Eerste mysterie: waarom was er zo een lang stilzwijgen
op deze weblog?
Het antwoord zat vervat in een lange tekst
van enkele dagen geleden.
Dit brengt ons tot het tweede mysterie:
na lang zwoegen aan die tekst (ik zwoeg altijd
aan mijn teksten, tot mijn mond openvalt van het zwoegen
en zweten en mijn tong in aanraking komt
met het toetsenbord ter hoogte van de letters N H J U.
In extreme gevallen neem ik ook nog de cijfers 7 en 8 mee.
De spatiebalk is constant overdekt met een verharde laag
kwijl, maar ik zal niet verder in detail gaan bijvoorbeeld
over de toets alt gr).
Welnu dus, wanneer ik mijn tekst op de weblog plaatste,
zag ik gedurende de volgende drie minuten een grote witte
vlek voor mijn ogen, en mijn tekst was mysterieus
verdwenen naar de eeuwige jachtvelden.
De dag daarna probeerde ik weer, ditmaal met
een korte testtekst, en weer noppes.
Ik zeg altijd: blijven proberen, en ineens, weer heel
mysterieus, lukte het weer wel.
Nu probeer ik met deze tekst nog eens (ik heb geen goesting
om mijn oorspronkelijke tekst opnieuw uit mijn duim
te zuigen), en ik zal zien wat er gebeurt.
Mocht het lukken, dan kan ik op korte termijn verder
doorgaan met een aantal spetterende reportages
uit Frankrijk (en uit de keuken).
I cross my fingers.
23-05-2008, 00:00 geschreven door grob
|