dit is de fameuze en mysterieuzeneuze GroB blog

Foto

aantal kliks op deze blog



Inhoud blog
  • toedeloe
  • Carlos en Discus
  • ga nog eens testen op doenbaarheid
  • proberen
  • eens proberen
  • test
  • KOKENETEN: lusten hottentotten matelote?
  • We raken niet verhit in Valladolid (2)
  • Valladolid, toch via de juiste afrit (1)
  • KOKENETEN: naar de Ardèche
  • Donibane Lohizune??
  • We rijden knus naar Saint-Jean-de-Luz
  • KOKENETEN uit Mexico, met bonen en zo
  • Honderden hazen en één schildpad in Niort (deel 2)
  • Vuurspektakel in Niort, met Carabosse (deel 1)
  • KOKENETEN: de lekkerste kip in bier vind je HIER!
  • Beaufort04 met het trammetje van plezier
  • Beaufort 04, per tram van ginder tot hier
  • Tussen De Hoogmolen en het Boenderbos
  • KOKENETEN: vis met groenten, in de oven
  • Tussen het groene mos van het Boenderbos...
  • Aan de (water)bak in Cotignac
  • KOKENETEN: 2X lekkers voor de prijs van 1
  • KOKENETEN: 2X lekkers voor de prijs van 1 (deel 2)
  • Stappen door Gent, rond de Vleestent
  • Senioren heerlijk verwend in Gent
  • No more stress in Cadaqués
  • problemen met uploaden
  • Zonder geharrewar naar Alfafar
  • KOKENETEN: over konijnen en hazen

    de daders:            Greta en boB = grob


    Foto

    Organisation de loisir agréable et blabla amical


    Foto

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Feria Internacional de Pueblos 2009 Fuengirola ossenkar uit Costa Rica


    Foto

    zeer interessante links vind je hieronder
  • dit zijn alle foto's en photoshop creaties van Gaviota
  • de beste ontstresser is zuurstof in Zutendaal
  • de vrolijke bloggers: stel je site hier in de kijker en wordt veel vrienden rijker

  • Garfield als kok


    Foto

    kok als Garfield


    Foto

    Gastenboek
  • Op bezoek geweest
  • hoi blogmaatje,
  • Lieve groetjes Nikki
  • verrasend mooi blog !
  • Wandelgroetjes uit Borgloon

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Welkom! Blij je hier te hebben. Kijk maar eens rustig rond.

    fietsen in Zeeland


    Foto

    een potje Olaba petanque


    Foto

    avond in Burgos


    Foto

    koninklijke glasblazerij tegen Segovia


    Foto

    Expo Oostende voor Anker 2009


    Foto

    terug in Vatan


    Foto

    Salers runderen


    Foto

    als smakelijk hapje in Valencia


    Foto

    fontein in Vejer de la Frontera


    Foto

    kathedraal van Cadiz


    Foto

    standbeeld Tio Pepe in Jerez


    Foto

    trol met Greta in Bergen (Noorwegen)  (trol staat bovenaan)


    Foto

    met kaasboerin in Edam


    Foto

    als vrome bedevaarder


    Foto

    met mijn Baskische vriend Joseba aan het Guggenheim in Bilbao

    Foto

    m.a.w. de weblog van Greta en boB

    de bloemige blog die de avonturen van Greta en boB in BEELD brengt in België, Spanje, Frankrijk, enz.
    De foto´s zijn meestal van Greta en de tekst van boB.
    Ook eigen (makkelijk na te maken) ervaringen in het cuisineren worden neergezet,
    ter streling van het virtuele gehemelte van de kijker/lezer of amateurkok.

    26-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KOKENETEN: engeltjes te paard

     

     

    In dit heerlijke en supereenvoudige gerecht gebruik ik marjolein als keukenkruid.

    Het is interessant om daar even op in te gaan, want er bestaat nu eenmaal een

     portie verwarring over marjolein, die ik meteen en definitief uit de wereld wil helpen.

     

    Dit welriekende plantje (ook wel genoemd ‘echte’ marjolein) wordt wel eens

     verward met een ander kruid, dat zijn blaadjes de hoogte insteekt onder de ook

     heel bekende naam oregano.

    Dit laatste staat eveneens genoteerd onder de naam ‘wilde marjolein’.

     

    Beide planten lijken erg op elkaar qua smaak en gebruik, maar er zijn wel degelijk

     verschillen. De echte marjolein is namelijk een éénjarige plant terwijl oregano tot de

     groep van de doorlevende en meerjarige planten behoort.

    Deze laatste kan dus wel tegen een kouwelijke stoot.

    De bladeren zijn breder en donkerder groen dan die van de teergevoelige

     marjolein.

    De smaak van oregano is iets pittiger, sterker en pikanter dan die van marjolein.

    Je kunt je voorstellen dat de Italianen meer voor oregano op hun pizza voelen.

    In mijn gerecht gebruik ik de echte marjolein, en daarover vind je hier nog wat

     interessante informatie. Oregano is wellicht voor een volgende keer.

     

     

     

     

    De (echte) marjolein is afkomstig uit het oosten van het Middellandse Zeegebied.

    De plant is reeds sinds de oudheid geïmporteerd in Europa via Griekenland.

    De Grieken hielden van de kruidengeur na een bad, als dan marjoleinolie op hun 

    voorhoofd en in hun haren gemasseerd werd.

    Eerder al, in het oude Egypte, was het bekend dat oregano kon genezen,

     desinfecteren en voedsel conserveren, en die kennis is sindsdien bewaard

     gebleven.
    Echte marjolein werd in de Middeleeuwen in West-Europa ingevoerd en het
     was in

     trek bij de chique dames "om in ruikers, kruidenbuiltjes en reukwatertjes te doen".

     

    In het Duits heet het kruid ‘Gartenmajoran’ of ‘Wurstkraut’.

    Andere namen in het Nederlands zijn ook: ‘majoraan’ en ‘palingkruid’.

    Aan deze namen kan je al vermoeden waar het in de keuken van pas kan komen.

     

     

     

     

    Marjolein heeft een intens aroma, dat aan tijm doet denken, maar zachter van

     smaak en zoeter is. Het kruid wordt voornamelijk gebruikt bij de bereiding van

     worsten (vooral van de grill), maar past ook uitstekend bij peulvruchten,

     champignons, aardappelgerechten, slaatjes en in sommige kazen.

    Maar het is ook lekker in zuurkool, gehakt, varkensvlees, vleespastei, vullingen voor

     kip en kalkoen, wild en gevogelte, salades en kruidensauzen en op tomaten.

    Zoutloze gerechten, die meestal heel saai zijn, krijgen meer pit dankzij marjolein.

    Italiaanse pizza's krijgen bij ons als afwerking steeds een snuifje marjolein.

    Kortom bijna alles kan er mee op smaak gebracht worden.

    Marjolein laat zich ook uitstekend combineren met tijm, basilicum en look.

    En die laatste combinatie met look zal ik vandaag met plezier toepassen in het 

    goddelijke gerecht “engeltjes te paard”.

    Vanwaar deze hemelse naam komt weet ik niet, maar het klinkt wel smakelijk.

    Hier is het recept, geschikt voor BBQ, ovengrill of tepanyaki, waarop ik het vandaag bereid.

     

     

     

    Ingrediënten voor 2

    bereiding

    4 dunne varkensschnitzels

    klop schnitzels plat en kruid met peper en zout

    pezo

    bestrijk vlees met de mosterd (met een mes)

    el scherpe mosterd

    meng look met koriander en marjolein/oregano

    2 geperste looktenen of verse gesnipperde look

    verdeel het mengsel over het vlees

    1 el gehakte (peterselie of) koriander

    rol de schnitzels stevig op en halveer ze

    1 el gehakte marjolein (of oregano)

    rol om elk stuk een sneetje spek of ham

    8 dunne plakken ontbijtspek (of ham)

    pel uien en maak ze halfgaar in micro met vocht

    4 kleine uien of sjalotten

    rijg uien en vlees aan pennen

     

    bestrijk het vlees met wat olie

    Als groenten: spinazie, champignons of salade

    leg spitjes op de grill gedurende 10’ @ 15”

     

    zorg voor een (mosterd)sausje

     

     

    Op het volgende prentje ligt de mosterd al ter plaatse, 

    en lepel ik de kruidenmarinade over de platte vleeslapjes.

     

     

     

     

    De schnitzeltjes worden gerold, gehalveerd, omzwachteld 

    met een spekje en/of Serranosneetje, aan pennen geregen,

    gescheiden door halfzachte uitjes.

    Een beetje olijfolie, geborsteld met een takje rozemarijn, 

    maakt ze immuun voor brandwondjes.

     

     

     

     

    De pennen zijn van het XL formaat, maar de tepanyaki 

    kan ze moeiteloos opvangen en verwerken.

     

     

     

     

    Een lekkere salade maakt dit gerecht compleet, voor degene die het eet.

     

     

     

     

    Tafel en stoelen staan klaar en de bak- en eetpret kan beginnen.

     

     

     

    Bereid in Spanje en gebaseerd op een recept uit ‘Eten van Grill en BBQ, pag. 48’

     

    26-11-2010, 00:00 geschreven door grob  

    Reageer (2)

    21-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over de grens, en in de Spaanse zon

     

     

    Na de tweede nacht in Salers begint het te kriebelen om verder zuidwest te bollen.

    We ontbijten met twee Parijzenaren, en genieten van de huisgemaakte yoghurt.

    Maar voor we vertrekken willen we het middeleeuwse Salers wat meer uitkammen.

    Het klinkt als een cliché, maar het lijkt of de tijd hier is blijven stilstaan.

    De meeste huisjes lijken als twee druppels water op elkaar, dateren uit dezelfde

     tijdsperiode, en zijn meestal ingekaderd in bloemen en planten.

     

     

     

     

    Op de talrijke pleintjes zijn natuurlijk ook voorzieningen voor natjes en droogjes.

     

     

     

    Alles is hier oerecht, en oerdegelijk. Zelfs eeuwenoude 

    houten deuren houden het nog uit. Dit was vakmanschap.

     

     

     

     

     

    In sommige straatjes is er een insprong, 

    een steegje eigenlijk, waar dan aan het einde 

    meestal een origineel huisje staat, met kleine 

    raampjes en een dak van leisteen.

     

     

     

     

     

    Het hooggelegen dorp Salers wordt omsloten door een pad met panorama.

    In de vallei liggen enkele piepkleine gehuchtjes weggedoken.

     

     

     

    Er zijn ook winkels in Salers. Niet echt supermarkten natuurlijk.

    Achter de lantaarn heeft zelfs een bank postgevat.

     

     

     

     

    De zichten op de huisjes lijken op prullige schilderijtjes, 

    die je kunt kopen op elke willekeurige vlooienmarkt.

    Nochtans is dit echt, en de huisjes zijn 

    zelfs nog bewoond ook.

     

     

     

     

     

    Het hele dorp doet ons denken aan het decor 

    van een film zoals men die gebruikt voor Dracula 

    of Frankenstein, of Sneeuwwitje. Wel heel sfeervol.

     

     

     

     

    We hebben een toevalstreffer mee: het is vandaag marktdag in het dorp.

    Op het centrale plein staan de marktkramen, en er is zelfs een heuse veemarkt!!

    Het is al jaren geleden dat ik dat nog gezien heb.

     

     

     

     

     

    De plaatselijke schonen poseren met veel 

    genoegen en flair voor de camera van Greta.

     

     

     

     

    De koe wil ook eens in profiel op de foto, maar 

    de temmer heeft bezwaren tegen teveel beweging,

    want de koebel gaat dan teveel lawaai maken

    en de openbare rust verstoren.

    Hij moet zwaar aan de bruinhuid sleuren 

    om ze terug in positie te krijgen.

     

     

     

     

    Dit zijn de echte Salers koeien, befaamd in dit departement voor hun lekker vlees.

    Ze lijken op het eerste zicht op de beter gekende Limousin runderen.

    Let wel, links heb je een koe, en rechts staat een stier.

    Ik hoop dat jullie aan de kop het verschil merken.

    Hoeveel beesten staan er trouwens op de foto? Geen twee, maar drie!

     

     

     

     

    Het bewijs zie je op de volgende foto.

     

     

     

     

    Deze lieverdjes zien er erg vredig uit, maar wat lees ik van de week in de krant?

     

    "ANDERLECHT - Een personeelslid van het slachthuis in Anderlecht is gekwetst geraakt

    toen de politie op een ontsnapte stier schoot. De man is er niet erg aan toe.

    Dinsdag is een stier erin geslaagd om te ontsnappen uit het slachthuis van A.

    De hulp van de politie werd ingeroepen om het dier op te sporen en te vangen.

    Toen de stier op een politie-inspecteur afging, loste die een schot. De kogel ketste af

     en raakte een medewerker van het slachthuis. Die raakte daarbij licht gewond.

    De stier kon uiteindelijk gevangen worden."

    (ik heb de krantentekst aangepast, om het copyright te vermijden)

    De eetbare dieren laten zich niet meer doen vandaag. Vorige week hadden we al

     ontsnapte varkens in China, en nu weer een ontsnapte stier in Anderlecht.

     

    Nu we Salers hebben uitgepluisd en uitgeplozen roept ons de horizon (en de zon).

    We nemen de autoweg verder door het gebergte via Aurillac, richting Millau.

    De laatste keer dat we hier waren hebben we van de brug niets gezien, 

    door de mist in en over de vallei.

    Nu is de hemel puur blauw, en we stoppen en genieten op de parking 

    voor een foto van de hoogste brug ter wereld.

    Ik herinner me nog levendig de tijd dat we, meestal achter een vrachtwagen, 

    een uur naar beneden moesten rijden, dan over de rivier, en dan weer een uur

    naar omhoog om terug aan te pikken op de autoweg.

     

     

     

     

    Aan de kant van de rivier, waar de twee hoogste pylonen staan, is de hoogte

    344 meter boven de vallei, zodat de Eiffeltoren eronder kan.

     

     

     

    De grens over in Le Boulou, Spanje in, en volop in de zon 

    maken we een stop in Playa d’Aro aan de Costa Brava.

    Dit is een heel andere wereld dan de voorbije dagen.

    We overnachten in het nieuwe en aangename hotel 

    Nautic Park, midden in het commerciële centrum 

    van de kustplaats.

    Morgenvroeg zien we onze vrienden Danny en Luc,

    die hier regelmatig in hun appartement verblijven.

     

     

     

     

    Vanuit onze kamer hebben we een mooi zicht op het zwembad, 

    maar de tijd om op deze plaats te verblijven is kort uitgemeten.

     

     

     

     

    Morgen vertrekken we samen met Luc en Danny voor drie dagen naar Valencia, 

    een van de belangrijke cultuursteden die we nog niet bezocht hebben.

    De volgende dagen zullen we er meer over weten. We zijn er klaar voor.

     

     

     

     

    21-11-2010, 18:15 geschreven door grob  

    Reageer (3)

    13-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KOKENETEN: een medaillon, maar niet van karton!

      

    Vandaag bereiden we iets heel lekkers met medaillons,

    versneden uit een varkenshaasje, met salie als smaakmaker. 

    Iedereen is natuurlijk van mening dat hij/zij alles weet

    over varkens, maar niets is minder waar natuurlijk.

    Lees maar even verder.

     

     

     

    Het gewone tamme varken dat ons zoveel eetplezier geeft, is afkomstig 

    van het  wilde zwijn, dat al 5000 tot 6000 jaar geleden gedomesticeerd werd.

    Daarnaast is er het everzwijn of wild zwijn, maar dat staat vandaag niet

    op het menu. Volgens Wikipedia (en die kunnen het weten) leven in Nederland

    ruim 11,6 miljoen en in België 6,7 miljoen varkens.

    Ik heb altijd al vermoed dat in Nederland meer varkens rondlopen dan in België,

    wat nu ook bevestigd wordt door een neutrale bron.

     

    Je bent zeker ook van mening dat je al de specifieke namen kent voor varkens?

    Even een test. Een jong varken wordt een big genoemd, een vrouwtjesvarken 

    een zeug en een mannetjesvarken een beer.

    Dat weet iedereen natuurlijk. Maar dan: een barg of borg is een gecastreerd

     mannetjesvarken. Een gelt is een vrouwtjesvarken dat nog niet geworpen heeft. 

    Keu is regiolect of dialect voor jong varken.

    Ik neem zelf regelmatig een keu ter hand, maar dat is dan om mee te biljarten.

     

     

     

     

    In grote delen van de wereld zijn varkens verwilderd geraakt (zoals in Nieuw-

    Zeeland en eilandjes in de Stille Oceaan). Vroege Westerse zeevaarders, 

    vooral Nederlanders, hebben bewust varkens uitgezet, bij voorkeur op eilanden, 

    om een duurzame voedselvoorraad te garanderen, voor wanneer ze 

    de volgende keer langskwamen . De varkens hebben daar grote ecologische

     schade toegebracht en doen dat in vele gevallen nog steeds.

     

    De meeste mensen weten natuurlijk wel dat varkens worden gebruikt voor

    het opsporen van truffels en drugs, wegens hun ontwikkeld reukorgaan.

    Let wel, dit laatste mag je nooit gebruiken als stopcontact.

    Maar hier is nog een merkwaardig, meestal onbekend weetje over varkens: 

    volgens het bijgeloof kunnen mensen die varkenshersenen eten

    geen leugens vertellen.

    Let dus volgende keren goed op als je aan tafel gaat, wat er op je bord ligt.

     

     

     

     

    Met mijn gerechtje moet je niet ongerust zijn: geen varkenshersenen op het menu,

     maar wel een onschuldig “varkensmedaillon met salie op een groen bedje”.

     

      

    ingrediënten voor 2

    bereiding

    een varkenshaasje voor 2 personen

    was de aardappelen en doe ze in een kleine plastic kom

    400g diepvriesspinazie

    doe hierin een lekje water en bedek met plasticfolie

    1 lookteen  (Spanje: jonge lookscheuten)

    zet de aardappelen in de microwave, zet hem 8’ op max.

    1 takje salie (6 blaadjes)

    hak 4 blaadjes salie zeer fijn, snijd het haasje in stukken

    100 g roomkaas met kruiden

    bak de varkenshaasjes naar eigen smaak op laag vuur

    pezo

    kruid ze met pezo, strooi er de gehakte salie bovenop

    cayennepeper

    blus zo nodig met wat water

    citroensap

    bak tegelijk de look licht aan in olijfolie

    olijfolie

    voeg de spinazie toe zonder te ontdooien

    2 grote ongeschilde aardappelen

    zie verpakking: normaal moet ze +/- 8’ op het vuur

     

    intussen de spinazie goed roeren

     

    kruid met pezo en wat cayennepeper

     

    leg de warme spinazie centraal op een bord

     

    besprenkel de varkenshaasjes met citroensap

     

    leg de versneden haasjes op de spinazie

     

    verdeel het roomkaasje boven op het vlees

     

    snijd boven in de aardappelen een gleuf van 1 cm breed

     

    leg hierin wat van de roomkaas en dien alles op

     

    versier elk bord met een blaadje salie

     

     

    Terwijl het haasje, versneden in medaillons murmelend staat te bakken op laag

     vuur, moet af en toe in de spinazie geroerd worden.

     

     

     

     

    Intussen zijn ook de aardappels gaar, met hun levendig

    laagje roomkaas er bovenop.

    Het flesje vino tinto staat ook al klaar.

     

     

     

     

    Nog even controleren of het varkentje

    niet van de tafel wil springen.

     

     

     

     

    Alles is in orde. Het ziet er goed uit.

    Lekker is het zeker, gemakkelijk te maken, en snel klaar.

    Wat wil je nog meer?

     

    Bereid in Spanje en gebaseerd op een recept van www.tuinadvies.be

     

     

     

    Gisteren stond in de krant “Het Laatste Nieuws” de volgende kop:

    Ontsnapte varkens hinderen verkeer in China.

    Het is een aardig artikel, met grappige foto's, maar omwille van het copyright 

    mag ik die niet weergeven natuurlijk.

    Een ding kan ik jullie wel bevestigen: mijn varken is niet kunnen ontsnappen.

     

    Bye bye!!

     

     

     

    13-11-2010, 00:00 geschreven door grob  

    Reageer (1)

    06-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op de Puy de Dôme groeien geen bomen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

     

    Tijdens onze toeristische vakantietocht van België naar

    Andalusië verblijven we zoveel mogelijk in Bed & Breakfasts,

    vooral in Frankrijk.

    In de Auvergne is de keuze gevallen voor een tweenachtelijk

    verblijf in Salers, ook weer eens een van de “100 mooiste

    dorpen van Frankrijk”.

    We logeren in de Chambre d’hôte du Haut Mouriol, aan de rand van het dorp,

    bij Eliane Vantal, te vinden op www.salers-chambres-hotes.com.

    Gezien er niet veel volk is, zoals gewoonlijk, kan ik de kamer kiezen.

    Ik reserveer vooraf de Chambre Bleuet, met aparte bedden.

     

     

     

     

    De volgende morgen gaan we op pad met de wagen naar de top van de Puy Mary,

     één van de 60 tot 70 vulkanen die het “Parc Naturel Régional des Volcans

     d'Auvergne” rijk is.

     

    Elk jaar komen hier 600 000 bezoekers langs, en dat enkel in de periode van mei 

    tot einde oktober. Hier zit natuurlijk het risico, omdat we nu al half oktober noteren.

     

    De weg is meestal zeer smal, en slechts geschikt voor één wagen.

    Om de 300 meter zijn er nissen om elkaar te kunnen kruisen.

    Tijdens de beklimming zien we op de smalle weg een skiër, met ski’s op rolletjes.

     

    Je kunt, als je geluk hebt,  over de Puy Mary rijden via de “Pas de Peyrol “ op

    1589 meter hoogte, de hoogste pas van het Centraal Massief en het hoogste punt

     van het departement  Cantal.

     

    Een beetje verder rijden we voorbij de bareel, die omlaag gaat over twee weken,

    en de weg zes maanden zal afsluiten voor alle verkeer.

    Ik had op de Puy Mary een wandeling voorzien, kort maar zeer steil naar de top.

    Als we op de parking aankomen, is het mistig, en geeft de thermometer +2°C aan.

    Voor dit soort klimaatomstandigheden hebben we geen kleren!!

     

     

     

     

    In de Cantal kan je alle kanten uit, maar dat is vooral prettig als het weer goed blijft, 

    én op voorwaarde dat je niet te hoog gaat.

     

     

    Honderden meter lager is alles weer perfect.

    We doorkruisen lieflijke Breugeliaanse dalletjes in de buurt van het dorpje Anjony.

     

     

     

    Het dorpje ligt op een bergflank, en bloemen tieren welig.

    Mensen zijn er niet te zien.

     

     

     

    Zoals het een Frans dorpje betaamt, heeft het zijn eigen plaatselijk kasteel.

     

     

     

    Merkwaardig is hier de aparte vorm: vier gelijke  hoge torens, vlak naast elkaar.

    Het lijkt bijna een reusachtig kegelspel.

    Het kasteel is momenteel op dit uur niet bezoekbaar, maar dat geeft niet.

    We hebben er al veel gezien, en vooral de wandeling er naartoe is ontspannend.

     

     

     

     

    Auvergne is natuurlijk de streek van de vulkanen en andere oeroude bergen, 

    waartussen talloze rivieren kronkelen, en valleien hebben uitgesleten. Hier en daar

     mag een vulkaantje op de gevoelige plaat, zolang het maar niet begint te spuwen.

     

     

     

    Sommige vulkaankraters zijn waterdicht, en dus ontstaan er heel wat ronde meren,

     gevuld met eeuwenoud regenwater.

     

     

     

    Zelfs aan de senioren wordt af en toe gedacht! Bewonder het machtige, 

    wisselende vulkaanlandschap van op een zitbank in volle natuur.

     

     

     

    Het landschap is werkelijk pakkend, door de enorme ruimte, en het spel van zon

    en schaduw, gecreëerd door de supersnel bewegende wolken.

     

     

     

    Voor de jongere generatie valt er ook een en ander te

    beleven in volle natuur.

    Wijzelf hebben enkel zin in een rondje benji-jumpen, maar

    de stand is nu niet open. Je zal maar pech hebben.

     

     

     

    De bekendste vulkaan, onder meer uit de Tour de France, 

    is de Puy de Dôme.

    Hier is eigenlijk de carrière van Eddy Merckx geëindigd,

    toen hij van een kwaadwillige toeschouwer tijdens de harde

    beklimming een harde stomp in de lever mocht incasseren.

     

    De kale granieten spuwberg heeft een restaurant en toeristische 

    accommodaties boven op de top, op een 1000 meter hoogte.

     

     

     

    De laatste uitspuwing van deze knaap was in 4040 vóór Christus.

    Enkele jaren later, in 1956 na Christus, werd er een pyloon 

    van 73 meter hoogte geïnstalleerd, voor het doorsturen van 

    radio- en Tv-programma’s.

    De pyloon is van heel ver herkenbaar.

     

     

     

    Net als de Mont Ventoux is de Puy de Dôme heel populair bij

    veel afgetrainde fietsers.

    Er zijn drie varianten mogelijk voor deze stoere beklimming.

    Voor wie er wil aan beginnen geef ik een paar tips: de beklimming is mogelijk

    van de eerste maart tot 31 december, enkel op woensdagen en zondagen.

    Je sportieve conditie moet wel bovennatuurlijk in orde zijn: je moet hellingen

    kunnen beklimmen van 12 tot 14% over 4.2 km.

    Een uurtje verblijven op de top is fantastisch, met 360° zicht op alle vulkanen

    in de omtrek, en de Michelinstad Clermont Ferrand.

     

    Als je naar de Puy de Dôme wil gaan met de wagen, of het fietstochtje

    naar boven wil doen, doe het dan maar in 2011.

    Als je nog langer wacht worden alle wegen onherroepelijk afgesloten.

    De fietspaden gaan dicht, en op de plaats van de gewone weg komt een

     tandradbaan.

    Vanaf juni 2012 kan je enkel nog naar boven met de “Panoramique des Dômes”,

     een stille en ecologische trein, die gans het jaar door zal rijden.

    Het zal de eerste nieuwe tandradbaan zijn, gebouwd op een bergsite in meer

    dan honderd jaar.

    De trein zal aankomen in een ondergronds station, en de huidige autoparking

    wordt opnieuw natuurlijk beplant.

    Het is meteen de laatste keer dat Greta de top van de Puy en de wijde omgeving

    in zijn huidige gedaante kan bekijken, en ze geniet ervan.

     

     

     

     

    Een ander interessant plaatsje is het hooggelegen stadje Murat.

    Het is gebouwd op drie rotsen die fungeerden als schouwen 

    van de bijbehorende vulkaan.

    Wat onmiddellijk opvalt, zijn de overal aanwezige bloemen, 

    aan elk authentiek huis en op de openbare pleinen en straten.

     

     

     

     

     

    De middeleeuwse sfeer is gebleven omdat deze bergstreek 

    lang was afgesloten van de buitenwereld. Men kan langs 

    alle kanten fotogenieke plekjes zoeken en ook vinden.

      

     

     

    Tijdens de middeleeuwen werden vele kerken in de streek 

    bezet door monniksoldaten van de Maltezerorde of de Tempeliers.

    Geestelijken hebben blijkbaar door alle eeuwen heen ook minder vanzelfsprekende

     activiteiten uitgeoefend.

     

     

     

    Na de uitgestippelde wandeling van de toeristische dienst, doorheen de

     middeleeuwen, bekijken we of het “Grand Café” op het marktplein,

    ook iets te bieden heeft.

    En inderdaad, naast Leffe van het vat, is er de enige echte Hoegaarden, 

    die hier zelfs exclusief in drie verschillende formaten wordt geserveerd, 

    met ijskrabber inclusief, en van het vat natuurlijk.

    Hier hebben de Tempeliers zeker pap van gegeten, want 

    volgens de affiche is het biertje al beschikbaar sinds 1445.

     

     

     

     

    De keuken van de Auvergne is rijk aan vlees, boter, kaas en sauzen.

    De reden hiervan zie je hieronder: het Salers koeienras, trouwens sterk

    lijkend op Limousin runderen.

    Typisch streekgerecht is de Aligot, een aardappelpuree verrijkt met kaas en room.

    Nog zoiets lekker is de Truffade, gebakken aardappelen in gesmolten kaas.

    Beide gerechten worden geserveerd bij zowel vlees, gevogelte als vis.

    De Cantalkaas die men hiervoor ten overvloede gebruikt is ook een van de vele

     lekkere soorten van Frankrijk.

     

     

     

     

    Hoog tijd dus om die specialiteiten uit te testen. Op advies van onze BB gastvrouw

     gaan we naar het dorp in het gezellige restaurant “Le Baillage” om de plaatselijke

     lekkernijen uitvoerig te proeven.

    Na vier gangen - voor 25€ - in dit voortreffelijke restaurant, met onberispelijke

     service, zijn we zeer tevreden klanten.

    Omdat het nu al laat is, en Seniorennet momenteel slechts 20 foto’s toelaat,

    is het tijd geworden om te stoppen.

    We kunnen onze tweede Saleriaanse nacht met rustig gemoed tegemoet zien.

     

    06-11-2010, 00:00 geschreven door grob  

    Reageer (2)

    Zoeken in blog


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • Zegen op deze palmzondag middag, avond en nieuwe week (angelique)
        op toedeloe
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op test
  • Wens u nog een hele fijne vrijdag (Dirk)
        op Carlos en Discus
  • Goedemorgen (Dirk)
        op ga nog eens testen op doenbaarheid
  • Terug ? (ikke)
        op ga nog eens testen op doenbaarheid

  • kaper op de kust


    Foto

    Archief per maand
  • 03-2022
  • 07-2020
  • 06-2019
  • 12-2018
  • 03-2018
  • 12-2015
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 05-1978
  • 11--0001

    tophotel "Huerta de la Paloma" in Priego de Cordoba 


    Foto

    Poolse Jonagoldplukker in Haspengouw


    Foto

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    leukeplaatjesvanbetsy
    blog.seniorennet.be/leukepl

    met vriend in Segovia


    Foto

    Een interessant adres?

    met Olaba op bezoek


    Foto

    tulpenbootje in Meliskerke/Zeeland


    Foto

    de ezels van Niort


    Foto

    kathedraal Bayonne


    Foto

    geitenfuif Luxemburg


    Foto

    discrete blik achter de schermen in Segovia


    Foto

    beste Spaanse tapabar: Gambrinus in Toledo


    Foto

    aan het werk in hoteltuin in Alberic


    Foto

    aan de Groenplaats met Seniorennet


    Foto

    katedraal Burgos


    Foto

    met vrienden in El Palmar (Valencia)


    Foto

    catamaran van Tarifa naar Tanger


    Foto

    lunch in Parador van Arcos de la Frontera


    Foto

    Viking van de Geiranger fjord


    Foto

    aan de Zaansche Schans


    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!