| 
								
								 Mezelf willen herzien 
na een bezoek aan het letterenhuis 
na een tocht in hoofden van wolkenkrabbers 
verzen al dente geschreven  
zoals spagetti door je strot schuift, 
verzen als gepocheerde eieren 
te lauw om op temperatuur te smaken 
de crème de la créme persoonlijkheid 
waar de lamp gaat branden  
op het huisaltaar van eeuwige aanwezigheid  
 Mezelf niet teugvinden in dit godenpaleis 
noch als galeiboef in een notendop 
Geheel verloren zit ik bij mijn schaduw 
Ze heeft mij geen gulden verdichting gelaten 
slechts een gat waard in mijn schrijfsokken 
op de rand van de vuilnismand. 
 Het verdriet ligt ondermaats 
het is zelfs geen voetbalverdriet 
 
 Ingrid Lenaerts 
  
								 |