|
In Oostende, historische badplaats aan de Belgische kust, gaat elk jaar
een maritieme festiviteit door, die we helemaal niet kenden.
En dat na meer dan 10 jaar als kustbewoner! Dat moeten we zeker goedmaken.
Voor de 10de editie, de eerste jubileumuitgave, kregen we toevallig een uitnodiging
voor een VIP arrangement. Het smaakt naar nog.
In het centrum van de stad liggen honderden zeewaardige boten en bootjes,
waarvan er een aantal kunnen bezocht worden.
Diegene die voldoende groot zijn natuurlijk.
Langs de kaden zijn witte feesttenten opgesteld, ter verwelkoming van de VIPs,
waartoe we vandaag behoren.
Zelfs een aparte VIP parking is voorzien, en in de witte tenten wachten ons
drank en lekkere hapjes.
Het weer is perfect, en we maken een eerste rondje langs de kleurige bootjes.
Eén merkwaardig schip is al zeker een bezoek waard: “De Hydrograaf”,
het persoonlijke binnenschip van Koningin Juliana van Nederland.
Geen enkel roer is te groot of te zwaar voor een echte zeebonk,
zolang de zon niet in zijn ogen schijnt.
Een beetje schaduw doet een mens af en toe goed, en zeker benedendeks,
in de salons, waar de koningin vroeger aan haar Koninklijke Thee nipte.
Greta camoufleert zich handig naast de orchideeën. Perfect assortiment!
Er is natuurlijk een pianobar. Pim Jacobs beroerde hier regelmatig de toetsen,
maar nu heeft gelukkig en tijdig een blonde stoot de rock&roll ingevoerd.
Aan de achterzijde van de salon hangt een schilderij van deze zelfde Hydrograaf,
terwijl hij stomend de wijde azuurblauwe Nederlandse wateren bevaart.
Dat was in een tijd waar de scheepsschouwen CO2 nog bronstig konden uitstoten.
Naar het schijnt zaten er geregeld verstekelingen en blinde of doofstomme
passagiers verstopt aan boord.
Toch maar even kijken voor de zekerheid of de kust (en het schip) veilig is.
Alle vaartuigen bij elkaar maken het hier tot een gezellige boel, tegen
de achtergrond van het wooncentrum van Oostende.
Zoveel vlaggen en wimpels in de binnenhaven van Oostende zorgen
voor de zonnige zomerse sfeer.
Naast al de vaartuigen is er aan de wal, op verschillende plaatsen, en ook net voor
het treinstation, een gezellige drukte en animatie.
Sommige, eerder stijve, bezoekers staan hier al een tijdje te apegapen, en zijn
al wat gebruind door de zon. De meeste anderen kunnen nog een kleurtje hebben.
De meeste plaatsen zijn open voor het grote publiek.
Zelfs tanks en ander zwaar materieel zijn alom aanwezig.
Ik had dan eerder watertanks verwacht, maar alle attracties zijn welkom .
Hottentottententententoonstellingen en andere curiosa vullen alle lege ruimtes op.
Ook muziektenten fleuren auditief het spektakel op.
Aanstekelijke tropische muziek doet sommige dansbeentjes jeuken.
Het podium kan nauwelijks de muzikanten dragen.
Gelukkig is vandaag het Rode Kruis ook preventief van de partij.
Oostende heeft geen moeite gespaard om positief deze 10de editie te verankeren.
Ik kan moeilijk schatten hoeveel boten speciaal voor deze gelegenheid zijn
langsgekomen, maar het moet een knappe organisatie zijn om ze volgens afspraak
vanuit zoveel locaties allemaal op de juiste tijd en plaats hier te verzamelen.
Op sommige plaatsen liggen de meestal houten schuiten tenminste vijf lagen breed.
Het is een echte heksenketel met al die oude houten vintage boten en schepen.
Wat me opvalt, is het grote aantal Nederlandse schuiten.
Het is natuurlijk een win-win situatie, want de Vlamingen zien al het mooie tuig
uit Nederland, en intussen kunnen de Nederlanders hier genieten
van de lokale Bourgondische levensstijl.
Misschien zit er tussen mijn honderden Nederlandse lezers iemand die hier was
met zijn schuit. Die kan het me laten weten natuurlijk.
Via de “Reacties”, onderaan rechts.
Nederlanders en Belgen vullen elkaar perfect aan op dit gebied.
Door de vele rivieren en stromen water zijn de Nederlanders historisch vergroeid
met water en de wereldzeeën.
Vlamingen hebben altijd de meeste tijd doorgebracht op het droge en hebben zich
dan maar (noodgedwongen?) gespecialiseerd in andere opportuniteiten,
vooral gericht op eten en drinken.
Terwijl de Nederlanders droge beschuit aten op zee, op weg naar de kolonies,
hielden de Vlamingen het op Bourgondische catering.
Van dubbele authentieke Vintage gesproken. Ik vermoed dat de boot en de
Nederlandse schipper (met lange witte Mozesbaard, rechts naast de meerpaal )
ongeveer dezelfde leeftijd hebben.
Iemand een gokje?
Volgende keer wacht het grote Oostendse avontuur: we gaan op zee
met de Mercedes, een tweemaster van 70 meter lang.
Ahoy!
|
