|
We zijn met de wagen goed aangekomen in het Spaanse Andalusië,
de avond van 23/10/10.
Om dat te vieren, en om voor mezelf wat achterstand in te halen in het cuisineren,
ga ik maar vrij snel aan de slag. Ik mag dus de spits afbijten van het koken.
Aangekomen op zaterdagavond, en met zondag de winkels dicht, is het voor
maandag 25/10.
Een paar flinke filets van heilbot, “halibut” in het Spaans, en wat gezonde groenten,
en we zijn weer vertrokken. Het gerecht wordt pittig gemaakt met cayennepeper,
en ziehier nu een woordje uitleg voor wie dit pikante poedertje niet dikwijls gebruikt.
Cayennepeper is een gemalen gedroogde Spaanse peper, die in de keuken
gebruikt wordt als specerij. Het is vernoemd naar de Zuid-Amerikaanse stad
Cayenne, de hoofdstad van het Franse Overzeese Departement Frans-Guyana.
Het bezit een aantal eigenschappen die de gezondheid positief beïnvloeden.
Cayenne raakte in zwang door toedoen van de Amerikaanse dokter Samuel
Thompson, als eenvoudig middel tegen gevaarlijke Zuid-Amerikaanse koortsen.
Hij schreef grote doses voor om de tropische koorts te laten uitzweten. Het kon
hem een worst wezen dat het haar van zijn patienten loodrecht op hun hoofd stond.
De scherpte van de specerij stimuleert de vorming van speeksel en daardoor
bevordert het de menselijke spijsvertering.
Onderzoek heeft aangetoond dat cayennepeper ook helpt de eetlust te
onderdrukken en zo dus overeten onderdrukt. Recente testen geven ook aan dat
cayennepeper de ontwikkeling van vetcellen tegengaat.
De stof die daar verantwoordelijk voor is in cayennepeper, heet capsaicin.
Studies uit Japan onderschrijven dat capsaicin werkzaam is tegen prostaatkanker.
Vandaag worden crèmes van cayenne ook als pijnstiller in ziekenhuizen toegepast.
Cayenne is wel geschikter voor volwassenen - en senioren - dan voor kinderen.
Was steeds je handen na aanraking met cayenne, wrijf niet in de ogen.
Cayennepeper maakt men uitsluitend van een bepaalde soort Spaanse pepers.
Deze soort behoudt ook na het drogen zijn rode kleur. Na de droging worden de
pepers vermalen tot het scherpe poeder dat we kennen als cayennepeper.
In de VS vermijdt men best de aanschaf van cayennepeper, die afkomstig is van de
specerijenafdeling in de supermarkt. De meeste kruiden en specerij en worden
daar namelijk bestraald waardoor alle goede eigenschappen verdwijnen.
In de EU is het nog zo ver niet, maar door de geplande invoering van de
Europese “Codex Alimentarius”, komt hier mogelijk verandering in.
Je kunt misschien beter overwegen je eigen plantje cayenne te
kweken, wat vrij gemakkelijk gaat in een bloempotje.
Bewaring: cayennepeper blijft lang houdbaar, en dat is
maar goed ook, want het is geraden het liefst enkel in kleine
hoeveelheden te gebruiken.
Cayennepeper wordt courant gebruikt bij de productie
van tabasco en chilisaus.
Je kunt het in de keuken gebruiken om vlees- en visgerechten,
pasta's en soepen mee te kruiden.
Ook in eiergerechten past cayennepeper uitstekend.
Ik verwerk het vandaag in een eenvoudig visgerecht.
Lang geleden dat ik hier in de keuken gestaan heb, en het
duurt wel even om al het gereedschap te vinden in de kast.
Ook met mijn keukenschort lig ik een beetje overhoop,
nu ik zelf de foto zie.
Nadat het visje aan beide kanten lichtbruin is gebakken, zet ik het tijdelijk
in de oven op 70°, zodat het geen kou krijgt, of de Spaanse griep .
Er staat op het menu: “gebakken heilbot met tomaten en paprika”.
Dit is een universeel gerecht, maar met veel Spaanse accenten.
Heel eenvoudig te maken, en heel gezond.
Het komt van bij de Weight Watchers, waar wij heel veel sympathie voor hebben.
Hier is het recept:
|
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
|
1 volwassen rode paprika
|
blancheer de tomaten 1’, ontpel, verwijder zaad, hak in stukjes
|
|
olijfolie
|
blancheer de peper 5’, pel hem boven een kom
|
|
350g zeevisfilet (hier: heilbot)
|
vang het paprikasap op in de kom, verwijder steel en zaadjes
|
|
1 ui fijngehakt
|
snijd het vruchtvlees eveneens in stukken
|
|
2 lookteentjes, fijn gesnipperd
|
verhit de olie in een grote antikleefpan
|
|
3 middelgrote tomaten
|
bestrooi de visfilets met bloem, en klop de bloem er af
|
|
citroensap
|
bak de vissen aan elke kant gedurende 3 à 4’
|
|
2 el fijngehakte platte peterselie
|
als ze lichtbruin zijn, leg ze dan op een schotel
|
|
zout en cayennepeper
|
fruit ui en look 1 à 2’in dezelfde pan, voeg eventueel wat olie toe
|
|
|
als de ui zacht is, voeg paprika, paprikasap en tomaten toe
|
|
|
doe er nog bij: citroensap, peterselie, zout en cayennepeper
|
|
|
zet de warmtebron iets lager, dek de pan af
|
|
|
laat het geheel 5 à 7’ zachtjes koken, roer af en toe in de pan
|
|
|
leg de visfilets terug in de pan, en warm ze nog even op, 1 à 2’
|
Het visje is gebakken, en alle andere ingrediënten liggen gezellig samen in de pan,
en koesteren zich op de vurige plaat.
Het deksel vliegt al onderweg om de pan af te sluiten.
De visjes er nog even bij, en alles mag samen op de tafel.
Het is nu acht uur in de avond van 25 oktober, ongeveer 20° buiten op het terras,
en Greta is thuisgekomen, rechtstreeks van de bridgetafels.
Da Daaang!!!
De deksels gaan van de potten, en we kunnen er aan beginnen, bij kaarslicht.
Kaarsje, eigenlijk.
Greta vindt het resultaat een beetje pikant.
Een tegenslag natuurlijk, maar één ding is zeker: haar vetcellen worden in bedwang
gehouden, haar spijsvertering verbetert, en ze zal de volgende dagen zeker geen
koorts krijgen.
En ook de kans dat ze prostaatkanker krijgt is sterk verkleind.
Je moet er iets voor over hebben!
Buen apetito.
|
