88 In – service training 11 : 1988
In 1988/1 maakte ik een test voor de leerkrachten over de beginselen van de AVSG methode
Wij kregen antwoord van Erich J. Ley n.a.v. ons 20-jarig bestaan. Hij stuurde ons een beschrijving van zijn vernieuwd patent en bekloeg er zich over dat de talenpractica te weinig gebruikt werden in Duitsland en op te weinig interesse ervoor vanwege de leerkrachten kon rekenen. Bij ons zou dat anders zijn !
Er werden drie testen afgenomen van alle leerkrachten over de theorie van het talenpracticum
Uit het tijdschrift "Onze taal" bedeelden wij een artikel van E.J. van der Spek ‘5000 woorden per jaar; hoe doe je dat ?
Ik stelde een bijscholing samen op grond van het boek ‘ Historische pedagogiek’ van prof. A. Gerlo waarin ik de feiten uit deze geschiedenis haalde die enig verband kunnen hebben met de principes van de audiovisueel structureel-globale methode en ons didactisch profiel. Bij 17 behandelde pedagogen door de eeuwen heen vond ik een verband.  De “Janua linguarum reserata” van Comenius of “de poort der talen ontsloten” bevat 8000 termen in 1000 zinnen. Dat had ik graag eens grondig bestudeerd.
De resultaten van de drie tests over het talenpracticum werden gepubliceerd.
L/88/11 Flanders onderzoek d.i. het gebruik van de lestijd volgens : stilte, leerkracht spreekt Moedertaal, leerkracht spreekt aante leren taal, student spreekt Moedertaal, student spreekt aan te leren taal.
L.88/12 Proeve van totaalvisie op het AVC Meise en Jette

20-03-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

87 In – service training 10 : 1987.4
1987/4 “Mensen en computers beter leren leren” Nobellaureaat 1978 ekonomie op de K.U. Leuven prof. Herbert Simon gaf in Leuven een lezing over “leren aan de hand van voorbeelden” . Hij hield zich bezig met het gedrag van organisaties. Naderhand trok hij dat door naar een ruimere waaier van leerprocessen, zoals bij het leren van talen. Het menselijk geheugen werkt volgens hem op basis van twee elementen : netwerken of schema’s, die toelaten associaties tussen begrippen te maken en daarnaast zijn er zogenaamde produkties werkzaam, procedures die in actie treden zodra aan een bepaalde voorwaarde voldaan is. Leren grijpt plaats door het toevoegen van elementen aan beide komponenten, de schema’s en de produklties.
De cursussen van Pilgrims Canterbury werden aanbevolen.
Marc Isselé gaf een lezing in het AVC en bezorgde een lijst van boeken.
In 1987/11 was ons thema “Invliegen is onmiddellijk doen”. De werkgroep Spaans werkte een leerplan uit. Er was ook de werkgroep Nederlands gevorderd en de werkgroep elementaire kennis werkte rond het thema “De elementaire kennis op de helling ?”
In 1987/12 bezonnen wij ons grondig over het integreren van video in de klas op grond van een samenvatting van D.Haines.
Wij werkten tevens een communicatieschema uit.

15-03-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

86 In – service training 9 : 1987
In L/87/1 : naar 20 jaar AVC
Ongeveer 10 jaar geleden, bij de viering van 10 jaar AVC, stelde ik dat er tien jaar aan kwantiteit gewerkt werd en dat het hoog tijd was om alles te concentreren op kwaliteit.
De manier waarop wij onze doelstelling poogden te bereiken was gebaseerd op :

1. het formuleren van de theorie
2. het onderzoek van de praktijk
3. het bevorderen van de resultaten in de praktijk
   Inzake het gebruik van het talenpracticum was dit het duidelijkst voelbaar.

Heel deze onderneming werd geschraagd door wie er zich wilde voor inzetten. Ik ben er mij ten volle van bewust, dat u het moet waar maken in de klas met uw studenten. Aan mij (hopelijk) het genoegen vast te stellen hoe en in welke mate onze doelstellingen concrete gestalte krijgen in de klaspraktijk.
Onvoorziene omstandigheden, buiten onze bevoegdheid, beletten mijn volledige concentratie de vorige jaren op ons voornemen van tien jaar terug. Met een efficiënte en doorgedreven aanpak hoop ik dat op enkele maanden goed te maken. Onze middelen zijn ten andere uitgebreid dank zij onze computer en videocamera.
Kwantiteit is aanzet naar kwaliteit via inzet.
En wat de komende tien jaren ? Dat is uiteraard in de slogan begrepen. Wij gaan kwantiteit en kwaliteit harmoniseren. En dat is het moeilijkste. Hoed u in alle geval van de contradictie : hoe meer service, hoe minder inzet. Service is recht evenredig met de verwachte inzet.
In concreto verwacht ik van iedereen de volledige inzet i.v.m. het uitvoeren van afspraken. Denk aan het schema : zeggen – instructie – doen – doen doen.
Ik koester de ambitie om dit te laten uitmonden in een gemeentelijk pedagogisch centrum, indien wij daartoe de middelen en de mogelijkheden kunnen grijpen.
Timing :
Vastleggen van onze theorie op een videoband die we zullen vertonen op de talenbeurs. Onaangekondigd zullen in alle klassen opnamen gemaakt worden. Doe dan gewoon verder zoals u bezig was, want wij wensen de realiteit te tonen. Wie zei er weer in onze laatste vergadering dat er iets op onze voorgevel staat dat duidt op een aantal vanzelfsprekendheden :

1. voertaal is de aangeleerde taal op alle momenten
2. voorrang van de gesproken taal d.i. voorrang voor het spreken door alle studenten
3. geschreven taal in functie van 2
4. geen theorie maar functioneel talenonderwijs
5. democratische opstelling, iedereen is gelijk
6. belang van de native speaker
7. belang van de dialoog (scenario's)
8. belang van de basiswoordenschat (geen ballast)
9. geen spitsvondigheden
10. visualiseren
    
    Het didactisch materieel werd geoptimaliseerd.

08-03-2007 om 09:44 geschreven door Jef De cuyper

85 In – service training 8 : 1986.5
In 1986/5 behandelden wij het thema “Aanzet tot inzet : groepswerking – vakvergaderingen”
Wij hielden een foutenanalyse van de toelatingstests met statistische verwerking. De gemiddelde resultaten waren toen : Duits 9/30, Engels praktisch 12/30, Engels gevorderd 14/30, Nederlands 19/30, Frans praktisch 14/30, Frans gevorderd 14/30, Italiaans 14/30 en Spaans 14/30. Aangezien de test afgenomen werd met uitzicht op 3 leerjaren leek de helft van de punten op peil, lager betekent te moeilijk en hoger te gemakkelijk.
Voor de werkgroepen (vakvergadering) werd een groep Romaanse en een groep Germaanse talen opgericht.
Over de tekst van Goethals schreven wij toen : Deze tekst geeft vrij volledig weer hoe het moet in een audiovisueel talenpracticum. Het is bovendien merkwaardig dat de auteur zich niet als een voorstander opwerpt van de SGAV – methode. Dit bewijst dat “functioneel talen integreren” gebonden is aan universele didactische principes, die kunnen evolueren, maar waarvan het essentiële blijvend is. Het is deze harde kern die van belang is.
De personeelsafvaardiging werd op 27.4.1987 bevestigd met syndicale afvaardiging Raymond Van Herrewege en Guy Bockstal en voor de niet gesyndiceerden : Jempi Cammu, Nicole Coremans, Marijke Van Eeckhout en Anne Hoorelbeke. We overwogen toen een directieraad in het leven te roepen.

03-03-2007 om 09:22 geschreven door Jef De cuyper

84 In service training 7 : 186,1
In 1986/1 lieten wij onze leerkrachten kennis maken met de onderwijsbijlage van de Times Educational Supplement 3615 : luister naar de leerkracht. Toen was ook het Istituto de Estudios Hispanicos te gast in ’t Spinet. Wij stampten toen met vrijwilligers de plaatselijke toneelgroep Kris-Kras en de Mefiklub (Meise filmclub) het eerste auditorium in Meise uit de grond, of liever op het podium van de sporthal van het Willy Van den Berghecentrum. Zo wonnen wij een lokaal waar we op een degelijke wijze voorstellingen en film konden vertonen.
Van 3 tot 6.9.1986 werkten wij mee aan de Internationale stage SGAV in Brussel in de V.U.B. Ons referaat staat in de publicatie op mijn naam, maar door stemproblemen moest ik helaas mijn onderdirectrice Lieve Kauwenberghs sturen.
Wie riepen onze leerkrachten op om naar de stage te gaan van Sagot in Nantes van 30.6 – 11.7.1986.
EVAcl een testprogramma met meerkeuzevragen werd geprogrammeerd door Luc Ooms. Om het gokken tegen te gaan werd er een met correctie op gissen in verwerkt. De ideeën, raapte ik op tijdens een post-graduaat Psycho – Pedagogisch Didactisch Onderzoek aan de V.U.B. van professor Rigaux.
In 1986/4 braken wij resoluut van de verouderde en niet passende term examen en vervingen hem door “Opmaken van het eindverslag van de gespreide evaluaties van het schooljaar”. Ik heb niet meer de kans gekregen om de evaluaties op basis van een contract tussen leerkracht en student te realiseren. Een definitieve breuk, zeker met de didatctiek van het dagonderwijs, blijft uit. Onze voortrekkersrol die wij speelden gebiedt ons dit te doen.
Wij hielden ook een nieuwe sessie over Micro – teaching en maakten kennis met “Vakdidactiek moderne vreemde talen” van Michael Goethals van de K.U.L.
Leerkrachten Frans namen deel aan een Stage CREDIFF in Sèvres.

24-02-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

83 In – service trainign 6 : 1985
Deze info komt uit de nota's aan de leerkrachten, waaruit ik de didactisch - pedagogische richtlijnen distilleerde.  De afleveringen gebeurden maandelijks en elke item werd doorlopend per jaar genummerd.  Er werd gehandtekend voor ontvangst.
In 1985/2 was English language teaching and learning met Engels als vreemde taal van the British council te gast in onze school.
In 1985/4 gaf Henri Sagot een voorlichting bij zijn nieuwe methode “Pourquoi pas” en hielp ons met vragen rond All ‘s well II. Ingevolge het succes hiervan werd het hernomen op 19.6.1985. Henri Sagot was lid van de auteursgroep van de SGAV en gaf Frans en Arabisch. Zijn methode “Du golf à l’océan” ontwierp hij toen hij les gaf in Libanon onder de toenmalige bommenregens.
Wij bezonnen ons tevens over onze objectieve meerwaarde : het talenpracticum (oefeningen, observeren, foutenanalyses en hoe een uur talenpracticum vullen).

17-02-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

82 In – service training 5 : 1980 – 81
In het AVC was één van de vier peilers de eigen bijscholing.  Zoals bij het begin van deze reeks gezegd, draag ik deze rubriek op aan mijn ongeveer 50000 studenten, die in moeilijke omstandigheden, niet te vergelijken met nu, onze inspanningen apprecieerden en regelmatig de lessen volgden.  In ons net stonden wij bekend akls de school met de minste uitval (opgevers).
In 1980 leerde ik 'Micro – teaching' kennen en zou dat experimenteel onderzoeken.
Op 9.9.1981 werkten wij samen met het taalinstituut van de Shape – AVC over het nieuwe handboek Interlignes.
Via nota L/81/8 vroegen wij een staat bijscholing C.L. aan al onze leerkrachten. Vele jaren later zou dat veralgemeend worden in alle scholen en deel uitmaken van functioneringsgesprekken.
Op 19.11.1981 gaf ik een uiteenzetting over het talenpracticum voor het personeel van alle Rijksnormaalscholen op een studiedag in Lier en Meise op vraag van J.Mertens, inspecteur audiovisuele middelen
In L/82/1 lanceerde ik het begrip didactica cybernetica.
Op 24.3.1982 namen onze leerkrachten Engels deel aan bijscholing in The British council.
In nota L/82/6 werd opgeroepen tot het vervangen van de term examen door 'Eindrapport evaluaties'.

10-02-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

81 In – service training 4 : 1978
Op 26.2.1978 stichtten wij ons C.L. (collegium linguarum). De idee was gegroeid toen wij zoals naar jaarlijkse gewoonte, tijdens de maand augustus 1977 destage voor taalleraars van de universiteit van Leuven bezochten. De taakverdeling van het trio werd : avsg Rik, avsg hogere klassen Raymond en talenpracticum Jef. Wij zouden op een meer georganiseerde wijze aan permanente recyclage doen met o.a. een overzicht artikelen in Informatieblad Ministerie
In 10.1978 kreeg ik de kans om via inspecteur audiovisuele middelen Mertens een artikel te publiceren in het informatieblad van het ministerie van onderwijs met als titel : “Talenonderwijs in een practicum met programmeermogelijkheden”. Ons talenpracticum werd toen als voorbeeld gesteld voor alle scholen in Vlaanderen.

03-02-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

80 In – service training 3
In 1976 startten wij met tegengestelde nota’s. Omdat de school onoverzichtelijker werd, kregen de leerkrachten de opdracht de nota’s te ondertekenen en te dateren. Zo kon niemand zich nog verbergen achter het alibi “ik kreeg dat niet, dus ik wist het niet.”
Wij hielden ook een uitgebreide enquête bij studenten (15.1.77 1^ste evaluatie) om de nieuwe schepen te bevoorraden met ideeën van de basis voor zijn beleid. Die voelde zich overrompeld en sprak volgende gevleugelde woorden uit : “Il faut me saucissoner”. Hij vertegenwoordigde de Volksunie. Hij bedoelde uiteraard dat onze vorstellen met mondjesmaat moesten voorgeschoteld worden. Onze problemen waren echter zo groot, dat we de resultaten van onze enquête globaal voorstelden. Met Agalev in het bestuur, leken ons inspraak van de basis essentieëel. Maar de politieke molen draaide blijkbaar anders.
In 1977 bezorgde ons een studente aan de balie van Europa documentatie voor een Euroforum met een film in 5 Europese talen. Wij draaiden deze 16mm-films in lokaal 6 op het einde van de centrale gang. Ernaast improviseerden wij een filmcabine door een klein gat in de muur te maken in het lokaal voor het onderhoudmateriaal. (nu naast de W.C.'s Leertuin)Onze opdracht om uit te breiden naar alle Europese talen kreeg toen gestalte.
Op 26.8.1977 richtten wij een workshop in met de firma TRI-M over overhead projectie en transparancy – maker. Na tien jaar gebruik van dit medium wilden wij de nieuwe mogelijkheden voorstellen aan ons personeel.
Op 1.10.1977 kregen wij de 1^ste personeelsafvaardiging.
Op 26.2.1978 stichtten wij ons C.L. (collegium linguarum). De idee was gegroeid toen wij zoals naar jaarlijkse gewoonte, tijdens de maand augustus 1977 de stage voor taalleraars van de universiteit van Leuven van de Oudervereniging van de Guimardstraat (Katholiek onderwijsnet) bezochten. De taakverdeling van het trio werd : avsg Rik, avsg hogere klassen Raymond en talenpracticum Jef. Wij zouden op een meer georganiseerde wijze aan permanente recyclage doen met o.a. een overzicht artikelen in Informatieblad Ministerie

27-01-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper

In – service training 2
De inspanningen die wij leverden waren uitzonderlijk. De bijscholing bestond niet voor volwassenenonderwijs. Daarom opteerden wij voor onze eigen navorming.
In1974 besteedden wij onze aandacht aan de inhoudelijke verbetering van de toelatingstesten
1. een nieuwe toelatingstest opstellen in groep
2. minimum desiderata vastleggen om toegelaten te worden tot een niveau
3. leerplan herzien en samen vatten per niveau met 0 – niveau = echte beginnelingen die van 0 beginnen  Dat 0-niveau was een vernieuwing. Want de meeste scholen gingen ervan uit dat alle studenten reeds een basis hadden. Dat was zo voor de gebruikelijke talen : Frans, Engels en Duits. Het was in deze afdelingen ondankbaar om de slechte gewoonten af te leren.
Voor Italiaans en Spaans was de start duidelijker : zonder valse beginnelingen. De enkele studenten die reeds een kleine basis hadden, waren in de minderheid.
Wij stuurden ook leerkrachten uit naar andere bijscholingen. Maar die waren geënt op het dagonderwijs.  Het Docebo “Didactisch en Onderwijskundig Centrum Brussel : “Inleiding tot de recente taaldescriptie” met aandacht aan de transformationele en generatieve grammatica.
In 1975 maakten wij jaarplannen op met 32 weken – leerkrachten talenpracticum 1/8 van de punten bij de evaluaties. Deze toegevoegde leerkrachten werden ingezet in het talenpracticum, om de groepen te verkleinen.
Onze vakbibliotheek werd ook regelmatig uitgebreid met toepasselijke werken. Wij trachtten steeds boeken of tijdschriften aan te schaffen die talenonderwijs aan anderstaligen belichtten. Zo schaften wij : “Revue de phonétique appliquée” en “Werkmap taalonderwijs” aan.

20-01-2007 om 00:00 geschreven door Jef De cuyper