De evidentie groeit dat stress die ouders of zelfs grootouders ervaren, een effect kan hebben op hun kinderen en kleinkinderen. Obesitas of chronische angst kunnen mogelijke gevolgen zijn.

Het effect manifesteert zich als een verandering van de aard en de hoeveelheid van chemische stoffen die op het DNA hangen. ‘Epigenetica’ heet dat in het wetenschappelijke jargon: het genetisch patroon wordt mee bepaald door moleculen op het DNA, in plaats van uitsluitend door de informatie die er ín zit. De moleculen hebben een invloed op de activiteit van genen.

Het vakblad Cell heeft experimenten met fruitvliegen beschreven, die een mechanisme blootleggen waarmee stresseffecten kunnen worden doorgegeven. Bij diertjes onder zware stress verdwijnt er een eiwit uit het dichte pakket waarin het DNA opgeplooid zit. Dat eiwit houdt de DNA-structuur héél compact. Als het verdwijnt, wordt het allemaal wat losser, waardoor ook genen die in principe onbereikbaar zijn om in eiwitten te worden overgeschreven, toch beschikbaar komen.

Als het eiwit uit een ei- of zaadcel verdwijnt, kan dat alle cellen die hieruit voortspruiten beïnvloeden – dat kan dus een volledig nieuw vliegje zijn. De stress werd geïnduceerd door eitjes voor bevruchting op te warmen of in een zoutoplossing te leggen. (DD)