We verlaten de hoge bergen en bollen richting Bourgondië, door iedereen wel bekend…

voor zijn hertogen natuurlijk.

Vanaf Lyon volgen we de klassieke Route du Soleil, maar wel in de "foute" richting.

Onze bestemming is het piepklein dorpje Meloisey, naast het even piepe Pommard. 

Onze GPS stuurt ons toch liever naar een volledig ander dorp.

Hoe dat komt? De namen van de Franse dorpjes bevatten soms

meer letters dan inwoners. Daarom maakte ik er een goede gewoonte van

om het postnummer in te drukken in de GPS. (zo kan ik eelt op mijn vinger vermijden).

Je kent dat wel: 5 cijfers, waarvan de eerste 2 het nummer

van het departement is, en dan nog 3 cijfers met het nummer van de lokaliteit.

Dan wordt de gewenste straatnaam ingevuld…

Maar wat zien we nu? In Bourgondië bijvoorbeeld zijn zoveel piepkleine dorpjes

dat 000 tot 999 niet volstaat.

Gevolg: een aantal gemeenten hebben hetzelfde postnummer.  

En als je nu toevallig naar een straat wil, die in de 2 dorpjes bestaat,

bijvoorbeeld Rue de La Poste of Place de la République,

dan heb je 50% kans dat je het zuur krijgt.

Gevolg: als de GPS zegt: “je bent aangekomen”, zitten we 15 km verder.

Als onze € valt, en de bestemming vernieuwd is, krijgen we de kans

om lustig en rustig tussen de onmetelijke wijngaarden te toeren.

Wat ons vooral opvalt, is de geschiktheid van het terrein om daar te fietsen,

wat dan ook heel gretig gedaan wordt door de Fransen en anderen.

We zien in verhouding 10 fietsen tegen 1 wagen.

Uiteindelijk bereiken we dan toch onze bestemming en gaan onmiddellijk

een stapje in de Bourgondische wereld zetten.

Hoewel het dorpje heel klein is, zijn er toch aardige dingen te zien,

zoals dit Greetje bijvoorbeeld, volledig geassorteerd met de omgeving.

We gaan een heuvel op, en wat zien we? Weer tientallen paragliders.

Zijn dat nu dezelfde van vanmorgen? Misschien worden we bespied !

Boven heb je een heerlijk zicht over de ganse streek met zijn wijnheuvels.

Back in town en in onze verblijfplaats, worden we ontvangen

door de Hertog himself en zijn Hertoginnelijke gemalin

Regina van Bourgondië in hun beste adellijk pak.

Wat een eer voor ons!

Gezien er hier geen warm diner wordt geserveerd,

heeft de Hertogin een koud (Bourgondisch!) schoteltje geprepareerd.

Als je de blik van Bob bekijkt, dan zie je hem denken: alweer 2 broden,

worsten, hammen, paté, kazen, salades, 3 flessen wijn…

Gelukkig dat Greta dadelijk invalt: “en vanaf morgen gaan we regimen!”.

Het bed is OK voor onze vermoeide lijven, maar het meubilair is geen topper.

Deze BB "Mariecalou" komt niet voor in onze Top 10.

En dan nu morgenvroeg vrolijk naar België…