Een nieuw revolutionair systeem kan bommakers en explosieven vanop
afstand opsporen. Het gebruikt nieuwe sensoren die verhoogde
concentraties van bepaalde chemische stoffen opsporen in de lucht, en zo
zien op welke locatie er mogelijk bommen worden gemaakt.
"Als dit Lotus-systeem had bestaan rondom de aanslag in Londen, dan had
die misschien voorkomen kunnen worden", zegt Antoine van der Heijden van
het Nederlandse technologiebedrijf TNO, een van de medewerkers aan het
door de Europese Unie gesteunde project. "De explosieven voor deze
aanslag werden in Leeds gemaakt, en die hadden we van buitenaf met deze
technologie kunnen opsporen."
Vreemde geur
Het
heeft namelijk zeven weken geduurd voordat de bom was gemaakt, legt Van
der Heijden uit. "De buren zeiden later dat ze een vreemde geur roken.
Als ze dat verteld hadden, had het Lotus-systeem kunnen worden ingezet."
Dan had het gevaar met de nu ontwikkelde technologie zeker onderkend
geworden zonder het pand te hoeven ingaan, denkt de TNO-medewerker.
Onopvallend
De
sensoren kunnen in een auto worden gestopt en daarmee kan onopvallend
door een buurt worden gereden. Als er verdachte concentraties chemische
stoffen worden waargenomen, bekijkt een computerprogramma of die bij
elkaar kunnen worden gebruikt om een bom te maken. Als dat zo is, kunnen
inlichtingendiensten en politie plannen maken om vroegtijdig in te
grijpen.
Implementatie
Hoewel de techniek er
is, zal het nog een jaar of vijf duren voordat het systeem eventueel
operationeel is. Er is interesse van politiekorpsen in Europese landen.
(anp/sam)
Zes reizigers keerden vrijdag na een verblijf van 520 dagen op een
'Mars-basis' terug naar de aarde. Ze verbleven wel niet letterlijk op
Mars: de drie Russen, een Fransman, een Italiaan en een Chinees brachten
achttien maanden door in een kleine, raamloze, capsule in een
onderzoekscentrum in Moskou.
In het centrum werd onderzocht hoe mensen reageren op een
langdurige afzondering in een afgesloten ruimtecapsule. De onderzoekers
onderwierpen de zes proefpersonen aan omstandigheden die zich tijdens
een echte Marsreis zullen aandienen. Zo aten ze enkel ingeblikt voedsel,
konden ze maar een keer per week douchen en gebeurde communicatie enkel
via e-mail en, vertraagde, videoboodschappen.
De wetenschappers kunnen nu al concluderen dat mensen in staat zijn
om zo'n lange periode in afzondering te leven, al zijn er natuurlijk
goede en slechte momenten. Een minder plezante periode was augustus: in
die maand trokken veel families van de 'ruimte'-reizigers op vakantie en werd er minder gecommuniceerd.
Vanwege de hoge kostprijs en technologische problemen zal het
wellicht nog enkele tientallen jaren duren eer er daadwerkelijk naar
Mars gereisd kan worden.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"
.