 gevangenen in gevangenissen in Amazonas, Roraima en Rio Grande do Norte.
(The Amazon government has confirmed that 42 inmates were murdered in four prisons in Manaus on Monday (27). They occur less than 24 hours after another 15 died in Compaj (Anísio Jobim Penitentiary Complex) on Sunday (26).
The deaths occurred at CDPM1 (Provisional Detention Center for Men 1), Ipat (Antônio Trindade Criminal Institute), UPP (Prison Unit of Puraquequara) and Compaj. In 2017, massacres and serial confrontations killed 126 inmates in prisons in Amazonas, Roraima and Rio Grande do Norte.)Gevangenen onthoofd
noot: Men zegt dat de meesten door wurging en onthooding om het leven kwamen. Bende oorlog is vermoedlijk de oorzaak. De gevangenissen zijn overbevolkt. De regering kijkt rustig toe, het uitgangspunt mag duidelijk zijn. wayn
(It is said that most were killed by suffocation. Gang war is probably the cause. The prisons are overcrowded. The government is watching quietly, the starting point may be clear. wayn)
Diverse drugs-en criminele bendes geven vanuit de gevangenissen leiding aan hun organisaties omdat belangrijke kopstukken vastzitten. Zij kunnen redelijk vrij opereren. De gevangenissen worden door de bendes ook gebruikt om nieuwe leden te werven. Het geweld van twee jaar geleden was ook tussen bendes onderling. Lokale misdaadbendes, gesteund door de twee grootste drugsorganisaties van het land, slachtten elkaar toen af in drie weken tijd. (volkskrant)
New York Times
By Ernesto Londoño
May 27, 2019
RIO DE JANEIRO — Violent clashes among rival drug factions in several prisons in the northern Brazilian state of Amazonas have killed at least 55 people, corrections officials said on Monday.
The outbreak of violence, which began on Sunday, is the latest in a state where drug gangs have waged a vicious battle for supremacy as smuggling routes that run along northern Brazil have become increasingly profitable.
The bloodshed comes as the Brazilian government is taking steps to assert greater control of the country’s chronically overcrowded and underfunded prisons, where drug kingpins have long managed to run their trade from behind bars with relative ease.
Kabinet van de Portugese letteren in Rio De Janeiro - dec. 2010
Het huidige hoofd gebouw werd ontworpen door de Portugese architect Rafael da Silva e Castro. Het werd gebouwd tussen 1880 en 1887 in Manueline-stijl.Deze architecturale stijl roept de uitbundige Gothic-Renaissance op, in het tijdperk van de Portugese ontdekkingen.
De gevel, geïnspireerd door het Jerónimos klooster in Lissabon was vervaardigd door Germano José Salle in lioz-steen in Lissabon, waarna het per schip overgebracht werd naar Rio de Janeiro. De vier standbeelden die de façade portretteren in de volgende volg orde: Pedro Álvares Cabral, Luís de Camões, Infante d. Henrique en Vasco da Gama, en in de medaillons, de schrijvers Fernão Lopes, Gil Vicente, Alexandre Herculano en Almeida Garrett. (zie foto)
Onder de ongeveer 350000 binnenlandse en buitenlandse volumes, zijn zeldzame werken zoals een bewerkte kopie van "princeps" de Lusiads de Camões (1572), de verordeningen van d. Manuel (1521), en een manuscript van de komedie "Gij, alleen Gij, pure Liefde" van Machado de Assis. '... af en toe lipe ik het oude gebouw binnen, gelegen in het centrum van Rio aan Rua Luís de Camões, om de reuk van de tijd waar te nemen... waar zelfs enkele scenes van films werden opgenomen, zoals die van 'Xangó de Bakerstreet' een braziliaanse film over Sherlock Holmes die Rio aandoet... Binnen is het een rust met de aanwezigheid van geesten van duizenden schrijvers, die hier in de aangetaste boeken hun ziel hebben vrijgegeven... op het plein tegenover het gebouw, en nabij het Praça Tiradentes liggen de zwervers, de realiteit van het huidige Rio, ver weg van de intieme sfeer in de bibliotheek onwetend van de milioene letteren... En ik ben weer in de werkelijkheid, snakkend naar een koude fles bier...' Wayn
Ik berichtte hier al eerder over: het condoomfabriek. Nu is het zover, in Xapuri, in de deelstaat Acre staat wereldgrootse regenjasjesfabriek met een opbrengst van 100 miljoen rubbertjes per jaar. Dit is in de plaatst waar Chico Mendez leefde en werd vermoord, het gebied waar mensen worden opgeruimd, bomen gekapt, bossen verbrand, (wat vervuiling kan er in Amazonas nog wel bij) waar de mensen langs de rivieren kreperen...
Men zegt dat de condooms vervaardigd worden van latex gewonnen uit de bomen dóór de seringeiros, de rubbertappers. Trots wordt ook vermeld dat het een 100% Braziliaans product is, want ze hadden zo al niet vertrouwen in de buitenlandse rubbers... Waar de rubberboom al niet goed voor is, de voormalige rubberbaronnen hebben nu een nieuwe naam: kapotjebaron.... alleen wachten of de Braziliaan het regenkapje ook gebruikt in die mate... Het blijkt dat de katholieke macht al zover uitgeschakeld is... nou ja...
Inheemse Araweté, tijdens een bijeenkomst in het conferentiecentrum van Altamira in Para Amazonas
reportage van reporter ter plekke
....Hij was een oudere. Zijn volk, Araweté. Hij had rode urucum op zijn lichaam. Het haar in rondom geknipt. En hij zat rechtop, zijn handen knuffelen de pijl en boog voor hem. Het was dus bijna 12 uur. Hij wilde niet eten. Niet verbogen. Ik keek hem aan, maar hij had nooit oogcontact met mij. Vóór hem, inheemse leiders uit verschillende mensen, die getroffen zijn door de Belo Monte dam die om beurten bij de microfoon de naleving eisen van de afspraken door Norte Energia, de concessiehouder van de waterkracht bedrijf, en versterking van Funai. Hij, net als anderen, begrijpen het Portugees niet. Ik was er, zittend op een rode plastic stoel in het congrescentrum van Altamira, in Pará.
Wat hij zag? 40 jaar geleden, wisten hij en zijn volk niet eens dat er zoiets als Brazilië was. Misschien maakt het nog steeds niets uit, maar nu is hij daar, onder lichten, zittend op een rode plastic stoel, wachtend op zijn lot hetgeen in het Portugees wordt beslist. Wat zag hij?
Ik weet niet wat hij zag. Ik weet wat ik zag. Maar wat ik zag maakte dat ik niet een dimensie van hem bereikte. Maar mij. Of wij 'blanken'. Steeds wanneer ik schrijf over de technische en juridische complexiteit van de Belo Monte dam, en nu ook van Belo Zon, weet ik dat ik een paar honderd lezers verliest, zelfs al vereenvoudig ik wat complex is. Omdat de taal van rechtvaardigheid, evenals de bureaucratie met al zijn acroniemen, maakt analfabeten zelfs van hen die een doctoraat heeft. Maar wat overblijft voor de inboorlingen die ernaar streven om zich uit te drukken in de taal van de mensen die hun vernietigen op hetzelfde moment dat het leven wordt vernietigd? Wat blijft er over voor de oude Araweté die daar bijna 12 uur zit?
Hij heeft geen keus, want het is met woorden dat zijn bestaan wordt vernietigd....
Avontuur in Brazil gevoed door gerechtigheid en aandacht voor het Indianen probleem
boek evt nog verkrijgbaar via info _ ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
fragment schilderij en boekcover - olie op doek WaynP 2012
Een van de vele gevechten tegen milieu vervuiling.... Amazonia
Het inzamelen van recycleerbaar materiaal op een stortplaats is de optie van inkomen voor de bevolking van de stad Barcarena in de deelstaat Para, die geconfronteerd wordt met hoge werkloosheid.
We zijn hier in het Amazone gebied.... Waar heden vissen en dieren sterven en bossen verdwijnen in naam van het corrupte kapitaal! De nieuwe president (zijn naam weiger ik te noemen) is voorstander van meer boskap en vernietiging van vele Indianen stammen...
zie foto: Een van de vele gevechten tegen milieu vervuiling....
Het is een zondag in het jaar 2000. Als ik terug kom in het huisje van mijn vriendin ben ik strontnat, gelijk een straathond, ja, zo voel ik me. Was ik er maar een, dacht ik enigzins grimmig. Het was de zomerregen die me afkoelde en omhelsde want het was slechts 21 graden! Ik moest zonodig lopen, het waarom? Dat wil ik u besparen omdat dit verder ook van geen belang is voor het overige. Toen ik drie uur eerder de modderige straat opliep kwamen de geluiden van zingende gelovigen, van de Evangelische kerkjes, mij tegemoet. Iets té buitensporig, over-tikkeltje vals, teveel 'halleluja' en 'dank U God voor alles!'
Ik schud mijn hoofd en begin aan mijn eerste monoloog, terwijl een voorbijganger me vreemd bekijkt: -Dank voor alles? Zouden die kerkgangers het goed hebben? Anders dan de zwerver die onder een afdak ligt in zijn vettige kleren en oude paardendeken? Of als diegene die geen discrete kleding hebben om zo een kerkje met een bezoek te vereren? Die niets begrijpen van de God's verering, zoals de man van de zus van mijn vriendin, die, als zij naar haar kerkje gaat, hij straalbezopen op de vloer ligt. Twee verschillende werelden, zij die bid voor zijn welzijn en hij die haar laat in het halleluja.- Verder weg hoor de geluiden uit de kroegjes waar de mens zijn bier of suikerriet pinga nuttigt, neen, geen gelovigen van de devotie-gemeenschap, want die drinken niet, roken niet en... nou ja, gezonden mensen, voor een betere wereld?
Ik loop en loop en de regen maakt me gelijk een verdwaalde in het grote amazonewoud. Op het plein van Itaborai (de stad nabij Rio waar ik woon) is zo goed als niemand te zien, wie zou ook? De bomen zijn nat, het witte katholieke kerkje glimt, de verliefde paartjes zijn ergens anders aan het strelen, de ronde hutachtige kroegjes op het plein zijn verlaten, het popcorn-mannentje wacht op beter weer en het lijkt alsof het beeld van de Braziliaanse patroonheilige Madonna Aparecida zwarte tranen huilt. Ja, een regenachtige Braziliaanse zondag zonder twijfel. Langs de de hoofdweg, genoemd de BR 101, die van het zuiden van Brazilië naar het noorden loopt, scheuren de auto's voorbij en regen spatterd terug de hemel in. Hier in deze stad is regen nog niet het grote euvel, maar hoe zouden de mensen het in de favela's maken?
2de monoloog: '... en de risicogebieden zoals men deze hier noemt. Ze zijn talrijk en door de regenval treden verzakkingen op in de heuvelmassa met gevolg ingestorte huisjes, schreeuwende kinderen en vele doden. De overheid heeft een advies: de mensen moeten vertrekken uit deze gevaar zones, maar naar waar, heren papier-koppen? Overheid? Kritiekloze ambtenaren, slaafs aan hun 'commedant', zonder enig besef van gevoel. Doch de sloppenbewoners hebben geen andere keus, regen, verdomme!
Dit buiten de drugstraficantes en politie die als doorgedraaide paljassen rondschieten. Waar is God! En men stelt ook nog dat Hij een Braziliaan is! Nondesju! Porra! De mens met en salaris van 220 reais, een aalmoes, waardoor er géén mogelijkheid bestaat, en huren is duur, dus blijven zij, met de gevolgen van dien!' De straathonden zijn beter af en ik zie ze liggen te dommelen op een welbewust gekozen plekje ellkander liefkozend. 'Dank u God voor alles', en de woorden blijven resoneren in mijn hoofd. Onderweg kom ik nog andere kerkjes tegen met muziek en handgeklap. zoals 'God is Liefde' of 'Assambleia de Deus', en dan de suikerzoete alles overtreffende 'Igreja Universal', de Universele kerk, de grootste in Brazilië. De Katholieke kerk kan aan een poepje ruiken! De Universele is een voorbeeld, een leidraad voor de pauselijken! Aha! En hoe kan dat nou allemaal?
3de monoloog: '... halleluja!!!!!!!!! Ik zeg u dat 90% van de Brazilianen katholiek is, in God geloven, 83% zelfs in het paradijs en hoe rijker men is hoe meer men gelooft in reïncarnatie. Van die 99 zijn er weer meer als 60% die een macumba-cultus aanhangen, de Afrikaanse kracht ooit meegenomen door Afrikaanse slaven en waar Jezus het evenbeeld is van Oxalá, en Imanjá die van Maria. Mijn hoofd begint te tollen, ik word enigzins gek, ik wil naar de zweefmolen op de kermis, ik wil weg uit de zacht vallend regen, geef mij mijn zin want ben ik niet een 'usufructuarius'? Liefhebber van fruit?
Een paradijs voor iedereen? Allen? Het zal niet kunnen, het zou een warboel worden, een paradijs voor iedereen. Waar is God? De Heiligen? Beschermen zij hun territorium niet? Nada!!!!!!! Want in Rio de Janeiro werd zelfs de kerk van de heilige Santa Luzia, beschermster van de ogen, beroofd, ja, zelfs de gebedenhuizen zijn niet meer veilig en Santa Luzia kon niet voorkomen dat de dieven er met de offerte van die dag, nog wel van Háár viering, vandoor gingen, 10.000 reais. De bandieten punderden namelijk de kerk-kluis, en de duivel stond op de stoep en lachtte. 'Hoe ver gaat men? Als men over gaat tot het beroven van kerken?' vroeg de krant. Maar wat is er met het beroven van de mens? Aha...'assalto's' in Rio... Ik denk weer aan het voorval in die bus toen een passagier, achter in de bus zich bedreigd voelde, en zag dat twee jongens een andere passagier bedreigde met een mes. Hij trok zijn pistool en schoot de overvallers een lading lood naar binnen. Daarna schreeuwde de held-moordenaar om dit 'afval' de bus uit te smijten, hetgeen ook meteen gebeurde. De man ontkwam met een groep lijm-snuivende straatkinderen, en in de krant noemde men hem 'justiçeiro', de man van gerechtigheid. Niemand had iets gezien, ieder keek omhoog, uit angst en naar God. Velen mensen keuren zo'n actie goed, gerechtigheid, of misdaad loont niet, maar hier in Brazilië is criminaliteit een nasleep van onvermogen, van een tekortschietende corrupte structuur. De politie, die vindt dit in orde, want zij hebben werk in overvloed, en grotere problemen, zoals corruptie binnen het apperaat en drugs. Het justicieël systeem loopt traag en achter, het mechanisme is verroest, een speelpop waarvan de batterijen zo goed als leeg zijn.'
4de monoloog: ... Dwalingen? Neen, het heeft van doen met een beleid vol van denkstoornissen, een mega onderscheid tussen rijk en arm... Nooit zal er pariteit zijn, evenredigheid, zolang de geldelijke-hoogmoed bestaat en het kapitaal regeert. Sommigen doden om te overleven, anderen om zich te verrijken en God ziet dit alles gebeuren. God ziet toe, hoe kreupelen, mensen zonder benen zich voortbewegen in een wereld van beton, hoe moeders hun lamme kinderen op hun rug over de straat slepen omdat er geen rolstoel is, hoe mensen doodbloeden op straat op sterven voor de ziekenhuisdeur. Waar is dan gerechtigheid? Hoe omschrijft men zo een woord? Bevattingsvermogen? hersenen? Menselijkheid?'
Het is zondag in het jaar 2000 en in ben een doordrenkte kater, maar gezond. De vage straatlichten reflecteren op het asfalt, de dansende druppels, de tranen der engelen en ik loop het braakliggend stuk grond op waar de kermislichten kleur geven aan de donkere trieste avond. Ik koop een zak met honingzoete popcorn en zie de kinderen uit het gammele spookhuisje komen, de wereld rondom vergetend, die andere wereld en ik denk weer aan de witte mooie straathond 'Branco', mijn trouwe vriend, die verdween, toen ik laatst vetrok uit Brazilië. Weggelopen? Ontvoerd? Opgegeten? Neen... ik denk dat hij me was gaan zoeken. Ik die altijd met hem ging lopen en tegen de zigeuners vertelde dat Branco uit Rusland kwam, net als ik. Als ik bij het huisje kom hoor ik de kerkgangers nod steeds zingen, alsof ze nooit zouden ophouden, en extatisch scheeuwen: 'Te Amo Deus!!!!!!!' 'Ik hou van God!', en ik? Ik dacht aan een song van Lee Clayton met de nooit eindigende titel: 'And the dream goes on.'
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog
LEES BIJLAGE ONDER
