Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
11-05-2017
VIA CUIABÃ, CÃCERES, PORTO VELHO NAAR RIO BRANCO, ACRE
Januari 1996,
Vanuit Rio de Janeiro ben ik aangekomen in Cuiabá, de hoofdstad van de deelstaat Mato Grosso, met tussenstops, 37 bus uren. De groene papegaai Joca kruipt als een trage oude vogel langs het ijzeren traliehek van de hotelvoordeur op en neer. Af en toe stoot hij klanken uit thuishorend in het bos en hoewel de hoteldeur wijdt openstaat haalt hij het niet in zijn hoofd weg te vliegen. Hij is al oud, misschien wel 70 jaar en te lang opgesloten, waardoor zijn contact met de mensen hem heeft geleerd gehoorzaam te zijn. Hij heeft de intelligentie, om net als de mens zich aan te passen aan een vaak onnatuurlijke omgeving. Ik neem de kleine kamer met gescheurde gordijnen en de grote propeller als luchtverplaatser en het lijkt, wanneer ik wakker wordt alsof een helikopter boven mijn hoofd zweeft en ik me bevindt in een rebellenoorlog. Maar voor mij is hotel met de ironische naam 'O Presidente' voldoende, ten minste na de lange busreis. Terwijl ander steden hun naam danken aan een heilige, een natuuraspect of Indianenstam, heeft de stad Cuiabá een andere verklaring en blijkt het in de naam van de Guarani-taal 'rivier der glanzende otter' te betekenen. Dit wil ik nader verklaren: het moet een voortvloeisel zijn der volgende geschiedenis. Die verteld dat de eerste blanke die het gebied betrad een zekere Manuel Bicuda was, een Paulista. Dit was in de periode 1637-1680. In 1719 komt Pascoal Cabral aan, een bandeirante met zijn brute medegenloze bende. De 'bandeirantes' hadden géén ander doel dan Indianen tot slaaf te maken, en in dit geval de Coxipones. Het lot bepaalde dat de bende goud vond en daardoor de interesse voor het menselijk goud, Indianen verloor. Het schijnt dat die Cabral de plek Cuiabá noemde. Maar wat betekende de naam eigenlijk. Zo werden er door de tijden verschillende namen aan gegeven: Gente caidá - vallende mensen Cuiabasen Indios, mensen die farinha maken Pantanal Indiaan plaats om met harpoen te vissen sterk volk Indiaan van het water en zelfs, alhoewel zéér opmerkelijk: dappere vrouw.
Nu werd er een brief ontdekt die was geschreven door een Jezuïeten pater genaamd Castanares, aan de provincie van Paraquay. In deze brief komt het Guarani woord 'Kuyaverá' voor. Na een danig onderzoek door een zekere Brasilides Farincé, een professor gespecialiseerd in de grammatica der Guarani bleek het volgende: Kuya, betekende otter, in het Portugees en Verá, glanzende huid. De glanzende huid kwam voort uit het feit dat wanneer de otter, nadat hij had gedoken, met een natte glanzende huid door de fonkelende zon uit de rivier kwam. Door etnologische omstandigheden werd het woord Cuyaverá, dus met een 'C' geschreven, en later door de bandeirantes vervormd tot Cuiavá, en weer later tot Cuiabá. Dus 'rivier van de glanzende otter'. Zover het ontstaan van de naam van de stad in het gebied waar men in de 18de eeuw het eerste goud vond. Naar het zuiden ligt het 'Pantanal', een open moerasland dat groter is dan Frankrijk. (kom ik later op terug)
--Ik bleef maar een dag in Cuiabá (waar ik al enkele malen eerder vertoefde), en zou de volgende dag verder reizen naar Cáceres, zo'n 230 kilometer westelijker, niet ver van de Boliviaanse grens.--- In de middag slenter ik door het centrum waar zich alles hoofdzakelijk afspeelt op het 'Praça Republica', waar verkopers actief zijn, hippies, als trage 'luiaards' hun spullen aan de man proberen te brengen en waar het leven banaal is en net zoals de Xavante Indianen houd ik van waterijsjes en net zoals de zigeuner wil ik verder trekken, naar een andere plek. wordt vervolgd...
zicht op Cuiabá f. archief Wikipe
Op de hotelkamer bij een later bezoek aan de Cuiabá in 2002 :twisted:
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog