Hij wil net als vele van zijn voorgangers te midden van de vele veranderingen iets onveranderlijks ontdekken. ( zie zijn gedachte constructie van de de grot in mijn vorige essay Hij bedacht daar zijn abstracte ideen wereld , die boven onze zintuigelijke wereld lag waar alles wat wij kunnen waarnemen in een volmaakte en perfecte vorm bestaan die door de anamese kunnen worden opgehaald . ( ik heb die wereld in mijn vorige editie voor het gemak warenhuis genoemd: Zie en lees daar nog eens door )
Aristoteles
Hij vond dat Plato alles had omgedraaid. De ideeen in het warenhuis zijn begrippen die door de mensen zijn bedacht. Dus niks geen anamnese Aristoteles geloofde niet , dat er perfecte en volmaakte vormen ergens boven onze zintuigelijke waarnemingen in een oneindig groot warenhuis lagen waarvan "onze "dingen replica"s waren. Voor hem bestond dat warenhuis niet. Die replica's zijn slechts vormen die juist in de dingen die we hier beneden in de concrete natuur om ons heen waarnemen. Die ideeen komen vanuit de mens maar moet de mens zelf langs een onderzoeksweg via zijn ken- proces, die leidt tot het onthullen van vormen en ideeen.Het is alleen via deze weg dat de mens tot wetenschap en wijsheid kan komen. Aristoteles gelooft in een dialoog met anderen het kritisch beoordelen en uitzoeken van de veronderstellingen , vooronderstellingen en vooroordelen tot een grootste gemene delende waarheid te komen , let wel nooit naar DE waarheid.
Bij Plato zou dat niet kunnen, de kloof tussen kentheoretische veronderstellingen enz. zou door hem niet te overbruggen zijn.
Aristoteles was een denker. de leer en de werken van hem hebben de filosofie en het menselijke denken tot op de dag van vandaag beinvloed, ook al is een fractie van zijn werken bewaard gebleven. Een van de veelbesproken ideeen van Aristoteles is de leer VAN DE GULDEN MIDDEN WEG . Hierin vinden we een heleboel filosofisch jargon, maar het biedt geen wijsheid. Filosofen wijzen vaak op de verdiensten van deze leer , maar de vraag is of je er werkelijk wijzer van wordt. ( Opmerking van Maup lees voor wijzer RICHTINGAANWIJZER ); We kunnen in zijn zgn. NICO MACHEISCHE ETHIEK , een deugden ethiek van alles lezen, zie ook weer mijn vorige essay .. Daarna heb ik het gevoel dat ik, hopelijk, over Plato en Aristoteles een paar handvatten heb gegeven om u enigszins een ruw beeld te schetsen van deze grootheden ,die, zonder de technische hulpmiiddelen waar de verschillende wetenschappen nu over beschikken alleen met hun denkkracht hun sporen op de hele menselijke geschiedenis hebben nagelaten.
Het wordt nu tijd om de reis door deze geschiedenis achter ons te laten en bij het volgende station overtestappen naar de hedendaagse filosofische geschiedenis. Op deze reis zullen we uiterst geniale filosofen ontmoeten, die met hun denkkracht gecombineerd met de ver ontwikkelde electronische tools voor een grote omslag vormen,die we voorheen niet voor mogelijk hebben gehouden. Op vele terreinen zoals culturele- economische ,religieuze - ethtische - cognitieve -politieke -sociale, technische- holografische vergezichten in het universum enz. Kortom : We staan voor een verbijsterende maatschappelijke break, die prachtig is , maar ook schaduwkanten heeft. Kom mee, denk, kijk en zie en bewonder deze ingrijpende paradigmatische : SHAPE- SHIFT
In een van mijn vorige essays heb ik Plato's Grot "bedenksel uitvoerig beschreven. Hierin stelt Plato, dat de werkelijkheiduit 2 delen bestaat. Het ene deel is de zintuigelijke wereld . Hiervan kunnen we slechts een globale of onvolkomen kennis krijgen door onze zintuigen te gebruiken.(hij richt zich hier op slechts een zintuig nl. de ogen.Oren , smaak en gevoel daar heeft hij geen boodschap aan) In de grot stroomt alles voor onze ogen voorbij en is dus niet eeuwigdurend. Over alles wat we waarnemen in de grot kunnen we alleen maar vage afspiegelingen van ideeen hebben .Plato stelt nu dat alle verschijnselen in onze werkelijke leef- wereld slechts schaduwen zijn van eeuwige vormen van ideeen die buiten de groot bestaan in dat oneindig grote warenhuis. Alles wat wij onvolmaakt hier op aarde , dus in de grot zien , met al zijn onvolmaakt- heden worden wij herinnerd aan dat grote warenhuis buiten de grot als volmaakt, door de zgn. anamnese . Zo heeft de idee het paard vier benen om op te staan, zelfs al zouden alle paarden in onze wereld in de grot mank lopen. Zo ook zijn ALLE gebakken koekjes allemaal ongelijk van vorm, maar toch lijken ze op elkaar, , zij hebben nl.allemaal hetzelfde gemeenschappelijke warenhuis waarin ze volgens hetzelfde idee gevormd zijn.
Door te beginnen met concrete dingen wat bijv GOED , WAAR OF MOOI is of wat NIET, goed, waar of mooi is versterken we ons inzicht ( phronesis ) in de meer abstracte vormen (Ideeen) van het GOEDE,WARE en het MOOIE.
MATERIALISTEN beginnen onderaan en blijven steken in het beschrijven van de stoffelijke dingen. Ze naderen niet het abstracte .De dingen zien en beschouwen ze zoals ze zijn. Niet verder zeuren . Dat gebeuren is hun inzicht (doxa), klaar en uit. Zij kijken niet verder dan hun neus lang is.
idealistenbeginnen bij het hoogste , maar zij staren direct in de verblindende zon. Daarom kiest Plato de weg van de HERMENEUTIEK in de zin van de uitlegkunde door te beginnen bij het laagste om zo al redenerend en logische denkend op te bouwen richting het hoogste. Overigens is deze methode geen garantie dat een filosoof dat hoogste ( de ideeenwereld ) zal bereiken.
Deze ideeen zijn de achterliggende principes van onze waarneembare werkelijkhied. De ideeen ( vormen ) zijn zelf onveranderlijk, tijdloos en perfect, waarvan onze werkelijkheid een afspiegeling is . Een bruine hond is bijv. een afspiegeling van de VORM ( hond) en van de VORM ( bruin ) Zo heeft dus EEN bruine hond deel aan de abstracte ideeen (vormen wereld ) DE bruine hond, zo ook een mens de afspiegeling van DE mens, EEN brood van HET brood enz.
Maar volgens Plato kunnen wij deze vorm en ideeen niet zomaar bevatten. We moeten ons echt inspannen en er moeite voor doen om ze te benaderen. We hebben wel echter een groot voordeel in dit proces, want voor de geboorte heeft de menselijke ziel contact gehad met de ideeen en de vormen. De ziel is nl. onsterfelijk, want zij heeft voor de dood in de pure wereld der vormen verkeerd en zal na de dood daarheen weer terug keren, maar de herinnering ( anamnese ) aan het prenatale contact met de bovennatuurlijke wereld is in elk geval latent aanwezig in de onsterfelijke ziel. Maar de anamnese is echter volgens Plato niet zondermeer beschikbaar.
Waarom is deze anamnese voor Plato zo belangrijk? Omdat voor hem het ultieme doel van de filosofisch ingestelde mens het begrijpen is van de wereld om ons heen en van ons bestaan. Alle dingen in onze wereld hebben deelaan de vormen , maar hoe kunnen wij bijv. in een goed mens die participatie in de vorm van het GOEDE herkennen?? Welnu , door het nadenken over die goede mens op de een of andere manier in ons hoofd
Plato( ca. 428// 427 v. Chr ) is de tweede van het bekende trio oud- Griekse wijsgeren - Socrates, Plato en Aristoteles- van wie gezegd wordt ,dat ze de filosofische grondslagen hebben gelegd van de westerse cultuur.
Iets zinnigs vertellen over het leven van Plato blijft een hachelijke zaak . Alles staat of valt met de betrouwbaarheid van de vele bronnen waarover we nu beschikken. Waarschijnlijk is Arestoteles , tijdgenoot en leerling van Plato , die ons over Plato's intellectuele achtergrond informeert, wel de meest betrouwbare bron. Van hem weten we dat Plato sterk beinvloed was door Socrates en de heraclitische filosofoof Cratyles. Bovendien was Plato erg geinteresserd in zijn voorgangers : de natuurfilosofen.
Buiten kijf staat vast dat Plato, gezien vanuit de context van de Oud-Griekse leefwereld, een verbijsterende filosofische denkergigant was en nog steeds voor ons is.Hij dacht tot aan de grenzen van zijn en onze ratio en overschreed ze soms. Ook hij beleefde en leed al psychisch, logisch en epistemisch ( wat kunnen we weten?) sociaaleconomisch, ethisch en staatkundig onder de disharmonie van zijn en ons bestaan.
Hij is daarmee op eenzame metafysische hoogte gestegen boven de pluriforme werkelijkheid. Vanaf deze top heeft hij de de taaie anomalische kluiven naar beneden gegooid waarop menige grimmige gretige denker zijn tanden op heeft verbeten.
Dit is de titel van het prachtige boek geschreven door Maarten t-Hart . "Wie God verlaat heeft niets te vrezen'' met als ondertitel :"De Schrift betwist"
Ik heb de intrigerende tekst veranderd in "Wie God verlaat heeft niets bewezen.!"
Zelf heb ik in mijn essays ( zie o.a . mijn beschrijving van het conflict met dominee de Looze op de zgn belijdeniscatechesatie op mijn vraag over de erf-zonde in nood gebracht 'Voor mij onbegrijpelijk, dat ik de zonde voor het vergrijp van Eva en later van Adam had gerfd . Geld kan ik erven, maar de zonde van eeuwen geleden voor het vergrijpen van de pluk van de verboden vrucht is voor mij niet te begrijpen.") En dan nog die verschrikkelijke preken , die altijd maar weer draaiden om de ellende, verlossing en dankbaarheid, met selectieve verdraaiingen en teologische verzinzels, verwijzend naar die prachtige Bijbel.
Met grote vreugde en genoegen heb ik gesmuld van Maartens boek.
Wie kan beter dan Maarten die koolkorven,vol met ongelooflijke brandende geloofsstelingen doven.??
Daar hoop ik u de volgende keer van te laten genieten of hem en mij te verwensen naar .......waarheen en wat..........?????
Dit is de titel van het prachtige boek geschreven door Maarten t-Hart . "Wie God verlaat heeft niets te vrezen'' met als ondertitel :"De Schrift betwist"
Ik heb de intrigerende tekst veranderd in "Wie God verlaat heeft niets bewezen.!"
Zelf heb ik in mijn essays ( zie o.a . mijn beschrijving van het conflict met dominee de Looze op de zgn belijdeniscatechesatie op mijn vraag over de erf-zonde in nood gebracht 'Voor mij onbegrijpelijk, dat ik de zonde voor het vergrijp van Eva en later van Adam had gerfd . Geld kan ik erven, maar de zonde van eeuwen geleden voor het vergrijpen van de pluk van de verboden vrucht is voor mij niet te begrijpen.") En dan nog die verschrikkelijke preken , die altijd maar weer draaiden om de ellende, verlossing en dankbaarheid, met selectieve verdraaiingen en teologische verzinzels, verwijzend naar die prachtige Bijbel.
Met grote vreugde en genoegen heb ik gesmuld van Maartens boek.
Wie kan beter dan Maarten die koolkorven,vol met ongelooflijke brandende geloofsstelingen doven.??
Daar hoop ik u de volgende keer van te laten genieten of hem en mij te verwensen naar .......waarheen en wat..........?????
Om wat meer overzicht en vooral doorzicht in het verschil te krijgen tussen de 2 noties van denken en spreken over dat denken , geef ik u een kort overzicht van plato's allegorie van de grot.Men dient zich een een grote grot voortestellen, die met de buitenwereld verbonden is door een grote gang met een dusdanige lengte dat er geen daglicht in de grot valt. Er zit een rij gevangenen met hun rug naar de ingang , en ze kijken naar de achterwand van de grot.Hun ledematen en halzen zij zo vastgeketend dat dat ze hun hoofden en halzen niet kunnen bewegen en noch elkaar en zichzelf kunnen zien Dit betekent dat ze alleen de wand voor zich kunnen waarnemen . Zo hebben ze hun hele leven gezeten en kennen niets anders. Achter hen bevindt zich een vuur . Tussen hen en dat vuur staat een muur , die zo hoog is als een mens. Aan de andere kant van die muur lopen mensen met allerlei dingen op hun hoofd, waaronder stenen en houten figuren van mensen en dieren , heen en weer. De schaduwen van dingen vallen door het vuur op de wand waar de gevangenen tegenaan kijken , die ook de stemmen weerkaatst van hen die de dingen sjouwen. Plato betoogt nu dat het enige dat de gevangenen in hun leven waarnemen schaduwen en echo's betreffen. Ze zullen denken dat dat deze de realiteit vormen en hun gesprekken zouden dan over de waarneming van deze realiteit gaan. Als een gevangene zijn ketenen zou kunnen afschudden , zou hij door de levenslange ketening in het halfduister zo verkrampt zijn , dat het voor hem alleen zo pijnlijk zou zijn om zich om te draaien , bovendien zou het vuur hem verblinden. Hij zou volkomen in de war raken en zich weer willen omkeren naar de wand met schaduwen, , naar de de realiteit die hij begrijpt. Als hij eenmaal gewend zou zijn aan de bovenwereld en daarna terugkeerde in de grot , zou de duisternis hem weer tijdelijk verblinden. Zijn ervaringen zouden onbegrijpelijk zijn voor de de andere gevangenen., omdat hun taal alleen naar schaduwen en echo's verwijst.
De pijn en de moeite die de gevangene moet doen om zich te bevrijden van zijn ketenen staat voor het langdurig nadenken over het goede, waarbij veel discipline komt kijken aangezien de verleiding moet worden weerstaan zich over te geven aan de aardse lusten. Het ontsnappen uit de grot staat voor zijn notie om in het felle zonlicht terecht te komen en is dan gelijk aan de opstijging van de ziel naar de wereld van abstracties, die we aanschouwen met onze geest. Het weer teruggaan in de grot leidt ertoe dat die belichte en verlichte geest weer moet wennen aan het halfduister. Het communiceren met de medegevangenen is nu niet meer hetzelfde aangezien het feit dat hun kennis nu over de werkelijkheid verschillend is. Hiermede wilde Plato laten zien dat een mens , die in de hogere regionen is gekomen moeite heeft of zelfs weigert zich in te laten met "menselijke" aangelegenheden . Hun ziel snakt ernaar steeds daarboven te vertoeven.
Kritiek . Prof.Dr.L. M. de Rijk ( 1924 -) hoogleraar middeleeuwse filosofie ( Ik heb nog tentamen bij hem moeten doen, een fantastische docent,die onvergetelijke mooie colleges gaf ) sabelt Plato's noties verpletterend neer. Quote: Vanaf het moment dat men inziet , dat Plato met zijn hogere regionen (metafysica) alleen maar op een wijgerige keuze berust die ondemocratisch is. ervaart men zijn opstelling als irritant en onverdraaglijk. Plato's systeem moet leiden tot intolerantie en onderdrukking omwille van de waarheid en de voorkomende misachting van het volk in de lagere regionen
De allogorie van de grot is op zich eeuwenlang en ook nu nog een prachtige poetische vorm , die mondiaal en vooral de westerse filosofie gedomineerd heeft. In de klassieke oudheid was Athene het middelpunt van poezie en en poetische verhalende kunst. in tegensteling tot het martiale Sparta ,waardoor erer zich een spanning tussen die 2 ontwikkelde en zich ontlaadde in de 4 zgn vreeslijke Peloponesische oorlogen(431-404 v.Chr) Het was een strijd tussen de 2 oude stadsstaten Athene en Sparta , de 2 grootmachten van die tijd. Wanneer je echt alle ingewikkelde details over deze verschrikkelijke oorlogen wil lezen moet je bij Thucydides zijn . Het is de grootste machtstrijd geweest die in de oudhied zijn weerga niet kent.Om toch nog 2 belanrijke smeulende lonten te noemen was dat Sparta een Oligarchy was , dus een familie bedrijf dat alle mooie privileges binnen de familie elkaar toespeelde .Athene daarentegen een democratie die op selectieve verkiezingen berustte. De beide partijen waren aan het einde (404) van de oorlog zo verzwakt dat , nadat Athene grotendeels verwoest was de grote verliezer was en Sparta door corrupties en machinaties ook niets meer voorstelde. Zo zien we maar weer dat het barbarendom in de verschillende historische opeenvolgende tijdsgewrichten zich herhaalt. l'Histoire se repete! "De geschiedenis herhaalt zich" Is dat zo? Helaas niet , de geschiedenis is geen refrein maar een opeenvolging van gebeurtenissen met steeds meer venijn. De peloponesische oorlogen hadden enkele miljoenen doden op hun konto.Ik heb getracht te berekenen dat wij nu vele miljarden aan soldatdaten en burgers hebben verloren en het gaat maar door. Zo las ik gisteravond op mijn smartphone dat er nu al 50 miljoen kinderen wereldwijd op de vlucht zijn en dat gaat elke dag maar door.!!!
U ziet hier in mijn tekst een groete allinea met streep, die de gespletenheid aan moet duiden. tussen de vetgedrukte tekst en de cursief gedrukte tekst De cursieve staat voor hoe mooi de mensheid kan denken De vet gedrukte staat voor hoe afgrijzelijk zij kunnen zijn
Over die kloof gaan we het de volgende keer hebben.
Zoeken naar ons bewustzijn is zoeken naar een speld in een hooiberg.
Het probleem begint al dat ik niet weet waar die hooiberg staat.maar gelukkig zijn de hersenwetenschappers al zover met hun speuracties gekomen waar ze de locatie weten waar het bewustzijn wellicht gezocht moet worden. Maar ook dat is nog niet eens zeker.
Zelf begin ik voor de afwisseling maar eens dicht bij huis,op het tuinbankje met onze kat spinronkend naast mij, beide woonachtig in de parel langs de Vecht genaamd Breukelen, op circa 10 lucht-km afstand van de lucht- en vluchthaven Schiphol net buiten het vluchtronkend gebied Met mijn smart-phone kan ik de stalen luchtvogels spotten op hoogte, bestemming, ,type,bouwjaar en nog veel meer. Een electronisch-technisch CULTUREEL wonder .Dit, zo bedenk IK, staat lijn- recht tegenover een NATUURLIJK wonder waar ik met mijn-smartphone niet aan te pas kom. Met MIJN blote oog kijk en zie ik de hele dag een merel-paar beurtelings af- en aanvliegen naar de oksel van een stevige zijtak van onze mooie Japanse notenboom naar hun met onbegrijpelijk snavelwerk van takjes en sprietjes met een uiterste precisie , prachtig opgebouwd kraamkamernest waar de wellustige opengesperde bekjes van de vers geboren boorlingen gretig de leeftocht in ontvangst nemen.
Behalve de vliegtuigen ( daar kom ik later in de loop van deze serie wegens de grote complexiteit uitgebreid op terug) word ik me er van bewust omringd te zijn door een puur NATURALE EN RURALE omgeving waar IK me weer BEWUST word van de SCHOONHEID, mijn kat van de aantrekkelijke PROOIHEID,de merels van een gedreven ALERTHEID op een beschermende VEILIGHEID. En nu de boom nog?? Heeft die ook een vorm van bewustzijn?!!?
Ik zeg NEEN , Irene van Lippe Biesterveld met nog vele anderen zeggen JA.
Heel lang geleden tot ver in de Oudheid zijn er ook velen met Ja. in allerlei Ja zeggende Ja knikkers maar ook serieus en diep nadenkende Ja zeggers en ook diep nadenkende NEEN zeggers. Zoek het maar uit.
IK beperk me hier tot een van de faculteiten van de wetenschap, die eigenlijk geen wetenschap is : de filosofie.
IK geef hier in grote lijnen weer waar de grote filosoof Aristoteles in zijn en door zijn omgeven leefwereld bepaalde diepgang van ZIJN denken op uitgekomen is en als o.a. beroemde bioloog in zijn boek DE ORGANON de worsteling van ZIJN DENKEN over de moelijkste denkstof met twijfels heeft doordacht
Hij onderscheidt dan 3 soorten zielen / bewustzijn. ( ziel , bewustzijn geest, denken vallen altijd onder een noemer , dus kiezen maar ) :
de vegatieve ziel { planten, bloemen ,struiken kortom alles wat bloeit en groeit }
de afectieve ziel { dieren, d.w.z. grote 4-voeters als olifanten apen , geen insecten,vliegen enz. }
de rationele ziel { de mensen }
In de organon geeft Aristoteles ,nog een DENK toevoegsel dat de ESSENTIE van de RATIO door hem GEDACHT en begrepen wordt als spilpunt.
De essentie wordt dus als kenmerkend voor iets GEDACHT, d.w.z. al datgene wat overblijft wanneer de als zodanig beschouwde ' RANDZAKEN" worden WEGGEDACHT en daarmee wordt dus VERONDERSTELD het bestaan van een ZUIVER wezen, omgeven van bijzaken. In DE ANIMA voegde Aristoteles (384- 322 v. Chr) nog het begrip DE INTELLECTUS AGENS toe , hetgeen een METAFYSISCH CONCEPT is. Dat deed hij om de werking van de ziel zoveel mogelijk te verklaren. Dit CONCEPTwas voor hem dan ook het goddelijke gedeelte van de ziel, dat van buiten a.h.w. door de ""deur" van de foetus in de ziel is ingebracht. De ziel heeft daardoor de POTENTIE (vermogen) zich in de foetus te ACTUALISEREN ( verwerkelen) tot een met rede begiftigd mens.
Opmerking Maup : Dit is een mooie Hineininterpretatie , die het een hele tijd heeft doorstaan, maar tenslotte , net als alle herinterpretaties ,ten onder is gegaan. De vet gedrukte letters geven de verschillende personen aan hoe, wat, en waar ze dat DENKEN. Dit zijn er nog maar circa 4, maar u weet: ZOVEEL HOOFDEN ZOVEEL ZINNEN!! Dat zijn er over de hele wereld gezien ettelijke miljarden, die perstuk gezien, denken dat zij DE waarheid in pacht hebben ( mijzelf incluis ) Welnu dan is het onderhavige probleem opgelost en kunnen we naar huis. OEI,OEI, was het maar zo, !!!! De waarheid, een waarheid, ik begin thuis gekomen langzamerhand te de denken , dat er helemaal geen waarheid is.
Tot de volgende keer, waar we zijn grote opponent Plato, onder de loupe zullen nemen. met een andere waarheid Ja,of neen , zeg het maar!!
Een metafoor ontstaat uit onze denkende behoefte nieuwe bedenksels te bedenken vanuit een overeenkomst met het reeds bedachte(bewustzijnde)
Hopelijk merkt u de cirkels die er in deze omschrijving aan het draaien zijn.
Wij moeten dus met ons denken ,denken over ons denken, dat is dus met onze haren onszelf uit het moeras zien te trekken.(dit is dus weer een metafoor, en ga zo maar door).
Wij zitten met ons bewustzijn in een koker , of u zo wilt , in een tunnel, die steeds langer wordt en komen daar helaas (nog) niet uit.
Maar dit moet me toch even van "t hart. Ik wordt echt blij in deze tijd te leven, van de grote wonderen die de wetenschap momenteel door die geweldige technische elctronische ontwikkelingen en vooruitgang op allerlei gebied biedt..Op internet kan ik de colleges volgen van de grote wetenschap- vorsers en daardoor verder kan kijken dan mijn eigenwijse-neus lang is.(weer een metafoor). Dit is gelukkig een kant van de robuuste werkelijkhied, waar we gelukkig geen vat op krijgen, maar ook tegelijkertijd helaas geen vat krijgen op die afgrijselijke , aan alle kanten vervloekte afgrijselijke robuuste werkelijkheid waarin ik in mijn bedenkende taal geen woord kan vinden waaronder ik nog enig (gods)begrip kan onderbrengen. (weer een metafoor??)
Maar hopelijk ontdek ik in het diepst van mijn gedachte , .........?
Om het nog ingewikkelder , maar ook mooier te maken ga/ ik/we in mijn volgende essay het hebben over:
"" Mijn hersenen(brain) kunnen niet denken, maar ik wel"
De bovenstaande 2 titelregels is een metafoor. Een metafoor vergelijkt altijd iets met iets anders waartussen een overeenkomst bestaat.
Voor Nietzsche ( 1844 - 1900 ),( o.a. een van de grote taalfilosofen ) , is alles waarover wij spreken in en met onze taal EEN grote optocht van metaforen. Wij zijn ons daarvan niet bewust en denken automatisch ,dat alles wat wij zeggen de werkelijkheid weergeeft , maar daarbij vergeten we ,dat onze taal de merkwaardige eigenschap bezit, dat het beeldspraak is. Wij verbeelden ons de werkelijkheid. Dit is een harde noot die filosofisch, maar ook praktisch lastig te kraken is. Enkele voorbeelden:
"Hij zit de hele dag op z'n gat"
"In het universum zitten veel zwarte gaten"
"Je moet hem goed in de gaten houden"
Ei: "Op eieren lopen"
"De eisprong"
"eieren voor je geld kiezen"
"dat klusje is een eitje"
Flap: "appelflap"
"even geld trekken uit de flappenkast"
"flapdrol"
Klok: "met klokkenluiders loopt het meestal niet goed af"
God: "Godverdomme wordt verzacht tot gadverdamme of
"gadverdikkie.
Cholera: Verzacht tot "klere", "krijg de klere"
Oppassen: Dat is een mooie klereNkast en:
Dat is een klerekast.
Kast: "Iemand op de kast jagen"
"In de kast(gevangenis) zitten is dus wat anders dan
op de kast zitten.
De taal is een bijna onuitputtelijke bron van metaforische mogelijkheden. De organen ( nieren, maag, lever en ook de ledematen (been, arm en niet te vergeten , de geslachtsdelen zijn gebruikte talige objecten voor het spreken in vaak niet al te fraaie metaforen. U kunt voor uzelf in uw eigen taal ongetwijfeld daarvan verschillende voorbeelden vinden.
Metaforen zijn opmerkelijk verbonden met en sterk bepaald door een taalculturele context. Bijv.: Witte Donderdag =
Gruendonnerstag; Karfreitag = Goede Vrijdag; Ostern = Pasen; In het Engels: Eastern = Pasen; Xmas Day = 1ste Kerstdag; Boxing Day = 2de Kerstdag;
Ook de taalsociale context is bepalend.
Bijv.: Probeer maar eens nederlandse mop in het Engels of in een andere taal bijv.: in het Russisch of Chinees te vertellen.
Het domein van de beeldende - musische kunst is iets heel aparts en moeilijk te duiden. De muziek neemt daarin wel een heel bijzondere plaats in.
Bijv.: Een toontje lager zingen
Een harde noot spelen
Schreeuwende kleuren
seriele muziek
Ik kom daar in een van de volgende essays nog uitvoerig op terug. Want met het mooiste instrument taal zijn we nog lang niet klaar.
Als fervent liefhebber , groot bewonderaar van de weergaloze magische, unieke, hemelse muziek van J.S. Bach ga ik met de door L. von Beethoven eens gesproken metafoor en enkele voorbeelden meer door:
"Nicht Bach, sondern Meer sollte er heissen !!" , hetgeen vrij vertaald: "Bach ist kein Bach , sondern ein Meer !!"
De muziek van Bach is celestiaal en verrijst daardoor tot onuitspreekbare hemelse hoogte en dan gaan alle hemelpoorten open en fluistert God: "Stttttttil, luister maar, want daar speelt Bach"
Wie mij in al mijn essays gevolgd heeft bemerkt (misschien ook niet) dat ik me heerlijk onderdompelde in het warme academisch-filosofische zwemwater basin.Ik genoot van de warme verfrissing , maar toch merkte ik wel ,hoe meer ik de diepte inging, het water steeds koeler werd. De warme verfrissing transisteerde in een een koele vergissing Het betekende voor mij een overdrachts weerstand. Het was voor mij een echte transfer- resistor, een transformator.. En zo u wellicht weet is een transistor of stroomverdeler een apparaat, die de aangevoerde stroom uit het lichtnet verdeelt Voor de helderheid wijs ik voor het vervolg van mijn betoog op, dat die transistor dat ook zelf deed.Het gevolg was, dat tijdens het drogen op de kant de schoolslag ervoor mij totaal eruit lag.Het heeft voor mij erg lang geduurd dat zolang ik me in het heerlijke warme water bevond, dat dit voor mij een een gevoel was geweest in een "warm state van Belief"" te verkeren . Het diepere koele water was en is een verfrissende koude douche geweest.Maar Belief is een gevoel en met gevoel kun je alle kanten op en dus eigenlijk geen kant op. Met mijn en ons gevoel levert nooit betrouwbare kennis op. Het verradelijke daarvan is ,dat we dan de illusie hebben dat we dingen be-grijpen en dat geeft je vaak een veilig gevoel. daar komt nog bij dat wij menen te denken dat grijpen begrijpen is maar helaas is dat niet zo.Met onze zintuigen kunnen wij dingen zien , horen, ,ruiken,aanraken, kortom zij zijn tactilisch.Zodra deze tactiliteit eruit is dan zijn het wanen zoals drogbeelden,het horen van stemmen,het niet meer herkennen van bekende gezichten(prosopagnosie),megalomanie,narcisme,schizophrenie,en zoveel mentale abberaties meer.Men heeft door de geweldige vooruit gang van de medische technologie de beschikking over prachtige apparatuur gekregen . Zo o.a. de Magnetische Resonantische Indicatie Scans (MRI-scans). Hierrmee kan men door het oplichten van rode lampjes precies de plekken zien waar het gehoor , het gezicht de reuk en hetgevoel gelegen zijn.Ik heb zelf verschillende keren in de scan gelegen Ik werd gevraagd bij de locatie van het gehoor te denken of ik het mooi of lelijk vond,te hard of te zacht, kortom een mentale kwalitatieve denkact tegeven.Maar helaas ,ik kon denken wat ik wilde, maar erwas geen groen lampje te zien.Hier moest men wel tot een spijtige conclusie komen dat dit niet in onze hersenen te vinden was.Maar waar dan wel?? Daar gaan we de volgende keer naar op zoek.
Met een aan zekerheid grensende waarschijnlijkheidis dat,onze eeuwelingen in een myriade van werelden zullen leven .Men is nu ook al zover om te zoeken of interstellair reizen mogelijk zal zijn.Het zal nog enkele jaren duren , maar dan beschikt de mensheid over ruimte schepen met een nieuwe type aandrijving , die ons verder dan ooit de ruimte in kunnen sturen. Hierdoor is het mogelijk om interplanetair te reizen. Dit verklaarde Simon Worden , directeur van het Ames onderzoekscentrum van NASA afgelopen zaterdag tijdens een conferentie.
Met de technologie ,die we nu hebben is het het makkelijkst om naar een kunstmatige omgeving op een planeet te streven.
Helaas zullen wij dat leven in zulke multiversale en veelvoudig universale en dimensionale heelallen niet meer kunnen meemaken.
Frank Fenner geboren in 1914 , en sinds 1949 werkzaam als hoogleraar microbiologie aan de befaamde Australian National University. Hij werd onderscheiden met onder meer de Japanprijs (1988) , de CopleyMedal (1995) en de WHO medal. In tegenstelling tot de optimist Simon Worden van de Nasa is hij pessimistisch over de toekomst van de mens : " De homo sapiens zal binnen 100 jaar zijn uitgestorven. " Het lijkt natuurlijk onredelijk om Fenner als een zeer gerespecteerde wetenschapper het stempel "gek"op te drukken.
Maar waar blijven we nu als nog bestaande filosofen in 2015 met onze zeer doordacht en creatief denkvermogen?? ALLES UMSONST?? Als bescheiden filosoof zeg ik dan dat het goed onderbouwde meningen zijn, maar EEN WAARHEID en nooit DE WAARHEID is, want die heeft niemand in pacht. Tussen de (bepaald)en een (onbepaald) gaapt een taal kundig onoverbrugbare kloof
Maar helaas niet alleen een talige kloof maar ook een reeele empirische kloof met aan de ene kant de bloedige, wrede afschuwelijkheden en aan de andere kant de verwonderende en bewonderende
artistieke , weteschapelijke en technische creaties. Ik kan helaas hier niet verder op ingaan, om redenen,dat dit buiten de kaders van dit eeuw-feest boek liggen.
Nu moet ik oppassen niet mijn 100-jarige eeuwlingen uit het oog te verliezen. Wellicht bestaan ze niet meer ,of zijn ze allang gezellig in hun multiversale ruimteschepen en veelvoudige universale en dimensionale heelallen in en tussen werelden aan het forensen. Zij zullen misschien, wellicht , waarschijnlijk een voor ons onbegrijpelijke tijds beleving hebben. Een voor ons een onverstane taal spreken , een kennis patroon vertonen die ver buiten onze local and global world liggen.
Wij zullen het niet meer meemaken.
Maar pas op , wij kunnen dank zij o.a. de ISVW nog heerlijk filosoferen en een 100-jarigbestaan vieren. Hier met elkaar stoeien over de vele existentiele en essentiele vragen waarop nog steeds geen passende antwoorden zijn Wij betreden nu een
voor ons een wijds open maar moeilijk begaanbaar landschap met vele valkuilen en "non-specific abberations" Het zijn moeilijke
dichotomische vragen die leiden tot regresssieve circulariteiten ( met een groot kip of ei) gehalte) en voeren naar onoplosbare paradoxale dilemma's (enigmata's) Wij zitten gelust in onze taal waarin we niet verder komen dan met ons denken moeten denken over ons denken. Filosoferen leidt tot ontmaskering van allerlei onzin in het labyrint van onze taal en tot een aantal butsen en builen toen we tegen de grensen van de taal aanrende. Het gaat hier hooguit vaak over niet- iets dat evenzeer voldoet als een iets waarover niets meer te zeggen valt.
EEN HOMMAGE
Onverggetelijk hoe hij daar zat . Wij stonden in de rij . Hij ondertekende het juweeltje " Kleine geschiedenis van de filosofie door Rene Gude en Daan Roovers " Wij wachten geduldig. Iedereen kreeg een stevige hand gevolgd door een verbale persoonlijke
herinnering. Ook zo bij mij: en daarna de prachtige humor noot:" Als je dit gelezen hebt dan weet je alles." Heerlijke zelfspot met een tegendraadse ondertoon. Dat was Rene.
Onvergetelijk zijn bevlogen speeches "aus einem Guss ", het prachtige spontane, vloeiende en bewonderenswaardige ad hoc
filosoferen in een kunstzinnig, geschilderde beeldende taal bij Wim Brands TV-programma "Boeken"
Onvergetelijk bij Jacobine Geel In haar TV- Programma "Jacobine op Zondag" waarbij hij nu weer op andere facetten van zijn filosofie in het bizonder en de filosofie in het algemeen te kennen gaf.
EEN TEGENDRAADSE DENKER
Rene wist als geen ander dat er in onze ondermaanse leefwereld talloze voorvallen zijn waar geen woorden voor te vinden zijn.
Alles wat buiten het onzegbare ligt toont zich in de mislukkende pogingen om het te verwoorden.Het lijden o.a is er een van.
Maar er dan over te zwijgen was er voor Rene niet bij, Voor hem was zwijgen zilver en spreken ,( een ultieme sublimatie van zwijgen ) GOUD. De innerlijke eigenstrijdigheden zoals doodgewoon en buitengewoon hebben altijd zin. Juist in de comunicatie wordt filosoferen dan kunstschaatsen op spiegelglad ijs, met veel op je kont gaan en dan weer opstaan. Een complex leerproces , dat hij op een meesterlijke wijze beheerste. Op die unieke wijze wist hij uit het ononttkoombare AU (dal ) weer op te klimmen naar de mooie uitzichten op de bergtoppen (WOUW) van zijn leven.
Zo is voor mij RENE niet meer weg te denken uit de ISVW en hoort hij een eervolle plaats te krijgen langs het filosofenpad met een passend bij- onderschrift uit het juweeltje van de "kleine geschiedenis van Rene Gude en Daan Roovers"(blz26):
Least december time, but not last. A reversel of "Last but not least" Hoping you all will have a straightforward slide in the onwardcoming year with many philosophical - and less theological make-beliefs
Wljsgerig schaatsen op godgeleerd spiegelglad ijs ( R. Beerlings ).
In 2007 schreef paus Benedictus de encyclijk SPE SALVE ( de reddende hoop ) . Hij was paus nr 265 in de lange rij van pausen vanaf het allereerste begin. Het is een inhoudelijk moeilijk te lezen rond-schrijfbrief. Ik heb het aandachtig bestudeerd en mijn eindconclusie is een stevig inhoudelijk godsgeleerde brief ,die mooi geschreven is Hij schreef regelmatig over de hoop in een hermeneutische ( duidende, verklarende ) taal met o.a. als aandachtspunt Romeinen 8 vers 24:" IN DEZE HOOP ZIJN WIJ GERED ". Ook persoonlijke magisch mystieke geloofs- en Godservaringen vallen hierop ZIJN plek , maar helaas niet op mijn plek. ( op het WAAROM . .. kom ik later nog terug ) Nu hebben alle pausen vanaf het begin van hun pontificatie een peroonlijk motto . Zo ook deze paus Benedictus Deze luidt :"MEDEWERKERS VAN DE WAARHEID" Maar helaas gaat het niet over persoonlijke motto's en persoonlijke interpretatieis maar juist ook om geloofsinterpretaties en verschillende interpretaties van anderen. Bij de drie op Abraham teruggaande godsdiensten , jodendom,christendom en islam is er sprake van een onoplosbaar onderscheid tussen God en mens. De conflicten en opgeworpen barricades rondom wederzijdse onoplosbare geloofsbelevingen met de daarop volgende desastreuse godsdienstoorlogen zijn geen argumenten tegen , maar getuigen enkel van menselijke arrogante en blasphemisch geperverteerd godsbegrip , God is altijd groter dan je geloofsvoorstelling en dat levert een anomalie d.i. een onoplosbare paradox op. Dat genereert altijd twijfel en dat is inharent aan elk geloof, wie twijfelt met godsdienst heeft het ware geloof.
Bij het geloof hoort VAAK twijfelen aan het bestaan van God , maar twijfel VOOR IMMER EN ALTIJD aan de bewijzen van zijn bestaan!!!Die Godsbewijzen zijn cognitieve bedenksels. Gedachten zijn vrij , daar kun je alle kanten mee op en die keuze vrijheid is een schepping van God. De godsgeschapen natuur is een wonder. Geen mens , geen tulp geen boom en mens zijn gelijk Maar we zijn wel allemaal een mens ,een tulp, en een boom etc ., kortom een uniciteit in varieteit, fact en fictie tegelijk. Eenheid in ongelijkheid. Ik heb ook nooit de uitdrukking begrepen te leven in de zekerheid van hoop en geloof. Twijfel hoort bij geloof, maar dat is geen twijfel aan God , maar aan
de categorie religie.
Rooms -katholieke en orthodoxe particulariteiten
Ik laat die bedenksels rondom die preciezen en rekkelijken maar even rusten. In de voorgaande essays heb ik daarover al in details genoeg geschreven. Er is nog meer aan de hand met de institutionele kerken die als arrogante machtsblokken in de kerkgeschiedenis als dominante bedreigende, opdringerige bangmakers,en ruzie-verwekkers in beeld komen.
Om zichtbaar te blijven in het mediageweld van onze tijd moet de kerk een show opvoeren , zoals zij doet met haar rondtrekkende circus van een reizende paus. Daardoor weet de hele wereld wie die man ( dus nog geen vrouw) is en waarvoor hij staat , en dit is effectiever uit missionair oogpunt dan een onzichtbare secretaris generaal van de Wereldraad van Kerken.
Maar de pausbejubelaars langs de weg lezen waarschijnlijk niet de Bijbel , anders zouden zij deze persoonsverheerlijking wel afwijzen. Want de pauscultus is niet verenigbaar met de geest van het evangelie. De titel "heilige vader" gaat onbeschaamd in tegen de vermaning van Jezus aan zijn volgelingen: EN NOEM NIEMAND OP AARDE VADER , WANT JULLIE HEBBEN MAAR EEN VADER, DE VADER IN DE HEMEL " (Matt. 23 : 9 ) De palijslijke entourage en bepaald hofceremonieel ( knielen voor de paus , kussen van zijn hand ) passen evenmin in de kerk. De huidige paus Franciscus is de EERSTE paus die wars is van pontificale praal en dat vergroot zijn geloofwaardigheid.
Waar is er nog EEn woord te vinden , waarin we het geloof aan een God nog kunnen bewaren??
Ik althans , ben sprakeloos en heb er geen woorden voor kunnen vinden voor de onuitspreekbare verschrikkingen in Parijs .
De brandende kaarsen en de zee van bloemen moeten dat aanvullend verbloemen. De kaarsen gaan vanzelf weer uit en de bloemen verdorren tot drabberig straatkruid
Het zaad van de religie ( het samen religionus) komt nooit tot ontwikkeling op de rotsbodem van de keiharde werkelijkheid
Slechts de scherpe doornen van onze arrogante religieuze verbeeldingen zullen het niet voortestellen bloedbeeld van die lieve onschuldige kinderen, hun ouders , hun familie, hun vrienden en kennissen wel weer overleven onder de spitsvondige, ontsproten woorden aan allerlei pathothologische geesten. Woorden , die in de publieke media en in vele andere sectoren in een stortvloed over ons worden uitgestort.
Maar al dat praten zal niet baten. Bij vraagwoorden horen antwoorden en die zijn er niet.!! Zij hebben geen toegevoegde
waarde.
Daarom zwijg ik nu en blijf emotioneel bij de vraag waarom?IN HET HET DIEPST VAN MIJN GEDACHTEN ACHTER
1) infralapsarisme (lapsus = zondeval ) handelt over de vraag van uitverkiezing en verwerping en of God hierover voor de zondeval zou hebben besloten.
2) het supralapsarisme handelt over de vraag of god daarover na de zondeval zou hebben besloten.
Bij 1) zou God dan vooraf beschikken over het lot van de mensheid en hebben wij geen vrije wil meer zodat wij allen God verantwoordelijk kunnen houden voor al onze zonden.
Bij 2) heeft de mensheid wel een vrije wil ,zodat men zelf verantwoordelijk is voor zijn zonden, met gevolg ,dat hij een bedreiging wordt voor de souvereiniteit en almacht van God en God afhankelijk wordt van de beslissingen van de mens.
Gevolg van de controverse tussen 1 en 2 genereert een uiterst moeilijk dilemma,( een enigmatisch "prisoner's dilemma ) dat onoplosbaar is., waarover de zgn, heilige geestelijkheden al vanaf de synode van Orange ( 529 na Chr ) via de Dortse synode ( 1618 - 1619 ) dus vele eeuwen lang hun met goed heilig manse mijters bedekte hoofden hebben gebogen met opgeblazen luchtballons en heftig zgn, theologisch hanengekakel en gekrakeel elkaar hebben getracht om beurten de kerk uit te vechten en tot nu toe nog steeds tot schisma's en kerkelijke afscheidingen en mentale gespletenheden hebben geleid. Vooral bij de Dortse synode kwam het dilemma met een ingewikkelde en gekluwde en in elkaar geknutselde vorm tot stand waarom ik nog steeds blij ben geen soort goochelmijter op mijn hoofd te hebben , maar een gewone pet waar ik alles in kan gooien!!.
De dortse synode
De Dortse synodewordt vaak beschrevenals een kerkelijk rookgordijn waarachter een politieke machtstrijd werd beslecht.Inderdaad betekende de synode een klinkende overwinning voor Prins Maurits ( 1587 - 1625 ) op Johan van Oldebarneveld ( 1547- 1619 ) en diens medestanders. Maar dit alles helpt nog steeds niet erg de vreeslijke bloedige verschijnselen en heftigheid waarmee men elkaar in de haren vloog met alle vreeslijke gevolgen vandien. Men maakte een halszaak van het geloof en er moesten onder het toezicht van het gejuich van het gelovige gepeupel koppen rollen en keek men toe hoe de gebroeders de Wit in vieren werden getrokken door paarden en zo in vieren werden gedeeld ( Prins Maurits was op het slagveld en schitterde door afwezigheid.)
Geloof was niet voor iedereen een halszaak . Velen geloofden zonder precies te weten waarin . Populair waren de geestelijken die de kansel konden "laten roken " Ze hadden lange baarden , of ze zo uit het Oude Testament waren weggelopen. Ze hielden de aandacht vast met theatrale gebaren en lieten hun stem aanzwellen tot een losbarstend onweer, om dan ineens fluisterend verder te gaan.Zulke predikanten trokken volle kerken , 500 man was niet ongewoon, maar naast toppers als Arminius en diens latere tegenstander Gomarus kwamen duizenden mensen luisteren.
De volgende keer maar eens proberen wat dat voor 2 geestelijke ophitsers zijn geweest.
Wie de naam van Bavinck noemt moet die er van Kuiper aan toevoegen. Beiden hebben in Leiden gestudeerd. Daar ontvingen ze hun theologische opleiding.We lezen hier wat Bavinck zegt over de doop als in leiding tot het Heilig Avondmaal: (als sacrament.)
Neen een gelovige spreekt geen Onwaarheid, als hij in zijn gebed tot God zegt : Heere! de heilige doop ,die mij op Uw bevel door EEN Uwer knechten is toegediend is mij een waarborg en een onderpand ,door Uzelven mij gegeven,dat Gij mij om het slachtoffer van Christus aan het kruis volbracht ,al mijn zonden hebt vergeven en tot Uw kind hebt aangenomen,Gij kunt nooit meer van mij af, ik ben de Uwe en Gij zijt de mijne, eeuwiglijk en altoos ,ik maak hierop staat en vrees niet dat ik beschaamd zal uitkomen( de Heidelbergse Categismus )
Het Heilig Avondmaal als Sacrament
De transubstantie leer.: water in bloed , brood in lichaam worden getranslateerd in het bloed en lichaam van Christus.{ zie hierover wat uitgebreider in mijn vorige essay) Maar niet iedereen kan aan dat Heilige Avondmaal deelnemen De zelf beproeving is hiervoor nodig ( Cor. 1 en Cor. 2) Er moet kennis van zaken zijn. Er moet tucht zijn rond de avondmaal viering.Het kan voorkomen,dat bepaalde leden vanwege leer en/of levensloop geen deel mogen nemen dan kan God met Zijn straffen komen zoals in de gemeente van Corinthe geschied is. Dwalenden moeten zo mogelijk in het goede spoor worden gebracht .
De leer van de drieenigheid ( de trinitatis )
Dit is , zoals eerder gezegd, een bron van de drieONeendigheid geworden. " Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige geest "is een van de steeds terugkerende zegeningen in het katholieke en Christelijke geloofsleven. Ik meen, maar weet dat niet precies meer dat de dominee zijn preek altijd beendigt met: "Gaat heen en de Geest van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest zij met U allen. Amen.". Bij de Maria devotie kwam in de late middeleeuwen steeds meer Maria in beeld uit wier schoot bij de onbevlekte ontvangenis Christus was geboren Zij verdrong de Heilige Geest langzaam van Zijn plaats.Bij het volledige rozenkransgebed komen alle kralen van het gebedssnoer drie maal voorbij en zo komt de gelovige in zijn gebed op 3x5x10= 150 weesgegroetjes (Maria) en 3x5=15 Onze Vaders.
Bij het bidden in het openbaar moeten de geheimen hardop worden uitgesproken , in het persoonlijk gebed is het voldoende als de geheimen in stilte worden toegevoegd aan het luid ogezegde gebod.We zien hier dat er ernstige problemen ontstaan over het probleem in de vorm van een nog steeds voortstromende bron van de drie ONenigheid is en die eeuwen geduurd heeft en tot een compromis gekomen is pas bij het concilie van Trente ( 1545-1563).en het eindelijk bevroren is waar bij al die tijd het gebakkelei is geweest over een storm in een bron water over EEN lettertje I . Hierbij ging het de zgn filosofisch gevormde geestelijken over het verschil tussen het Griekse homoI ousias en homo ousias waarover de begeesterde bischoppen en kardinalen elkaar de tussenliggende eeuwen lang elkaar de haren hebben gekloofd Was CHRISTUS bij zijn komst op aarde nu EEN persoon of 3 personen :nl. VADER, ZOON en HEILIGE GEEST in EEN?
Het infralapsarisme en het supralapsarisme
Hier wordt onze Lieve Heer op de zielepijnbank van de monomane spiritus psychiaters gelegd en Zijn zieleleven met hun fijngeslepen mentale messen gefileerd. In een woord ongelooflijk
Als wij het woord zonde in de dagelijkse omgangstaal gebruiken betekent zonde " Jammer" , bijv. " Het is zonde dat je dat mooie kopje hebt laten vallen", "Het is zonde van het geld voor zo'n miskoop " "Goedkoop is Duurkoop "
Met name in de theologie komt het woord zonde in de Bijbel erg veel voor.De zonde heeft hier een geheel andere betekenis nl.: " Opstand tegen God ". Adam was de eerste zondaar. Het paradijs verhaal wordt daar in Gen. 1 verder geheel ontrold. In vers 1 was God er en schiep hemel en aarde Vraag : waar was God voordat hij ging scheppen?? Uitvlucht-antwoord"" Hij schiep zich zelf in zijn Almacht!! In Genesis 1 vers 3 "En God ZEI:Laat er licht zijn en er was licht . In Gen. vers 5 God NOEMDE het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. En zo draait het script door rondom de BEGRIPPEN, GOD, Noemen ,SPREKEN. Ja, maar nu gaat het BEELD -verhaal voor mij te snel. en schakel ik even terug naar versnelling 1 met de vraag :" Wie of wat was er nu het eerst : GOD, ALMACHT , het WOORD, (logos) BeNOEMEN, SPREKEN of omgekeerd ?? Mijn denkvoertuig begint nu gevaarlijk te slingeren op de snel afdalende weg en komt al remmend tot stilstand vlak voor een haarscherpe bocht.Voorzichtig rijd ik verder en zie hier spoorpijlen met het WOORD God. Ik rijd nu hoopvol in een SUKKEL - draf verder, blij dat ik hem nu op het spoor ben. Ik rij nu al een eind op de E 82 door en wordt het mij lanzamerhand duidelijk , dat net als sporen in de zichtbare sneeuw vaak na lang zoeken de echte schoenen te zien zijn en als je geluk hebt net als in het TV Programma "Opsporing verzocht " de daarbij behorende persoon gevonden wordt .Ik merk nu dat er met deze sporen iets merkwaardigs aan de hand is nl. dat hoe langer ik voortsukkel ze achter de oneindig wijkende einder verdwijnen.
Om misverstanden en mentale kwetsende blessures te voorkomen, besef dan dat ik dit schrijf en ik verre blijf van te algemeniseren. U heeft op dit dogmatische terrein alleen maar rechten en geen plichten.Denk wat u witl denken , geloof wat u wilt geloven wil vooral wat u wilt willen en wat u niet kunt willen.
Nu dan verder. De bovengenoemde vragen zijn mysterie- mystieke vragen (enigmata) , die mijns inzien nooit en tenimmer met zo'n paradijs- en scheppingsverhaal tot een definitieve oplossing komen. Elk beslissend antwoord hierop is geen Godskennis maar Godsschennis of anders gezegd, wij maken van onze non-sense kennis een no-nonsense kennis en kunnen daarmee volzinnen maken (syntactische zinnen) over God, Alle zinnen over God zijn onzinnig, maar niet zinloos, we kunnen ermee en erin wat rondspartelen en in onze arrogantie en gebrek aan (zelf)-kennis noemen wij dat schoolzwemmen en erger nog schoonzwemmen.Wij willen vaak/soms er niet aan in onze ( hybris) ,dat er onbegrijpelijke onkenbaarheden zijn.Wij willen er vaak niet aan te er- bekennen, dat we met onze rede(ratio) deze onkenbare verschijnselen niet met redenen ( dus redenerend ) kunnen omkleden.
De kerken ,moskeeen ,tempels en zo meer geloofsgemeenschappen, zien een vulling voor deze leemte ( ignorantie) een gat in de markt , want daar kun je de zwemdiploma's halen met de omklede dreiging " wie niet het brood ( lichaam ) eet en de wijn (bloed) drinkt zal ook niet Leven !!!!
Voor het halen van de diploma's moet je wel even bij de kerk langskomen , want zij hebben de leerstellingen in huis. Aan de sacramenten zijn daar een belangrijke rol toebedeeld. Hier komt bij mij EEN grote verbazing boven bij de lezing van de heilgeschiedenis ,die tot een grote ONHEIL heeft geleid. Het is tot EEN grote " Verwobenheid"van" Hineininterpretieren" verworden van zwevende teksten uit de Bijbel leerboeken en catechismen met gedrags gestuurde in te prenten vragen en antwoorden. Het is echt om te huilen wat daar bij de Concilies van Lateranen zich heeft afgespeeld. Complete dreigende krijgswoorden taal met grote maatschappelijke gevolgen , zoals o.a. het 4de Lateraans Concilie in 1215 waar de bischoppelijke inquisitie werd ingesteld. Ik neem Calvijn bij zijn door gel gestijfde kuif. "De doop is als een gezegeld handschrift, waardoor de Heere ons wil bevestigen , dat de gedoopten hun zonden door de doop zijn weggedaan , doorgehaald en uitgewist "
De essay nr 3: Nog even wat J. Bavinck in de Heidelbergse Catechismus , in 60 leerredenen verklaart , deel 1 blz 490. en na deze witwassing gaan we aan tafel voor het Avondmaal.
Voor mij is het terrein waarop het dogma en de dogmata zich presenteren wel het meest complexe tafereel ooit.Het begint mij al te duizelen bij de hoeveelheid van verschillen tussen de interpretaties van de inhoudelijke concepties van het woord dogma. Hier komt er een: Een dogma is een LEERstelling die als onbetwistbaar wordt beschouwd door een religie,ideologie of andere culturele - publieke organisaties en politieke systemen. Hiervan worden de aanhangers van dit GEDACHTEgoed geacht er niet van aftewijken en het nooit te betwisten of te betwijfelen. ( opmerking van Maup ) Communisme, Marxisme bevrijdingsbewegingen, politieke partijen, de diverse denominaties in geloofsgemeenschappen en zo meer, waarvan niet mag worden afgeweken onder het risico gexcommuniseerd, gedeserteerd en in het ergste geval geexecuteerd te worden . Aan dogma's zit een ethiek gekleefd met de daaraan verbonden ethische bijsluiters met verschillende gedrags voorschriften vaak berustend op voorgeschreven reguliere waarden en normen systemen. De filosofische vraag , hoe, wat en waar de onmiskenbare rol in al circles of life zo dominant speelt en blijkbaar noodzakelijk is.Dat is een zeer lastige vraag, waar ik later graag op door zal filosoferen. Mijn essays houd ik klein om alle stukjes en beetjes van de niet te bevatten onbegrijpelijkheden hopeloos te duiden en te verstaan. Ik begin maar eens uit (mijn) het leven gegrepen. . Zelf stam ik uit een twijg in het struikgewas met een Ned. Hervormde Bonds bloeiwijze.Hier werd de trits : VERVAL,VERLOSSING, en DANKBAARHEID al vroeg op een hersenspoelmatige wijze geinjecteerd. De injectie liep bij mij uit op een infectie. mede door de al op vroege leeftijd dwangmatige catechesatie bezoekenen, die je langs een ontgroeningspad naar de belijdeniscatechisatie moest brengen. De ontgroening is niet gelukt,ik bleef zo groen als een onrijpe twistappel. De twistappel was de erfzonde. De toenmalige dominee, die de "leer" meester was,was al zo geindoctrineerd dat de voor mij vigerende vragen voor hem niet meer van belang waren en als een zwaktebod mij de verdere toegang tot de catechisatie verbod. Daaraan beleefde ik een verlossende voldoening , die op het thuisfront niet bepaald in dank werd ontvangen. Helaas ontstond hier nu een spanned conflict tussen mijn gedwongen 2 x en soms 3 x zondagse kerkgang. Nu moet u wel bedenken dat de kerkdiensten in die dagen overvol bezet waren. Om hier het gedrang tussen staan - en zitplaatsen te regelen had men een stoplicht ingesteld . dat betekende ,dat zolang dit lichtje brandde en de gescreende gelovige schapen hun plaats in de stal van Betlehem hadden ingenomen ging het lampje uit en mochten de zwarte schapen een zitplaats innemen. Voor de lammetjes.bleef dan in het ergste geval soms de onderste trede van het trapje over, waarlangs de herder opsteeg naar het preekgestoelte , waar zij tijdens de vaak 2 uur durende preek moesten blijven zitten. Dat lot was mij ook vaak beschoren.Nog hoor ik het gekraak van de houten vloer, dat voor mij het inleidende teken was naar het verlossende amen.Het gekraak werd dan zo hevig omdat de herder zich zelf in een soort glossolallie -trance bewoog. Maar het leven ging door.Omdat ik al vroeg handig op het kerkorgel was kreeg ik les vanaf mijn 6 de jaar tot mijn 18 de jaar van organist Groothengel en later van de organist/ pianist Ferdinant Kloek.Al gauw kreeg ik de uitnodiging reserveorganist te worden van de Luterse-apostolische- gereformeerde en natuurlijk van de hervormde en vrijzinnigen kerk te worden. De te vroeg overleden organist Piet van Egmond was voor mij als puber een musische God. Hij was de cantor organist van het concertgebouw, gaf regelmatig orgelconcerten in de Oude Kerk te Amsterdam en in- en buiten Nederland . Het leuke was dat hij in de oude kerk altijd na het concert naar beneden kwam en stond ik naar hem in zijn lange regenjas en lange haren puberaal -dwepend naar zijn humoristische uitleg te luisteren. Deze periode was voor mij een belevenis die ik met volle teugen heb genoten. Hij kon geweldig improviseren en met een speciale registratie aan elk orgel een carillon ontlokken, dat was zijn keurmerk wat menig professionele organist heeft geprobeerd, maar nooit het niveau van een echt klokkenspel heeft gehaald. Ik wilde in mijn puerale naiviteit ook de muziek in. Maar ik ben mijn moeder nog steeds dankbaar mij weer reeel met beide benen op de grond te zetten indachtig de slogan : Een half talent is al erg, maar een heel talent nog erger. Mijn studie als leraar voltooid en gespaard gebleven voor een moeizame toekomst een stoffige muziekleraar te worden. De top bereiken van de musisische berg.is voor de top toptoptop talenten en daaronder zijn alleen de tobbers. De volgende keer gaan we dan maar eens verder tobben over het dogmatisme en alles wat daarmee samenhangt en dat is zeer, zeer veel. Tot dan MAUP -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Het is voor mij nu weer de juiste gelegenheid een paar maanden erop uittegaan. Maar niet voordat ik jullie een filosofische "brain Twister voorleg". Goed voor lichaam en geest.
U hoort het vaak: "Ik geloof nergens meer in, maar wel dat er : "iets "moet zijn. Het tijdsgewricht van het bekende "ietsen" is begonnen, maar dat is niets anders dan het sublimeren van wanhoop in hoop. Maar die hoop is ijdel, en wordt door humanitaire, theologische, filosofische en cultuurhistorische dogmatiek vast-gedacht en zijn verworden tot bedreigende mentale stollingen in de bloedstroom van ons denken. Zij lokken ons in het labyrint van ons tekortschietende taal waarin en waarmee we elke tegenstelling dichotomisch verwarren zoals de bepaalde WAARHEID met een onbepaalde WAARHEID. DE WAARHEID heeft niemand in pacht.Natuurlijk mag je geloven wat je wil, maar bedenk prudentieel , dat de geschiedenis ons bloedstollend heeft geleerd ,dat langs de mooi geplaveide weg van het geloof steeds en altijd weer op een verradelijk manier bermbommen zijn verstopt die nog steeds veel onmenselijk leed voortbrengen en hebben voortgebracht. ( zet radio en televisie maar aan en huiver!!) Dit geldt natuurlijk niet alleen voor het geloof, maar de gehele samenleving in haar diverse geledingen is doordesemd van de talige dichotomie waar elke uitspraak bij de gratie van haar tegenstelling bestaat. Zo staat mijn ja tegenover jouw nee en omgekeerd. Het gekrakeel tussen nietes en welles is dan begonnen. Wanneer je deze cirkelloop niet lineair wil of kunt doorbreken ga je de draaimolen in en word je flink duizelig die met een gevaarlijke vorm van negeren, die men psychologisch gelabeld heeft met verdringing (repressie) naar ons onderbewuste heeft geduwd. En repressie leidt altijd tot agressie. De fik ligt dan klaar om te beginnen.
Er zijn twee terreinen daarvan nu zeer aanwezig in de publieke media ( kranten radio, televisie, vrije meningsuiting colums en zo meer, ) nl de politiek en de rechtspraak .
Eerst maar de politiek , waar de op democratische en parlementiare vastgestelde regels telkens weer worden geschonden en het vertrouwen bij de burgers diep onder nul is gedaald. Zij zijn langzamerhand voor een zeer groot deel tot zwevende kiezers verworden en flipperen opnieuw bij elke verkiezing als een bal in de flipperkast van de ene naar de andere partij waardoor regeren is gereducerd tot
het op drift geraakte schip dat stuurloos ronddobbert op de golven van de waan van de dag.
De rechtspraak , die een juris prodentie hanteert die prudent omzichtig en daardoor ondoorzichtig hun oordelen en veroordelingen op volstrekt verouderde wetten rechtvaardigen die tot geforceerde gekluwde verworden juridische haarkloverijen tussen het openbaar ministerie, de politie en de rechtbank leiden, in een cryptisch jargon , waarmee slimme advocaten een goed belegde boterham genieten , de rechters onschenbaar zijn met hun oordelen en veroordelingen en de burgers met de broodkruimels het bos worden ingestuurd.
Zo dat was het dan weer,
In september de volgende previews
De dogmatiek
Het bedrog van onze zintuigen
Het beloofde Godsgeschenk daarop in een volgend stadium
Een heel prettige vakantie toegewenst
Tot ziens en horens.
Ik hoor graag je oplossing van deze duivelse dilemma's
Ik kwam een redevoering tegen, gehouden door de Nederlandse filosoof Prof.Dr. G.J.P. J Bolland , hoogleraar aan de Universiteit te Leiden.,gehouden in het jaar 1915.,dus nu precies 100 jaar geleden. Leuk is dat alleen de taal in zo"n korte tijd veranderd is maar de inhoud niet. Ik laat u daarvan enkele passages uit deze redevoering zien :
De titel luidt: NATUURKUNDE EN NATUURBEGRIP
",Een geschiedkundig overzicht," zoo lees ik bij den Duitschen natuurkundige prof.dr. E.Lechner op blz. 6 in een geschrift van 1912 over " Natuurkundige Wereldbeelden", "van al hetgeen te zijner tijd als van zelf sprekend heeft gegolden en thans door ons terecht wordt afgewezen,, zoude boekdelen vallen. Want het ware wel ,jammer, ,maar natuurlijkerwijze , de geschiedenis van elke wetenschap.Want ook de wetenschap,zegt hij, deze reuzenbalans van het bestaande, is waarheid en verdichtsel ( zie blz. 4 ) Hoe verder de weteschap naar de diepste en eerste bronnen harer kundigheden terug gaat , des te onzekerder wordt alles" (blz. 67 ) "Niets kenmerkt meer onze onwetendheid dan de voortdurende wisseling in de opvatting juist van de fundamenteelste begrippen"( blz. 87 ) "Een onzer eerste natuurkundige , de FranschmanH.Poincare,zegt : men wordt letterlijk angstig van al de hypotheses ... de nieuwste mechanica ,rust nog op zeer wankelbaren grondslag "Van het juiste inzicht omtrent elkanders theorieen zijn tegenwoordig allereerst de
natuurkundigen zelf niet zeker; zoo zegt van de jongste betrekkelijkhiedstheorie de Gottinger natuurkundige Wiechert : : Het kan wel zijn , dat ik met mijne formulering van dit beginsel van A. Eijnstein en diens volgelingen niet juist heb weergegeven : de meeste lezers vatten de zaak zo op "(blz. blz 7) Hij had ook kunnen zeggen , dat de natuurkundige verklaring zoo als beeld is begrepen,als konde dit de zin onthullen van de Natuur.
Einde van mijn citaten, de lezing gaat nog met 38 blz voort.
Het is boeiend uit deze rede te lezen hoe nu de klap te verwerken die de wetenschap te verduren kreeg. Prof. Bolland tracht op een pijnlijke plek de vinger te leggen , die zich langzaam maar zeker langs een paradigmatische schuiving voltrok. Er was al een begin van een veenbrand in de 16de eeuw ontstaan onder invloed van Nicolaas Copernicus ,Tycho Brahe Johannnas Keppler, Galileo Galilei en Isaac Newton. Hun voorkeur voor empirische waarnemingen boven religieuze door brak in een tijd loop van enkele eeuwen het eerdere op autoriteit berustende Aristotliaanse wereldbeeld. Men spreekt sedertdien van het Newtoniaanse wereldbeeld.
NEWTON
Ik kan binnen het kader van dit essay niet uitvoerig in gaan op deze geniale natuurkundige. Voor mij is en was hij in zijn tijd een eerste Einstein, ware het niet ,dat hij over de huidige vruchten van de moderne technische wetenschappen had beschikt.
Het geniale werk ,dat hij in 1675 schreef de (Principia Mathematica, ) , behandelt op een matematische ,logische wijze zijn concepten, die 2 eeuwen hebben gewerkt. Newton was een grote geniale Natuurkundige , die deze wetten in 1687 in zijn hoofdwerk : "De Principia Mathematica" heeft gepublceerd.In dit geniale werk heeft hij op een bewonderingswaardige wijze al zijn geniale concepties op een mathematische en logische wijze geformuleerd. Uiteraard zou het te ver voeren om hier binnen het kader van dit essay op de verschillende wetenschappelijke disciplines in te gaan. Voor mij is het altijd een onbegrijpelijk fenomeen dat de comcepten van zo'n geniaal brein in een tijdsverloop van 2000 jaar gewerkt hebben. Maar hopelijk herinnert u zich nog dat ik in het verleden de paradigma- theorie heb behandeld Van Thomas Kuhn ( 1922 ) . In 1962 brengt hij het idee naar voren dat de wetenschappen niet geleidelijk evolueren maar door paradigma wisselingen sprongsgewijze veranderen. Er ontstaat dan een revolutie dat bepaalde problemen niet meer binnen het bestaande werk - en denkkader werken. Dat heeft dan tot gevolg dat hierbij een grote ontreddering plaats vindt, zo'n verschuiving wordt dan doorgaans afgedwongen omdat zich in de werkelijkheid verschijnselen voordoen, die niet langer uit het oude paradigma kunnen worden verklaard .Er ontstaat dan een revolutie binnen de wetenschap. Dat heeft nogal wat te weeggebracht , want aan het eind van de 19de eeuw dachten de wetenschappers ,dat de natuur geen geheimen meer had . De natuur had in een tijdsbestek van circa 2000 jaar voor hen een vaste plek gevonden . ( Newtoniaanse Wereldbeeld ). Door o.a. de gravitatie- wet van Newton werden wij door de zwaartekracht keurig en netjes op onze aardbol gezet. Maar, ja u kunt zich voorstellen, dat na zo'n wordingsgang van 2 eeuwen er iemand in een tijdsbestek van 20 jaar ongelooflijke ideeen had ontwikkeld , die in 1904 werden gepubliceerd en dit jaar tot een Annus Mirabilis maakte.U raadt het al:
ALBERT EINSTEiN
Met zijn speciale relativiteitstheorie (1905 ) en de algemene relativiteits theorie(1915 ), dus precies het jaar waarin Prof. Bolland zijn rede uitsprak, gooide hij een harde knuppel in het wetenschappelijk hoenderhok. De hoenders vlogen alle kanten op. Geen vaste plaats en tijd , maar een gekromde vervormde ruimte tijd. In het Annus Mirabilis schreef hij in 3 kwart jaar 4 artikelen,waar hij in het laatste artikel tot de wereldschokkende eindconclusie kwam , gestold in de wereldberoemde prachtige formule e = mc kwadraat. De massa van een object hangt af van zijn impuls (snelheid ) en niet van de zwaartekracht. DIE BESTAAT NIET!!!! De wetenschappelijke tijdgenoten zetten al hun denkkracht in om dit opzienbarende resultaat te deconstrueren . Dat bracht hemzelf ook aan het twijfelen en probeerde hij met een geforceerd gedachte experiment wat rust in het hoender hok te brengen , de zogenoemde Kosmologische Konstante, waarvan hij later zei, dat dit de grootste blunder was van zijn leven!!!!!
In het Newtoniaanse tijdperk wist men bijna alles hoe de zwaartekracht zich gedraagt, maar waar hij vandaan kwam wist men niet.Einstein was al sinds zijn vroege jeugd geplaagd door de vraag waar komt licht vandaan en wat is de snelheid ervan De theorie van de oerknal ( ook wel de Big-Bang genoemd) was voor hem geen optie.Wel had hij na enige tijd de snelheid van het licht op de laatste seconde berekend, dat deze 300.000 km per seconde droeg, en dat die snelheid constantmoest zijn., sneller kon niet. Nu gaan we even grof door de formule E = Mc kwadraat heen. E=energie (snelheid ) = Massa( gewicht)x c kwadraat . = 100.000 km per sekonde in het kwadraat)Omdat de aarde een planet is met een zeer grote massa ( gewicht) vertelt ons het = tekentje in de formule dat het gewicht vande de aarde gigantisch onvoorstelbaar groot is. Nu even concreet terug naar de aarde. Bij het opstijgen in het vliegtuig moeten de riemen vast . U wordt dan stevig in de rugleuning terug gedrukt. Daarom verplichte gordels om als u met de auto gaat rijden. Hopelijk begrijpt u wel ,dat ik hier de zaak eenvoudig heb voorgesteld, want er spelen hierbij nog andere wetten een rol.
Wat Augustinus (354 -430 ) op de vraag" Wat is nu eigenlijk tijd", antwoordde: "Zolang je het me maar niet vraagt,dan wet ik het wel , maar vraag je me het antwoord, dan weet ik het niet meer" Hij voegde daar nog wel aan toe, dat wanneer we deze vraag aan God zouden stellen, wat Hij aan het doen was voordat hij de tijd schiep, het spottende antwoord zou hebben gegeven: "Het scheppen van de hel voor mensen, die vragen stellen, die ver boven hun pet gaan!!!"
Voor deruimte , waar we het in een vevolg essay gaan hebben , zou ook het antwoord kunnen geldenvan G.Reeve , toen hem gevraagd werd of God bestond: " Die vraag is te mooi om die met een antwoord te bederven.!!!!"
Voor mij zijn de Bijbelse uitgesproken gezegden onzeglbaarheden en de daarbij ontstane duivelse dilemma's een poetisch Godsgeschenk
Let wel: de hierboven gestelde uitspraak is mijn overtuiging en geen geloof. Een overtuiging moet altijd met redenen worden omkleed. Een geloof daarentegen ,zoals ik in mijn vorige essay heb betoogd , is gebaseerd op vermeende vaste rotsen (dogma's) en de daarop vastgegroeide korstmossen. Dat zijn op zich mooie in de natuur gegroeide sporenplantjes , maar in en door ons cultureel bepaalde gedachtengoed (filosofie , theologie en ethiek) sporen ze niet. Ze ontsporen altijd cultureelhistorisch met alle gevolgen vandien Ik geef hiervan 2voorbeelden :
1) Harry Kuitert contra Herman Philipse : Weer het zoveelste academisch verbale en geschreven gestoei tussen Kuitert, die meent dat godsdiensten open liggen voor een wetenschappelijk onderzoek omdat religie (geloof) een "antropologische noodzaak" is , ofwel, zoals hij zegt , "dat wij allen aan een ongeneeslijke ziekte lijden en dat is geloof."
Herman Philipse, de rationele killer en debater , die met zijn omstreden "Atheistisch Manifest" (1992) terecht meent dat het bestaan van God niet wetenschappelijk kan worden bewezen en getoetst. We zeggen en beweren van alles over god , maar al dat belletristisch gedoe zegt niets,we lallen maar wat in woorden het is een grote gevaarlijke spraakverwarring , een glossolalie. Woorden op dit vlak zijn niets anders dan tongentaal, en verklinken tot accoustische luchtstoten (toevoeging van Maup ).
Trouwens er is geen groter gelovige dan een atheist Hij gelooft robuust in zijn eigen ongefoof.
De Bijbel itself , het mooiste poetische boek vol raadsels en contradictsies
Een van de vele voorbeelden pik ik er uit: een uit het OT en een uit het NT:
Psalm 45 vers 2 uit het OT
Gord ,gord o Held uw zwaard aan uwe zijde ,
Uw blinkend zwaard ,zo scherp gewet ten strijde
Vertoon uw glans , vertoon uw majesteit
Rijd zegenrijk in uwe heerlijkheid
Op 't zuiv're woord der waarheid , rijd voorspoedig
En heers alom rechtvaardig en zachtmoedig
Uw rechterhand zal 't God'lijk rijk behoen.
En in den krijg geduchte daden doen.
Matteus 22 vers 36-40 uit het NT
"Heb Uw naaste lief " was gedeeltelijk het antwoord van Jezus toen de farizeeen Hem vroegen wat het hoogste gebod was in de Wet.
Dit wordt een ingewikkeld probleem dat in deze 4 woorden besloten ligt, want de tekst gaat tot grote verrassing van de schijnheilige farizeeers een geheeel andere kant uit . Ik ga hier niet in details op in , maar wijs er alleen maar op dat zowel de psalm inhoudelijk diametraal staat tegenover deze 4 woorden- tekst uit het OT. Het wordt nog ingewikkelder wanneer Paulus in Romeinen 13.8 - 10 zich met zijn contra interpretatie van de psalm ten tonele verschijnt. Hiermee is men van uit de theologie , filosofie en de ethiek weer belletristisch- hermeneutisch( hermeneutiek = uitlegkunde) aan de slag gegaan, en wel op een ongebreidelde manier , maar gelukkig als resultaat: onoplosbare dilemma's, want dilemma's en paradoxen bieden altijd weer de hoop om een stapje verder te komen.
Ik noem dat ook wel tegendraads kwaad-aardig denken, tegen je eigen denken opdenken.
Maar nu eerst het mooie probleem van de :
De gevuilde leegte
U hebt Uw auto uiteraard op een lege plek in de parkeergarage gezet of elders. Nadat U na enige tijd terugkomt, ziet u tot uw schrik, dat de auto daar niet meer staat u gelooft eerst uw ogen niet. Die plek is niet meer dezelfde plek waar u de auto voorheen heeft geparkeerd. De auto is in zekere zin nog zichtbaarder nu hij er niet meer staat. De lege plek is gevuld door zijn afwezigheid.
Voorbeeld 2
Mijn kat is verongelukt .De lege plek ,waar ik eertijds zijn mand heb neergezet maakt nu hij er niet meer is schrijnend gevuld.
Nog erger : uw echtgenoot/partner die overleden is maakt uw lege huis nu nog gevulder van pijn en verdriet.De foto's met herinneringen bieden dan een schrale troost ... maar doen 's avonds bij terugkeer de leegte van het huis nog schreinender vullen
Dit zijn slechts twee voorbeelden uit een groot aantal belevingen die u zelf ongetwijfeld in uw leven hebt ervaren.
So far, so good. De volgende keer komt de ruimte erbij. Want een plek heeft ruimte nodig , geen ruimte dan ook geen plek. Een plek is pas vol-ledig als er ook ruimte is.
We kijken daarom eerst in deze essay wat breder naar het begrip ONEINDIG.
Hier eerst enkele smaakmakers:
Wij denken met de schoolslag te zwemmen maar zijn in FEITE spartelende watertrappers in de oceaan van ONEINDIGHEID.
Tussen denken en zeggen ligt een diep ravijn dat niet met onze taal te overbruggen is.
Niets is niet-iets: Dus met Niets zeg je altijd IETS wat niet is: Dus Niets. Zwijgen is dus goud ,dat niet te verzilveren is.
Mystiek en Ethiek zijn zo rekbaar als elastiek . Als de rek eruit is kun je maar beter zwijgen , omdat je dan niet meer weet wat je zegt. Doen alsof je dat wel weet , dan ben je ziek
Even voor de duidelijkheid een tussendoortje
Kijken met je zintuigen noemen we perceptie
Denken in gedachte noemen we conceptie
Materiele of stoffelijke objecten kunnen wij met onze ogen, oren, neus en handen zien, horen , ruiken of ze groot/klein, hard / zacht , lekker/vies zwaar/licht zijn. Daar valt altijd over te discussieren, want over smaak valt niet te twisten
Conclusie : over verschil van mening valt te praten.
Bij onmateriele /onstoffelijke concepten (dus denkconstructies!) komen we in de problemen. We kunnen die niet met onze ogen oren neus zien, horen ruiken en aanraken. We kunnen ze wel enigszins met onze taal beschrijven en benoemen. Onze taal beschikt echter over 26 alfabetische tekens ( A --Z ). Die tekens zijn dus begrensd ,maar ons denken (conceptie ) in gedachten is grenzenloos . Woorden schieten daarbij te kort. Wij botsen daar met onze woorden tegen de grenzen van onze taal!
Wie op deze manier zich daarvan bewust( geworden) is beschikt in enige mate over zelfkennis. Precieze , exacte kennis hiervan te krijgen is voor een met kennis begiftigd wezen onmogelijk Wie denkt dat dit wel mogelijk is , dan is die kennis helaas vergiftigd en lijdt aan een vorm van hoogmoedswaan (Megalomanie )met een gevaarlijke uitloop tot fundamentalisme, waarbij de vrijloop van ons denken vastloopt in dogmatische blokkades.
Dogma's zijn geforceerde aannames die tot gemaskeerde conclusies leiden,die de ONEINDIGE onvolkomenheden van onze gemeenschappelijke en NATUURLIJKE leefwereld VOL-LEDIG niet meer in Frage stellen. Zij dwingen bewust of verdringen onbewust het gegeven dat de NATUUR sterker is dan de leer.
De natuur is als een boek ,waaraan de eerste en laatste blz ontbreken. Onze kennis en daarmee onze CULTUUR nemen maar toe. Het boek wordt steeds dikker en dikker maar de eerst en laatste blz vinden we maar niet !! De legpuzzels worden steeds groter maar de stukjes van de rand en kant zijn niet meer te vinden. De kruiswoordraadsels zijn cryptogrammen geworden. De grenzen worden steeds verlegd en verder opgerekt. Onze kennis wordt steeds groter en rijker, maar ook duizelingwekkender.
Maar let op!!! :
HET IS DAAROM EEN GODSWONDER DAT ER GELUKKIG NOG ZOVEEL GOED GAAT EN GOEDS GEBEURT