We hebben een paar rustige dagen achter de rug.
Je ziet me de Playboy bestuderen (voor de artikels!!),
lekker in het zonnetje op het terras.
Let op het vissersbootje, dat langs het strand passeert
op vijf meter afstand.
Waarschijnlijk heeft hij net de strandpantoffel bovengehaald
die ik daar ben kwijtgespeeld.
Onlangs gingen we naar de rommelmarkt van Fuengirola.
Stond daar een donkere neger met witte tanden
en een stand met niks dan petjes met lange klep.
Zeg ik tegen hem: "Wat moet dat kosten vriend?"
Antwoord hij met witte draaiende ogen: "Vijftig!".
Zeg ik: "Wablief? Vijftig € ? Gij denkt dat ik Julio Iglesias ben zeker?"
Hij weer: "Nee nee, ik bedoel 50 cent".
Ik heb het dan maar gekocht zonder af te bieden.
A propos, vanmiddag iets gaan happen aan de Lido Beach, op het strand.
Heel lekkere patatas bravas hebben ze hier
(je ziet ze niet, ze zijn op en zitten binnen Bob).
Dat doet er me aan denken dat ik nu wel eens een barbecuetje
ga bereiden, een van de dagen, als het niet regent,
want men verwacht hemelwater gedurende enkele dagen
(een kleine troost: de temperatuur blijft alleszins
boven de 20° in de schaduw)
De meneer achter mij is aan het uitleggen aan mevrouw
hoeveel pinten hij gaat bestellen.
Tijdens een strandwandeling van een paar uren
moet men veel vocht opnemen, zegt mijn huisdokter altijd.
Zodus, enkele km verder houdt Greta terecht halt bij bar Tropical.
Verandering van onderwerp: intussen is de wagen verkocht;
tenminste, we hebben al een voorschot mogen ontvangen.
We kunnen dus met een gerust(?) gemoed naar België vertrekken.
De 16de april nemen we dus het vliegtuig en gaan we 15° lager moeten overleven.
Tot spoedig (morgen?).
|
