Terug uit Spanje, met ons karretje.

Stilaan geraken we, na zeven maanden lente, toch gewend aan het lokale klimaat.

Niet alleen het weer is nog wat wisselvallig, maar er is bovendien een

technisch probleem opgedoken: ons maandelijks ADSL downloadvolume

van 1000 Megabyte was al op drie dagen opgebruikt.

Tot die conclusie kwam ik woensdagavond.

Gevolg: tot op dit moment “genieten” we van een smalbandverbinding.

Onze provider houdt ons dus in leven via een strohalm.

Alle vorige jaren hadden we genoeg aan het volume, maar het lidmaatschap

van Greta’s Mailgroup Photoshop heeft een turbo-effect te weeg gebracht.

Intussen heb ik een ander soort abonnement besteld, maar

“de aanvraag is lopende”.

Sorry dus, als er hier of daar een onvolkomendheid is.

Laten we het maar liever over serieuze dingen hebben, zoals: lekker eten.

  De gerechten die de laatste tijd aan bod kwamen vonden meestal hun oorsprong

rond de Middellandse Zee. Vandaag blijven we opnieuw in dezelfde omgeving.

We maken ons een speciaal, maar zeer smakkie-smakkie gerechtje uit Turkije.

Volgens het kookboek zijn het “Kippenvleesrolletjes met Pistaches”,

maar Turken begrijpen het enkel als je het piliç sarmasi noemt.

 Turkije heeft natuurlijk geen uitgesproken Bourgondische keuken,

want de bewoners zijn historisch niet de meest welvarende,

en dus is de traditionele keuken gebaseerd op wat de bewoners

konden vinden in hun omgeving. 

De ingrediënten worden al eeuwen ter plaatse gekweekt, en zijn ook bij ons

gemakkelijk op te sporen, namelijk: kip, kaas van koe of schaap,

sinaasappels en pistaches.

De kaas: oorspronkelijk  van de Turkse schapen, maar van een koebeest kan ook.

Pistaches: ik vond er in Spanje enkel met de pel er aan,

maar half open en gezouten.

 Van de ganse bereidingstijd heb ik 80% besteed aan het pellen van de pistaches.

En geëindigd met pijnlijke vingers ook nog.

Als je dit kunt vermijden door gepelde te gebruiken: des te beter dus.

De pistaches geven wel een niet alledaags en verfijnd smaakje aan het geheel.

Hier sta ik op het punt de Spaanse Sidra er aan toe te voegen,

om het te laten sudderen in een heerlijk vocht.

Greta neemt een onzichtbare foto van buiten het raam, à la candid camera.

Gelukkig ben ik niet in mijn neus aan het peuteren..

ingrediënten voor 2	bereiding
2 kipfilets (mooi gevormd)	was de kipfilets en dep ze droog
pezo	leg de stukken plat op een snijplank
150g (gepelde) pistachenootjes	deel ze met een scherp mes dwars doormidden
50g jonge kaas (koe en/of schaap)	zodat je 8 dunne plakjes verkrijgt
…in Spanje, neem Manchego	bestrooi ze luchtig met wat zout en peper
cocktailprikkers	maal ½ van de pistachenootjes met een mixer fijn
1 eiwit	verdeel deze vermaling over de plakjes kip
3 el olie	rasp de kaas in dunne plakjes en leg deze er bovenop
1tl bloem	rol de kippetjes op en zet de eindjes vast met prikkers
sap van 2 sinaasappels (of vers sap)	roer het eiwit los in een diep bord
cayennepeper of Piments d’ Espelette	hak de rest van de pistachenootjes iets grover
4 sinaasappelplakjes als garnering	strooi ze uiteen over een bord
	wentel de kippetjes door het eiwit en door de nootjes
	druk de nootjes aan
	verhit de olie in een pan
	laat de rolletjes hierin 8 à 10’ rondom bakken
	haal ze uit de pan en hou ze warm (microwave bijv.)
	doe de bloem in de pan, blus met het sinaasappelsap
	breng deze saus even aan de kook
	breng met een beetje zout + cayennepeper op smaak
	giet de saus over de rolletjes
	dien op met de plakjes sinaasappel
	lekker: geserveerd met “Goud en Zilver”

 De appelsiensaus is ook niet zo gekend en/of gebruikt in de Benelux,

maar past wonderwel bij de pistachesmaak.

De appelsiensaus heeft een mooi kleurtje, beetje curieachtig.

Ook de kip ziet er smakelijk uit, met de jasjes van pistaches. 

 Als bijgerecht nam ik eentje, dat bijna overal bij past en bovendien

heel lekker is: Goud en Zilver.

Het receptje  hier al aan bod gekomen, maar volledigheidshalve

staat het hier nog eens. 

 En ook dit is om heerlijk van te snoepen.

Eet smakelijk.