|
Wie kent deze waterige knaap? Niemand? Het is een koolvis.
Vanwaar hij zijn naam heeft is ook voor mij een volkomen raadsel.
Voor zover ik weet heeft hij niets te maken met de groenten, en zeker niet
met de kleine zwarte klompjes die je kunnen verwarmen in koude winters.
De koolvis (Pollachius) is een vis uit de familie van schelvissen en kabeljauwen,
die vooral voorkomt in het hoge noorden van de Atlantische Oceaan.
Hoewel je volgens de foto zou denken dat het maar een soort sardientje is,
Wordt de koolvis gemiddeld 60 cm en kan een lengte bereiken van 130 cm.
Hij kan maximaal 25 jaar oud worden en tot 32 kg zwaar zijn.
De gemiddelde koolvis weegt toch zeven tot acht kilo, wat al een serieuze hap is.
Koolvis komt voor aan de Europese kusten van de Golf van Biskaje
tot Groenland, IJsland, Nova Zembla, de Witte Zee en de noordelijke Noordzee.
Aan boord wordt de koolvis onmiddellijk na de vangst schoongemaakt,
gefileerd en verpakt.
Door de nabijheid van de goede visgronden is hij in Rusland heel populair.
De koolvis is voor de beroepsvisserij van groot belang, want hij wordt massaal
industrieel verwerkt tot o.a. vissticks.
Vaste aanvoertijden kent de koolvis niet. Hij is het hele jaar door verkrijgbaar
in de vorm van diepvriesfilets. Je kan hem ook soms in zijn geheel kopen.
Om te zien of de vis vers is, let u best op de ogen.
Deze moeten helder zijn en een beetje bol staan.
Wanneer het gaat om een verse filet, mag er geen vocht vrijkomen wanneer u
zachtjes op de vis duwt. U vindt koolvis meestal in de handel in diepgevroren vorm.
De Engelse naam van de koolvis is “pollack”.
Naast de vis “pollack” bestaat er natuurlijk nog een andere: Jackson Pollack,
wijlen de omstreden Amerikaanse kunstschilder.
Hieronder op de foto zie je ze samen. Jackson heeft, naar aanleiding van een
artikel in Time magazine voor de rest van zijn korte leven de bijnaam gekregen
Jack the Dripper. (Jaak de Druiper zouden wij zeggen).
Zeker niet te verwarren met Jack the Ripper.
Deze laatste was een Engelsman, en geen familie trouwens.
En nu komt het: toen hij nog werkloos en straatarm was, moest Jackson
van zijn vrouw helpen in de keuken.
Hij moest regelmatig de vis bedruipen, die in de oven zat.
Logisch, want het grote gevaar van een vis in de oven is, dat hij onvermijdelijk gaat
uitdrogen. Het ligt voor de hand dat het een pollack was, die de oven bevolkte.
Van toen af aan is hij ook spontaan zijn schilderijen beginnen bedruipen, zoals
te zien op de foto. Jack the Dripper had het gat in de markt gevonden!
Hij legde zijn canvassen plat op de grond, en bedroop ze van op afstand met verf.
Iedereen stond perplex van dit idee!
Je bent voor of tegen deze kunstenaar, maar bedenk wel dat het duurste schilderij
ooit verhandeld eentje is van deze JP!
Het doek “No 5.” uit 1948 is in november 2006 verkocht voor 140 miljoen dollar!!
Het meesterwerk “De Kindermoord in Bethlehem” van de hand van onze Pieter
Paul Rubens staat slechts op de twaalfde plaats, met een schamele 76 miljoen.
Wil je de duurste geveilde schilderijen ooit eens bekijken, dat kan je via:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_duurst_geveilde_schilderijen.
Terug naar de keuken en naar de andere soort pollack.
Ik ga er een “koolvisfilet op Russische wijze” van maken.
Ook zal ik veel moeite doen om de vis regelmatig te bedruipen, maar toch
vrees ik dat het me niet gaat helpen om onbetaalbare schilderijen te maken.
Hier is toch maar het recept:
|
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
|
400g visfilets (koolvishaasje)
|
de visfilets met pezo bestrooien aan beide kanten
|
|
pezo
|
haal ze door de bloem en schud overtollige bloem er af
|
|
bloem
|
bak de vis in de hete olie aan beide kanten bruin
|
|
olijfolie
|
snijd de schoongemaakte paddenstoelen in plakken
|
|
200g champignons
|
laat ze smoren in dezelfde pan als de vis
|
|
boter
|
kook de aardappelen in de microwave in 6 à 7 ‘
|
|
300g vastkokende aardappelen
|
snij ze dan in reepjes van ongeveer een halve cm dik
|
|
2 hardgekookte eieren
|
verwarm de oven voor op 200°
|
|
20 cl zure room
|
snijd de hardgekookte eieren in dunne plakjes
|
|
geraspte kaas (bijv. Emmenthal)
|
wrijf een ovenvaste schaal in met boter
|
|
|
schik de gebakken vis op de bodem
|
|
|
bedek met paddenstoelen, eischijfjes en aardappelreepjes
|
|
|
meng de zure room met een wat bloem in een kommetje
|
|
|
schep dit zorgvuldig over de inhoud van de schaal
|
|
|
strooi geraspte kaas er over, en wat kleine stukjes boter
|
|
|
zet de schaal 20’ in de oven, met 5’ grill op het einde
|
|
|
dien op in de schotel; strooi er wat peterselie over
|
Na 25’ komt de schotel glunderend uit de oven.
Goed bedropen trouwens.
Het lijkt een beetje op een schilderij van Pollack,
maar ook weer niet te veel.
De geldelijke waarde van mijn product is niet zo groot,
maar het is wel beter verteerbaar.
Er horen nog wat druiperige groenten bij, die lauwwarm mogen zijn.
Je zou kunnen de volgende combinatie nemen:
|
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
|
200g sperzieboontjes
|
blancheer de boontjes 5’ in een ruime pan met kokend water
|
|
200g knolselder, in reepjes
|
blancheer ook de selder met citroen
|
|
sap van een citroen
|
(ofwel: maak hem zacht in de microwave)
|
|
pezo
|
laat de groenten uitlekken en enigszins afkoelen
|
|
|
doe de groenten in een slakom
|
|
dressing: 2 el olijfolie
|
verhit de olie in een pan en bak de ui glazig, blus met citroensap
|
|
1 rode ui, in reepjes
|
giet de warme dressing over de groenten
|
|
1 el citroen- of limoensap
|
en schep alles voorzichtig door elkaar
|
|
|
|
|
|
variant: vervang de boontjes door gesneden rode paprika
|
|
|
(op die manier heb ik het nu bereid)
|
Ik vind het uitzicht voldoende Pollackiaans door elkaar gemengd,
zodat de vis tevreden gaat zijn met zijn gezelschap.
Een smakelijk flesje Artes del Sur uit Argentinië
komt nog wat in de weg lopen, maar kan niet beletten
dat al het vorige op de tafel komt en stiekem verdwijnt
in de lonkende keelgaten van de bewoners van dit pand.
Bereid in België en gebaseerd op een recept van ‘Groot Fonteyn Kookboek, pag. 80.
|
