zonsondergang langs de br364 Xapuri/Brasiléia
foto: colegio sâo Francisco, obrigado




Ik neem nabij het rodoviaria een lokale bus naar het centrum (de dag erop bleek dat ik net zo goed had kunnen lopen of een hotel in de buurt had kunnen nemen).  In het duister ontwijkt een meisje me als ik haar vraag welke bus naar het centrum gaat. Misschien zag ik er wel barbaars uit na de lange rit, met mijn lange haren, baard en rugzak en vreemde tongval.  Omgekeerd moet de reiziger op zijn hoede zijn en mensenkennis is een niet te verontachtzamen begrip en zelfs een veréiste om mensen in te schatten op hun waarden, het waarom zal ik u straks uitleggen.
        In het duister wordt ik van links naar rechts gestuurd en vindt tenslotte het hotel met de cynishe naam 'Loureiro'. Nu kan dat enkele betekenissen hebben:  Laurierboom, Papegaai of iemand met blond haar, ik hou het maar op het laatste.  Volgens mijn reisgids is het hotel niet te duur, maar die hebben soms geen benul van de 'rugzakmens' en 22 reais, ongeveer 37 gulden, is toch pittig voor mij, maar ik ben moe en verlang naar een douche en bed. Het is 2 uur vroeger dan in Rio de Janeiro, en op bed liggend denk ik aan de samba-stad, stranden en zwoele lippen van een mulata, want hier in Rio Branco is het andere koek, buiten die zwoele lippen natuurlijk. Positief is het goeie ontbijt waar ik me dan ook volledig aan overgeef om de hotelprijs te compenseren, want ik blijf het schuldgevoel hebben dat voor dit bedrag sommige Brazilianen 3 dagen moeten zwoegen.

Wat korte geschiedenis over de deelstaat Acre.
Die werd tot begin 20ste eeuw ingesloten door 3 landen: Bolivia, Peru en Brazilië. Op mappen werd dit aangegeven als de 'tierras no descubiertas', de 'niet ontdekte landen', en gevormd door de rivieren Iaco en Purus, hier waar eens de indianen hun thuis hadden, omgeven door maagdelijke bossen, vol met rubber en paranotenbomen.
Dieper het land in stroomt de Acre rivier, die de Indianen Aquiri noemen. De rio Acre heeft haar bron in het steile Contamana gebergte van de Peruaanse Andes. Heden vormt de rivier de grens tussen Bolivia en Peru en  komt Brazilië binnen op de plek waar ze wordt gekust door de zijrivier Bahia. Stroomafwaarts neemt de Acre rivier nóg een zijrivier op, dit is de 'Xapuri', tegenover het stadje van die naam.
                  Hier kwam de revolutie van Acre tot stand en werd Chico Mendez, de rubbertappersbondleider vermoord. (Dit vormt straks een verhaal apart) Vanaf 1880 vormden revoluties en landconflicten het beeld van de strijd om het gebied tussen Bolivia en Brazilië. Dit tot november 1903 toen Acre stapsgewijs deel ging uitmaken van Brazilië en werd geannexeerd, zoals dat zo mooi heet. De hoofdstad is Rio Branco en ligt midden in de jungle, op 100 kilometer noordelijk van de grens met Bolivia en 250 noordoostenlijk verwijdert van Peru.

wordt vervolgd...