Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
04-12-2011
Sint Niklaas
Ik kon het dan uiteindelijk toch niet laten. Ik heb voor Sint Niklaas gespeeld bij mijn ouders. Weliswaar een paar dagen te vroeg , maar hij kan ook niet overtal tegelijk zijn ! Dus even hulppiet gespeeld. Deze namiddag vlug eventjes naar hun slaapkamer geglipt. Een mooie speculoosman en een chocoladen Zwarte Piet op ieders hoofdkussen gelegd. Ben eens benieuwd wat ze me morgen te vertellen hebben !
Zondag , 4 december
Ik had nu wel enige reactie verwacht maar niet degene die ik kreeg. Mijn moeder dolgelukkig omdat Sint Niklaas geweest was en mijn vader kon niet begrijpen hoe ik dat gelapt. Hij had er niets van gemerkt terwijl hij toch in de buurt was. Dus , Sint Niklaas zijn hulp kan dan toch snel zijn . . . Al bij al dus een geslaagde verrassing waar ik toch blij om ben. Een kinderhand dat gauw gevuld is ? Neen , hier een ouderhand ! En ik die dacht van daar niet meer aan mee te kunnen doen. Volgend jaar misschien een vervolg hierop , wie weet.
Wat valt het me zwaar ! Het mooie kinderfeest Sint Niklaas. Helaas , ik heb geen kinderen maar toch werd bij ons Sint Niklaas meegevierd. Wat mis ik die dagelijkse snoepjes. Die brave man kwam regelmatig langs met wat snoep , of fruit en dan vooral van die clemantines , of met chocola ! Heerlijke chocola en dan maar smullen . . . Nu blijft de chocola in de winkel, evenals al die andere snoepjes. Voor mezelf kan ik al die moeite niet doen. En trouwens , wat zou ik daar aan hebben , zo helemaal alleen , niets. Kon ik daar nog maar aan meedoen ,het zou de decembermaand helemaal anders doen verlopen. Het doet me pijn om het allemaal te zien en er toch niet aan kunnen meedoen. Ik wist niet dat zo iets stoms (toch voor volwassenen) zo een leegte zou kunnen te voorschijn halen. Wat speculoos , wat chocola , wat zou ik gelukkig als ik het nog kon gaan kopen. Een kinderhand is gauw gevuld zegt men altijd , maar ook een grote mensenhand houdt van zulke attenties. Toen wij onze zaak nog hadden , gaven wij op 6 december altijd een speculoos aan onze klanten. Weet dat ik nu nog regelmatig hoor , dat er toch met weemoed wordt over gesproken. Die geste wordt nu nog steeds gewaardeerd. Daar ben ik toch een klein beetje fier op.