Windkracht tien.
Bladeren, bloesems, soms een hoed, reclamepaneel of struise eik, een dakpan of twintig als het moet, je verwacht toch niet dat ik bezwijk?
Hijs de zeilen, dan kan je verdwijnen, galjoen, brik, trireem, catamaran, blijf voorop op de witte lijnen, bied de loef aan voor de stuurman.
Katoenen vlokken op de blauwe lucht dansen canvassen vol romantiek, als een slide-show onder gezucht, omlaag druilende benji-elastiek.
Tijd om met die knaap te spelen, met zijn klos en zijn lange draadje, zodra het surfen hem gaat vervelen, vlieger ik hem een super plaatje.
10/11/2009
|