Om de trip door Frankrijk af te ronden, moest ik nog iets zeggen
en tonen van Leuc.
Leuc is een klein dorpje, even ten Zuiden van Carcassonne. 
Er is niks te zien of te doen, maar als je erdoor rijdt,

en zowat verder de wijngaarden en de velden in,

kom je op het einde van een weg aan een klein hotel.
Dit had ik gekozen omdat het volkomen veilig is voor
onze volgestouwde auto, op weg naar Spanje.

Eerst hebben we natuurlijk een verfrissing genomen

op het terras,  tot we een lawine geluiden begonnen te

horen uit een Wild West film. 

Wat ik onvoldoende doorhad, was dat het een plaats is
om paard te (leren) rijden.

Een massa paarden (was het nu 36 of 56?) kwamen
uit hun eentje uit de vallei naar boven op de heuvel,
waar het hotel ligt, na het einde van hun dagtaak. 

De kamer waar we sliepen ziet er vrij normaal uit, maar toch...
Soms ruiken hotelkamers naar schimmel, of boenwas, of naar verf, of hebben helemaal geen reuk, maar deze rook effenaf naar paarden.
Nu begrijp waarom de cowboys in de films altijd zo snel mogelijk
hun kamer verlieten en naar de Saloon gingen.

Hier zie je dus Greta, op weg naar de saloon, in het domein.
Het hotelletje is wel populair, want we zaten aan tafel
met Engelsen, Portugezen en Fransen.
De uitbater is een Duitser, ergens van aan het Zwarte Woud.
Het ontbijt ´s morgens werd grotendeels voor onze neus
weggekaapt door een bende Spaanse yuppies en yawns.
Geef mij maar een B&B.
Tot zover Frankrijk. Barcelona is voor een andere keer,
want eerst moeten er meer actuele dingen aan bod komen.