dit is de fameuze en mysterieuzeneuze GroB blog

Foto

aantal kliks op deze blog



Inhoud blog
  • toedeloe
  • Carlos en Discus
  • ga nog eens testen op doenbaarheid
  • proberen
  • eens proberen
  • test
  • KOKENETEN: lusten hottentotten matelote?
  • We raken niet verhit in Valladolid (2)
  • Valladolid, toch via de juiste afrit (1)
  • KOKENETEN: naar de Ardèche
  • Donibane Lohizune??
  • We rijden knus naar Saint-Jean-de-Luz
  • KOKENETEN uit Mexico, met bonen en zo
  • Honderden hazen en één schildpad in Niort (deel 2)
  • Vuurspektakel in Niort, met Carabosse (deel 1)
  • KOKENETEN: de lekkerste kip in bier vind je HIER!
  • Beaufort04 met het trammetje van plezier
  • Beaufort 04, per tram van ginder tot hier
  • Tussen De Hoogmolen en het Boenderbos
  • KOKENETEN: vis met groenten, in de oven
  • Tussen het groene mos van het Boenderbos...
  • Aan de (water)bak in Cotignac
  • KOKENETEN: 2X lekkers voor de prijs van 1
  • KOKENETEN: 2X lekkers voor de prijs van 1 (deel 2)
  • Stappen door Gent, rond de Vleestent
  • Senioren heerlijk verwend in Gent
  • No more stress in Cadaqués
  • problemen met uploaden
  • Zonder geharrewar naar Alfafar
  • KOKENETEN: over konijnen en hazen

    de daders:            Greta en boB = grob


    Foto

    Organisation de loisir agréable et blabla amical


    Foto

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Feria Internacional de Pueblos 2009 Fuengirola ossenkar uit Costa Rica


    Foto

    zeer interessante links vind je hieronder
  • dit zijn alle foto's en photoshop creaties van Gaviota
  • de beste ontstresser is zuurstof in Zutendaal
  • de vrolijke bloggers: stel je site hier in de kijker en wordt veel vrienden rijker

  • Garfield als kok


    Foto

    kok als Garfield


    Foto

    Gastenboek
  • Op bezoek geweest
  • hoi blogmaatje,
  • Lieve groetjes Nikki
  • verrasend mooi blog !
  • Wandelgroetjes uit Borgloon

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Welkom! Blij je hier te hebben. Kijk maar eens rustig rond.

    fietsen in Zeeland


    Foto

    een potje Olaba petanque


    Foto

    avond in Burgos


    Foto

    koninklijke glasblazerij tegen Segovia


    Foto

    Expo Oostende voor Anker 2009


    Foto

    terug in Vatan


    Foto

    Salers runderen


    Foto

    als smakelijk hapje in Valencia


    Foto

    fontein in Vejer de la Frontera


    Foto

    kathedraal van Cadiz


    Foto

    standbeeld Tio Pepe in Jerez


    Foto

    trol met Greta in Bergen (Noorwegen)  (trol staat bovenaan)


    Foto

    met kaasboerin in Edam


    Foto

    als vrome bedevaarder


    Foto

    met mijn Baskische vriend Joseba aan het Guggenheim in Bilbao

    Foto

    m.a.w. de weblog van Greta en boB

    de bloemige blog die de avonturen van Greta en boB in BEELD brengt in België, Spanje, Frankrijk, enz.
    De foto´s zijn meestal van Greta en de tekst van boB.
    Ook eigen (makkelijk na te maken) ervaringen in het cuisineren worden neergezet,
    ter streling van het virtuele gehemelte van de kijker/lezer of amateurkok.

    23-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valencia (2): de futuristische wereld van Calatrava

     

     

    De tweede dag in Valencia besteden we veel tijd aan kunst en wetenschap, 

    maar tegelijk met een knipoog.

    Slechts twee huizenblokken scheiden ons van het Parque de Sciencias y Artes.

    Het bevindt zich tussen het einde van de groene Turia rechts, en het formule 1

     circuit.

    Eigenlijk ligt het dus in de vroegere monding van de Turia rivier.

     

     

     

    Dit enorm ruime gebouwencomplex is het fabuleuze ontwerp van de nieuwe Gaudi:

     Santiago Calatrava, door vakmensen beschouwd als één van de nog levende

    grootste architecten van de wereld.

    Hij werd in 1951 in Valencia geboren.

    Calatrava's werk is uniek en sterk gericht op de natuur. Naast architect is hij ook

     beeldhouwer en ingenieur. Met zijn kennis over architectuur, beeldende kunst en

     constructieleer kan hij de meest ongewone en creatieve vormen ontwerpen.

    Bij elk ontwerp combineert hij originaliteit in de vormgeving met technisch vernuft.

    Hier zie je een deel van zijn gebouwenpark in Valencia. Verbluffend om te zien.

     

     

     

    Hier is hetzelfde beeld, genomen van de andere kant.

    Op de achtergrond is het hoge gebouw voorzien als paleis van de kunst, 

    maar tijdens ons verblijf was dit nog niet volledig afgewerkt.

    Calatrava is een van de interessantste pioniers binnen de moderne architectuur.

    Hij haalt inspiratie uit natuurlijke en menselijke vormen, die hij samenbrengt 

    tot een stijlvol geheel met behulp van zorgvuldig uitgekozen materialen.

    Zijn stijl is uniek, symbolisch en overal ter wereld gemakkelijk herkenbaar.

    Het gebouw rechts doet denken aan een skelet van een dinosaurus of een walvis.

     

     

     

     

    Een ander gebouw, waarvan je hier de

    achterkant ziet lijkt op een parabolische serre,

    maar dan een zonder glas.

     

     

     

    Veel constructies van Calatrava zijn open, vandaar dat hij ook enorm veel 

    spectaculaire bruggen ontworpen heeft.

    Als je via de voorkant van de constructie binnengaat, maakt het een enorme indruk.

    De mensjes vergaan tot mieren.

     

     

     

    Bekende werken van Calatrava zijn onder meer:

     

    • Place Galleria, Toronto, Canada (1987-1992)
    • De communicatietoren bij het Olympische stadion in Barcelona (1989-1992)
    • Het station van Alameda, Valencia, Spanje (1991-1995)
    • De Allamillo-brug, gebouwd voor de wereldtentoonselling in Sevilla in 1992
    • El Auditorio de Tenerife, Tenerife, Canarische Eilanden (1991-2003)
    • voetgangersbrug Campo de Volantín, Bilbao, Spanje (1994-1997)
    • De wolkenkrabber Turning Torso in Malmo, Zweden (in aanbouw)
    • Milwaukee Art Museum in Wisconsin, Amerika (1994-2001)
    • Manrique Bridge, Murcia, Spanje (1996-1998)
    • Het Olympische stadion in Athene, voor de Olympische Spelen van 2004
    • De opera van Valencia: Palau de les Arts (in aanbouw)
    • Ciudad de las Artes y las Ciencias, Valencia, Spanje (1991-2006),
    • waarvan je hieronder nog een andere foto ziet

     

    Ook werkt Santiago Calatrava momenteel aan het nieuwe station van het 

    World Trade Center in New York.

    Het ontwerp wordt gemaakt van wit staal, kenmerkend voor deze architect,

    en symboliseert een vogel die uit een kinderhand vliegt.

    Ground Zero krijgt een ondergronds station met een glazen dak en daarboven

    spectaculaire vleugels van glas en staal, dertig meter hoog.

    Het ontwerp draagt onmiskenbaar de hand van Calatrava. Elk jaar op elf september

    zal het dak openen om de aanslagen van september 2001 te herdenken.

     

     

     

    Calatrava maakt gebruik van zijn aangeboren bouwkundige kennis om de

     technische constructie van een gebouw deel te laten uitmaken van het ontwerp.

    Typisch zijn de lange lijnen, het gebruik van witte materialen en veel glas en licht.

     

     

     

    De “Cala” toont nogmaals zijn buitengewone talent om aan de buitenkant

    van een gebouw te laten zien wat zich binnenin bevindt.

    Dit hier is het planetarium, of L'Hemisfèric.

     

    Calatrava haalde de inspiratie voor dit gebouw uit een oog, aangezien het gebouw

     de ogen dient te openen van iedereen die er binnengaat. De enorme koepel,

     waarin het planetarium en de IMAX-bioscoop liggen, is voorzien van stangen van

     aluminium ter versteviging, maar ook ter versiering om het geheel op een oog te

     laten lijken. Het oog kan zelfs mechanisch geopend worden.

    Binnenin L'Hemisfèric vindt men de modernste technologie voor de voorstellingen

     van IMAX, het planetarium en lasershows

    De voorstelling die we bijwonen gaat over doodgewone sardientjes, maar op het

     reusachtige scherm dat de binnenkant bedekt geeft dat een enorm effect.

     

     

     

    Ook gebruikt hij vaak het element water in zijn werken, zoals overvloedig bij

    de Ciudad de las Artes y las Ciencias in Valencia, en bij zijn vele bruggen.

    De weerspiegelingen van de bouwwerken in het water zorgen voor een mysterieuze

     uitstraling, en de weerspiegelingen zijn bedoeld als een deel van het kunstwerk.

     

     

     

    Het ene gebouw is al ongelooflijker dan het andere.

    Ook in België kan je trouwens een heel recente Calatrava bewonderen, met name 

    het nieuwe spoorwegstation van Luik, met een prijskaartje van 300 miljoen Euro!!

    Wie betaalt dit?

    En zelfs daar komen de treinen niet op tijd…

     

     

     

    Vanuit welke hoek je ook kijkt, altijd ontdek je 

    nieuwe fantastische structuren.

     

     

     

    Dit is het reusachtige paleis van de wetenschappen, waar we enkele uren

     doorbrengen, om te kijken, maar ook om te DOEN.

     

     

     

    Een van de blikvangers (ook letterlijk) is een waarheidsgetrouw model van het ISS,

     het International Space Station.

    De bewoners daar hebben stilaan een plannetje nodig om hun weg terug te vinden.

     

     

     

    De reusachtige slinger van Foucault en nog een massa andere wetenschappelijke

     proeven kan je bekijken of zelf doen. Hier blazen we even uit in een rustig hoekje

     om te bekomen van alle merkwaardigheden.

     

     

     

    Luc heeft nog genoeg energie om de strijd aan te gaan 

    met een verticale klimmuur, en tegelijk nog oog te hebben

     voor de pers.

     

     

     

    Hier verdiepen we ons grondig in een experiment uit de fysica.

    Deze kleine blokjes moeten we zodanig leggen dat er een stabiele boog ontstaat,

     die alle klompjes stevig bij elkaar houdt, zonder lijm of nagels, of wat dan ook.

     Proberen maar. Gelukkig hebben we onze bril in de buurt.

     

     

     

    We passen na zwaar hersenwerk de blokjes goed tegen elkaar, en zelfs in

    de juiste volgorde.

    Dan plaatsen we het bord voorzichtig vertikaal.

    De parabolische boog blijft perfect staan.

    Als Calatrava dat kan, dan kunnen wij dat ook. 

     

     

    De groene partij is ook vertegenwoordigd door een grote fan.

    Volgens de traditie is een groene jongen altijd vredelievend en lief voor iedereen.

    Tot iemand hem onverwacht op een gevoelige plaats raakt. Dan wordt het El Hulko.

     

     

     

    Greta op haar beurt doet een gewaagde polonaise 

    met een rode Alien.

     

     

    En vermits Seniorennet momenteel niet meer dan 20 foto’s

    laat opladen, kan ik er maar beter mee ophouden.

    Volgende keer gaan we naar het natuurpark Albufera.

     

     

    23-12-2010, 00:00 geschreven door grob  

    Reageer (2)

    10-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KOKENETEN: druipende vis à la Pollack

     

     

     

    Wie kent deze waterige knaap? Niemand? Het is een koolvis.

     

    Vanwaar hij zijn naam heeft is ook voor mij een volkomen raadsel.

    Voor zover ik weet heeft hij niets te maken met de groenten, en zeker niet 

    met de kleine zwarte klompjes die je kunnen verwarmen in koude winters.

     

    De koolvis (Pollachius) is een vis uit de familie van schelvissen en kabeljauwen, 

    die vooral voorkomt in het hoge noorden van de Atlantische Oceaan.

    Hoewel je volgens de foto zou denken dat het maar een soort sardientje is,

    Wordt de koolvis gemiddeld 60 cm en kan een lengte bereiken van 130 cm.

    Hij kan maximaal 25 jaar oud worden en tot 32 kg zwaar zijn.

    De gemiddelde koolvis weegt toch zeven tot acht kilo, wat al een serieuze hap is.

     

    Koolvis komt voor aan de Europese kusten van de Golf van Biskaje

    tot Groenland, IJsland, Nova Zembla, de Witte Zee en de noordelijke Noordzee.

     Aan boord wordt de koolvis onmiddellijk na de vangst schoongemaakt,

    gefileerd en verpakt.

    Door de nabijheid van de goede visgronden is hij in Rusland heel populair.
     

     

     

    De koolvis is voor de beroepsvisserij van groot belang, want hij wordt massaal

     industrieel verwerkt tot o.a. vissticks.

    Vaste aanvoertijden kent de koolvis niet. Hij is het hele jaar door verkrijgbaar

    in de vorm van diepvriesfilets. Je kan hem ook soms in zijn geheel kopen.

    Om te zien of de vis vers is, let u best op de ogen.

    Deze moeten helder zijn en een beetje bol staan.

    Wanneer het gaat om een verse filet, mag er geen vocht vrijkomen wanneer u

     zachtjes op de vis duwt. U vindt koolvis meestal in de handel in diepgevroren vorm.

     

    De Engelse naam van de koolvis is “pollack”.

    Naast de vis “pollack” bestaat er natuurlijk nog een andere: Jackson Pollack,

    wijlen de omstreden Amerikaanse kunstschilder.

    Hieronder op de foto zie je ze samen. Jackson heeft, naar aanleiding van een

     artikel in Time magazine voor de rest van zijn korte leven de bijnaam gekregen

    Jack the Dripper. (Jaak de Druiper zouden wij zeggen).

    Zeker niet te verwarren met Jack the Ripper.

    Deze laatste was een Engelsman, en geen familie trouwens.

     

    En nu komt het: toen hij nog werkloos en straatarm was, moest Jackson

    van zijn vrouw helpen in de keuken.

    Hij moest regelmatig de vis bedruipen, die in de oven zat.

    Logisch, want het grote gevaar van een vis in de oven is, dat hij onvermijdelijk gaat

     uitdrogen. Het ligt voor de hand dat het een pollack was, die de oven bevolkte.

    Van toen af aan is hij ook spontaan zijn schilderijen beginnen bedruipen, zoals

    te zien op de foto. Jack the Dripper had het gat in de markt gevonden!

    Hij legde zijn canvassen plat op de grond, en bedroop ze van op afstand met verf.

    Iedereen stond perplex van dit idee!

     

     

     

    Je bent voor of tegen deze kunstenaar, maar bedenk wel dat het duurste schilderij

     ooit verhandeld eentje is van deze JP!

    Het doek “No 5.” uit 1948 is in november 2006 verkocht voor 140 miljoen dollar!!

    Het meesterwerk “De Kindermoord in Bethlehem” van de hand van onze Pieter 

    Paul Rubens staat slechts op de twaalfde plaats, met een schamele 76 miljoen.

     

    Wil je de duurste geveilde schilderijen ooit eens bekijken, dat kan je via:

     http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_duurst_geveilde_schilderijen.


    Terug naar de keuken en naar de andere soort pollack.

    Ik ga er een “koolvisfilet op Russische wijze” van maken.

    Ook zal ik veel moeite doen om de vis regelmatig te bedruipen, maar toch

    vrees ik dat het me niet gaat helpen om onbetaalbare schilderijen te maken.

    Hier is toch maar het recept:

     

     

    ingrediënten voor 2

    bereiding

    400g visfilets  (koolvishaasje)

    de visfilets met pezo bestrooien aan beide kanten

    pezo

    haal ze door de bloem en schud overtollige bloem er af

    bloem

    bak de vis in de hete olie aan beide kanten bruin

    olijfolie

    snijd de schoongemaakte paddenstoelen in plakken

    200g champignons

    laat ze smoren in dezelfde pan als de vis

    boter

    kook de aardappelen in de microwave in 6 à 7 ‘

    300g vastkokende aardappelen

    snij ze dan in reepjes van ongeveer een halve cm dik

    2 hardgekookte eieren

    verwarm de oven voor op 200°

    20 cl zure room

    snijd de hardgekookte eieren in dunne plakjes

    geraspte kaas (bijv. Emmenthal)

    wrijf een ovenvaste schaal in met boter

     

    schik de gebakken vis op de bodem

     

    bedek met paddenstoelen, eischijfjes en aardappelreepjes

     

    meng de zure room met een wat bloem in een kommetje

     

    schep dit zorgvuldig over de inhoud van de schaal

     

    strooi geraspte kaas er over, en wat kleine stukjes boter

     

    zet de schaal 20’ in de oven, met 5’ grill op het einde

     

    dien op in de schotel; strooi er wat peterselie over

     

     

    Na 25’ komt de schotel glunderend uit de oven.

    Goed bedropen trouwens.

     

     

     

    Het lijkt een beetje op een schilderij van Pollack,

    maar ook weer niet te veel.

    De geldelijke waarde van mijn product is niet zo groot,

    maar het is wel beter verteerbaar.

     

     

     

    Er horen nog wat druiperige groenten bij, die lauwwarm mogen zijn.

    Je zou kunnen de volgende combinatie nemen:

     

     

    ingrediënten voor 2

    bereiding

    200g sperzieboontjes

    blancheer de boontjes 5’ in een ruime pan met kokend water

    200g knolselder, in reepjes

    blancheer ook de selder met citroen

    sap van een citroen

    (ofwel: maak hem zacht in de microwave)

    pezo

    laat de groenten uitlekken en enigszins afkoelen

     

    doe de groenten in een slakom

    dressing: 2 el olijfolie

    verhit de olie in een pan en bak de ui glazig, blus met citroensap

    1 rode ui, in reepjes

    giet de warme dressing over de groenten

    1 el citroen- of limoensap

    en schep alles voorzichtig door elkaar

     

     

     

    variant: vervang de boontjes door gesneden rode paprika

     

    (op die manier heb ik het nu bereid)

     

     

    Ik vind het uitzicht voldoende Pollackiaans door elkaar gemengd,

    zodat de vis tevreden gaat zijn met zijn gezelschap.

     

     

     

     

    Een smakelijk flesje Artes del Sur uit Argentinië 

    komt nog wat in de weg lopen, maar kan niet beletten 

    dat al het vorige op de tafel komt en stiekem verdwijnt 

    in de lonkende keelgaten van de bewoners van dit pand.

     

     

     

    Bereid in België en gebaseerd op een recept van ‘Groot Fonteyn Kookboek, pag. 80.

     

     

    10-12-2010, 23:50 geschreven door grob  

    Reageer (2)

    04-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valencia (1): flaneren door de Turia

     

    We vertrekken in Playa d’Aro aan de Costa Brava rond de warme middag, 

    met twee wagens pal zuidwaarts naar Valencia, met de zon van voor.

    In l’Hospitalet, langs de Middellandse zee stoppen we voor een lunch langs de

     autoweg.

    We doen het rustig aan, want reizen is pas goed als je het langzaam doet.

     

    Valencia is de derde stad van Spanje en heeft lange tijd in de schaduw gestaan

    van het meer trendy Barcelona. Dat is inmiddels verleden tijd, zeker sinds de

     nakende voltooiing van het futuristische Ciudad de las Artes y las Ciencias

    (Stad van Kunst en Wetenschap).

    Hopelijk duurt het niet meer zo lang als de Sagrada Familia in Barcelona,

    waar men al honderd jaar aan werkt.

     

    Valencia staat natuurlijk bekend om haar sinaasappels, paella en parelwitte

     stranden, maar het is zoveel meer. De architectuur in het bijzonder is

     adembenemend en toont veel sporen van Moorse en Mudéjar bouwstijl.

    Net ten zuiden van de stad ligt het prachtige natuurgebied Albufera.

    En niet te vergeten: elk jaar vertrekt hier begin december de stoomboot

    naar het Noorden, met een beroemde passagier: Sinterklaas.

    Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kan men stellen, dat dit de enige

     persoon is die van Spanje naar België reist in de winter.

    Het is ook maar heel tijdelijk natuurlijk.

     

    Zoals Barcelona zijn Ramblas heeft, heeft Valencia zijn Turia.

    Ik denk trouwens dat langzaamaan Valencia Barcelona zal overtroeven 

    als bestemming voor een city trip.

    Wat is de nog niet zo bekende Turia eigenlijk?

    Je kunt het duidelijk zien op de luchtfoto hieronder.

    Het is de (bijna) droge bedding van de (voormalige) rivier Turia, 

    die dwars door het centrum van Valencia gaat.

     

    Na een zware overstroming in oktober 1957, die grote schade aanrichtte in

     Valencia en vele mensenleven kostte, werd besloten de rivier om te leggen

    naar de rand van de stad.

    Ex-dictator Franco wilde in het oude rivierbed een autosnelweg of een spoorweg

     aanleggen, maar een burgerbeweging leidde er uiteindelijk in de jaren 80 toe

    dat het gebied een groene bestemming kreeg.

    In plaats van zware trafiek kreeg men een schitterende groene long dwars

    door de stad. 

     

     

     

     

    Deze Jardines del Turia beslaan een oppervlakte van 110 hectare, en hebben

     een lengte van ongeveer 9 kilometer. Deze groene long dient als ontmoetingsplek

     en recreatiegebied en wordt veelvuldig gebruikt door joggers, fietsers en

     wandelaars.

    Het park herbergt vele plantsoenen, sportterreinen voor voetbal en tennis, fonteinen,

     een botanische tuin, speelpleinen voor kinderen, zowel langs de 'oevers'

    als in het park zelf.

     

    Er zijn geregeld muziekuitvoeringen en andere culturele manifestaties,

    soms heeft een circus er zijn tenten opgeslagen, of wordt er kermis gehouden.

    Het is er altijd druk, maar minder dan op de Ramblas natuurlijk, en het is

    de centrale ontmoetingsplaats voor alle Valencianen.

    Naar verluidt is er zelfs tweemaal per jaar een optreden van Will Turia.

     

    In Valencia kan je zelfs een fietstocht maken met (Nederlands sprekende) gids

    die ook door de Turia gaat.

    Op de kaart hierboven is het groene deel uiteraard de oude rivierbedding.

    Van de ‘nieuwe’ rivier zie je nog een stukje gans links onderaan in het hoekje.

    Hij is dus omgeleid naar de andere kant van de stad.

    Waar de vroegere rivier de Middellandse zee bereikte is nu de commerciële en de

     jachthaven uitgebouwd. Het bruine lijntje, dat voor een deel rond de jachthaven

     gaat, (bovenste plas) en een stuk de oude bedding volgt, is het Formule 1 circuit

     van Spanje. Vanuit de plas helemaal onderaan rechts vertrekt elk jaar de oude man

     met de witte baard en de Zwarte Piet met de stoomboot naar het noorden.

     

    Het middeleeuwse stadscentrum van Valencia ligt in de ‘elleboog’ van de Turia.

    De oude bedding wordt op meerdere plaatsen nog altijd gedwarst door 

    de oorspronkelijke rivierbruggen, de ene nog mooier dan de andere.

    Hier kijk je richting zee, met op de achtergrond een van de architectonische parels 

    van superarchitect Calatrava.

    Je kunt via een video met de helicopter over de Turia vliegen, met de volgende link:

    www.culturia.org/.  Klik op "Real Flight" onderaan en download.

     

     

     

     

     

     

    Tussen de bruggen in zijn de verschillende stukken van het park ontworpen door

     verschillende architecten. Grote speeltuin, sportvelden, grote water partijen,

     romaans aandoende tuinen. Wat een mooi effect geeft dat om er door te wandelen.

     

     

     

     

    Sommige delen zien er heel natuurlijk uit, en andere dan weer

     prachtig aangelegd.

     

     

     

     

    Met deze wetenschap op zak hebben we een boeking gedaan in hotel Abba

     Acteon, vooral gebaseerd op de gunstige locatie: vier sterren, dicht tegen de Turia,

     en slechts twee blokken verwijderd van de van de Ciudad de las Artes y las

     Ciencias, maar dat is voor morgen.

    Voorlopig, na de check in, wandelen we door de Turia, richting centrum.

     

     

     

    Het weer is uistekend in de vooravond, 

    het water is koel, en de bruggen zijn laag.

     

     

     

     

    Onze vrienden Danny en Luc testen met succes

    de hoogte van een brug. Dwergen, smurfen en kabouters 

    moeten de rechterkant van het voetpad nemen.

     

     

     

     

    ’s Avonds worden de fonteinen individueel verlicht, 

    maar voorlopig hoeft het niet voor ons.

     

     

     

     

    Sommige bruggen zijn wat hoger dan andere,

    en kunnen dan dienst doen als klimmuur.

     

     

     

    De Policia Local houdt onopvallend ook een oogje in het zeil

    op de achtergrond, met de fiets of te paard.

      

     

     

    Spontane muziek- en danssessies zijn er ook.

    Hier overlegt men welk nummer men gaat doen.

     

     

     

    De artiesten treden vooral op onder de bruggen, 

    om de klank beter vast te kunnen houden.

     

     

     

    Sommigen gaan lekker uit de bol. Sfeer gegarandeerd.

     

     

     

     

    De Turia is nooit volledig weg. Hier en daar 

    loopt hij in smalle kanaaltjes, op andere plaatsen 

    heeft hij een natuurlijk uitzicht.

     

     

     

     

    Eigenaardige of eigenzinnige sculpturen 

    zijn verspreid over het parcours.

     

     

     

    Na de lange wandeling wordt het tijd om de verbruikte energie 

    opnieuw aan te vullen, en gaan we in het oude centrum 

    op zoek naar een geschikt restaurant.

    Het probleem is dat vóór 21 uur niets open is. Om kwart over negen gaan we 

    (als eersten) binnen in restaurant taverne l’ Alberreda, een echt Spaans resto.

     

     

     

    We doen ons tegoed aan tapas en andere lokale specialiteiten.

    En, wanneer we de zaak verlaten, staan er buiten twee obers op ons te wachten

    die ons extra vertroetelen met twee keukenschorten van de zaak.

    Ik denk er met veel genoegen aan terug. 

     

     

     

    04-12-2010, 00:00 geschreven door grob  

    Reageer (1)

    Zoeken in blog


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • Zegen op deze palmzondag middag, avond en nieuwe week (angelique)
        op toedeloe
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op test
  • Wens u nog een hele fijne vrijdag (Dirk)
        op Carlos en Discus
  • Goedemorgen (Dirk)
        op ga nog eens testen op doenbaarheid
  • Terug ? (ikke)
        op ga nog eens testen op doenbaarheid

  • kaper op de kust


    Foto

    Archief per maand
  • 03-2022
  • 07-2020
  • 06-2019
  • 12-2018
  • 03-2018
  • 12-2015
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 05-1978
  • 11--0001

    tophotel "Huerta de la Paloma" in Priego de Cordoba 


    Foto

    Poolse Jonagoldplukker in Haspengouw


    Foto

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    saltydoghoogezand
    blog.seniorennet.be/saltydo

    met vriend in Segovia


    Foto

    Een interessant adres?

    met Olaba op bezoek


    Foto

    tulpenbootje in Meliskerke/Zeeland


    Foto

    de ezels van Niort


    Foto

    kathedraal Bayonne


    Foto

    geitenfuif Luxemburg


    Foto

    discrete blik achter de schermen in Segovia


    Foto

    beste Spaanse tapabar: Gambrinus in Toledo


    Foto

    aan het werk in hoteltuin in Alberic


    Foto

    aan de Groenplaats met Seniorennet


    Foto

    katedraal Burgos


    Foto

    met vrienden in El Palmar (Valencia)


    Foto

    catamaran van Tarifa naar Tanger


    Foto

    lunch in Parador van Arcos de la Frontera


    Foto

    Viking van de Geiranger fjord


    Foto

    aan de Zaansche Schans


    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!