|
Is er nog weer dat de kerk in het midden houdt ?
weer grilliger dan zichzelf onvoorspelbaar
hevige regenbuien tussen zonnenschijn
hoge stapelwolken waarachter hert licht zich verstopt
verblindend wit en grijs als een orakel onheil
weer stabiel zoals de oostenwind uit droge contreien
het geluid van de treinen laat zich dragen
van dichtbij tot ver oneindig
in winternachten Syberische kou die ons overmant
sterren helder aan de donkerbaluwe hemel
verbijsterend mooi en romantisch
vuur vooreenliefdesverhaal
in zomernachten schroeiend heet
de zon een ontembare feeks
die ons dorst laat lijden in haar schaduw.
Weer of geen weer, we kunnen niet echt kiezen
het dringt zich op en laat zich niet bevelen
weergoden zijn de meest onbetrouwbare
onder hun soortgenoten soms ongenietbaar
soms zacht als dons uiteen nest
Ingrid Lenaerts
|
