Er is nu 1 bezoeker op dit blog. Record tot nu toe: 8
Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
18-06-2016
Amazonia riviertrip 12
Preguiça (luiaard) één van mijn favoriete dieren foto (with permission)
Wanneer we Santarém bereiken is het halfzeven in de morgen. Nadat de boot is afgemeerd draven kinderen aan boord. Ze hebben Amazonefruit en tapiocakoek, maïspap (angu) in bananenblaren en weer anderen horloges en kleine aapjes, die niet groter zijn dan 15 centimeter. Gisteren werd in de plaats Paratins door de politie een doodskop-aapje in beslag genomen dat men op de boot aanbood. Volgens de politie was het 'ter bescherming van de gezondheid' der reizigers. Hier in Santarém kijken de kleine beestjes me angstig aan, verdomd angstig en geagiteerd. Natuurlijk want het kan zijn dat deze gringo, wel uit de Kaukasus kon komen, en hen zou meevoeren naar dat andere, bittere klimaat. Het is of ze smeken hun niet te vervoeren. Ik zou de kinderen dan ook zalig verklaren als ze de aapjes zouden terugbrengen naar hun natuurlijke omgeving, maar ze zijn tam, zoals gedresseerde circusaapjes. Toch zag ik de angst en het gemis van de moeder of speelvrienden in de takken der bomen.
De stad Santarém is, volgens Braziliaanse begrippen, al oud. Gelegen aan de Tapajos rivier, een blauwwaterrivier, die in modderig bruin veranderd bij de getijde wisseling van de Amazonas. Hier was ooit het gebied van de Tapuicu Indianen en in de 17de eeuw kwamen de eerste Jezuïeten en vestigden een missiepost. Het was één van de eerste nedrzettingen in het gebied, omgeven door een onzaglijk woud, de outpost van de wereld, een bizar punt ergens langs de rivier verborgen door kruinen van bomen en bosgeesten. Er blijken hier veel Amerikaans klinkende namen voor te komen. Het zijn afstammelingen van noord-Amerikanen uit de zuidelijke contreien. Ze kwamen hier midden 19de eeuw, nadat ze de strijd verloren hadden in de burgeroorlog, een oorlog die ging over de afschaffing van de slavernij. Doch enkele van de verliezers hadden bizarre plannen, namelijk, om hier het afschuwelijk idee van 'een nieuwe slavenstaat' op poten te zetten. Gelukkig werd dit een groot echec. Doch af en toe wordt er moderne slavernij geconstanteerd in deze regionen, niet dat dit van doen heeft met de Engels klinkende namen, maar het is een feit. Een zekere Henry Ford, ja... die van de autos, stichtte hier in 1928, op 50 kilometer van Santarém de plaats Fordlandia en later Belterra. Ook wilde die Ford hier nieuwe rubberplantages aanleggen om te wedijveren met de opkomende Aziatische markt, waar ik al over sprak. Hij verkocht ten slotte alles aan de Braziliaanse regering.
Ik loop de kade op waar veel fruitkramen te vinden zijn. Het is geweldige dag, ten minste voor mij, ik voel me iets beter. Ik wil zingen en een schone maagd vervoeren naar een bos vol met slangen en kikkers, luiaarden ( de mij ten zeerste fascineren), apen en tijgers, die me met ongeloof bekijken, en de beijo-flor (kus-de-bloem), kolibries is de nederlandese naam, en waarvan een Indiaanse legende zegt: dat als een kind dood gaat, de ziel haar toevlucht zoekt in een bloemkelk, waarna een kolibrie deze in zijn snavel neemt en naar de hemel brengt, of wat dit ook mag betekenen in de denkwereld van de Indiaan. Ondertussen loopt op de boot iedereen door elkaar heen, want nieuwe passagiers enteren, waaronde Fernandes, die het opmerkelijke doel heeft om zeekoeien te bestuderen. Een passie van een bioloog, een sympathieke man, en anders dan de vermeende schobbejak iets verderop, die omstanders uitscheld daar hij zijn hangmat niet goed gespannen krijgt. Ik zie dat de mensen vriendelijk blijven en kritiekloos. Er heeft zich ook een soort hippie-koppel gemeld, zo uit de jaren '60 gestapt, compleet met bloemkleding en een oude gitaar, en af en toe hoor ik het hoge stemmetje van de jongen dat wankelend de noten schijnt te zoeken van het redelijk ont-stemt instrument. Achter op het dek kom ik een oude caboclo tegen. Uit zijn rechteroogkas hangt een angstwekkende rode bol, die enkele centimeters groot is. Het is volgens mij een abces, doch in een gevorderd stadium. De man zit daar eenzaam en wachtend op het vertrek en aankomst te Belém.
wordt vervolgd...
Reacties op bericht (2)
09-05-2008
Belem
Hoi hier met Joe uit Friesland dus het is heel arm in Belem. Je hoort veel overFortaleza maar dat is meer voor toerristen voor mensen die geld hebben ik wil er ook een keer kijken hoe het toe gaat daar en hoe het volk leeft. Ik vind dit een goeie site groeten van Joe
09-05-2008 om 21:36
geschreven door Joe
Belem
Hoi hier met Joe uit Friesland dus het is heel arm in Belem. Je hoort veel overFortaleza maar dat is meer voor toerristen voor mensen die geld hebben ik wil er ook een keer kijken hoe het toe gaat daar en hoe het volk leeft. Ik vind dit een goeie site groeten van Joe
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog