Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
24-07-2011
De tijd
Is het de wet van Murphy of is het het lot ? Deze week ben ik buiten strijd geweest door een ontstoken pols. Niets kon ik er nog mee doen. Geen auto besturen , niet gaan winkelen , niets dragen , niet poetsen , niets . . . Nu is het terug aan de beterhand en gelukkig maar. Het typen gaat momenteel nog wel stroef maar dan typen we maar wat trager en wat langer. Dus de voorbije week is het goed rustig geweest. Ik verlangde wel naar rust maar niet op deze manier. Want ik heb nu wel ondervonden, des te meer tijd ik heb , des te meer ben ik over van alles en nog wat aan het piekeren. Aan de voorbije maanden aan het denken en me de vraag stellen of ik alles wel goed heb gedaan. Ik ben zo aan het twijfelen geslaan dat ik zo goed als van niets meer zeker ben. Ik ben aan het zoeken naar oplossingen die maar niet willen komen. Het zal de juiste tijd nog niet zijn en daarom denk ik dat ik beter alles op zijn beloop laat gaan. Iedere dag nemen zoals hij komt. Van elke dag het beste proberen te maken. Want als ik iets ga forceren dan zal ik daar waarschijnlijk achteraf ook weer spijt van hebben. En dat is ook helemaal de bedoeling niet. Was het toch allemaal zo moeilijk maar niet. En nog steeds zit ik te wachten op die successierechten. Nog steeds is dat niet in orde. Ik ben al wel gaan vragen om ervoor te zorgen dat ik zeker geen boetes moet betalen. Waarom het allemaal zolang duurt weet ik nog steeds niet. Hopelijk ga ik één van de weken iets meer weten. Van dagen durf ik niet meer te spreken. Nu niet dat ik zit te popelen om die successierechten te betalen , alleen , ik zou willen weten waar ik sta. En ik denk dat er nog heel wat andere personen in zulke situatie zitten. Als ik dat zo hoor , zijn er nogal wat gezinnen die problemen hebben met die successie. Men heeft er jaren voor gewerkt om een beetje toekomst te voorzien en dan wordt men op deze manier nog gestraft. Ik leg me er bij neer en voel me ondanks alles toch gesteund omdat ik merk dat ik niet alleen in de problemen zit. Hetgeen nu gebeurt is ook iets dat mijn man niet zou verwacht hebben. Zeker niet zou gewilt hebben. En zoals iedereen kent : als . . . als . . . als . . . Als ik een jaar geleden zou geweten hebben wat ik nu weet , dan zou dit allemaal niet gebeurd zijn. Dat weet ik wel heel zeker , maar helaas , het is te laat. Toch hoop ik dat de tijd alles zal oplossen !
Is het de wet van Murphy of is het het lot ?
