Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    12-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.075. rolstoel & wijn

    Oktober, wijnfestival.
    Geen rolstoel, geen wijn.

    Van wijn ken ik niks.
    Sinds een flink aantal jaren drink ik geen meer.
    Ik hou het bij proletarische pils.

    LM probeert nog altijd graag een fles uit.
    Maar hij houdt er amper notities over bij, zo blijft het telkens een verrassing.
    Jaja, maar soms struikelt hij bijna een tweede keer over dezelfde fles.
    Dan raadde ik hem de aankoop al eens af.
    Want soms onthou ik wat hij niet lekker vond.
    Dan kijkt hij verbaasd, van hoe kunt gij dat weten?

    Om dat ik jaren geserveerd heb, tiens.
    Dan onthoudt men al eens wat iemand lust en niet lust.
    Maar meer dan onthouden is het niet, wat wijn betreft. 
    Ik kan een fles ontkurken,
    ik kan wijn inschenken -ook op een rollend schip-
    maar ik kan geen uitleg geven over wijn
    of er een verhaal bij vertellen.
    Dat liet ik over aan degene die proefde,
    degene die er iets van kende.

    Of die deed alsof hij er iets van kende.
    Daar hebben we gênante situaties mee meegemaakt hoor, met mensen
    die dachten dat de kennis ter zake automatisch meekwam met de bevordering,
    met de gallons.

    Bij elke herfstpromotie van wijn in de omliggende supermarkten
    gaat LM in verhoogde staat van paraatheid.
    De kortingen doen zijn ogen blinken.
    Dan pluist hij reclamefolders uit en legt hij lijstjes aan. In verschillende kleuren.
    Al die lijstjes staan vol kennerslatijn en geheime steno.

    Hier in ’t bureautje staan onderaan de schabben
    vijf curverbakken op wieltjes, dat is zijn wijnkelder.
    Als de bakken alle vijf vol zijn, is het festival geslaagd,
    dan glimt LM van contentement.

    Toen we nog vaarden had hij het zo niet voor wijn.
    Van de scheepsvoorraden op een vrachtvaarder
    moet men niet teveel verwachten ookni.

    In 2012 waren we thuis voor de herfstpromoties maar toen
    herstelde hij van een knieoperatie.
    Hij mocht kine-oefeningen doen, en voor de rest veel rusten.
    Op koopjesjacht gaan was er niet bij.
    Toen heb ik voorgesteld een rolstoel te huren,
    zodat ik hem door de verschillende supermarkten kon wielen.

    “Een rolstoel huren? Weet ge wat dat kost?”
    Hij zag zijn wijnprofijtjes al slinken.
    Een rolstoel huren wou hij niet. 
    Tja, en een rolstoel gaan lenen kan ook niet hé:
    “goeiemorgen Buur, mag ik uw opvouwbare wielwagen eens lenen
    want mijn man wil naar een wijnfestival.”
    Nee, een rolstoel lenen wou ík dan weer niet.

    Daardoor was oogst 2012
    een gat in zijn verzamelinkje, door gebrek aan wielen.

    m
    EZW-10/2014

    12-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.074. tien 10/11

    Eind September 2012

    ‘k Belde voor kippenvoer voor Hendrik Haan naar Tom, een kameraad van LM.
    Hij was aan het werk. Hij klonk nogal afwezig.

    - Zal ik terugbellen tijdens de middagpauze? stelde ik voor.
    - Neenee, het is oké, zei Tom.
     
    Ik zag hier zojuist een meisje van een jaar of tien
     
    koekjes uit een bak nemen en in haar mond stoppen.
     
    En ik heb dat zo gelaten.
    - Ach ja, kinderen, deed ik vergoelijkend.
    - Jamaar, het is niet om haar leeftijd of omdat ze lef heeft.
      O
    f omdat ze zo engelachtig glimlachte …
    - Waarom dan wel?
    - Omdat ze dom is.
    - Dom?
    - Zég! Wij verkopen dierenvoer hé Meiske …
     
    Het zijn hondekoekjes!

    En heel even voelde ik mij terug tien.

    m
    morgen SLOT Hendrik Haan
    EZW-09/2012

    12-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    11-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.072. de vader

    Eergisteren of in de loop van de week
    stond een aflevering van Last Man Standing op
    en omdat ik een fan ben van lachvitaminen
    volgde ik met een half oor.

    Er zijn drie opgroeiende dochters in het gezin.
    Over elk vriendje dat aan de deur komt
    om met iemand van zijn meisjes uit te gaan
    maakt de Pa zich over-beschermend nerveus.
    Het kennismakend babbeltje is een regelrechte ondervraging:
    of zijn moeder werkt,
    welk werk zijn vader doet,
    óf zijn vader wel werk heeft …

    Daarmee brengt hij telkens de rest van het gezin in verlegenheid
    en hij maakt daardoor ook zijn dochters het sociaal leven onmogelijk.

    Hij laat de achtergrond van eventuele schoonzoons
    en het gezin waartoe ze horen zelfs natrekken op zijn werk!

    En vooraleer dochter+jongen kunnen vertrekken voor een avondje,
    zou hij eerst nog een gesprek willen met de vader van de jongen ook.

    In deze aflevering verloor de Ma haar geduld : 

    - De meisjes hebben de leeftijd om jongens te leren kennen, Mike.
      Gelijk gij bezig zijt hé, zal nog een van onze dochters in het klooster eindigen.
      Daar zit ze dan x aantal jaren te … te novicen en dan eindigt ze als de bruid van Jezus!
      Moet het zo eindigen? Is het dat wat ge wilt? Een bruid van Jezus?

    - … (binnensmonds)

    - Wat zegt ge? Wat staat ge daar te mompelen?

    - Dan zou ik tóch nóg eerst
      een gesprekje willen met Zijn Vader.

    m
    EZW-07/2014– HiH10/2014

    11-10-2017 om 04:15 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.073. stadswild 09/11

    Half September 2012

    Sinds iets meer dan een maand weet ik
    dat de vrije kip in het plantsoen hier rechtover
    geen hen is maar een haan.
    Toen ik hem op een ochtend hoorde kraaien
    heette hij op slag niet meer Hendrika Hen maar Hendrik Haan.

    Eigenlijk was ik opgelucht:
    er zouden geen eieren komen, dus ook geen gegadigden die
    door het struikgewas zouden stampen op zoek naar een gratis ei.

    Zijn nieuwe naam bleef me door het hoofd spoken, Hendrik Haan.
    Het kwam me bekend voor, maar ik wist niet van waar of hoe.
    Daarstraks schoot het me te binnen. Na meer dan een maand …
    Het is de titel van een liedje uit de TV-serie
    Ja Zuster, nee Zuster (’66-’68).
    Het liedje gaat over ene meneer Hendrik Haan
    en wordt gezongen door roddeltantes op de stoep.

    Hier volgen tekst + filmpje (flutfilmpje)
    klank aanzetten, eventueel beeld uit, tekst volgen
    http://www.youtube.com/watch?v=mSITEhEtsWc
    01min44 ~ het origineel, maar onvolledig !#”!!ù

    Dag mevrouw Vervoort,
    Hebt u 't al gehoord
    Hendrik Haan uit Koog Aan De Zaan
    Heeft de kraan open laten staan
    Uren, uren stond 'ie open
    Heel de keuken is onder gelopen
    Denkt u toch eens even
    't Zeil was net gewreven

    Dag mevrouw Van Dore
    Moet u toch 'ns hore
    Hendrik Haan uit Koog Aan De Zaan
    Heeft de kraan open laten staan
    Zeven dagen stond 'ie open
    Heel het huis is onder gelopen
    Denkt u toch eens even
    Alle meubels dreven

    Dag mevrouw Van Wal
    Weet u 't nieuwtje al
    Hendrik Haan uit Koog Aan De Zaan
    Heeft de kraan open laten staan
    Zeven weken stond 'ie open
    Heel de straat is onder gelopen
    Denkt u toch eens even
    Alle auto's dreven

    Dag mevrouw Van Kamp
    Weet u 't van de ramp
    Hendrik Haan uit Koog Aan De Zaan
    Heeft de kraan open laten staan
    Zeven maanden stond 'ie open
    Heel de stad is onder gelopen
    Denkt u toch eens even
    Niemand meer in leven (Allemaal verzopen)

    Kijk, wie komt daar aan?
    H
    endrik Haan uit Koog Aan De Zaan
    Hendrik, hoe is 't gegaan?
    Had je de kraan open laten staan?
    "O", zei Hendrik, " 't Was maar even
    't Hele verhaal is overdreven
    D
    e keukenmat een tikkie nat,
    Onverwijld opgedweild
    Zo gebeurd, zo gedaan"
    Zei Hendrik Haan

    Alle dames gingen vlug
    Teleurgesteld naar huis terug

    Annie M.G. Schmidt
    -----------------------
    Natuurlijk, van wie anders hé …

    *
    morgen vervolg Hendrik Haan
    EZW-09/2012

    11-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    10-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.071. gewoon dom

    Een paar jaar geleden kon ik eens niet slapen
    -toen was dat nog een zeldzaamheid- en ik vond
    dat ik me beter nuttig kon bezig houden
    tot ik moe werd of vaak & slaap kreeg.
    Beter dat dan te liggen woelen in bed.

    In mijn nachtelijke ijver ging ik in de keuken
    de kastjes onder de spoelbakken uitkuisen.
    Toen ik ze opentrok viel mijn cent
    dat ik dat jobke beter bij daglicht zou doen.
    Wat kon ik dan wel doen?
    De koelkast eens opruimen! Ja!
    Daar zouden we ‘s anderendaags dan weer blij mee zijn,
    dat de frigo zijn beurt gehad had.

    Toen hij uitgewassen en opgeruimd was
    hield ik twee bosjes peterselie in de hand.
    Die bosjes mochten eigenlijk fijngehakt worden en ingevroren.

    Ik spoel-&-zwier de peterselie,
    ’k vries de steeltjes in
    en ’k zou aan de blaadjes beginnen.

    Toen ik de kruidenmixer uit de kast haalde
    dacht ik er ineens aan dat het ding een hoog krijsend geluid maakt,
    en dat kunnen we ’s nachts niet hebben, zo’n lawaai.

    ’k Was een beetje fier op mezelf dat ik daaraan gedacht had,
    aan de nachtrust van de echtgenoot,
    van de buren, van de medemens in het algemeen.
    Daarop nam ik de grote plank en
    begon de peterselie met het mes te hakken.

    Iets later stond LM achter mij.

    Dat moeten ze vooral doen zie, me laten schrikken 
    wanneer ik een mes in de hand heb!
    ‘k Had hem bijna naar Spoed geholpen.

    - Weet ge hoe laat het is, zottemie ? vroeg hij
    en hij liet mijn pols los, het mes weg van zijn navel.
    - Nee, waarom?
    - Omdat ge hier staat te hakken in het putteke van de nacht,
     
    heel het gebouw is wakker.

    Ook dat nog.
    ’s Anderendaags dierf ik me niet vertonen
    in de gemeenschappelijke delen van het gebouw.
    Hoe kon ik zo idioot-gek zijn om te denken dat
    peterselie hakken met het mes,
    minder lawaai maakt dan
    peterselie malen met het machientje!

    Eigenlijk was het niet echt gek,
    het was gewoon dom.
    Maar dat blijft onder ons.

    m
    EZW-03/2013 / HiH-10/2014

    10-10-2017 om 07:02 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.070. snoeigedoe 08/11

    Eind Augustus 2012

    Vandaag ben ik heel fier op hem. Hendrik Haan woont
    in de perken van het plantsoen hier rechtover sinds 29 juli,
    gisteren was dat een maand.
    Hij is ondertussen duidelijk een haan:
    zijn kam is volgroeid en zijn staartveren staan er.
    Het kraaien klinkt nu helder,
    het zijn niet meer de schorre pogingen van drie weken geleden.

    Vandaag was de plantsoendienst er weer.
    Wanneer die mensen het gras komen maaien,
    houdt Hendrik zich eventjes schuil in het struikgewas.
    Elk perk heeft vooraan een grasveldje met achterin struikgewas
    en daar achterin gaat Hendrik het tijdelijk ongemak uitzitten.
    De dame die het gras afrijdt doet dat snel & wel.
    Op een groot machien rijdt zij in enkele manoeuvres elk grasveldje kort
    en iedereen is alweer van het lawaai vanaf.
    Iets later komt Hendrik dan uit de struiken gestapt, maakt iet of wat entree,
    waarschijnlijk weet hij al niet meer dat er lawaai geweest is.

    Maar vandaag waren het de mensen met de snoei- & trimmachines voor boom en struik.
    Die dingen zien er uit als oorlogsmateriaal en het geluid dat ze maken is navenant.
    Ze zijn met vier of vijf man en
    zij bewerken de struiken en de bomen van de verschillende perkjes tegelijkertijd.
    Mogelijk is dat om de geluidsoverlast voor de buurt zo kort mogelijk te houden.
    Dat is dan zeer lovenswaardig, maar
    waar moet Hendrik naartoe wanneer aan elk struikebosje
    het verschuilen onmogelijk gemaakt wordt door het geloei van het gesnoei?

    Af en toe stopte het lawaai bij een van de bosjes,
    en dan hoopte ik maar dat daar Hendrik zat,
    dan kon hij het lawaai efkes vergeten.
    Kippen onthouden toch niet langer dan twee tellen, schijnt het.
    Maar ik zag hem nergens uit de struiken tevoorschijn komen.
    Deze voormiddag was ik voor het eerst een beetje ongerust voor Hendrik.
    Hoeveel stress kan een kippenhartje hebben?

    Na de middag verdwenen de mannen, met medeneming van alle snoeisel
    en de perken liggen er voor een tijdje weer parkachtig bij.
    Eigenlijk vind ik het wild uitzicht mooier,
    maar om waarschijnlijk veiligheidsredenen laten ze het geen brousse worden.

    Hendrik bleef zolang weg … 

    Was deze invasie teveel geweest?
    Was hij verder getrokken? Definitief naar de
    plantsoenen van de Leo Baekelandstraat?
    En toen kwam hij uit de coulissen gestapt,
    hij hield eventjes halt om eventueel
    gejuich en applaus in ontvangst te nemen
    en ging dan zijn terreinen inspecteren.

    Hendrik is er nog!
    Hij heeft gelijk een echte de snoei-orkaan doorstaan.
    Vandaag ben ik heel fier op hem.

    m
    morgen vervolg Hendrik Haan
    EZW-08/2012

    10-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    09-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.068. nadenken

    Nadenken, dat gaat zo : 

    Tot 2008 stak ik een sigaret op, inhaleerde eens diep
    en dan wist ik het meestal weer.
    Dan ademde ik uit en typte verder.
    De sigaret lag op te roken.

    Wanneer ik wil nadenken dan loop ik liefst rond.
    Nu zonder sigaret.
    Eigenlijk moét ik rondlopen.
    Het is niet iets waarover ik beslis.
    Mijn hoofd dicteert mijn voeten : ‘stappen’
    Ikzelf kom er eigenlijk niet aan te pas.

    Mijn voeten doen hun werk en mijn hoofd wacht af.
    Wat zich tussen hoofd en voeten bevindt
    is efkes onbestaand of ballast,
    helaas is het geen lucht.
    Zo had ik eens aan het slot van een openstaande tussendeur
    mijn linker voorarm geschramd en het bloed lekte er uit.
    Niks gevoeld, 'k was 'bezig'.
    Gelukkig is dat binnenshuis gebeurd. 'k Was aan het ijsberen.

    In het terugkomen van de balkondeur vooraan zag ik
    een lijn kleine ronde donkere plasjes liggen in de woonkamer.
    Iets gemorst, dacht ik en 'k stapte erlangs.
    "Seffes opkuisen. Straks, want ik  ben bezig".

    Toen ik achteraan bij de terrasdeur keerde en
    op mijn stappen terug kwam
    zag ik in de slaapkamer óók van die ronde dingen liggen,
    maar groter & duidelijker & blinkend rood. Bloed. 't Mijne.
    En ik wist nergens van.

    Al goed dat ik toen niet buiten het blokje rond aan het stappen was
    of ik was zonder bloed weer thuisgekomen.

    De ultieme luxe, qua nadenken, zou zijn dat ik in mijn eentje
    40 dagen in de woestijn mocht rondsleffen.
    In stilte.
    Enkel het geschuifel van mijn sandalen zou te horen zijn.
    En schorpioenen en slangen ook natuurlijk.
    Ook schuifelgeluidjes.

    Twee mensen hebben dat al eens gedaan.
    Lang geleden.
    En dat heeft toen geholpen.

    Gelukkig kan ik niet tegen de zon,
    dus moet ik dat niet proberen,
    een woestijn met haar beesten.
    Maar 't zou toch rustig zijn,
    veertig dagen.
    't Zou nog beter zijn dan een
    oversteek op zee,
    want stiller. Denk ik.

    Maar 't hoeft niet telkens stappen te zijn.
    Als men ergens niet aan uit kan
    is het -naar ik las- soms voldoende dat men zich
    enigszins verwijdert van het probleem.

    Toen ik met andermans naaimachine
    knoopsgaten aan het uittesten was
    begon plots het ene na het andere te mislukken.

    Om me enigszins te verwijderen van het probleem
    had ik toen willen emigreren naar Canada.

    Zonder de gebruiksaanwijzing en weg van de tafel
    efkes op de sofa gaan zitten bleek voldoende.
    Aan iets anders denken.
    Na nóg een efkes wist ik wat ik verkeerd deed
    en alles is in orde gekomen.
    Zelfs de gezamelijke bloeddruk.

    Het hoeft niet elke keer stappen of marcheren te zijn.
    Zich verwijderen van het probleem kan vanalles zijn.
    Efkes aan het raam gaan staan,
    of eenvoudiger,
    efkes van uit de stoel uit het raam kijken.
    Bij gebrek aan raam is het plafond ook goed. Staren.

    Efkes rechtstaan, of efkes gewoon de rug rechten.
    Achteruit leunen, weg van het scherm.
    Alles maar efkes.

    Veelal volstaat dat,
    maar niet elke keer.

    Ooit, om het verschil neer te zetten tussen 'vastberaden' en 'vastbesloten'
    heb ik toch tot aan de keukendeur moeten banjeren.
    En dat was dan weer ver, voor een nuance.

    m
    EZW-10/2011 – HiH-10/2014

    09-10-2017 om 05:03 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.069. buur Haan 07/11

    Augustus 2012

    Nee, ik heb nog geen foto's van Hendrik.
    Misschien zou ik daar eens werk moeten van maken.
    Maar hij trekt niet verder hoor.
    Hij heeft hier voldoende voedsel en ook geschikte slaapplaats.

    'k Heb opgezocht wat een hoen eigenlijk eet.
    Van nature, bedoel ik.
    Het zijn alleseters.
    Dus niet enkel granen en andere zaden, ook groen en pierekes en mierekes.
    Gelijk wij dus:
    granen & zaden = koolhydraten,
    groen & gras = vezels, vitaminen en mineralen
    pierekes & mierekes = proteïnen en vetten

    Awel, de grasveldjes en de struikenbosjes hier rechtover voldoen aan de vereisten,
    dat terrein kan leveren wat een hoen nodig heeft.
    Er wordt op 't Net zelfs gewaarschuwd voor bijvoederen met granen.

    Vocht krijgt hij waarschijnlijk via het groen en de ochtenddauw.

    Hij zal niet verder trekken.
    Er is rondom rond de plantsoenen niks aantrekkelijks,
    noch qua beschutting, noch qua voeding.

    Hij blijft ook weg van voetpad en rijweg.
    Dus wat zou hij verder trekken.
    Als ik hem zo behoedzaam bezig zie vind ik het al een mirakel
    dat hij zonder ongelukken van de straat hierachter
    helemaal tot in het plantsoen hier rechtover geraakt is.

    Waarschijnlijk was hij dringend op zoek naar
    terrein met meer beschutting en met nachtverblijf.
    En dat heeft hij dus gevonden hé.

    't Is een zeer rustige overbuur.
    Hij is de hele dag bezig met zijn eigen zaakjes,
    ik met de mijne.

    m
    morgen vervolg Hendrik Haan
    EZW-08/2012

    09-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    08-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.067. Buddingh

    Vrij jong las ik al mee uit de boekenkasten van mijn ouders en
    tijdens een acrobatie om bij de bovenste plank te geraken,
    bij de B van Buddingh, trok ik een woordenboek naar beneden.

    Dat viel pal met de punt op mijn hersenpan,
    ik tuimelde achterover sloeg met mijn hoofd
    tegen de rand van een houten voetbankje.

    Mijn Ma was er niet over te spreken.
    Door mijn klim naar Buddingh
    had ik een hersenschudding kunnen oplopen, meende ze.

    Laura, mijn jongste zus, ving iets op over schudding & Buddingh
    en vertelde aan wie het wou horen dat ik een hersenpudding had.

    Nu ik nogal verstrooid en ook vergeetachtig begin te worden,
    heeft ze uiteindelijk misschien gelijk, over die pudding.

    En misschien dateert van toen de neiging naar kolder,
    sinds dat reiken naar Buddingh.

    m - HiH-10/2014 - https://nl.wikipedia.org/wiki/C._Buddingh%27

     

    08-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.066. haan slaapt 06/11

    Augustus 2012, na valavond 

    ‘k Ben zeer blij dat het halfronde plantsoen een vaste bewoner heeft.
    Ik ben ondertussen fan van Hendrik, met verwondering over
    hoe het hoen zich daar zo vlot weet te redden,
    een en al instinct en reflexen. Grandioos.
    In dat plantsoen met zijvelden is hij geen dakloze die beschutting zoekt,
    hij stapt er rond met de slimme stappen van een pionier die weet
    wat een rechtmatige claim is:
    hij was eerst, dus hij zal  blijven.

    Maar vanavond zag ik hem iets doms doen.
    En is dom doen niet een beetje gevaarlijk voor een dier dat in vrijheid leeft?
    Ik hou mijn hart vast.

    Grondvogels vliegen bij valavond naar een stok, weg van de grond want
    na valavond komen de roofdieren in actie.
    Dat hier in de randstad weinig of geen roofdieren leven weet Hendrik niet.
    Hij volgt gewoon zijn instinct en fladdert bij valavond naar zijn vaste stok.
    Keuze genoeg in de houtkant hier rechtover.
    Hij zit op ongeveer 2,5m van de grond, van hieruit gezien.
    Morgen zal ik bij die struik eens gaan kijken of mijn schatting ongeveer klopt.

    Hendrik is een witte kippehaan en wat doet die uil?
    Op zijn tak kiest hij vandaag een plek aan de rand van het gebladerte.
    Daar zit hij nu al uren zichtbaar wit te wezen tegen al dat groen.
    Waarom hij vandaag niet IN het struikgewas een stok kiest,
    zoals alle vorige dagen, ik weet het niet.

    Een foute fladder-berekening misschien?
    ‘k Ben nog eens gaan kijken.
    Ja, hij zit daar voor de rest van de nacht.
    Een klad wit, duidelijk zichtbaar tegen het groen gebladerte.

    Waarom vandaag ineens zo dom,
    er lopen na valavond nog mensen rond Hendrik!

    m
    morgen vervolg Hendrik Haan
    EZW-08/2012

    08-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    07-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.064. toekomstigen

    Zelf hebben wij geen kinderen, noch LM, noch ik,
    zo heeft geen van ons beiden ooit zelf
    mogelijke kandidaten moeten taxeren of inschatten.

    Maar mijn ouders wel.
    Achteraf bekeken heb ik die mensen wat doen lijden.
    Maar zij waren ook jaren en jaren te vroeg op hun hoede !
    In een huis met drie dochters liepen de mogelijke toekomstigen al vroeg de deur plat.

    Kameraden - Vriendjes - Lieven
    Iedereen bracht ik mee naar huis als een vondst, en met het enthousiasme
    van een jonge hond : kijk eens welke schat ik nu gevonden heb! 
    Want ze hadden allemaal iets om speciaal te zijn.
    De ene kon goed tekenen, de andere had een rode fiets, …
    en die kregen allemaal een plaats in mijn hart (de lieven)
    of op zijn minst in mijn achting (de kameraden).

    Sommigen bleven langer dan anderen.
    Die hadden dan alle promoties gemaakt, van Kameraad naar Vriendje naar Lief.
    Er waren ook demoties natuurlijk, de omgekeerde volgorde.
    En er was AF.
    Dat was zo geen ramp want er was altijd ook AAN.

    Zo kon het terug aan geraken met bvb iemand
    die pas terug was van een vakantie in Griekenland.
    Dan was het terug aan omdat ik alle verhalen wou horen,
    want ik had weer iets om verliefd op te zijn.
    Op de verhalen en op Griekenland.

    Mijn hart had veel verdiepingen en vele kamers.
    Mijn hart hield zeer precies bij, wie zich waar bevond in het klassement.
    Voor mijn ouders was het een chaos, terwijl ik vond
    dat het gewoon een plicht was zoveel mogelijk mensen graag te zien.

    Toen het met een van de lieven menens werd
    en de zoentjes kussen geworden waren,
    verdween de rest van de hofhouding naar andere horizonten
    en werd ik thuis veel minder mededeelzaam over mogelijke schoonzoons.

    Voor mijn ouders was het een verademing
    dat het betrekkelijk rustig werd op dat front.

    Tot mijn zus Tina er aan begon, voor een jaar of zes.
    En later Laura, ook voor een jaar of zes. 
    De overlappingen meegerekend heeft die periode in het gezin ruim 13 jaar geduurd.

    Drie pubers, drie liefdesleven met al wat er komt bij kijken. 
    In die jaren is het begrip Vlaamse Soap ontstaan.
    Bij ons thuis.

    m
    EZW-07/2014 – HiH-10/2014

    07-10-2017 om 00:50 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.065. kip kraait 05/11

    Augustus 2012

    Over dat eieren leggen moet ik me geen zorgen meer maken.

    Vanmorgen zeer vroeg ging ik het keukenvuilbakje leegmaken in de grote bak achteraan en
    toen ik buiten kwam hoorde ik uit de struiken rechtover gekraai komen.
    Hennen kraaien niet hé. Hennen kakelen. En dit was gekraai.
    Hendrika is dus een Hendrik, een haan.
    ‘k Had een jong haantje voor een hennetje aanzien. Gender-diffuus, dat beestje.

    Hij heeft nog maar weinig kam en staartveren, mijn Hendrik Haan.
    Hij ziet er nog helemaal uit als een hen.
    Helemaal als een hen, maar hij zit 's ochtends wel luidkeels uit te kraaien waar hij woont!
    En ik maar proberen zijn adres stil te houden.

    Gelukkig liggen de slaapkamers van deze gebouwen aan de achterkant.
    Behalve in één gelijkvloers, zij hebben de slaapkamer vooraan.
    In deze straat slaapt maar 1 koppel aan de voorzijde en
    tijdens de zomermaanden wonen die mensen op hunnen buiten.
    Dus Hendrik mag kraaien, hij is ongeveer veilig voor de zomerperiode.
    Hoe het moet wanneer de dagen korten en hij later kraait, dat zien we dan wel.

    Op ’t Kiel is er eens gedoe geweest over overlast door hanengekraai.
    Maar dat waren toen veel hanen. Een hele klad.
    Hendrik kraait solo.

    m

    morgen vervolg Hendrik Haan
    EZW- 08/2012

    07-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    06-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.063. senioren gewíld?

    Langer werken, ‘k heb er al knappe economie-uitleg over gehoord en gelezen
    en dat zal waarschijnlijk allemaal wel kloppen, dat gecijfer,
    alleen, in de praktijk, zit de baas er echt op te wachten, op senioren?
    Op de maturiteit en de ervaring …
    En zo ja, als senioren dan écht zo gegeerd zijn,
    waarom worden we dan niet massaal binnengehaald in bedrijven, fabrieken en firma’s?

    ‘k Denk dat er veel pep-praat verkocht wordt over
    bedrijven die zitten te wachten op de 'expertise' van de senior.
    Veel larie en ook veel apekool.

    Er is sleet en er zijn mankementen bij senioren. Punt.
    Zelf zou ik mezelf niet aanwerven.
    ‘k Zou mezelf niet aannemen wegens niet fit genoeg om 2 x 4 hrs continu te presteren.
    Ook niet voor zittend werk.
    Ik ben gewoon niet bedrijfszeker meer, zelfs niet deeltijds.
    En daar zit geen enkele baas op te wachten, op iemand die
    om de zoveel dagen naar huis moet omdat hij/zij moet gaan liggen
    of die weer niet kan komen wegens problemen met de fysieke infrastructuur.

    Als senior is men ivm met werken best niet optimist en niet pessimist.
    De realiteit wordt gedicteerd door een lijf dat grillig doet.

    Zo is dat.

    m

    EZW-10/2014

    06-10-2017 om 01:25 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.062. geen foto 04/11

    Augustus 2012

    ‘k Heb op het Net gezocht naar foto’s, kippenrassen gegoogeld.
    Want als ik zelf foto’s ga maken ter plaatse krijg ik Hendrika niet goed in beeld én
    ik ga in haar grasperkjes niet rondkruipen met de camera.
    Dat vestigt maar aandacht op Hendrika en op het feit dat ze daar woont.
    Dat trekt dan weer 'redders' aan.
    En ze heeft echt geen mensen nodig hoor.

    Voorlopig dus geen foto.

    Ze is wit.
    Ze heeft nog niet veel kam.

    En of de kam felrood is, daar zal ik morgen speciaal op letten.
    Met de verrekijker. Zo zie ik haar meestal.
    Ik hoop dat ze geen eieren legt.
    Uit de grond van mijn hart hoop ik dat.

    Volgens het Net zou Hendrika een gewone witte huiskip zijn.
    Jammer genoeg vinden mensen die lekker.

    m
    morgen vervolg Hendrika Hen
    EZW-08/2012

    06-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    05-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.060. meertalig

    Het nieuw liefje van de zoon van
    Hanna-van-de-broodjeszaak-hier-op-de-hoek
    vindt van zichzelf dat ze meertalig is en ze heeft BV-ambities.

    - West-Vlaams, dat is die taal die geschreven is voor actrices, wist ze.
    - Voor actrices?
    - Voor de goéie actrices, stelde ze.

    Ze had mogelijk iets opgevangen over 'op het lijf geschreven',
    rollen worden soms geschreven voor bepaalde vertolkers.
    Maar zij had het over een streektaal, die speciaal ontworpen zou zijn voor een aantal mensen?

    Na een beetje aftasten en puzzelen begrepen we dat ze daarmee
    Maaike Cafmeyer en Liesa Naert bedoelde.
    En mensen als de Wimmen Willaert en Opbrouck.

    - Stefaan Degand ook ? vroegen wij.
    - Nee, die is van Gent.

    Dat Degand van Gent wil zeggen wist ze,
    maar dat de man desondanks West-Vlaming is
    is in dit landsgedeelte niet duidelijk.
    Alle hulp is welkom.

    Dat West-Vlaams veel en véél ouder is dan al deze acteurs samen,
    dat moet iemand haar nog aan het verstand brengen.
    Maar ik niet.

    m
    HiH-10/2015

    05-10-2017 om 00:11 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.061. Hendrika 03/11

    Augustus 2012

    ‘k Heb een naam gevonden voor het kippetje : Hendrika.
    Omdat ze woonst gekozen heeft op de hoek met de Henri van de Veldestraat
    en die man was wereldberoemd in zijn branche,
    en ook omdat ze een hennetje is hé.

    Henri (Hendrik) + hen (vr) = Hendrika.

    Het adres had ze al sinds vorige week zondag.
    Dat heeft ze zelf gekozen en zeer goed gekozen:
    ze bewoont drie afzonderlijke grasvelden met elk aan de achterkant struikgewas als beschutting en
    gescheiden door stoeptegels die opwarmen in de zon.

    Die stroken voetpad zijn na een regenbui sneller droog dan
    de grasveldjes en de grond onder de struiken.
    Op zo’n droge tegel zit ze dan, als een bol pakje pluimen, de genoeglijkheid zelve.

    Na een adres heeft ze nu ook een naam maar dat weet ze nog niet.
    Morgen haal ik kippenvoer, want ik zou het erg vinden dat ze verder trekt omdat
    haar grasveldjes en struikgewas na elf dagen niks meer te bieden hebben.
    En misschien koop ik ook een drinkbakje.
    Met daarop haar volledige naam. Hendrika Hen, Kip.

    ‘k Ben al elf dagen aan het opzoeken en lezen & studeren over kippen.
    Ik spreek zelfs al wat kips.

    In die elf dagen zijn nogal wat pogingen ondernomen om haar te 'redden'.
    Hoe beter ik haar gedragingen leer kennen,
    hoe beter ik kan inschatten na hoeveel tijd de redders het zullen opgeven.
    Hendrika heeft haar instinct en haar struikgewas, de maquis.
    De doe-goeders hebben enkel
    hun onhaalbare ideeën,
    inadequaat materiaal en onhandige gebaren.

    Vorige zondag was echt een topdag, drie.
    ‘k Heb over die drie verschillende ploegjes en hun pogingen een relaas in de steigers staan,
    maar na een paar lijnen is het telkens alsof mijn pen met vitriool schrijft.
    Niet geschikt voor publicatie. Dat moet herwerkt worden.
    En ondertussen lach ik mij een kriek wanneer ik
    de zoveelste poging zie stranden op het kippig gedrag van Hendrika.
    Want ze heeft misschien niet veel hersens maar
    heel haar nek en ruggegraat zitten vol met reflexen en overlevingsdrang.

    Hendrika is de kip en de doe-goeders zijn de kiekens.
    Vandaag is de stand der dagen 11-0 voor Hendrika.

    m
    morgen vervolg Hendrika Hen
    EZW-08/2012
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_Van_de_Velde

     

    05-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    04-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.059. tweetalig ?

    Dit jongetje had wat problemen met het begrip tweetaligheid.

    Hij vernam dat zijn favoriete Nonkeltje
    een stage ging doen in Engeland.
    Er werd uitgelegd over 'stage' en over Engeland.
    Een stage is zoals werken. En ginder blijven slapen ook.
    Ginder wonen dus.
    Voor een tijdje. In Engeland.

    - Gaat gij dan Engels spreken? vroeg de Kleine.
    - Ah ja, natuurlijk, zei het Nonkeltje.
    - Altijd?
    - Altijd.

    Daar werd de kleine stil van.
    Dat bekwam hem niet.
    Er was iets.
    De Mama boog zich over dat klein hoofdje
    en fluisterde : "Zeg het maar."

    - Als hij Engels spreekt, bibberde zijn lipje,
     
    dan zal ik hem niet meer verstaan.

    m
    HiH-10/2015

    04-10-2017 om 05:57 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.058. kip avontuur 02/11

    Juli 2012
     
    Op vrijdag zag ik in de straat hier achter een kippetje los lopen.

    Awel, twee dagen later, in alle zondagse vroegte,
    zag ik haar hier rechtover rondstappen, in het plantsoen aan de overkant.
    Ik geloofde mijn ogen niet.
    In twee dagen was ze tot hier gekomen.
    Op haar kippenmaniertje, al scharrelend.
    Overdag, wanneer er gerij is. Ik moet er niet aan denken.
    Nuja, ze kan ook rennen als het nodig is.

    Daar was ze dan.
    Op een zonnige zondag.
    En ze is gebleven.

    Ze heeft haar terrein goed gekozen.
    Elk grasveldje is aan de achterkant afgezoomd met struikgewas.
    Wanneer de kauwen of meeuwen of kraaien komen kijken wat ze zoal aan het doen is
    stapt ze de bosjes in. Daar volgen ze haar niet want
    ze kunnen er niet opvliegen wanneer nodig.
    In het struikgewas heeft ze beschutting tegen gevaarlijke gevederde moeiallen.

    Katten zijn hier niet dit jaar en honden blijven aan de leiband.
    Maar hier leeft nog een ander gevaar: mensen.
    En die lopen wél los.
    Niet alleen hangjongeren, maar ook de doegoeders die haar willen 'redden'.
    Die hebben tot hiertoe telkens het onderspit moeten delven.
    Al negen dagen.
    Vandaag is het dus 9-0.

    Voor wie wil zien waar KippetjeKip woonst gekozen heeft,
    op de hoek met de Henri van de Veldestraat
    is een grasveldje waar in het midden hoge 1 boom staat.
    In dat perk woont KippetjeKip nu. Daar en in de twee perken rechts ervan,
    waar het struikgewas denser is.

    Ze zal ergens een tak gevonden hebben om op stok te gaan
    want na 11 dagen vrijheid, waarvan negen hier,
    doet ze nog even monter en vinnig.
    En stortregens heeft ze ook al overleefd.
    9-0 dus.
    Ik hou de stand bij. En ik hou u op de hoogte.

    m
    morgen vervolg Kippetje
    EZW-08/2012

    04-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    03-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.057. kippetje 01/11

    Juli 2012, een stille warme dag 

    Toen ik bij de apotheker buiten kwam
    nam ik de andere straat want ik moest nog langs de glasbak.
    Dat had ik eigenlijk eerst moeten doen, môja …

    Naar huis komen via die andere straat is oké hoor,  
    die straat heeft ook haar charmes. Er zijn een paar mooie voortuinen.
    En richting hoek zijn een paar volgroeide perken,
    met boom en struik en klimplanten al. Een beetje wild,
    maar sommige huizen kunnen dat hebben.

    Ik was ter hoogte van nr 29 toen ik een paar tuintjes verder
    op de stoep een kippetje zag lopen.
    Ze stapte met die behoedzame elegantie waarvoor u en ik
    naar de balletles moeten. Hadden gemoeten.

    Ik vroeg me af van waar ze kon ontsnapt zijn.
    Er geeft geen enkele achtertuin rechtstreeks op de straat uit.
    Nuja, de bewoners houden haar wel in het oog, dacht ik.
    Zoiets is wensdenken natuurlijk, het is een stille woonstraat en in juli
    brengen de mensen hun tijd door aan de achterkant van het huis.
    Niémand houdt dat kippetje in het oog.

    Het kippetje deed een paar haastige pasjes,
    ze had iets zien liggen dat van kippebelang was.
    Ziezo, opgeruimd.
    En ze keurde de tegels. En de voegen.
    En dan repte ze zich weer.
    En dan vergat ze naar waar en waarom en
    bleef met een opgeheven poot twee tellen staan denken.
    Langer denken kippen niet.

    Ik kon daar niet blijven staan kamperen
    - 'k had al een gordijn zien bewegen-
    dus bracht ik mezelf traag terug op gang.
    Na enkele meters haalde ik het kippetje in natuurlijk.
    Dat vond ze niet erg, haar wereldje is groot genoeg om er
    een voorbijganger bij te nemen.
    Ze verdween ongehaast het stuikgewas in,
    maakte zich daar nuttig en ik
    bestond al niet meer in het kippekopje.

    Wat een gemoedsrust moet dat zijn.
    Bijna benijdde ik haar.

    m

    vervolg morgen
    EZW-08/2012

    03-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.056. het budget

    Ergens in de jaren 60

    Een mooie toupet is een flinke hap uit het gezinsbudget maar
    als haar lieve man dat toupetje nodig heeft voor zijn zelfvertrouwen en zijn zelfbeeld
    dan kómt die toupet er.

    Hij is geen uitgaander en heeft geen dure hobby’s.
    5.000 fr moet kunnen, zij zal daar haar schouders onder zetten:
    'We zullen een efforke doen'.
    Liefst zo dat de andere gezinsleden er niet onder lijden.

    Dank zij haar vindingrijkheid
    komt er 5.000fr vrij in de planning van het budget én
    komt die toupet er!

    En dan gaan ze naar het jaarlijks lente-bal, hij in zijn schoon kostuum.
    Dit jaar ook met haar op zijn hoofd.

    Hij is niet echt een danser, maar zijn vrouw amuseert zich daar zo
    en zij mag toch ook iets hebben.
    Vooral nu, sinds ze die 5.000fr voor hem
    aan het verrekenen is in het huishoudbudget.

    Na de obligate slows met zijn vrouw gaat hij zich verschuilen aan de toog,
    daar komen haar vriendinnen hem niet halen om te dansen.
    Hij geraakt in gesprek met vier vrolijke gasten van elders uit de streek.
    Na drie glazen (lauw) bier wordt hij sentimenteel en
    vertelt hoe 'n goed vrouwke hij wel heeft … zie mijn toupetje.

    De vier bavianen ruiken prooi en drijven het drinktempo op.
    Na het achtste glas hebben ze hem zover dat hij
    een bijdrage wil leveren aan de financiële inspanningen
    van zijn lieve schat en hij ontvangt een bankbriefje
    in ruil voor zijn toupet.

    Met in zijn ogen
    tranen van dankbaarheid over zoveel goedheid in de wereld
    brengt hij statig-scheef-kaarsrecht het bankbriefje naar zijn vrouw.

    Zij schrikt van zijn onbedekt hoofd,
    van het bankbriefje,
    van zijn kleur,
    snapt ongeveer de situatie,
    springt recht om de snoodaards aan te pakken,
    trekt daarbij haar orangeade over haar 'goed' kleed
    -en wij weten allemaal dat orangeade lelijke vlekken maakt-
    en ziet dat de boosdoeners verdwenen zijn.

    Die zijn weg naar een ander bal in een andere gemeente.
    En passant zwieren ze de toupet in de gemeentevijver.
    Of was het de kasteelgracht.

    -----

    Maanden later staat hij in zijn moestuin, een pet op zijn hoofd tegen de herfstmisten.
    Zuchtend legt hij een sigaret terug in zijn tabaksdoos.
    Niet meer roken is ook besparen. 

    Schaamte en schuldgevoel, telkens hij een sigaret
    weer terug in zijn tabaksdoos duwt.

    m
    EZW-08/2011 – HiH-10/2014
    naar een idee van AV, waarvoor dank

    03-10-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!