|
De terugkeer uit Marokko heeft nog wel een paar dagen in de oude benen gezeten.
Het vraagt wel wat inspanning om nu ook mentaal terug te keren naar een totaal
andere wereld, helemaal in het noorden.
Bergen, Noorwegen.
Om zeven uur ’s morgens komt de stad in zicht, na een zachte en aangename
vaart door de ‘Korsfjorden’.
De stad ligt in een inham van deze oneindig lange fjord, waar het cruiseschip
heel rustig de tijd neemt om tussen de reusachtig hoge bergwanden te navigeren.
De Opera legt aan in de niet te grote haven, slechts op enkele stappen
van het centrum.
Na het ontbijt staan we klaar om te ontschepen, en het weer is uiterst aangenaam.
We gaan aan land in deze oude Hanzestad, waar de gebouwen herinneren
aan een geslaagd commercieel verleden.
Ook vandaag ziet het er helemaal niet slecht uit.
Een van de eerste gebouwen waar we langs gaan
is een middeleeuwse toren.
P.S. Jammer genoeg moet ik zeer zwaar selecteren in
het aantal foto’s. Anders wordt het verhaal te lang,
en Seniorennet kan maar 20 foto’s per keer aan.
Met dit prachtweer plannen we een tocht naar de dichtst bijzijnde berg.
Wat kan je beter doen in een plaats met de naam Bergen?
Eén van de bergen waaraan de stad zijn naam dankt is de Fløyen. Van hieruit
is er een goed uitzicht over de stad. Om op de top te komen kan je gebruik maken
van een kabeltram, de ‘Fløibanen’.
Heel populair, is deze uitstap, ook bij de autochtonen.
Te voet omhoog kan ook, maar is wel vermoeiend, en de zeer steile,
bijna loodrechte kabeltram is een attractie op zichzelf.
Het is een enkelspoor, met maar één rijtuig. Vandaar dat je een beetje geduld
moet hebben, vooraleer je kunt opstijgen. De derde persoon van links hoopt
dat het wat vooruitgaat. En het gaat beter vooruit dan verwacht.
Het gebouw binnen is weinig anders dan een perron, bestaande uit
een aantal trappen.
De kabeltram komt zoemend aangereden of –geschoven,
in een zee van licht en probeert of de remmen nog werken,
wat wel aangeraden is.
Boven op de berg is een hele infrastructuur uitgebouwd:
speeltuin, wandelpaden in het bos, uitzichthoeken, terrassen,
winkeltjes en Greta neemt hier haar eerste trol bij de neus.
Bergen is heel verzorgd en goed gestructureerd.
Het is verspreid over zeven bergen (de syv fjell) en ligt dichtbij ongelooflijke
fjorden. Bergen is de tweede grootste stad van Noorwegen, en een
(volgens Noorse normen) uitbundige studentenstad.
Hier citeer ik wel een Noorse tekstbron.
Nu ja, als een Noor twee woorden na elkaar zegt dan wordt hij daar al beschouwd
als verschrikkelijk uitbundig…
Bergen telt 250 000 inwoners, maar het lijkt veel kleiner en intiemer dan het is.
Op de foto aan de linkerkant ligt een meer, met een fontein middenin.
De naam van deze plas is ‘Lille-Lungegardvann’. Het enige Noorse woord
dat ik ken is ‘lille’, wat klein betekent, waarschijnlijk afgeleid van het Engelse Little.
Of omgekeerd, want de Noren waren duizend jaar geleden al op bezoek in
Engeland, en ook bij ons trouwens.
Vanaf onze hoge standplaats zien we de MSC Opera liggen, met ernaast
nog een kleintje. De tijd en de portemonnee tikt hier genadeloos, want een
ligplaatsje voor een cruiseschip komt in Noorwegen ongeveer op 100 000 €/dag.
Een heerlijk zonnetje doet ons deugd op deze hoogte.
In de verte liggen een aantal eilanden, met elkaar verbonden door bruggen
of tunnels.
De stad is een populair beginpunt voor vakantiegangers die de Noorse fjorden,
bergen en gletsjers willen zien. Deze stad is het zuidelijke begin- en eindpunt
van de Hurtigruten, een scheepsroute voor goederen- en passagiersverkeer
langs de Noorse westkust.
De Hurtigruten schepen gaan we nog herhaaldelijk te zien krijgen onderweg,
op weg naar en van het noorden.
De Bergense kabeltram is splinternieuw, en van de vorige versie hebben ze
een van de tandwieltjes vergeten mee te nemen.
Boven kan je verschillende richtingen uit. Je hebt hier niet alleen de Fløybaan,
maar ook de Fløysletten. Waarschijnlijk huizen ze in de Brushytten, de boshutten.
Zoiets spreekt me wel aan, maar ik mag er niet naartoe van Greta.
De terugweg naar beneden is even steil. De kabeltram is een stijf rijtuig,
met slechts één compartiment. Dat wil zeggen dat de helling helemaal perfect
onder dezelfde hoek moet aangelegd zijn, anders ga je de oneffenheden
serieus voelen. Maar alles verloopt naadloos. De Noren kunnen het.
De Fløibanen wensen ons een fijne dag verder.
Vanwege de gunstige ligging van de haven was Bergen in de middeleeuwen
een belangrijke link van de Hanzesteden, een groepering van Europese
en Baltische steden die een handelsovereenkomst afsloten.
Er is dan ook een museum voor deze vroegere Hanseatic League (dat we niet
bezoeken).
Bergen werd volgens de overlevering in 1070 gesticht door koning Olav Kyrre,
nadat hij de kerrie had uitgevonden.
Tot 1299 was het de hoofdstad van Noorwegen. Tegen het einde van de 13e eeuw
werd het een van de belangrijkste Hanzesteden.
Bryggen, het havenkwartier is het gezicht van bergen.
In Bergen vind je veel cultuur en een inspirerende mix van oude en nieuwe
architectuur.
Deze wijk is opgenomen op de Wereld erfgoed lijst van de Unesco.
In 2000 was Bergen culturele hoofdstad van Europa.
Er heerst een gezellige drukte, zonder vervelende toeristische overrompeling.
À propos: Bergen staat bekend om zijn hevige regenval (gemiddeld 2250 mm
per jaar). De stad viert jaarlijks in oktober het Regenfestival, met een regenjas-
en parapluparade. De vele parapluautomaten die overal in de stad te vinden zijn,
zijn hier beslist geen overbodige luxe. Gelukkig zijn we in juni…
Kantoor- en andere gebouwen hebben een eenvoudige structuur, met kleine,
vierkante ramen. Waarschijnlijk heeft het (winter)klimaat hiermee te maken.
Kuierend door de straten komen we Rik tegen, onze coole tafelgenoot voor
een week.
De straten zijn geplaveid met kasseien, en de banken hebben een armsteun
in het midden. Noren vertonen dus toch (minieme) afwijkingen.
De gebouwen zijn kleurig en netjes onderhouden
In eigen land of in Spanje kan je zonder verpinken op elk terras een fris schuimend
pintje drinken.
In Noorwegen kan dat ook, maar als de rekening komt, vraagt men of je gaat
betalen met een debet- of creditkaart, of door het afstaan van een nier.
Echt goedkoop is alcohol hier niet.
Als de beurzen leeg zijn, gaan we maar terug naar het schip, waar Greta duidelijk
veel plezier aan beleeft.
Maar dat is wel vóór de niet malse check-in door de Security.
We mogen zelfs geen foto’s nemen van de check-in ruimte en de (Oost-Europese?)
Security agenten, met hun zwarte maatpakken, donkere zonnebrillen en
oorplugjes met gekrulde kabeltjes.
’s Avonds nemen we afscheid van Bergen onder een wolkenloze hemel.
Slechts 135 zeemijlen scheiden ons van Geiranger
|
