De Victoriabaars of Nijlbaars is zilver van kleur, met een blauwe glans.
Deze zwemmer heeft uitgesproken zwarte ogen, met een heldergele buitenste ring.
Hij is één van de grootste zoetwatervissen met een maximum lengte
van bijna twee meter, en een gewicht tot 200 kg.
Volwassen nijlbaarzen kunnen eender waar in een meer overleven als er
genoeg zuurstof aanwezig is, jongere exemplaren overleven alleen
in de meer ondiepe gebieden dicht bij de kusten.
De nijlbaars is een geduchte roofvis die zich onder meer voedt met vis
(zijn eigen soort inbegrepen).
Van alle baarsachtigen is het de enige zoetwatervis.
De nijlbaars werd in de jaren ‘50 uitgezet in het Victoriameer.
De introductie had een catastrofaal effect op het lokale visbestand.
Vele honderden plaatselijke soorten zijn nu uitgestorven in het meer.
Hoewel de nijlbaars op korte termijn wel nuttig was voor de grote visbedrijven,
is het voordeel op langere termijn veel minder duidelijk, omdat de nijlbaars
momenteel overbevist wordt.
Bovendien is de nijlbaars moeilijk te drogen, omdat het een vettere vis is
dan de lokale soorten. Daardoor stijgt de vraag naar brandhout, en komt er
meer ontbossing, waardoor het meer dan weer te lijden krijgt van vervuiling
door de erosie.
De komst van de nijlbaars in het Victoriameer is een veel geciteerd voorbeeld
van de negatieve invloed die de introductie van vreemde diersoorten
kunnen hebben op ecosystemen en op de bevolking die daarvan afhangt.
Na zoveel slecht nieuws moet ik deze trend keren en zal ik nu overgaan
op het goede nieuws: het recept.
Achteraf gezien heb ik een eigenaardig gerecht gemaakt.
Het is een typisch Russisch recept, namelijk “Baars in zure room”
in het Russisch genaamd “Okun v smetanje”, bereid met een vis uit Afrika!
De baars zag er bij aanschaf heel baarsachtig uit, en daarmee was
de Victoriakous voor mij af. Ziehier, hoe het beestje behandeld werd:
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
2 filets Victoriabaars, ong. 400g
|
schil de aardappelen, snijd ze in schijven van ½ cm dik
|
sap van ½ citroen
|
kook ze met zout en zet ze apart
|
pezo
|
dep de vis droog, bedruppel hem met citroensap
|
400g aardappelen
|
bestrooi hem aan de 2 zijden met pezo
|
1 grote ui
|
pel de ui en snijd hem in ringen
|
30g boter
|
verhit 50% van de boter in een pan, bak de ui hierin
|
2 el bloem
|
voeg de champignons toe en plaats een deksel
|
12.5 cl zure room
|
laat de ui in 5’ glazig worden
|
200g champignons
|
verwarm de oven op 180°
|
1 glas witte wijn
|
haal ui en champignons + vocht uit de pan en zet ze opzij
|
|
bestuif de vis rondom met bloem en bak hem in de pan
|
|
met een bodempje boter is hij na 2x 3 à 4’ goudgeel
|
|
leg de vis in een beboterde of geoliede ovenschaal (of 2)
|
|
bedek de bodem van de schaal met de aardappelschijven
|
|
leg de vis in het midden van de schaal
|
|
verdeel de uiringen rond de vis en strooi er pezo over
|
|
verwarm de wijn en 10cl zure room, en schenk over de vis
|
|
laat de vis, afgedekt met Alu-folie, 20’ in de oven staan
|
|
|
|
serveer met komkommersla:
|
|
snijd een halve komkommer in schijfjes
|
|
meng de rest van de zure room erdoor
|