De dwergen van Noorwegen zijn eigenlijk trollen, maar daarover later meer.

Intussen deinen we een volledige dag over de Noordzee, aan boord van de MSC

 Opera, recht naar het noorden. Links van ons ligt Engeland en Schotland,

en aan de rechterkant is Denemarken de dichtste buur.

Een cruise tast natuurlijk altijd de kusten af, maar het voordeel van Noorwegen

in dit geval zijn de fjorden. Want hoewel Bergen, onze eerste bestemming,

eigenlijk diep in het land ligt, kan het cruiseschip er toch geraken via de diepe

 Noorse zoetwatergeulen.

Bergen ligt exact op de kaart, waar de punaise steekt.

Vandaag nemen we rustig de tijd om het schip te verkennen.

De lengte is ongeveer 250 meter. De maximale capaciteit aan passagiers ligt

rond de tweeduizend, verdeeld over een totaal van 856 cabines.

Er zijn natuurlijk binnen- en buitencabines en suites. Wij logeren in een buitencabine

 op het Norma dek. Er zijn negen dekken toegankelijk voor de passagiers. 

Op het allerhoogste dek, het zonnedek of minigolfdek sta je vlakbij de schouw(en),

 langs waar de CO2 in de atmosfeer wordt gepompt.

Het is zonnig, warm en alles is relaxed.

Zelfs Greta neemt nu een boek ter hand op een van de terrassen.

We genieten van het zalige weer en van de lectuur.

Het leven van een zeebonk kan aangenaam zijn.

Bijna alle passagiers, zelfs de meest luidruchtige Italianen, komen tot rust en

gaan geleidelijk over tot de horizontale houding. Slechts enkelen blijven koppig

naar de onveranderlijke zee kijken, waarschijnlijk in de hoop om een blik op te

 vangen van een walvis of een monster van Loch Ness, of misschien een Titanic ijsberg?

Te lang in de zon is natuurlijk ook weer ongezond. Na de lunch gaan we wat

 excursies boeken en op hetzelfde dek wat genieten in de ‘Piazza di Spagna’.

Hier zijn we in een ruimte met wat boetiekjes, en uitgebreide zitplaatsen met bar,

 waar live muziek wordt gespeeld.

Momenteel zijn twee Hongaarse muzikanten Amerikaanse evergreens

aan het brengen.

Na het drankje gaan we een wandeltoer doen langs enkele buitendekken.

De zee blijft blauw en de hemel ook. Meer moet dat niet zijn.

Vanavond zijn de passagiers uitgenodigd op de ‘Captain’s Cocktail’.

We worden persoonlijk welkom geheten door kapitein Giuseppe Galano,

en we mogen met hem op de foto.

Maar voor de foto zet hij zelfs zijn pet niet op. Foei.

Dan mag hij ook niet op mijn foto’s.

Voor het diner is voor de passagiers een vaste plaats voorzien.

Voor ons is het een tafel van vier die we mogen delen met de sympathieke

Rik en Rita, vader en dochter uit Brabant. We zullen samen veel lol hebben.

Na het diner worden we verwacht in het Teatro dell’Opera, waar alle officieren

en gestelde lichamen van het schip worden voorgesteld.

Dit heeft allemaal niet veel zin natuurlijk, maar the show must go on.

Hierna worden we nog (figuurlijk) vergast op de Gala Magic Show,

met de lokale artiesten. Nicole en Hugo zijn niet te zien nochtans.

Tot slot proeven we nog van een frisse cocktail, meer bepaald een Margarita

en een Melon Ball. Morgenvroeg komen we aan in Bergen, na een lange tocht

door een fjord.