|
'Wat is het politieke antwoord op onbehagen en eenzaamheid', vraagt Ruben Mooijman in De Standaard van 25 mei zich af.
Mooijman is de zoveelste die de al zo lang bekende kenmerken en oorzaken van het zich niet goed in zijn vel voelen, opsomt. Aan de remedie die hij ziet, besteedt hij welgeteld twee woorden: warme samenleving. Helemaal akkoord.
Waarom start hij daar niet mee en brengt hij in de rest van zijn artikel niet een aantal concrete middelen onder woorden?
Waarom weidt hij niet uit over bv. het belang van het buurt- en verenigingsleven, van religie, van inzet voor armen en hulpbehoevenden, enz.?
Waarom schrijft hij niet duidelijk, onomwonden, dat het beleid het middenveld krachtdadig moet steunen, dat de kerkgemeenschappen sterke impulsen moeten krijgen, dat we vrij en vrank en gesteund door de media moeten durven opkomen voor onze vereniging, voor onze religieuze overtuiging en gebruiken?
Waarom beklemtoont hij niet dat het goed is voor onze mentale gezondheid dat we in buurt, vereniging of kerkgemeenschap samenkomen en ons richten op en werken voor zaken die buiten ons eigen belang, belangrijk zijn voor de gemeenschap?
27-05-2023 om 09:07
geschreven door Gust A.
|
