Op 17 september 2016 overleed Roger Van den Put. Hij was 78 jaar.
Roger studeerde aan het Klein-Seminarie van Hoogstraten en daarna aan de KU-Leuven, waar hij de graad van burgerlijk ingenieur behaalde. Hij was actief in de Retiese studentenbond 'Willen is Kunnen' en de hoogstudentenkring 'De Lindebroeders'. Toen al toonde Roger veel belangstelling en inzet voor het socioculturele leven in zijn geboortestreek.
Korte tijd was hij bediende op het gemeentehuis waar zijn administratieve nauwgezetheid en zijn organisatietalent zich manifesteerden. Vanzelfsprekend was het voor hem zich te engageren in het Edward Sneyersfonds, waarvan hij de medeoprichter en jarenlang de secretaris was. De uitgave van enkele boeken, waaronder De Geschiedenis van Retie van Edward Sneyers en de realisatie van een aantal culturele projecten, hielp hij tot een goede einde brengen. Dat alles leidde hem naadloos tot zijn engagement in de heemkring. Ook daar was hij de accurate secretaris en een kernfiguur bij de uitgave van diverse heemkundige werken en de organisatie van een reeks tentoonstellingen.
De combinatie burgerlijk ingenieur en bibliothecaris is vrij uniek. Roger was beide gedurende vele jaren met grote deskundigheid. In het vakgebied van de waterzuiveringstechnieken groeide hij uit tot een topexpert. In dezelfde fase van zijn leven begeleidde hij de overgang van de parochiële bibliotheek naar een gemeentelijke instelling, die hij samen met de bibliotheekassistenten, met wie hij altijd een optimale relatie had, uitbouwde tot een performante openbare bibliotheek.
Roger was erg verstandig. Hij had een bijzonder talent voor analyse en synthese. Hij had een vlotte pen maar praatte niet veel, voerde nooit het hoge woord. Wat hij zei werd vaak gekenmerkt door een grote opmerkingsgave, treffende gevatheid en fijne humor.
De vele talenten die voor zijn vrienden en bekenden overduidelijk waren, bedekte hij misschien al te vaak onder een deken van bescheidenheid en zelfrelativering. Dat lag in zijn aard. Pronken deed hij nooit. Hij bleef zowel professioneel als in zijn vrije tijd, de tactvolle, loyale en gevoelige, wat weemoedige man, die zich discreet inzette, zijn talenten ter beschikking stelde, die zich sterk verbonden voelde met de Kempen, met Retie.
Zijn sterven doet pijn. Maar er is ook grote dankbaarheid voor het leven en werk van Roger Van den Put: een boeiende, talentrijke en warme persoonlijkheid.
23-09-2016 om 20:30
geschreven door Gust A.
|
