|
Nog een laatste maal naar Barcelona. Een dagje rondlopen met een natje en een droogje vliegt zo voorbij.
Ons hotel ligt maar één straat verder dan de Plaza de la
Constipation (grapje), waar deze lieve Puti ons verwelkomt.
Hier start ook de City hopperbus voor één van de drie verschillende citytoeren.
Dit is eigenlijk de beste manier is om Barcelona snel onder de knie te krijgen.
Nu doen zich al twee problemen voor:
1. Ik heb in België al mijn (zorgvuldig voorbereide) documentatie
over Barcelona vergeten.
Gelukkig heb ik nog geen muggengeheugen, en loopt het wel los.
2. Er staat enorm veel volk aan te schuiven aan de cityhopper.
Volgende keer in Barcelona gaan we met één van de drie cityhoppers.
Een ervan gaat zelfs langs bij en in het stadion van F.C. Barcelona,
goed voor de voetballiefhebbers (waar ik niet bijhoor).
Er valt zonder meer genoeg te zien en te doen in Barcelona.
Een attractiepunt zijn natuurlijk de werkstukken van architect Gaudì.
Ik kan het ook niet helpen, maar men spreekt die mens zijn naam uit
in drie stukken, en met de klemtoon op de ì.
Dus probeer even: Ga—oe---dì.
Niet te verwonderen dat hij met zo’n naam dodelijk
onder een tram gelopen is (in 1917!).
Waarschijnlijk een paardentram.
Een van de huizen die hij ontwierp, het Casa Mila, kan je bezoeken.
Boven op het dak loopt men al rond.
Jammer genoeg staat er momenteel teveel volk aan te schuiven.
We beslissen later op de dag terug te komen.
Het ligt trouwens vlakbij ons hotel.
Langs de brede lanen liggen de meest exclusieve winkels.
Ik kan Greta overtuigen dat ze allemaal gesloten zijn,
en dat Gaudì véél interessanter is.
Elke hoek en elke kant is om ter mooist, en de sfeer
die de Barcelonezen creëren is erg levendig,
en niet alleen in het voetbalstadion.
Er is nog een ander fameus huis te bekijken, Casa Batllò,
maar ook hier is het volle bak.
Voorlopig bekijken we het enkel aan de buitenkant,
wat al zeker de moeite is.
Later op de dag keren we terug naar en in Casa Mila,
ook La Pedrera genoemd.
Greta heeft enkel foto’s genomen op het dak.
Dit deel doet me denken aan de Groenplaats in Antwerpen,
een aantal jaren geleden.
Daar stond toen de fameuze eveneens reusachtige drol-o-droom,
een kunstwerk waar men in kon stappen, in de vorm van een bruine drol.
Ernaast staan sculpturen die doen denken aan middeleeuwse helmen.
Je moet wel goed te been zijn om op dit dak je weg te vinden.
Hier heb je nog twee interessante dakposturen:
één met een grote mond en een andere.
Ik laat in het midden wie wie is.
Barcelona, hasta la vista baby.
22-09-2008, 00:00 geschreven door grob 
|
