Oradour
De wouden rijzen boomsgewijs uit de dalen
en geven 't groeien op,
zich zelfgenoegzaam steunend aan malkanders lover,
heuvelend als waren ze een nieuw gebergte.
Centraal tussen Alpen en Oceaan,
groengrijzend glimmend onder miljoenen sterren
zoals alleen nog hier de nacht laat zien,
te ver van leds en spots en natriumlampen,
die de bochten van de E-weg strelen.
Te ver van motoren die rokend klagen
en de stilte van het woud belagen met damp en roet.
Cantal is ruw en zoet, vergeten door de kranten,
de brochures, de stromen zonnebrillen, de shorts en de divas.
Praat niet te luid, dat kan hier niet,
denk niet te breed, dat hoeft hier niet.
Ga zitten in de sneeuw en kijk toe hoe je schaduw groeit.
23/11/2012
|