Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
30-07-2011
Stereliseren
Vrijdag , officiële poetsdag ! We zijn er weeral vanaf voor een weekje. En wat is vandaag de dag nog een week. Als ge denkt dat ge gedaan hebt , moet ge al terug beginnen. Wat gaan de dagen toch ongelooflijk snel voorbij. En het ergste is , dat we de tijd niet kunnen tegenhouden. We moeten alleen maar proberen om die tijd heel goed te gebruiken. Dat heb ik deze namiddag dan maar gedaan. Selder gekuist en fijn gesneden. En dan de ouderwetse methode bovengehaald. Stereliseren ! Morgen ga ik weten of het gelukt is en al de potjes dicht zijn. Ik ga één nadeel hebben. De potjes gaan veel vlugger op zijn dan verwacht. We hebben er veel bijgehouden maar toch gaan we er te weinig hebben. En na de selder nog een wasmand fijne princesseboontjes geplukt. Dat is de voorbereiding voor morgen. Maar vanavond toch de eerste portie al gekuist , gekookt en opgegeten. Zo lekker vers uit de tuin. Meer moet dat niet zijn. Alleen smaakten ze me vorig jaar toch veel beter. De ganse namiddag toen ik met de groenten bezig was heb ik aan mijn man moeten denken. Niet dat hij er anders niet bij is in mijn gedachten maar nu toch nog meer. Vorig jaar zaten we nog samen aan tafel. Met een glaasje wijn, met de favoriete muziek en de groenten die we samen kuisten en verwerkten. Toen was het groenten verwerken heel iets anders. Toen was het groenten kuisen aangenaam en plezant. Nu ben ik bezig samen met mijn vader. En dat is een verschil van dag tegen nacht. Nu moet er doorgewerkt worden zonder muziek , zonder dat glaasje wijn. Nu moet er voor gezorgd worden dat alles wordt verwerkt. Een hemelsbreed verschil ! Mijn lieve man, wat mis ik je. Wat mis ik je hulp , je lach , je zang , je . . . .
Weer is er een dag voorbij. Vroeger zou ik gezegd hebben , die is voorbij gevlogen , maar nu is het heel iets anders. De dag dat gaat nog want ik heb de handen goed vol. Donderdag is het kuisen bij mijn ouders, de boven doen , zoals dat vroeger werd gezegd. En een stuk van de beneden. Zo heb ik het morgen gemakkelijk wat het kuisen betreft. Het is niet meer dat kuisen van vroeger jaren want dat heb ik wel afgeleerd. En dat nog dank zij mijn man. Heel in het begin dat wij samen waren moest alles tot in de puntjes gekuist zijn. Eerder was er geen sprake van op familiebezoek te gaan of andere vrije tijd. Mijn man had daar een ander gedacht over en dat ben ik gevolgd. Waar ik geen spijt van heb gehad. Toen niet en nu niet. En ook in de tuin begint er opnieuw werk te komen. De eerste flessen tomatensap zijn deze namiddag gemaak want de tomaten zijn uiteindelijk toch beginnen rijpen. En is er nog iets lekkerder dan heerlijk zelfgemaakt tomatensap ? Men heeft er wel wat werk mee maar we weten wat we eten of drinken ! En een fris glaasje tomatensap kan smaken ! Vandaag ook nog een heel mooi boeket gladiolen afgesneden. Mooie zachtroze gevlamde gladiolen. Spijtig dat ze nu allemaal tegelijk gaan openkomen alhoewel we ze op verschillende tijdstippen hebben geplant. Als de natuur zegt : nu bloeien dan kunnen we dat helaas niet tegenhouden. Hopelijk gaan de laatste 20 stuks nog een beetje wachten en dan hebben we er volgende week ook nog. Want een gladiool is toch een mooie , sierlijke bloem.
En ondertussen gaat alles gewoon verder. Mijn pols is terug in orde. Ik vraag me af wat het nu weer was. Maar het is weeral in orde en meer moet dat toch niet zijn. Ik kan terug volop beginnen met karweitjes uit te voeren. En wees er maar van overtuigd dat ze liggen te wachten. Vanaf morgen vliegen we er terug in. Dus ik heb afgesproken dat we morgen met de grasmachine gaan werken. De gazon aan de vijver heeft heel dringend een opknapbeurt nodig. Het is nu meer dan veertien dagen geleden dat we daar nog eens langs geweest zijn. Hopelijk vallen de voorspelde buien morgen niet bij ons. Dit zouden mijn vader en ik niet graag hebben. En met één buitje zouden we nog kunnen leven ; als ze maar geen hele namiddag duurt. Op een paar plaatsen aan de vijver had ik ook alle begroeiïng weggeknipt om een beter uitzicht te krijgen. Helaas, alle werk voor niets geweest. Het is eigenlijk mooi om zien hoe de natuur zijn werk doet. Overal is er nieuwe begroeïng. Ik kan opnieuw beginnen. Zo blijf ik wel bezig maar het was geenszins de bedoeling dat het zo snel terug zou bijgroeien. Momenteel laat ik het zijn gang gaan. In het najaar zullen we wel zien wat we ermee gaan doen. Terug laten groeien of kortwieken ! Een vijver is mooi als men er niet moet werken. Ik heb ondervonden en moeten toegeven dat het niet gemakkelijk is als vrouw. Ik schuw geen werk maar het moet haalbaar zijn. Onze vijver gaat voor mij spijtig genoeg niet haalbaar zijn. Maar zolang ik kan ga ik mijn best doen. Daar is het te mooi voor.
