Vorig gerecht was een “koolvis op Russische wijze”.
Het kookboek dat ik daarvoor gebruikte stamt trouwens nog uit de communistisch
Stalinistische periode.
Om de politieke stabiliteit in de wereld een beetje in evenwicht te houden,
voel ik me verplicht om ook, en snel, een gerecht te produceren uit de
kapitalistische wereld.
Mijn keuze is gevallen op “kip op Californische manier”.
Californië is in de eerste plaats het summum van het kapitalisme.
Op zichzelf is/was deze USA-staat de achtste economische grootmacht
in de wereld!
Filmacteur Arnold Schwarzenegger, een lang geleden aangespoelde Oostenrijker,
is er nu al een heel aantal jaren de gouverneur, met dank aan de filmstudio’s.
Gevolg: Californië is nu virtueel failliet.
Maar ja, Arnie is toch de Terminator voor iets.
Hij moet toch ook in de gouverneurszetel zijn naam waar maken zeker.
Voor hemzelf is er niets aan de hand.
Hij kan gewoonterug naar de Hollywoodfilm, en mits een pondje plaasterig
oplapwerk en een dikke dosis make-up mogen we binnenkort
“Terminator 4” verwachten.
Zoveel koolvissen ze in Rusland hebben, zoveel perziken vind je in Californie, en ze
zijn wel gemakkelijker te vangen. Meestal worden ze gevangen gezet in een blik.
Jammer dat je de perzik bloem nooit te zien krijgt, want die is prachtig (zie boven).
De populaire ronde vrucht met veel vrouwelijke vormen kent natuurlijk iedereen.
Ze bevat een harde houten pit net als de abrikoos, de pruim en de kers.
Technisch zijn dit alle steenvruchten.
De perzik is “zelf fertiel”, wat zoveel wil zeggen als dat ze zichzelf kan bevruchten.
Daar zie je nog maar eens hoe mensen toch wel heel beperkt zijn in hun
mogelijkheden.
De perzik wordt voornamelijk gekweekt in Iran en de omgeving van de
Middellandse Zee, zoals de meeste lekkere dingen.
De naam perzik betekent Perzisch (Prunus persica). Perziken komen
oorspronkelijk uit China, maar zijn via Perzië (nu Iran) in Europa terecht gekomen.
De moeilijk eetbare stenen in het midden van het fruit heeft de Iranezen ertoe
aangezet om het stenigen (van meestal vrouwelijke slachtoffers) op punt te krijgen.
De schil voelt een beetje pluizig of wollig aan. Soms, als ik een perzik aanraak,
krijg ik een rilling over mijn rug, maar dat zal aan mij liggen. Vers moet ik ze niet.
Een vorm zonder deze pluizige schil heet nectarine. Behalve de schil bestaat
er geen wezenlijk verschil tussen perziken en nectarines. Een nectarine is dus geen
kruising tussen een perzik en een pruim, zoals soms wordt verondersteld.
Hieronder zie je duidelijk de groeifasen van een nectarine, van knop tot volwaardig
stuk fruit.
Binnen de rassen wordt wel onderscheid gemaakt naar de kleur van het vruchtvlees:
wit, geel of rood. Veel witvlezige rassen staan er om bekend dat ze beter smaken
dan de geelvlezigen, maar een nadeel is dat ze slechter tegen transport kunnen.
Tenzij de witte perzikjes heel traag vervoerd worden, zoals op deze foto van 1939.
De foto is zó oud dat er zelfs geen copyright meer op zit. Goed voor mij.
Terug naar de keuken en naar de kip en de perziken.
Ik ga dus een “kip op Californische wijze” van maken.
Hier is het schitterende recept, uit een versleten kookboek:
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
2 kipfilets
|
de kip bestrooien aan beide kanten met pezo
|
pezo
|
de filets door de bloem wentelen en het teveel er af kloppen
|
bloem
|
in de olie de stukjes kip aan alle kanten aanbraden
|
olijfolie
|
suiker door de azijn roeren, nootmuskaat en chilipeper toevoegen
|
1 el suiker
|
met het grootste deel van het perziksap tot ¼ l vloeistof maken
|
1 tl wijnazijn
|
de geschilde wortel in heel dunne plakjes snijden
|
1 tl hot chilipeper
|
verdeel de wortelschijfjes over de bodem van een niet-kleefpan
|
mespunt nootmuskaat
|
leg de stukjes kip daarop
|
1 blik perziken op sap (+-250g)
|
kook het braadvet van de kip op met de rest van het perziksap
|
1 dikke winterwortel
|
blijf hierin roeren en giet het vocht dan over de kip
|
nogal veel rozemarijnblaadjes
|
doe ook de gekruide azijn en de rozemarijnblaadjes hierop
|
|
dik de saus eventueel wat met maïzena express
|
|
zet het deksel op de pan en laat 15’ op een zacht vuur staan
|
|
laat de laatste 10’ de in partjes gesneden perziken meestoven
|
|
neem 5’ voor het einde het deksel er af
|
|
|
|
lekker met aardappelpuree en een gemengde salade
|
|
|
|
|
Een winterwortel vinden kan met dit weer geen probleem zijn.
De bebloemde kipfilets laten zich keurig aanbraden,
zonder veel weerwerk.
Het resultaat oogt bijzonder lekker, met slechts enkele eenvoudige ingrediënten.
De kippetjes liggen op een heerlijk zacht bedje te genieten.
Een potje aardappelpuree, en een gemengde salade doen me de traditionele
kwijlsappen in de mond komen.
Op het bord ermee, en het feest kan weer beginnen. Smullie smullie!!
Een lekker flesje uit Californie erbij van een Shiraz druifje,
en de wereld kan niet meer stuk.
“Hasta la vista, baby.”
“I’ll Be back.” A.S.
Bereid in België en gebaseerd op een recept van ‘Groot Fonteyn Kookboek, pag. 88.
Groetjes uit Marbella.
|