Ik ben
Ik ben een en woon in (VLAANDEREN .) en mijn beroep is Gepensioneerd..
Ik ben geboren op 09/02/1939 en ben nu dus 85 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Raad eens ?.
Wij zijn toch heimelijk aanwezig op de spelen in China,laat ze maar zoeken tussen die 91000 aanwezigen in het stadion..Ha,ha,ha;ha. Zou Vlaanderen Vlagt vlaggen aan de man kunnen brengen ?Wie weet ,Yvan Mertens kan veel.
07-08-2008
Vlaamse leeuw verboden.
Geen Vlaamse Leeuw...
Geen in Engeland erg populaire vlag van Saint George...
Geen Welshe drakenvlag...
Geen Schotse vlag...
...en zeker niet de vlag van Tibet.
Britse sporters en supporters zijn gewaarschuwd om tijdens de Olympische Spelen in Peking niet met lokale vlaggen, zoals de drakenvlag van Wales of de Schotse vlag te zwaaien of te paraderen. Ook de Vlaamse Leeuw of Waalse Haan zijn tijdens de Spelen dus taboe. De Chinezen willen met het vlagverbod voorkomen dat er door aanhangers van een onafhankelijk Tibet gezwaaid zal worden met vlaggen van het land, dat door China is veroverd en met veel geweld bezet wordt gehouden.
Stadionverbod Volgens regel 51 van het Olympisch Handvest kunnen overtreders zwaar worden gestraft met bijvoorbeeld diskwalifikatie, terwijl fans een stadionverbod opgelegd kunnen krijgen. Het is voor bezoekers van de Spelen in Peking ook verboden om met officieel toegestane vlaggen te zwaaien die groter zijn dan 2 op 1 meter.
Andy Murray In Groot-Brittannië, waar fans van onder andere tennisser Andy Murray geregeld met de Welshe vlag zwaaien, wordt met ontzetting gereageerd op de maatregel, die nu pas aan het licht komt. Politici hebben premier Gordon Brown al gevraagd om aan China te eisen dat verbod op te heffen.
Nieuw voorbeeld Ook voor Amnesty International gaat de regel een stap te ver. "We zijn niet verbaasd dat de Chinese autoriteiten alles willen controleren wat er te zien zal zijn op de olympische sites. Ook wij willen niet dat politiek deze Spelen overschaduwt", aldus Cathy Owens van AI. "Maar dit is weer een voorbeeld dat de Chinese regering de mensenrechten aan zijn laars lapt, terwijl er bij de toekenning van de Spelen aan Peking net verbetering op dat vlak beloofd was." (hlnsydney/odbs)
07/08/08 07u1 Bron: H.L.N
06-08-2008
Een belg aan het woord.
Blijf met je fikken van de taalwet af
Geert van Istendael laat de ambtenaren in Zaventem, Sterrebeek of Vilvoorde alleen Nederlands spreken Geert van Istendael is schrijver.
Taal ontketent strijd; niet het minst in de Brusselse rand. De kwesties in Vilvoorde en - vorige week nog - Zaventem zijn daarvan voorbeelden. Geert van Istendael over de taalwet als instrument voor taalvrede.
Ik ben een doodgewone belgicist. Niet alleen ben ik een belgicist, ik ben bovendien een legalist. Zo hecht ik bijvoorbeeld groot belang aan de taalwet en, logisch gevolg, aan de taalgrens. Dat Franstalige politici nu willen morrelen aan de taalgrens lijkt me staatsgevaarlijk. Sinds geruime tijd bereiken mij verontrustende geruchten uit het Brusselse randgebied. Vlamingen zouden zich daar racistisch opstellen tegen Franstaligen. Mijn eerste reactie is: hoe betreurenswaardig! Nu beginnen de Vlamingen ook al de vuile manieren over te nemen die al te veel telgen van de Franstalige bourgeoisie jaren lang complexloos ten toon hebben gespreid. Hun minachting voor de grofstoffelijke Vlaming, le Ménapien, was bij momenten even tastbaar als onwelriekend. Zulk stuitend gedrag mogen de Vlamingen vooral niet na- apen.
Maar doen de Vlamingen in de Brusselse rand dat dan? De ambtenaren aan de loketten van de gemeente Zaventem moeten Nederlands spreken met de ingezetenen (DM 31/7). Sommige Vlamingen zouden dat bedenkelijk vinden. Hoezo bedenkelijk? Die ambtenaren passen gewoon de taalwet toe, niet meer, niet minder, en die taalwet is een wet van het Belgische volk.
Laten we daarbij even niet vergeten dat álle taalwetten van dit land, van het eerste wetje op het taalgebruik in strafprocessen (1873) tot de vastlegging van de taalgrens (1962), dat al die taalwetten werden goedgekeurd door Nederlandstalige en Franstalige verkozenen des volks samen. Er is niet één uitzondering. De taalwet kon dus door de jaren heen steunen op een wel héél brede eensgezindheid van onze democratisch verkozenen, welke taal die ook spraken. En de taalwet zorgde voor taalvrede. We kunnen alleen maar vermoeden wat er losgebarsten zou zijn indien Vlaamse en Waalse politici, weliswaar na eindeloos aanslepende ruzies en even eindeloze nachtelijke debatten, de taalgrens in de jaren zestig niet ondubbelzinnig hadden vastgelegd. Op die zeldzame plekken waar, althans volgens sommige (Franstalige) politici, de taalgrens niet echt 100 procent gefixeerd werd, kregen we heibel, gegarandeerd, vroeger in Voeren, maar die episode is gelukkig afgesloten, nu aan de Brusselse rand.
Blijf dus in godsnaam met je fikken van de taalwet af en laat die ambtenaren in Zaventem of Sterrebeek of Vilvoorde Nederlands spreken en alleen Nederlands. Kunnen de talrijke buitenlandse bewoners uit de Brusselse rand dat niet snappen? Hoezo niet snappen? Ik geloof geen seconde dat al die eurocraten, zakenlieden en lobbyisten zo dom zijn.
Als ik, Belg, naar het Rathaus in Hamburg ga, spreek ik toch Duits zeker. Of naar de town hall in Southampton, dan spreek ik toch Engels zeker. In de mairie van Châteauroux Frans. In het gemeentehuis van Zaventem Nederlands.
Is dat niet hetzelfde? En waarom niet? Omdat het grotere talen zijn? Wacht eens even. Zijn sommige talen misschien beter dan andere omdat ze groter zijn? Met dat argument hebben de machthebbers van mijn vaderland mijn taal tientallen jaren lang de toegang tot de universiteit ontzegd. Mijn taal was niet geschikt voor wetenschap, zeiden ze. On parle le flamand aux animaux et aux domestiques. In die volgorde.
Indien we dát accepteren, kieperen we meteen de hele Vlaamse emancipatiebeweging de goot in. Die emancipatiebeweging nu vind ik uitermate eerbiedwaardig. Zij heeft ervoor gezorgd dat de taal van de kleine man, van de kleine vrouw het gewonnen heeft van de prestigieuze, internationale, grote elitetaal, het Frans. School, leger, gerecht, ambtenarij, allemaal werden ze van hoog tot laag vernederlandst. De overwinning is totaal. En dat is niet meer dan rechtvaardig.
Daarbij heeft de Vlaamse beweging, op de twee onvergeeflijke, aartsdomme en criminele episodes van de collaboratie na, zich nooit laten verleiden tot geweld, en ook dat is eerbiedwaardig. Sommige flaminganten zeggen dat de Vlamingen om die reden een slap zootje zijn. Ze moeten er dan maar meteen bij vertellen waar hun voorkeur naar uitgaat: Noord-Ierse kettingzagen, Baskische bommen of Balkansluipschutters.
Ik besef terdege dat iedere wet voor wijziging vatbaar is. Vind een meerderheid in het parlement en ga je gang. Echter, na de taalwetten van 1962 en 1963 werden allerlei mechanismen goedgekeurd die beletten dat de Nederlandstalige meerderheid in de verleiding zou komen de Franstalige minderheid te pesten of erger. De Franstaligen hebben daarop aangedrongen en ik begrijp hun angsten wel. Maar het lijkt alsof ze na al die jaren volkomen vergeten zijn dat de wetten die hen beschermen door meerderheden in elke taalgroep voor te schrijven, dat juist die wetten de uitbreiding van Brussel, al was het maar met een bospaadje, vrijwel onmogelijk maken.
Evenzeer besef ik dat de Brusselaars woonst zullen blijven zoeken in de ommelanden. Maar laat het duidelijk zijn dat die ommelanden, op zes dorpen na dan, eentalig zijn. Wie naar gemeentehuis, post of belastingdienst gaat, kortom, naar de overheid, spreekt Nederlands, punt, uit. Wat je thuis of met je buren spreekt, gaat niemand aan. Zo zit de Belgische taalwet in elkaar. Franstaligen die dat racistisch vinden, moeten maar eens gaan kijken hoe hun taalgenoten in Québec dat soort zaken oplossen. De Québécois zijn namelijk véél strenger in de leer dan de Vlamingen. Daar loopt bijvoorbeeld taalpolitie rond om te verhinderen dat er te veel Engels zichtbaar zou zijn in de straten van Trois Rivières of Rimouski.
De taalwetten van 1962 en 1963, en, niet te vergeten, de staatshervormingen die nadien kwamen, hebben ervoor gezorgd dat onze zachtaardige, slordige triplemonarchie, het woord is van de betreurde Kamiel Vanhole, voort kon blijven wankelen. Ik denk dat wellicht het moment gunstig is om door middel van een nieuwe, grote, rationele staatshervorming wat orde te scheppen in onze onoverzichtelijke institutionele koterij. Maar de taalwet? Gewoon toepassen. Zowel in Zaventem als in Brussel. In Brussel met name... maar dat is stof voor een ander verhaal. Bron: De Morgen.
05-08-2008
Over onze pensioenen.
Vlaamse pensioenen voor het eerst hoger dan Waalse
Brecht Arnaert 04-08-2008
Het leek een raar nieuwsbericht vandaag: Vlaamse pensioenen voor het eerst hoger dan Waalse. Had u zich dan overslapen en was het land gesplitst? Helemaal niet. De verschillen in pensioenen zijn te wijten aan de verschillen in ... bevolking. Het zoveelste bewijs dat België eigenlijk bestaat uit twee landen.
Volgens een rapport van de Rijkdienst Voor Pensioenen (de bekende Zuidertoren in Brussel) bedroeg in 2007 het gemiddelde uitbetaalde pensioen in Vlaanderen 1.071 euro per maand. Dat is twee euro meer dan in Wallonië, waar een gemiddeld pensioen 1.069 euro bedraagt, en drieëntwintig euro meer dan in Brussel, waar je als oudere 1.048 euro krijgt. Niks om over naar huis te schrijven dus. Maar toch.
Hoe zijn die verschillen dan te verklaren? Tot nader order zijn de pensioendiensten toch nog steeds federaal? Wel, in feite hebben de pensioenen al altijd communautaire trekjes vertoond, zij het dan in het voordeel van Wallonië. Dit heeft niets te maken met een onrechtvaardige solidariteit, maar gewoon met het feit dat Wallonië een compleet andere economische achtergrond heeft.
Tot 2007 waren de pensioenen in Wallonië hoger, omdat in de twintig jaar daarvoor een cohorte van mensen op pensioensgerechtigde leeftijd aankwam die nog de laatste gouden tijd van de Waalse economie meegemaakt hadden: hoge inkomens betekent veel bijdragen voor de belastingen en dus veel pensioen.
In 1966 echter werd al een eerste kantelpunt bereikt, dat zich nu laat merken in de pensioenen. In dat jaar steeg het Vlaams Bruto Regionaal Product voor het eerst uit boven het Waals BRP: in dat jaar werd in Vlaanderen voor het eerst meer toegevoegde waarde gecreëerd dan in Wallonië.
Terwijl in Wallonië de zware industrie (staalnijverheid, koolwinning) een langzame dood stierf, vestigden zich in Vlaanderen, onder invloed van de expansiewetten van '61 stilaan meer en meer, vooral Amerikaanse, multinationals. Vlaanderen had door zijn lagere industrialiseringsgraad ook minder conversiekosten dan de Waalse economie, waardoor de doorstart naar de tertiaire sector (Handel, vervoer, diensten) zich veel sneller kon voltrekken.
Terwijl de Belgische overheid in de jaren tachtig het oude Keynsiaanse recept toepaste van deficit spending (als overheid veel geld uitgeven om de koopkracht te verhogen en dus de vraag aan te wakkeren) vergrootte dit enkel nog maar de crisis: de slechte toestand van de Waalse economie was niet conjunctureel maar structureel: aardgas verving steenkool, en staal kon elders veel goedkoper geproduceerd worden.
In plaats van eerlijk te zijn met de Waalse bevolking, werden miljarden in dubieuze holdings gepompt, waar geen enkele Waal beter van werd. Tenzij één: Albert Frère, die in die dagen doorgroeide tot de top van de rijkste mensen van de wereld. Meneer Frère is nu op rust en moet zich nu tevreden stellen met een luttele ... 224ste plaats op die lijst.
Om een lang verhaal kort te maken zet die economische scheiding zich nu ook door in de pensioenen. Zo lang er geen sociale zekerheid was (geboortejaar georganiseerde sociale zekerheid = 1956) vielen deze verschillen niet op, nu dus des te meer. Doordat in de jaren 80 bovendien nog de werkloosheid in Vlaanderen spectaculair daalde - en ze nu drie keer lager is dan in Wallonië nvda - krijgt de breuk in de cijfers nog een extra duw die in de komende jaren enkel maar duidelijker zal worden.
Belgicisten mogen dan wel beweren dat de solidariteit in de sociale zekerheid interpersoonlijk is, wie gemiddelden neemt over alle pensioenen heen, ziet ook daar onmiskenbaar communautaire trends.
04-08-2008
Uitspraken opgeschreven door R.A.A
Yves Leterme (premier):
"In feite zijn we sinds de aanstelling van de onderhandelaars niet één millimeter vooruitgegaan."
"Deadlines helpen ons niet vooruit. Die zijn contraproductief."
"Ik wil de volledige legislatuur uitdoen. Om de staatshervorming te realiseren en om de begroting en economie onder controle te houden. Dat zijn we aan de mensen verplicht."
CD&V/N-VA maakte de garanties bekend die volgens het kartel nodig zijn om een akkoord te bereiken over een grondige staatshervorming, noodzakelijk voor het behoud van welvaart en welzijn. De N-VA stelt vast dat aan deze voorwaarden van het kartel niet is voldaan, dat de koninklijke bemiddelaars nieuw uitstel vooropstellen en dus mislukt zijn in hun opdracht. Nu dit eindpunt is bereikt, roept de N-VA alle leden bijeen om de verdere partijlijn uit te tekenen op een congres op 21 september in Gent.
Van con-federaal naar...............................?met de tijd.
"De meeste Vlamingen zijn niet gewonnen voor een splitsing van het land, maar willen wel meer Vlaanderen en minder België. Een evolutie die in de jaren '60 begon en nog altijd voortduurt, zelfs versterkt, zo blijkt uit alle opiniepeilingen."
Paul Geudens in de Gazet van Antwerpen, 31 juli 2008
03-08-2008
Laat ze maar gaan.
Helft van de Walen lonkt naar Frankrijk
Brecht Arnaert 02-08-2008
Volgens een peiling van Ipsos in opdracht van de Brusselse Franstalige krant Le Soir en de Franse krant La Voix du Nord is 49 % van de Walen gewonnen voor een aanhechting van Wallonië bij Frankrijk indien België zou ophouden te bestaan. Nieuws dat wij enkel maar kunnen toejuichen. Of toch niet? Een overzicht.
Toen onderzoekers van de UCL tussen tien oktober 2007 en 15 januari 2008 dezelfde vraag stelden aan de Waalse bevolking, antwoordde maar 29 % dat een aanhechting bij Frankrijk de beste oplossing zou zijn. Op een half jaar tijd heeft de rattachistische idee dus maar liefst twintig procentpunt terrein gewonnen. Gaat deze trend door, dan is tegen het eind van dit jaar ongeveer 70 procent van de Walen overtuigd dat een aanhechting bij Frankrijk de beste oplossing is. Maar misschien is een sterk deel van die opinie conjunctureel: lost de crisis zich (gedeeltelijk) op, dan zakt het cijfer mogelijks weer.
Dat vermoeden wordt immers bevestigd door een ander cijfer uit de enquête. Op de vraag of men ervan overtuigd is dat België gaat verdwijnen, antwoordt immers slechts een vierde van de Walen positief. Exact 77 % van de Walen denkt dus dat België nog wel zal blijven bestaan. De vraag naar de aanhechting is dan ook hypothetisch: ze peilt naar de oplossing INDIEN België zou verdwijnen.
Aan de andere kant van de landsgrens wordt het idee van een 101ste departement steeds warmer onthaald. Blijkens twee peilingen, eentje in november 2007 en een in juli 2008, heeft het idee daar dan misschien maar 6 procentpunt terrein gewonnen, maar de uitgangspositie was daar wel 54 %. Vandaag is dus een representatief staal van 60 % van de Fransen gewonnen voor de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk. Het einde van de Hexagone, het begin van iets nieuws?
Commentaar:
Hoewel vanuit Vlaamsgezind standpunt deze evoluties toe te juichen zijn, moeten er misschien ook enkele kanttekeningen geplaatst worden. Zo is het misschien jammer te noemen dat Wallonië meteen naar Frankrijk lonkt bij een eventuele splitsing van België. Waarom zou Wallonië geen onafhankelijke republiek kunnen worden binnen een verenigd Europa? Welk belang heeft de Waalse bevolking erbij opnieuw bestuurd te worden vanuit een stad die buiten haar eigen grondgebied ligt? Het lijkt wel of Wallonië een soort afhankelijkheidsgen in zich draagt. Evengoed wordt Namen de hoofdstad van een gezellig land dat met zijn Ardennen, grotten en rivieren veel toeristische troeven heeft?
Deze peiling leert ons dus, dat naast de voortschrijdende Waalse publieke opinie richting einde België, eveneens dat de Waalse wil om op eigen benen te staan nog heel zwak is.Dit is voornamelijk te wijten aan een ter ziele gegane Waalse Beweging, die in vroeger tijden onze bondgenoten waren in de regionalisering van België. Die bondgenoten zijn er nu niet meer. Heden ten dage wordt de Waalse positie meer en meer in Brussel bepaald.
01-08-2008
CDenV aan het woord.
Zeven uitgangspunten voor een communautaire dialoog
31/07/2008
Na meer dan een jaar communautair onderhandelen hebben we op 14 juli vastgesteld dat we op de grenzen zijn gestuit van wat in ons federaal bestel nog haalbaar is. Nochtans is een grondige staatshervorming cruciaal voor onze sociaal-economische toekomst. Een andere aanpak is dus noodzakelijk.
Het kartel CD&V/N-VA heeft zeven uitgangspunten naar voor geschoven om te komen tot een zinvolle communautaire dialoog.
CD&V/N-VA maakte de garanties bekend die volgens het kartel nodig zijn om een akkoord te bereiken over een grondige staatshervorming, noodzakelijk voor het behoud van welvaart en welzijn. De N-VA stelt vast dat aan deze voorwaarden van het kartel niet is voldaan, dat de koninklijke bemiddelaars nieuw uitstel vooropstellen en dus mislukt zijn in hun opdracht. Nu dit eindpunt is bereikt, roept de N-VA alle leden bijeen om de verdere partijlijn uit te tekenen op een congres op 21 september in Gent.
Geduld moeten wij hebben.
-VA is ontgoocheld maar stapt niet op De Wever voert het dreigement van zijn partij niet uit.
MOOI CD&V en N-VA betreuren dat de bemiddelaars er nog niet zijn in geslaagd tegemoet te komen aan de garanties die de Vlaamse partijen hebben gevraagd over het heropstarten van een communautaire dialoog. De N-VA zal haar dreigement voorlopig niet uitvoeren om de meerderheid niet meer te steunen. Voor N-VA is de kous ondertussen wel af.
"Stekker nu uitrekken zinloos" Na de aanstelling van de drie koninklijke bemiddelaars eisten zowel CD&V als N-VA duidelijke garanties voor een staatshervorming. De partij van Bart De Wever dreigde er zelfs mee de meerderheid de rug toe te keren. Nu de "noodzakelijke" garanties er nog niet zijn, houdt het kartel het bij het "betreuren" van de situatie. Voor N-VA is de kous echter wel af. Midden in de zomer zeggen dat je uit de meerderheid stapt, heeft echter geen zin, meent De Wever. Een congres maakt in de tweede helft van september, wellicht op 21 september, de eindbalans op.
Zeven voorwaarden voor dialoog Het kartel somt nog eens klaar en duidelijk zeven voorwaarden op om "tot een zinvolle dialoog te komen". Eerste voorwaarde is dat de onderhandelingen moeten uitmonden in een confederale staatsstructuur, waarbij het zwaartepunt bij de deelstaten ligt. "De confederale logica moet intussen alvast worden toegepast in de bestaande instellingen", luidt het.
Dialoog van gemeenschap tot gemeenschap Om tot die confederatie te komen, is volgens CD&V/N-VA een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap nodig. En die moet geleid worden door de Vlaamse minister-president Kris Peeters en zijn evenknie in de Franse gemeenschap en Waals gewest Rudy Demotte. Indien zij het eens raken over de aanpak van die dialoog, kan die tegen het einde van het parlementaire reces van start gaan. Voor de regionale verkiezingen van 2009 dienen resultaten te worden geboekt. Bedoeling is dat de twee minister-presidenten de federale regering en de parlementen betrekken bij de dialoog. "Op een gepaste wijze en wanneer het hun bevoegdheden betreft kunnen ook het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Duitstalige gemeenschap mee aan tafel zitten, meen het kartel.
Open agenda De dialoog moet met een open agenda van start gaan en ervoor zorgen dat het akkoord tussen de gemeenschappen op federaal niveau uitmondt in een grondwetswijziging en de nodige (bijzondere) wetten. "De staatsinrichting, de bevoegdheidsverdeling en de financieringsafspraken worden beheerst door de principes van wederzijds respect, territoriale integriteit, solidariteit, subsidiariteit, efficiëntie en financiële en fiscale verantwoordelijkheid", luidt het verder.
Parlementaire procedure B-H-V Laatste voorwaarde voor het kartel is dat de parlementaire procedure inzake de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde verder zijn gang moet kunnen gaan. De federale regering mag geen initiatieven terzake nemen, stelt CD&V/N-VA.
"Geen garanties, da's jammer" "De drie bemiddelaars zijn er vooralsnog niet in geslaagd om de Vlaamse partijen de noodzakelijke garanties te bieden. Het kartel betreurt dit. Voor CD&V/N-VA blijven bovenstaande garanties noodzakelijk", besluiten CD&V-voorzitster Marianne Thyssen en N-VA-voorzitter Bart De Wever. (belga/vsv)
Bron: 'Het Laatste Nieuws' 31/07/2008
23-07-2008
Het kamerdebat.
Na het volgen van het kamerdebat deze voormiddag heb ik voor het ogenblik er genoeg van. Het was voor mij een schijnheilige bedoening ,een echt circus,allemaal pipo's. Ik ga er even uit,tot 31 Juli dan zien we wel. Aan alle bloggers een prettig verlof en tot later. Vergeet niet van Uw mening te laten kennen in het gastenboek. Vliegt de blauwvoet ,storm op zee,op 1 Augustus,of vergis ik mij !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
22-07-2008
Wat nu weer ?
Vlaamse geschiedenisles schokt Le Vif Vlaamse geschiedenisboekjes voorzien het einde van België al, kopte Le Vif/L'Express vorige week. Het blad is geschokt door Vlaamse lesboekjes die de leerlingen informeren over de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië, over het Vlaamse geld dat jaarlijks naar Wallonië vloeit, over de taalstrijd, enz. Na een uiteenzetting over de actuele Vlaamse thema's vraagt het boekje Historia 6 de leerlingen of zij niet denken dat de Belgische federatie aan zijn eind gekomen is. De vraag stellen is hem al haast beantwoorden, schrijft LeVif, en de omslag van het boekje toont de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië al.
Gisteren 21 Juli.
Vandaag 21 juli is het onze Nationale Feestdag
of wat er momenteel nog van overblijft....
Separatisten waar ?
Waar zitten de separatisten?
Jan Van de Casteele 21-07-2008
De Standaard peilde naar de Vlaamsgezindheid van de kamerleden. De manier waarop was niet bepaald wetenschappelijk, de resultaten voorspelbaar. Een paar signalen: de kamerfractie van sp.a is conservatief, die van Groen! merkelijk Vlaamsgezinders dan kopvrouw Vogels. (63 van de 88 Kamerleden konden of wilden antwoorden).
De Standaard dwong de ondervraagden in een wat vreemd keurslijf: een scenario met vijf opties
1 - communautaire status-quo
2 - Vlamingen moeten hun eisen milderen
3 - Vlamingen moeten voet bij stek houden
4 - regio's moeten heft in handen nemen (confederalisme)
5 - Vlaanderen moet eenzijdig onafhankelijkheid uitroepen
Een overzicht:
De sp.a'ers staan vooral op de rem
Voorstanders van 'status-quo en verder regeren' zijn Renaat Landuyt, Hans Bonte, Christine Van Broekhoven en Ludwig Vandenhove (B-Plus). 'De Vlamingen moeten hun eisen milderen' vinden David Geerts, Maya Detiège, Dirk Van der Maelen en Jan Peeters.
Bruno Tuybens is de enige in de kolom 'voet bij stuk houden, zelfs als dat een diepe crisis veroorzaakt'.
Open VLD scoort nog zwak
Gewoon niks doen (status-quo) zeggen Bruno Steegen, Yolande Avontroodt, Rik Daems, Herman De Croo, Guido De Padt en Geert Versnick. Willem-Frederik Schiltz kiest door de optie 'voet bij stuk houden' en met Luk Van Biesen en Maggie De Block heeft de partij toch nog een paar confederalisten in huis.
Groen! verrassend?
Alleen Wouter De Vriendt vindt dat de Vlamingen hun eisen moeten milderen. Drie andere groenen vinden dat de Vlamingen voet bij stuk moeten houden. 'De Vlaamse eisen zijn niet excessief'... 'Het zijn de Franstaligen die overdrijven met hun eisenpakket' (Stefaan Van Hecke), 'Op een aantal punten zoals BHV mogen de Vlamingen niet toegeven' (Meyrem Almaci), 'De Vlamingen mogen niet toegeven op BHV'... (Tinne Van der Staeten) het klinkt iets anders dan de toon die Mieke Vogels aanslaat. Een tweede signaal (na de dissidentie van de gemeenteraadsleden) dat vermoedelijk alleen Vogels nog enige 'vervlaamsing' van de partij in de weg staat.
Lijst Dedecker:
'Voet bij stuk houden', stellen alle leden van LDD (inclusief JM Dedecker) terwijl Ulla Werbrouck het duidelijkst opteert voor confederalisme.
CD&V kleurt behoorlijk Vlaams
Niemand van CD&V situeert zich onderaan de lijst (status-quo of milderen). Gematigd ('voet bij stuk houden') zijn Roel Deseyn, Jenne De Potter, Leen Dierick, Nathalie Muylle, Katrien Schryvers en Ilse Uyttersprot, niet meteen de grote namen.
Uitgesproken confederalistisch zijn Michel Doomst, Liesbeth Van der Auwera, Gerald Kindermans, Mia Deschamphelaere, Mark Verhaegen en Stefaan De Clerck.
N-VA en Vlaams Belang voor onafhankelijkheid
De voltallige Kamerfracties van Vlaams Belang en N-VA staan geplaatst in de kolom 'Vlaanderen moet zijn onafhankelijkheid uitroepen'. Rita De Bont (VB) vertoeft met Bart De Wever een kolommetje lager.
'Confederalisme onderhandeld door de regio's is het meest realistische scenario. Dat zal op termijn trouwens sowieso toto onafhankelijkheid leiden', noteert Rita De Bont.
'De regio's kunnen het best bekijken wat ze nog samen willen doen in een Belgische bondsstaat', zegt De Wever.
Beide laatstgenoemden spreken over regio's. We zullen er maar van uitgaan dat ze in het scenario van hun toekomst Brussel niet noodzakelijk als tweede van drie gesprekspartners aanzien? En er wel van uitgaan dat ze bedoelen dat het confederaal model langs Vlaams kant moet worden gedragen door iets als een Vlaams Parlement. 'België bestaat vandaag uit twee volkeren, met een eigen identiteit en met een eigen cultuur', zeg dat grondwetspecialist Robert Senelle het gezegd heeft (Knack, 18 juli)
Kan iemand mij eens zeggen waarom Google vandaag uitpakt met de Belgische driekleur in haar logo? Wil Google hiermee een Belgicistisch statement maken, of weten zij echt niet beter?
Zijn de programmeurs van Google misschien de enige personen op deze aardkloot die de laatste maanden niets over de interne Belgische problemen en gevoeligheden gelezen of gehoord hebben?
En waarom moest koning Albert II per se zijn heilige broer Boudewijn ophemelen in zijn 21-julispeech als "visionair"?
Een volk krijgt de leiders en koningen die het verdient! Happy birthday Belgium! En aan alle lezers: prettige "nationale" feestdag! Reaktie en opmerkingen in het gastenboek.
Bedenkingen op 21 juli.
Vlamingen op Nederlandse radio over Herenigde Nederlanden
Jan van de Casteele 20-07-2008
Op donderdag 17 juli 2008 was er in het ochtendprogramma "De ochtenden' op de Nederlandse Radio een 2,5 uur durende thema-uitzending over "De Herenigde Nederlanden". (Dagdromen over een fusie Nederland-Vlaanderen). Hierin onder meer gesprekken met Carl Huybrechts, Etienne Vermeersch, Siegfied Bracke en VVB-voorzitter Eric Defoort.
De uitzending bestond uit drie luiken
Een Belgische regeringscrisis hangt in de lucht. Ook de Nederlanders volgen dit spektakel met belangstelling.
'Opnieuw dreigt het spaak te lopen tussen de Walen en de Vlamingen. Het land is broos en zou binnen afzienbare tijd zelfs kunnen barsten. Sommigen dromen al openlijk over deze breuk - en zelfs al over een mogelijke hereniging van Vlaanderen met Nederland', aldus de programmamakers.
Radio 1 De Ochtenden droomde donderdag 17 juli mee met gesprekken, discussies en reportages over dit thema. Vlaamse en Nederlandse voor- en tegenstanders van de fusie kruisten er de degens.
09.00 uur: Historie en noodzaak van de hereniging Een discussie waarom er al dan niet een hereniging van de Lage Landen moet komen. Gasten zijn freelance journalist Chris Michel en oud-senator Andries Postma van het CDA. Ook buigen twee historici zich over de vraag: is het eerder geprobeerd, hoe liep het fout en wat is daarvan te leren? Te gast zijn Wim Berkelaar en Eric Defoort
10:00Thema-uitzending: De Herenigde Nederlanden 10:00 uur: Passen we bij elkaar? Er is geen chemie en binding tussen Vlamingen en Walen - dat mag inmiddels duidelijk zijn. Maar hoe zit dat met Nederlanders en Vlamingen? De Ochtenden vraagt het aan een 'gemengd' echtpaar uit Etten-Leur.
Is een fusie realistisch? In het laatste deel van de uitzending denkt een aantal gasten na over de toekomst: hoe realistisch is een fusie? Gasten zijn Piet Van Eeckhaut (SP.A) en Andries Postma (CDA).
De kloof: faillissementen treffen vooral Brussel en Wallonië
Jan Van de Casteele 20-07-2008
Het recordcijfer van maandelijkse faillissementen van juni 2005 (854) werd in juni 2008 overschreden (916). Over dit gegeven wordt in het debat over wat goed voor de mensen al eens paniek gezaaid. Een echt probleem, weet je wel Het gaat om cijfers van de "Federale" Overheidsdienst Economie. Altijd opletten als daar de bel rinkelt.
Karel Van Eetvelt (Unizo) relativeerde al netjes een en ander (De Ochtend): het gaat vooral om starters, om kleine ondernemingen (1 tot 4 werknemers), om handel, horeca en transport. 'Vorig jaar was er een recordaantal van 70.000 starters. Het is dus logisch dat er nu ook een hoger aantal faillissementen is', aldus nog Van Eetvelt. Volgens Unizo overleeft gemiddeld een kwart van de starters het eerste jaar niet.
Het regionale verschil wordt vaak netjes verzwegen. In de maanden april-juli 2008-2007 was er een stijging met 9,1% in Vlaanderen, met 13,4% in Wallonië en met 17,4% in Brussel.
Dat we in lekkere economische tijden leven, hebben we hiermee niet gezegd. Gestegen grondstoffen-, energie- en loonkosten factoren waar België noch de regios heel veel vat op hebben - kunnen ook volgens Van Eetvelt in het najaar voor problemen zorgen.
Cijfers: Statbel
19-07-2008
T.A.K en V.V.B in aktie.
Vlaamsgezinden betogen voor meer Vlaams in Brusselse rand
rr
Als het Taalaktiekomitee (Tak), het Halle-Vilvoordekomitee (Haviko) en de Vlaamse Volksbeweging (VVB) een autokaravaan organiseren door de Brusselse Rand, gaat bij de federale politie het alarm af. Het bleek nergens voor nodig, zaterdagmiddag tussen Zaventem en Wemmel. Een in een boomtop vastgelopen gele ballon en wat verkeershinder waren de enige feiten die de actievoerders voor een Vlaamser Vlaams-Brabant ten laste kunnen worden gelegd.
Wellicht dachten de ordediensten dat de betogers François Van Hoobrouck dAspre (MR), de (niet-benoemde) burgemeester van Wezembeek-Oppem, een peer gingen stoven, want ze grendelden zijn gemeentehuis zaterdagnamiddag vakkundig af.
Kunnen we rekenen op het verleden?
De stoere krijgers van weleer,hadden wij ze nog een keer. Gwijde van Dampierre (links)en Robrecht van Bethune,hakten zij de fransen niet in de pan?
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Vlaamse geschiedenisboekjes voorzien het einde van België al, kopte Le Vif/L'Express vorige week. Het blad is geschokt door Vlaamse lesboekjes die de leerlingen informeren over de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië, over het Vlaamse geld dat jaarlijks naar Wallonië vloeit, over de taalstrijd, enz. Na een uiteenzetting over de actuele Vlaamse thema's vraagt het boekje Historia 6 de leerlingen of zij niet denken dat de Belgische federatie aan zijn eind gekomen is. De vraag stellen is hem al haast beantwoorden, schrijft LeVif, en de omslag van het boekje toont de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië al.
