Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
11-09-2009
Oud verdriet
De fles van Bob
Soms snijdt een herinnering mijn adem af,
soms doet de aanblik van een voorwerp pijn,
zoals de lege fles te zien die jij me gaf:
ik zou ze vullen voor jou met Franse wijn.
Toen reed ik weg, voor een zomerse reis. Toen dacht ik aan jou en aan wat je me zei. Toen kwam de vale man met de scherpe zeis. Toen was je de volgende in zijn lange rij.
Kindergelach toeterde door mijn ogen, de roos begon te geuren en de dauw gleed in de kelk.
Waar wacht de merrie? Ik weet niet of ze op haver wacht. Ergens is ze verscholen in mijn gisteren.
Ze neuriet een wiegenlied over de koelte van de ochtend en de zwoelte van een roes die me troost tussen de kille muren, waar de smart bevriest in witte kegels, wijzend naar de paarse lucht.
Ja, er is een kind dat schreit, en dat hoor ik echt.
Mijn droom is gezadeld, en galoppeert verder in de bossen van één donker glas wijn.
Maar waarheen: weiger ik te raden sinds de rozen geuren.
2.00 GEEN HERKANSING, EENMALIGE OMWENTELING...Concentrische cirkels: je leeft maar 1 keer!
Geen reservewiel...
De wijzers draaien rond een centrale spil, elk tegen zijn eigen tempo. De leds lichten op of doven uit, afhankelijk van de impulsen, die onfeilbaar stipt elkaar achtervolgen.
De wolken draaien rond onze blauwe bol elk volgens zijn eigen densiteit. De buien dreigen of blijven uit, afhankelijk van de luchtdruk, die door de zon wordt gedirigeerd.
De mensen draaien rond de zelfde as, elk volgens hun eigen ambitie. De liefde stuurt ze of leidt ze af, afhankelijk van wat goede wil, die hen door moeders werd aangeleerd.
De kinderen groeien rond een zelfde droom, elk naar zijn eigen ervaringen. De kansen grijpen ze of weren ze af, afhankelijk van dat beetje aandacht, die ze in hun omgeving mogen genieten.
Ik zit te paard tussen waken en slapen en zie de letters verschijnen op het scherm, terwijl ik mijn best doe niet te gapen en ik door de pijn in mijn armen kerm.
Ik zit te paard tussen jeugd en dementie wanneer ik twijfel aan het volgende woord... En zeggen dat ze met een hoge frequentie mijn creatief brein hebben aangeboord!
Ik zit te paard tussen juichen en treuren omwille van elk moment van elke dag, en de dingen die niet konden gebeuren maar geen belang hebben naast jouw lach...
Wil je morgen met me naar de grote stad? Gaan we dan samen naar mijn oude school? Of blijf je de ganse dag liggen in je bad, en geraak ik zonder je weer op de dool.
Wil je zondag met me fietsen naar de zee, als het onweer wegtrekt over de polder? Dan nemen we koffie, kaas en broodjes mee of blijft je damesfiets alweer op zolder?
Wil je met mij vliegen naar Madagascar om er de vogeltrek te bestuderen? Of rijd je naar Benidorm per autocar en ga je daarom eerst je benen scheren?
Wil je met me dansen tot de ochtend komt, om eens na te gaan hoe lang mijn adem is; of ik het uithoud tot de muziek verstomt en of ik je in jouw persoon niet vergis...
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!