Komkommertijd voor het VTM? Weinig nieuws onder de zon? Iets anders zoeken dan maar? Wel, dat vonden ze!
Toppunt van stupiditeit:
Zaterdag 25.08.12 op het VTM nieuws:
Een onnozele wetenschapper hield een heel betoog over mosselen, die eigenlijk de filters van de zee zijn en alles wat in die zee voorkomt filteren. Onder andere plastic. Achteloos achtergelaten of in zee gegooid plastic door de stomme, vervuilende mens!
Mosselschelpen zitten er volgens hem vol van en het zou ook in het lichaam van de mossel kunnen zitten. Weliswaar herleid tot minuscule deeltjes, maar het zit er toch maar in. En de onnozelaar ging maar door zonder te beseffen waarmee hij bezig was. Wist hij dan niet dat wij in onze frigo 2 kg mosselen hadden staan om zondag smakelijk te verorberen met verse frietjes? Moest hij hoognodig onze smaak bederven? Moest ik die mosselen dan maar weggooien?
Maar gelukkig! Helemaal aan het eind van zijn vurig betoog ging hij dan even zijn eigen theorie afzwakken: het kon blijkbaar helemaal geen kwaad voor de mens! Je vreet het wel, maar het gaat gewoon door je lichaam zonder enig verder effect.
Ja mijn frak! Mijn goesting naar de lekkere mosseltjes was in elk geval helemaal verdwenen. En mét die van mij, waarschijnlijk die van een groot gedeelde van de bevolking!
Wedden dat de horeca het moeilijk zal hebben de mosselen nog verkocht te krijgen? Ik denk niét dat wie dat wereldschokkend nieuws gezien heeft, dit weekend mosselen zal bestellen op restaurant. Die van mij smaakten trouwens ook al een stuk minder dan normaal! Al vond ik er helemaal geen plastic flessen, dildos of andere rommel in. Maar alleen al het idee was toch wel in staat mijn smaak voor een stuk te bederven!
In elk geval, als ik op restaurant had moeten eten, zou ik toch zéker geen mosselen hebben besteld!
De horeca heeft de laatste jaren al zoveel rake klappen gekregen, en nu nog dat erbij, midden in het mosselseizoen? Crimineel!
Bovendien, elke goede huisvrouw en elke kok weet dat je mosselen een uur in zout water moet laten staan alvorens ze te bereiden. Ze spuwen dan al het eventueel zand en andere vergaarde rotzooi uit. Dat zie je dan zó op de bodem van de emmer liggen. Maar dat wist dat genie blijkbaar niet!
En dan vraag ik me af wat eigenlijk de bedoeling was van het onnozele betoog van dat onnozele ventje! Als het dan toch geen kwaad kan volgens hem, waarom zwijgt hij er dan niet over verdorie? Of was het hem enkel te doen om ook eens op TV te komen en naam te maken in de wetenschappelijke wereld?
Nou, zo kan ik het ook hoor! Wat vreet een varken zo allemaal niet? En toch peuzelen we gretig aan zijn ribbetjes of koteletjes! We leven nu eenmaal in een wereld die vervuild is door vuile mensen! Als we daar ernstig aanstoot aan nemen moeten we maar met zijn allen in hongerstaking en moet het menselijk ras maar omkomen van de honger.
Willen we dat niet? Dan moeten we ons maar voeden met wat voorradig is en niet luisteren naar onnozele pseudowetenschappers! Maar desondanks MIJN mosseltjes hebben me zondag niet echt gesmaakt, al was de kwaliteit voortreffelijk. Bedankt, VTM, om een dergelijke idioot aan het woord te laten! Het is niet omdat het komkommertijd is dat jullie de zendtijd moeten vullen met nog maar eens een trap onder de kont van de horeca.
Ik herleid nu eenmaal graag ingewikkelde dingen tot het elementaire, en zo was ik aan het denken over de economie in het algemeen. Hoe ontstaat ze? Wie verdient een pluim, en wie verdient grof geld? Wie is verantwoordelijk voor onze welvaartstaat en wie is verantwoordelijk voor de nakende ondergang ervan? En vooral: welke idioten maakten het allemaal zo ingewikkeld?
Wel, als we de gehele economische poespas herleiden tot de elementaire waarden, kunnen we tot volgende scenarios komen:
Scenario 1: een intelligent land.
- Een arm land met pientere inwoners die van aanpakken weten en alles zouden doen om hun brood te kunnen verdienen. Het liefste zouden ze zich krom werken, als er maar verdiend wordt. Maar ja, om je krom te kunnen werken moet er ook werk zijn, en vooral werk dat je aankunt. Niet iedereen is even gespierd en niet iedereen is even slim! Ze zouden het liefst voor iemand werken, omdat het gros van de bevolking geen aanleg tot ondernemen heeft en vooral angstig is om risicos nemen.
- Eén van hen heeft wél de juiste eigenschappen, en weet een of andere onderneming uit de grond te stampen. Weven boekdrukken landbouw, techniek noem maar op. En plots is er voor een aantal mensen tewerkstelling! Ze hoeven weinig kennis te hebben, weinig of geen initiatieven te nemen, en vooral geen hoge financiële risicos te lopen. Dank zij wie? Dank zij die ondernemer natuurlijk!
- Het voorbeeld wordt gevolgd en steeds meer ondernemingen zien het daglicht. De tewerkstelling breidt uit. Ondernemers die de zaken groot zien kunnen niet zonder werklui. Maar werklui kunnen zéker niet zonder ondernemers, en dat wordt maar al te vaak vergeten!
- Weer slimmere mensen vinden dingen uit zoals de stoommachine, het spoorwegnet, de auto, de telefoon, en nog een heleboel andere zaken, waarvan het fabricageproces steeds meer tewerkstelling biedt.
- Het werkvolk, aanvankelijk weinig betaald, eist hogere lonen en krijgt die ook wel, al zij het mondjesmaat en na vele jaren onderbetaald te zijn. Het systeem past zichzelf min of meer aan, want wat helpt produceren als niemand geld genoeg heeft om te kopen? Het land wordt uiteindelijk rijk en welvarend.
Scenario 2: een religieus land.
- In een ander werelddeel gaat het er eventjes anders aan toe. Er leven rassen die maar niet lijken te willen evolueren. Die geen aanleg tot ondernemen hebben, laat staan dat ze iets nieuws zouden uitvinden. Een ras ook dat sterk gelooft in een oorlogszuchtige en sterk verouderde religie die elke vorm van persoonlijk denken onderdrukt.
- Dat er op die manier geen verdere evolutie komt ligt voor de hand. Als je denken, je leerprocessen en je geloven zich beperkt tot sprookjes kàn er nu eenmaal geen evolutie komen! En sprookjes op zich worden helaas nooit werkelijkheid! Je kunt heerlijk dromen over vliegende tapijten, maar wie is in staat ze te maken als niemand verder nadenkt en op zoek gaat naar mogelijkheden om net als de vogels te gaan vliegen?
- Het volk in kwestie presteert dan ook helemaal niets en is gedoemd levenslang in armoede te leven.
- Maar dan plots komt de reddende engel, waar ze zo lang voor gebeden hebben, en verwijst hen naar een wereld die veel verder is geëvolueerd en waar ze het persoonlijk ook verder zouden kunnen schoppen.
Ondertussen zijn in dat andere, welvarende land, de mensen lui geworden door steeds minder te moeten werken en steeds meer te verdienen! Bovendien, wie niet wil werken wordt toch in de watten gelegd door de overheid als ze kunnen komen zwaaien met een boterbriefje waarop een arts hen werkonbekwaam heeft verklaard.
Maar als steeds minder mensen nog willen werken, en de overheid te laks is om door middel van strenge controle misbruiken tegen te gaan, volgt het onvermijdelijke:
De mix van scenario 1 en 2:
En nu kun je twee kanten uit: de nieuwelingen in de intelligentere wereld zouden, als hun hersenen werken zoals de onze, moeten inzien dat onze wereld beter is. En dat zién ze ook wel in want ze gebruiken gretig alle technische snufjes die WIJ hebben uitgevonden. Als ze verstandig zijn integreren ze zich, nemen onze gewoontes over, en streven samen met ons naar een betere wereld.
Maar waarom zouden ze dat doen? Ze worden daar helemaal niet toe aangemoedigd door onze leiders. Blijven vastgekleefd aan de religie die hen dom houdt. Zijn supercontent met wéér een technologische vooruitgang, door ons uitgevonden, maar steken geen poot uit om ook eens zoiets positiefs ook maar te proberen te verwezenlijken! Hun denkwereld speelt zich vooral af in hogere, en irreële sferen! Zo leerden ze het op school, en zo moet het blijven!
Met andere woorden, scenario 2 komt onder het mom van gastarbeiders profiteren van alles wat scenario 1 heeft verwezenlijkt. De autochtone bevolking kijkt toe maar doet niks. Denkt dat hun leiders verstandige mensen zijn die weten wat ze doen en dat aan de welvaart geen einde kan komen. Bovendien, hoe meer vreemden binnenkomen, hoe makkelijker het wordt voor de eigen bevolking om werkloos te zijn en toch betaald te worden! Vooral dat laatste maakt dat het gros van de bevolking maar zwijgt. Het is toch zo zalig leven in een sociale hangmat!
Zelfs als die vreemden het land vol bouwen met hun eigen religieuze tempels en, aangemoedigd door onze lakse leiders, weigeren zich aan onze manier van leven aan te passen, blijft de bevolking zwijgen. Ook als ze zien dat die vreemden langzaam maar zeker baas worden in het land! Ze moéten wel zwijgen, want hun eigen leiders hebben ondertussen al wetten ingesteld die verbieden een kwaad woord over de vreemdelingen te verkondigen!
Volgend scenario?
Over een volgend scenario wil ik het niet hebben want dat kan moeilijk anders dan een doemscenario worden. Daar moet elk voor zich maar iets bij bedenken. Oorzaak en gevolg, weetjewel? Zelfs een hond zou het doorhebben als hij enig zicht had op de politiek!
Dat de doorsnee man in de straat het niét doorheeft kan maar één oorzaak hebben: er moet inderdaad een of ander hallucinerend gas onze dampkring zijn binnengeraakt! En blijkbaar een soort gas dat de hersenen van ouderen niét aantast. Maar ja, ouderen hebben niks meer te zeggen in onze maatschappij hé? En dus wordt steeds meer water gegoten bij de wijn. Tot de wijn al even smakeloos zal worden als het water. Zélfs een Duvel zal dan naar een verwaterde engel smaken!
Helaas, de dienstplicht werd afgeschaft in ons tot apenland gedoemde vaderland! Of tenminste, wat er van de dienstplicht overbleef, want naar wat ik van de laatste generaties dienstplichtigen hoorde was de discipline in het leger ook al ver te zoeken op het laatst! Daar hadden de verwennende moedertjes wel voor gezorgd: die generaties kónden gewoon niet meer gedisciplineerd worden, zo verwend als ze waren! Die waren gewoon verloren voor de maatschappij. Zélfs het leger kon er niets meer mee aanvangen! Zou dat misschien een van de redenen geweest zijn dat de dienstplicht werd afgeschaft?
Wat leerden wijzelf dan wel in het leger? Eigenlijk niet zoveel van praktische aard. Maar we leerden, misschien wel ergens tussen de regels door, een heel belangrijk beginsel: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de leiding! Want duizend mensen hebben duizend verschillende meningen. Als in het geval van een conflict elk van die duizend meningen zijn eigen zin doet, kom je nergens! Hoe slim of hoe dom je jezelf ook vindt, leiding moet je aanvaarden! En dat zul je ook aanvaarden als de leiding logisch lijkt en naar een bepaald doel toe streeft. En vooral als je dat doel ook kunt goedkeuren! Zoals bijvoorbeeld het beste voorhebben met je vaderland. Want zodra dat laatste niét meer het geval is kan de hele leiding wat jou betreft de boom in en ga je je eigen idealen nastreven.
Drill! In je opleiding was drill het voornaamste wat je moest leren! Een heel peloton moest vlekkeloos gelijk marcheren, wenden of omkeren op het bevel van één sergeant. Stom en geestdodend? Zo leek het wel, maar dat was het niet! Je leerde dat dit de enige manier was om een groep mensen van plaats A naar plaats B te verplaatsen, zonder dat enige disharmonie of geharrewar optrad. Het vergde veel oefening. Maar het loonde! Je moet het hebben gedaan om het te begrijpen. Maar helaas, de moderne jeugd heeft dat nooit mogen meemaken!
Op de foto hiernaast zie je een goed gedrild peloton, van welk land het ook is. Het zichtbaar resultaat is orde, fierheid en de zekerheid om met zijn allen aan te komen op de plaats waar de leiding het naar dirigeert. Geen twijfel. Geen geharrewar. Geen tegen elkaar aanlopen of botsen. Vergelijk dat eens met het beeld van een moderne winkelwandelstraat? Probeer eens doorheen een winkelstraat te geraken als lanterfanten en in de weg lopen niét je bedoeling is?
Maar wat je hier ziet is maar het zichtbaar resultaat van discipline! De onderliggende gedachte, waar een dergelijke discipline toe leidt, gaat veel dieper: Eén voor allen, allen voor één. Vergelijk de foto nu nog eens met een winkelstraat en trek je conclusies!
Ik bedoel helemaal niet dat het publiek in een winkelstraat er zou moeten uitzien als deze getrainde militairen. Maar een héél klein beetje respect voor de medemens is toch niet teveel gevraagd? Gewoon maar rechts gaan lopen zodra de straat te vol geraakt? Niet vrolijk van links naar rechts dartelen doorheen de massa en iedereen maar voor de voeten lopen?
En helaas het onbehouwen gestuntel dat je in volle winkelstraten ziet reflecteert perfect het beeld van onze maatschappij: elk voor zich bij gebrek aan enig volwassen leiderschap.
Drill-oefeningen zijn dus heel wat meer dan je in groep te verplaatsen! Het gaat in de eerste plaats om te leren gehoorzamen aan een (verstandige) leiding. Als je dat eendrachtsbeginsel kunt goedkeuren en vertrouwen hebt in je leiders, zul je onvoorwaardelijk uitvoeren wat wordt gevraagd. Zélfs als de details je duister lijken en niet helemaal je goedkeuring kunnen wegdragen zul je dat doen. Op één voorwaarde: je hoeft het wel niet honderd procent eens te zijn met de leiders, maar je moet minstens het streefdoel onderkennen en goedkeuren. Er zijn honderden wegen die naar Rome leiden, maar als elk zijn eigen weg gaat komt het gezelschap nooit gelijk aan in Rome!
Maar als de gehele leiding je duister, onbetrouwbaar, labiel en onlogisch voorkomt, of als je je niet kunt identificeren met de gestelde doelstellingen, dan verdwijnt, samen met de eendracht, ook de discipline en doet elk waar hij zin in heeft. Je krijgt dan een kar, voortgetrokken door duizend paarden die elk een verschillende kant op willen! Waar zal die kar belanden? Gewoon uit elkaar gereten worden?
Stel je een land en een leger voor waar de discipline helemaal zoek is, en waarvan de leiding volslagen incompetent is. Er staat een vijand voor de deur. Een onbetrouwbare generaal beveelt vanuit zijn comfortabele slaapkamer om op te rukken naar een door hem gekozen doel. Maar de ondergeschikten te velde, die de toestand veel beter kunnen inschatten, zien in dat bevel een faliekante fout. Zélfs als ze onvoorwaardelijk het bevel doorgeven, zullen de soldaten twijfelen. Verstomd staan door zoveel onlogica. En zelfs als ze doordrongen zijn door het idee van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid, zullen ze nooit gemotiveerd kunnen vechten! Ze zullen misschien wel doen wat wordt bevolen, maar zonder enige motivatie. Een dergelijk land is tot de ondergang gedoemd.
Maar de vijand, dié is gemotiveerd! Dié heeft leiders die weten waar ze voor moeten gaan! En dat zetten ze door hun leiderscapaciteiten gemakkelijk over op het gehele leger. In dat geval mag het leger gerust over duizenden individueel denkenden bestaan, nog zullen ze doen wat wordt gevraagd omdat het einddoel hen duidelijk voor de geest staat.
Welk land zal de strijd winnen, en welk land zal tenonder gaan denk je?
Momenteel geldt in België een grenzeloze laksheid. Er is geen doel en er is geen strategie. Er zijn ook geen leidersfiguren. En àls de regering dan al eens bepaalde maatregelen neemt om de vrede te bewaren, dan zijn het maatregelen ten voordele van de vijand en ten nadele van het eigen volk!
Ik begrijp dan ook niet hoe dergelijke marionettenregeringen nog op de onvoorwaardelijke steun van de bevolking kunnen blijven rekenen! En ik zie daar maar één mogelijkheid voor: dat de bevolking in kwestie oliedom is, of door de leiders heel handig gefocust op andere, maar dan onbelangrijke zaken!
Wàt er ook van zij, een dergelijk land wacht op termijn alleen maar de totale aftakeling. En dan moet je hoognodig ook nog maar eens eendracht maakt macht in je vaandel dragen! Eendracht met wat? Met de Moslimwereld? Met het Oostblok? Desnoods met aliëns, zolang het maar niet met je eigen volk is? De eendracht met eigen volk lijkt me toch wel heel erg zoek in de Wetstraat!
Ja! Ik mag de hand in eigen borst steken! Ook ik heb me er ooit schuldig aan gemaakt! Aan praatjes om je publiek zoet te houden! Al deed ik het dan wél met kinderen.
Regelmatig gaf ik namelijk spreekbeurten over verkeer in de verschillende scholen van de stad. Na het verkeerspraatje konden vragen worden gesteld. En telkens kwamen dezelfde vragen uit de kindermonden weer naar voor:
- Ik moet dagelijks met de fiets over dit of dat druk kruispunt. Ik wil dat veilig doen, maar de infrastructuur maakt dat bijna onmogelijk!
Vergeef me een ietwat volwassen taalgebruik, maar daar kwam het telkens weer op neer, maar dan in kindertaal. Ik wist waar ze het over hadden, en ik wist dat ze gelijk hadden! Maar meestal waren dergelijke gevaarlijke kruispunten op gewestwegen gelegen, waar wij als gemeentebestuur maar een heel klein beetje in de pap te brokken hadden. Bovendien was ook een goede doorstroming van het autoverkeer van groot belang en je kunt nu eenmaal niet de kool en de geit sparen.
Meestal ook hadden we, bij onze eigen verkeerstechnische dienst, oplossingen klaarliggen voor die kruispunten. Oplossingen die we moesten zien te verdedigen tegen de hoge Pieten van het Vlaams gewest. En och arme, die hoge Pieten waren meestal ingenieurs, die nooit net als ik, met beide voeten midden in het verkeer hadden gestaan! De kans dat onze projecten ooit het daglicht zouden zien was dan ook niet zo heel erg groot. Bovendien, vermits zij wegbeheerder waren, moesten ook de centjes van hen komen!
Maar een kindermondje vroeg om raad, ik wist oplossingen, en voelde me verplicht beterschap te beloven. En foei! Nét op dezelfde manier als ik tegenwoordig onze ministertjes en ministeresjes zie doen:
- Je hebt gelijk. Op die manier kan het niet verder. We maken er zéker werk van om een en ander zo vlug mogelijk in orde te brengen!
Voilà! Kinderhandje gevuld, en tevreden trokken ze naar huis in de vaste overtuiging dat het zelfs morgen al beter zou gaan. Maar ikzelf voelde me rot als ik er aan dacht hoeveel heilige huisjes ik nog af te breken had om er een bepaald project doorgedrukt te krijgen en hoe lang het allemaal zou duren alvorens er ook maar één steen werd verlegd. Ik zou er in elk geval zoveel mogelijk energie in steken.
Maar ja, het waren kinderhandjes, en dus gauw gevuld.
MAAR IK SCHAAM ME ROT als ik zie dat de overheid heden ten dage net hetzelfde doet met volwassenen, en dat die volwassen handjes al even snel, of nog sneller, gevuld raken! Ja! Na verloop van tijd zelfs helemaal vergeten wat werd beloofd en nooit uitgevoerd! Ik schaam me zelfs voor mijn eigen antwoorden destijds, maar ik had een excuus: ik stond onderaan de ladder en kon helaas niet toveren, al deed ik soms al het mogelijke om dat toch te doen.
De lui die wél aan de top staan en die heden ten dage met hetzelfde soort antwoorden komen, zou ik wel de nek kunnen omwringen, want ik zie en hoor net hetzelfde wat ik zo dikwijls noodgedwongen zelf moest doen! Dooddoeners en zoethouders! Op de lange baan schuivers. En de bevolking loopt er kinderlijk onvolwassen in. Foei! Er gaat geen maand voorbij of we zien het weer op TV: een of andere minister belooft werk te maken van wat een delegatie eist. En de delegatie gaat tevreden naar huis, blij met een dooie mus! Want je kunt er donder op zeggen dat het beloofde nooit zal worden waargemaakt. En àls er al een verandering komt, dan liefst een negatieve die de criminaliteit nog maar eens straffelozer maakt. Nogal dikwijls onder het mom dan van een nog beschamender dooddoener: We moeten de regels van Europa volgen.
Waar in s hemelsnaam zijn die lui in de Wetstraat mee bezig? Denken ze nu waarlijk dat ze ernstig werk verrichten, of zitten ze alleen maar hun tijd uit te zitten in de hoop dat wie na hen komt het wel zal oplossen?
Ergens gesprokkeld, maar ik ken de herkomst niet. Waarheid is het wél!
Onsterfelijke woorden van Coluche:
Als ik zeg : "Algerije is voor de Algerijnen !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Afrika is voor de Afrikanen !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Turkije is voor de Turken !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Marokko is voor de Marokkanen !"dan roept iedereen BRAVO. MAAR! Als ik zeg : "België is voor de Belgen !" dan roept iedereen RACIST.
En dan nog eentje:
Vrij vertaald door iemand; bron of vertaler niet gekend:
GEEN SAOUDIE - ARABISCHE MOSKEEËN IN NOORWEGEN, GEZIEN ER GEEN GODSDIENSTVRIJHEID IN SAOUDIE - ARABIE IS !
Ziedaar een moedige daad in een Europa dat zich meer en meer neerbuigt voor de Islam!
De Saoudische regering en de rijke Saoudische private schenkers willen de oprichting van tientallen moskeeën in Noorwegen financieren, ten bedrage van tientallen miljoenen Noorse kronen.
(1 noorse kroon = +/- 0,125¤. ) Wettelijk gezien hebben zij het recht dit te doen, overeenkomstig de noorse wetgeving is het aan vreemde landen toegestaan de religieuse gemeenschappen te financieren, maar gezien het belang van deze geldsommen, is de goedkeuring van de noorse regering hiervoor vereist.
Nietegenstaande dit, besliste de noorse minister van Buitenlandse Zaken, Jonas Gace Stone, deze goedkeuring te weigeren. Hij heeft aan de aanvrager, het islamitisch centrum Tawfiig een antwoord gestuurd, waarin hij verklaard heeft dat hij het paradoxaal en tegennatuurlijk vindt, om deze financiering te aanvaarden, afkomstig van een land dat de vrijheid van godsdienst niet aanvaardt !
Hij heeft dit zo aan de pers verduidelijkt: Wij hoeven niet anders te doen dan eenvoudig neen te zeggen, het ministerie keurt uw aanvraag niet goed, maar wij hebben van de gelegenheid geprofiteerd om daar aan toe te voegen dat het even paradoxaal zou klinken om een Christelijke Gemeenschap op te richten in Saoudi - Arabie, als we weten dat dit daar als een misdaad wordt beschouwd !
Of met andere woorden; als wij met onze Christelijke Geloofsgemeenschap in uw land niet binnenmogen, waarom zouden wij jullie moskeeën in ons land dan wel binnenlaten ?
Voorwaar een moedige daad van de noorse regering, om zo krachtdadig te reageren !
-o-o-o-o-
Hadden wij ook maar dergelijke krachtdadige mensen in ons bestuur!
Eigenlijk heb ik medelijden met alle vrouwen en stel me soms voor hoe het moet aanvoelen vrouw te zijn!
Als ze jong zijn hebben ze hopen werk om de juiste kledij te vinden. Kledij dan die geen enkele vorm verbergt en alles zo goed mogelijk moet accentueren!
Als ze ouder worden, moeten ze dan weer gaan zoeken naar kledij die alle vormen zoveel mogelijk camoufleert en vooral optrekt wat zakt.
Dan komen ze enkele kilootjes aan, en gaan ze op zoek naar kledij waarin ze slank lijken! Schreeuwen dan moord en brand omdat geen enkel modehuis modieuze spulletjes lijkt te maken voor dames met enkele kilootjes méér, maar in werkelijkheid willen ze kledij die een dertig à vijftig kilo vet helemaal onzichtbaar maakt en een slank figuurtje suggereert. Natuurlijk kan geen enkel modehuis dat.
Let wel: ik wil deze dames niet belachelijk gaan maken. Want inderdaad heb ik medelijden met hen! Hun beste wapen om een man te bekoren is immers juist een slank figuurtje hebben, en dat lijkt steeds minder te lukken. Voedingsgewoontes? Eigenlijk makkelijk gezegd, en in veel gevallen zal het ook wel dat zijn. Maar toch lijkt het me of onze moderne voedingstrend funest werkt op de vrouw. In veel gevallen weten we immers niet eens wat we allemaal binnenkrijgen. Misschien hebben mannen meer weerstand tegen allerlei rotzooi dan vrouwen?
Wat er ook van zij, die veranderingen moeten toch hard aankomen bij vrouwen! Vooral bij de mooiste dan! Want hún verandering zal wel het pijnlijkste aankomen! Gewoon aan mannelijke aandacht, aan allerlei attenties, overal vriendelijk ontvangen worden En dan gaat dit alles snel verwateren en komen ze eindelijk in de reële wereld terecht. Stellen vast dat veel van die aandacht en attenties gewoon comedie waren! Moet héél hard aankomen! Maar! Dan pas leren ze ook wie er écht voor hen is!
Maar toch ligt het echte probleem in een heel andere hoek! Namelijk de onrustwekkende stijging van het aantal echtscheidingen. Vroeger trouwde je voor het leven. Het ranke bloempje waar je mee trouwde verslenste misschien wel wat maar dat ging langzaam genoeg om onopgemerkt te blijven. De man bleef dat sexy meisje van weleer zien. Veel fantasie had hij daar echt niet voor nodig, want de natuur helpt hier wel een handje mee.
Maar tegenwoordig komt er voor het minste misverstand een echtscheiding en dàn pas gaan de poppen aan het dansen. De vrouw is lang niet zo sexy meer. De nieuwe man waarmee ze aanpapt moet in veel gevallen genoegen nemen met een gezette dame waar hij maar moeilijk echt verliefd kan op worden. Het sexy wezentje dat ze ooit was heeft hij nooit gekend, en dus kan hij ook niet terugvallen op dat beeld.
Voor de gescheiden man ziet het er dus ook niet beter uit: hij gaat wanhopig op zoek naar een vrouwtje waarop hij verliefd kan worden, maar moet vaststellen dat die uiterst zeldzaam zijn in zijn leeftijdsgroep! En diegenen die het wél in aanmerking zouden kunnen komen, zitten vast in een relatie. Een koude douche wacht hem. Als hij in zijn leeftijdsgroep gaat zoeken ziet hij, in de loslopende categorie, niets dan overjaarse uitgezakte taarten! Niet echt van aard om nog verliefd op te worden!
Voorwaar een pijnlijke confrontatie, want zo lang hij getrouwd was, had hij daar nooit bij stilgestaan. Hijzelf was ook wel lichamelijk verouderd, maar zijn omgeving ook, of nog méér. Maar als getrouwde man interesseert je dat niet. Je praat met dames, maar bekijkt ze normaal niet als mogelijke partners en staat daar verder ook niet bij stil. Tot je plots alleen komt te staan en op zoek moet! Ik had dit stukje dus wel evengoed Het drama man kunnen noemen!
Mijn innige deelneming aan iedere man of vrouw die in deze situatie komt te staan. En een goede raad aan beide geslachten: blijf bij wat je hebt. Het gras is zelden groener aan de andere kant van de heuvels!
Want naast het figuur van een nieuwe vrouw, moet je ook nog met een heel ander karakter leren omgaan! En dàt beste mensen, kan soms wel voor enorme verrassingen zorgen! Want die vrouwelijke, stuurloze hersentjes, kunnen soms wel héél raar uit de hoek komen! Zo raar dat je het als man niet mogelijk acht!
In Spanje hebben ze een mooie uitdrukking voor dat soort fenomenen:
Más vale lo mal por saber que lo bueno por conocer.
( vrij vertaald: het gekende slechte is meer waard dan het goede dat je nog moet leren kennen!)
Overheden investeren enorme bedragen in het subsidiëren van allerlei sporten, met, voor Europa althans, voetbal en wielrennen in de eerste plaats!
Waarom zouden ze dat doen denk je? Wat is, afgezien van het gokken en de lucratieve handel in spelers, de economische waarde van voetbal? Nul komma nul! Is een land er ooit beter van geworden omdat zijn ploeg de beste was? Voor zover ik weet niét! Laat maar eens een voetbalploeg van pakweg Ethiopië de wereldbeker winnen! Zal de economie van Ethiopië daar beter van worden? Zal de levensstandaard er hoger worden? Zullen de inwoners dan niet langer kilometers ver moeten lopen om water?
Bijgevolg zijn, naar mijn bescheiden mening, die sporten eerder een verlies- dan een winstpost voor het land. Maar er spelen andere factoren een rol! Vooral voetbal wakkert het stamgevoel van de oermens aan! MIJN stam is de beste!. En wat blijkt? Veel mensen hebben nood aan een stamgevoel. Anders voelen ze zich verloren in de massa! Vooral dat gevoel maakt een aantal sporten heel populair. De evolutie van homo erectus tot moderne mens heeft zich blijkbaar nog niet bij iedereen voltrokken!
En daar komt dan meteen het politiek belang van de sport naar voor! Jan met de pet heeft iets om over te praten en/of te redetwisten aan de toog! De belabberde politieke toestand heeft geen belang meer en wordt opzij geschoven. Gewoon van tafel geveegd!
Als Jan met de pet al tot nadenken in staat blijkt, dan is het over de voetbal en de koers!
Met andere woorden: sport is de ideale blinddoek voor het volk om in de Wetstraat je gang te kunnen gaan!
Niet dat ik iets tegen voetbal heb hoor! Ver vandaar. Op een voetbalveld leven 22 sportievelingen zich op een gezonde manier uit en dat kan alleen maar positief zijn. Voor die 22 tenminste. De duizenden anderen in de tribunes zitten zich alleen maar op te jagen en joelend mee te leven om straks verder sportief te gaan doen aan de toog. Ze weten weer waarover praten!
Maar ik denk verder na. Zoek redenen tot bestaan. Zoek achtergronden. Zoek uit waarom de regeringen zo welwillend neerkijken op de diverse top (of toog-) sporten en zwaar sponsoren waar nodig!
Waarom? Niet moeilijk! Het draait gewoon de schijnwerpers in een andere richting. Zo kunnen ze in het duister hun ding blijven doen zonder dat iemand er erg in heeft dat ze eigenlijk niks doen en vet betaald worden daarvoor. Af en toe vinden ze eens een onnozel wetje uit om een of andere azijnpisser te plezieren, en daarmee is dan ook alles gezegd.
En dan moet er me toch even, denkend aan die schijnwerpers, een kleine anecdote van het hart: ik was op vacantie in Torremolinos. Elke dag was er een of andere animatie in het hotel, en op een avond was dat een groep flamencodansers. Wilde ik niet missen! Het animatiezaaltje zat stampvol. Het doek ging open en de flamencogroep betrad het podium. Verwonderd bekeek ik het decor! De achtergrond was egaal en blinkend bloedrood: één groot, rood en blinkende plastic vel! De dansers en danseressen waren ook in het rood gekleed. En de spots die stonden op het publiek gericht! Of die groep het goed deed weet ik niet! Was verblind door de spots en zag ze niet eens tegen die rode achtergrond! Het leek wel of die groep het publiek was, en wij de atractie! En eerlijk gezegd zo was het ook wel!
Wel, zo werkt het ook in de Wetstraat: spots op iets anders, en doe maar waar je zin in hebt! Je kunt het publiek uitlachen, vernederen, of je tong uitsteken; ze zien het toch niet!
Als je op straat twee vrouwen ziet babbelen, dan hebben ze het over roddels of bakvisachtige liefdesperikelen. Van dié kant dus geen gevaar voor de Wetstraat.
Als je twee mannen ziet praten is het over de voetbal of de koers. In hooguit een paar gevallen kan het wel eens over de politiek gaan, maar stel je al gauw vast dat ze alleen maar het nieuws dat ze op TV zagen herkauwen. Vragen stellen ze zich daar niet bij. Wat de nieuwslezer vertelde is ook hún babbel! En daar kom je dan maar best niet in tussen met wat diepere bedenkingen, want dan valt een doodse stilte en is de stemming eruit! Er wordt dan immers hersenwerk gevraagd, en daartoe blijken ze niet in staat!
Ergo: dank zij het voetbal en de koers dreigt er voor de Wetstraat ook geen gevaar meer van de mannelijke kant! Als de nieuwslezer dan nog verplicht wordt ook zijn steentje bij te dragen tot verdwazing van het gepeupel, kan het Wetstraatfeest beginnen en kunnen s lands grootste narren zich vrolijk laten verkiezen! Geen kat die er nog op let dat ze helemaal niets positiefs kunnen verwezenlijken!
Sport als blinddoek en het nieuws als spreekbuis. We hebben het inderdaad toch wel ver geschopt! Vergeten we dan dat de Romeinen aan ongeveer hetzelfde ten onder zijn gegaan? Panem et circenses! Wat hun leiders uitspookten en hoe liederlijk die leefden trokken ze zich niet aan. Als ze maar brood en spelen kregen! Maar beseffen dat het zo niet kan blijven duren? Dat deden ze tweeduizend jaar geleden niet, en dat doen we nog steeds niet! Non, rien a changé!
Bijna veertig jaar politiedienst hebben het me wel geleerd: als je wordt opgeroepen voor een vechtpartij is altijd minstens één der partijen een gepatenteerde domkop. Nooit heb ik twee intelligente mensen met elkaar zien vechten! Je zou kunnen stellen: hoe lager het IQ, hoe korter het lontje!
Als dat dan al geldt voor individuen, dan geldt het zéker voor volkeren! Zie maar wat er momenteel in het middenoosten gebeurt, en onoplosbaar blijft ondanks de vele bemoeiingen en onderhandelingen van het Westen! Zelfs Koffie Annan gaf zijn bemiddelingspogingen op. Misschien kan Dauwe Egberts het nu proberen?
Weten die mensen trouwens wel waarvoor ze strijden? Voor een beter bestuur? Welk bestuur kan meer geven dan de bevolking weet te presteren? Welk bestuur kan anders zijn, als alle vechtende partijen zich ondanks alles toch blijven vastklampen aan de religie die voor de problemen zorgt? De religie die ze zodanig hersenspoelt dat er helemaal niets wordt gepresteerd? Van waar zouden de milde giften die ze van hun regeringen verwachten dan moeten komen?
Heel lang was het kalm in die streken. Het waren immers koloniën van westerse landen en de bevolking had niet veel in de pap te brokken. De Islam was trouwens een verwaarloosbare godsdienst aan het worden, op sterven na dood. Zodra ze vrij werden echter, stak die religie weer de kop op en ging de tijdbom tikken! En bleek dat niemand van dat volk in staat was om een serieuze leidersfunctie te vervullen en minstens in de basisbehoeften van de bevolking te kunnen voorzien.
Het zal onoplosbaar en een waar kruitvat blijven zo lang alle strijdende partijen zonder het goed te beseffen eigenlijk voor hetzelfde doel strijden: een bestuur dat hun religie trouw blijft, maar toch een leven als in het westen uit de grond weet te stampen. Een mission impossible dus.
Maar ik wil geen steen werpen naar dat andere ras. Zijn wij dan zoveel beter? Hebben wij in de eerste en tweede wereldoorlog blijk gegeven van intelligentie? Neen dus. We zijn ook met zijn allen in elkaars haren gaan vliegen als gepatenteerde idioten!
Maar er was een verschil: elke partij wist waarvoor ze vocht: voor een betere wereld! En uiteindelijk is er ook een betere wereld uit voortgekomen! Een wereld waarop we fier mogen zijn, maar die nu langzaam maar zeker verloedert door verloederende leiders!
Kijk maar in de verloederde wijken van Brussel en Antwerpen; ooit toonbeelden van orde en netheid. Wat je er nu ziet is noch min noch meer dan de weerspiegeling van de huidige Wetstraat! Al blijft de Wetstraat zélf heel proper en netjes de wàre Wetstraat vind je terug in de wijken die regelrechte sloppenwijken zijn geworden dank zij de intelligentie die in de Wetstraat huist.
Je kunt het vergelijken met iemand die een héél net huis heeft omdat hij al zijn vuil over de muur gooit bij de buren!
Eigenlijk zouden busreizen moeten worden gerealiseerd om het parlement te bezoeken, en wel op volgende manier: eerst binnen in het parlement:
- Ziehier het parlement. Eén en al luxe en bijna steriele netheid. Mooi landje hé, België?
Vervolgens naar de sloppenwijken:
- En ziehier het resultaat van wat in de Wetstraat wordt bekokstoofd! Vinden jullie dat landje nog altijd even mooi?
En nu kunnen jullie vinden dat ik weer racistisch bezig ben, maar dat ben ik niet! De verloedering mag zéker niet alleen maar op de rekening van de allochtonen worden geplaatst! Niet rechtstreeks tenminste. Want elk jeugdig volk dat niet tewerkgesteld wordt om zijn energie af te reageren, zal net hetzelfde veroorzaken! Verveling leidt tot negatieve creativiteit bij de jeugd! En waarom verveelt zowel ONZE als de allochtone jeugd zich? Omdat bepaalde (de verstandigste) allochtonen het werk hebben overgenomen! Anderen komen dan weer het leger werklozen vervoegen.
Zondag zag ik een voorbeeld. In het park voor mijn deur zaten twee jonge allochtonen te eten onder een boom in het gras. Ze bleven er zowat de hele namiddag. Hadden blikjes drank, broodjes en andere rotzooi mee. Leken zich samen goed te amuseren.
s Avonds, toen ik mijn laatste ronde deed met Chico, waren ze weg en ging ik uit nieuwsgierigheid even kijken naar de plek waar ze hadden gezeten. Er wachtte me een verrassing! NIETS herinnerde aan hun aanwezigheid! Chapeau voor die twee kerels. Ze hadden alles netjes opgeruimd en in de afvalbakjes gedropt. Als het goed is mag het ook wel eens gezegd worden, want ik ben zéker niet iemand die iedereen over dezelfde kam scheert.
En tot mijn eigen schaamte moet ik bekennen: waar rotzooi rond de bankjes of in het gras blijft liggen, heeft meestal BLANKE jeugd gezeten, of toeristen!
Ik kan alleen maar oordelen over wat ik in mijn eigen omgeving zie en trek die conclusie zéker niet door naar grootsteden. Maar toch moet ik stellen dat de verloedering zondermeer het gevolg is van werkloosheid. Werkloosheid van welk ras ook. En daar is inderdaad de Wetstraat voor verantwoordelijk. Want dààr wordt de werkloosheid gecreëerd, ondermeer door het invoeren van vreemde arbeidskrachten die vroeg of laat toch aan den dop geraken, want dat is eigenlijk wat ze komen zoeken. En als ze daar een paar jaar moeten voor werken hebben ze dat er wàt graag voor over.
Nu we het toch over toekomstvoorspellingen hebben, wou ik nog even stilstaan bij die fameuze datum 21 december 2012, waarop de Maya kalender zou stoppen. Al zijn er ondertussen ook al Maya-kalenders ontdekt die verder lopen! Het begint dan ook meer op een multiple choice te gelijken!
Maar oké, laten we die datum nu maar even beter beschouwen, en stel dat de Mayas die déze hebben gemaakt heel goed wisten waarom ze hem daar stopten.
Gelovers zien er het einde van de wereld in. Is dat erg? Volgens mij helemaal niet, want alles wat leeft moet ooit sterven. Zo ook wij, stervelingen. Moet dat op solidaire manier allemaal samen? Het zij zo. Moet het individueel? Eigenlijk is dat idem dito. Voor elke mens die sterft is de wereld ten einde en begint er iets anders.
Maar je kunt het ook anders interpreteren: het kan ook het einde betekenen van de wereld zoals wij haar kennen. Er kan iets heel anders op komst zijn. En afgezien van astronomische toestanden en slijtage van de aarde, lijkt het me heel logisch dat de politiek en de verspillingen die we tegenwoordig kennen, niet kunnen blijven duren en dat een compleet nieuw bestuur klaar staat om de macht te grijpen. Met als gevolg een heel andere wereld.
Zou die wereld beter zijn? Weetnie, maar een slechter en lakser bestuur dan de ezels die nu de macht in handen hebben kan eigenlijk niet!
Zou datgene dat dan de macht grijpt een nobeler doel voor ogen hebben dan winstbejag? Mogelijks, en hopelijk! Maar wie de macht op een dergelijke manier verkracht zoals onze leiders de laatste jaren doen, zet de poort wagenwijd open voor welke strekking ook die de macht wilt overnemen! En goed of slecht, die strekking zal de goedkeuring van het moegetergde volk krijgen.
Akkoord, het volk, óns volk tenminste, is nog helemaal niet moegetergd. Omdat ze het nog niet door hebben! Maar als dat besef eenmaal doorbreekt vrees ik dat er geen houden meer zal aan zijn. Zal het volk dan kiezen voor hetzelfde soort leiders? Veelbelovers en ellebogenwerkers? Sinterklazen die met irreële giften zwaaien om te behagen?
Laten we er maar geen doekjes om winden: die kans zit er dik in, want erg hoog schat ik het intelligentieniveau van de mensheid niet in! Maar als die datum inderdaad naar een echte en totale verandering zou wijzen, zouden de huidige regerende clowns toch wel geen kans meer maken! En laat dan nimmer ofte nooit nog iemand het lumineuze idee krijgen om nog maar eens leiders te kiezen via verkiezingen! Tot wat het kiesvee in staat is hebben we ondertussen wel al ondervonden!
Spijtig eigenlijk, want ook ik vind de leuze De macht aan het volk sprookjesachtig mooi. Tot je het gemiddelde I.Q. van dat volk gaat berekenen. Dan blijkt een en ander plots niet meer zo mooi als het lijkt!
Maar wat er ook van zij, ik kijk toch nieuwsgierig uit naar 21 december! Maar eerlijk gezegd denk (of vrees) ik dat op 22 december de zon net zo zal opkomen als op alle andere dagen en dat niets zal veranderen. Maar toch ben ik heel benieuwd hoe mijn column er op 22 december zal uitzien! Of als er nog wel een column zal zijn!
En jawel, astronomisch gezien staan op die datum een aantal hemellichamen netjes op een rijtje. De grote conjunctie of zo noemt men dat. Maar daar stonden ze op vroegere data ook al of het scheelde niet veel, en er gebeurde niets! Maar stel dat er nu toch iets gebeurt, dan is het mooiste wat er zou kunnen gebeuren het feit dat eindelijk de mensen ze ook eens allemaal op een rijtje krijgen!
En àls het dan toch een totale verandering zou betekenen, een totaal nieuwe wereld, dan hoop ik tenminste dat het bestuur zich niet alweer vergrijpt aan het beginsel van Het volk kiest zijn leiders. Want het volk is dom. Ongelooflijk dom! Het heeft leiders nodig die niets beloven maar er voor gaan! En dergelijke leiders zullen nooit verkozen worden door domme volkeren! Leiders die, tot spijt van wie benijdt, elke potentiële arbeider of bediende het bed uitjagen en aan het werken zetten! Die elke imaginaire zieke manu military genezen door hem voor de keuze te stellen: werken voor je brood of van honger omkomen!
Wedden dat het aantal ziekenen invaliden met meer dan de helft zou verminderen? Dat werkende mensen enkel nog zouden moeten meebetalen aan het steunen van écht hulpbehoevenden?
Michel de Notredame beter gekend onder het latijnse pseudoniem Nostradamus, blijkt heel wat voorspellingen te hebben gedaan die ook zijn uitgekomen of waarvan kan worden afgeleid dat ze al zijn uitgekomen.
Hij schreef zijn voorspellingen in kwatrijnen, en op nogal cryptische manier, zodat je er eigenlijk wel alle kanten mee uit kunt. Daardoor ook worden die profetieën pas begrepen nadat ze zijn uitgekomen. Een geniale bedrieger? Of een geniaal wiskundebrein?
Het blijkt namelijk dat voorspellingen echt wel kunnen via een aantal wiskundige formules. Het zou er op neerkomen feiten en trends uit het verleden en het heden een bepaald cijfer toe te kennen. Aan de hand van die cijfers en een heleboel wiskundige poespas kunnen dan tamelijk exacte toekomstvoorspellingen worden gedaan.
Ver gezocht? Wel, daar ben ik echt nog zo zeker niet van! Want als ik de huidige trend bekijk, én een link leg naar gebeurtenissen uit het verleden, dan lijkt het me echt niet moeilijk om te voorspellen wat vroeg of laat zal gebeuren. Ik heb er niet eens wiskunde voor nodig, maar kan ergens wel begrijpen dat voor echt doorgedreven voorspellingen op lange termijn de wiskunde wel een goed hulpmiddel zou kunnen blijken te zijn.
Kijk trouwens maar even naar wat ik op ZD Net vond:
Supercomputer voorspelt toekomst
Oorlogen, natuurrampen en financiële crisissen
06 december 2011 | De Standaard
In Zwitserland werkt een informaticaspecialist al enkele jaren aan een computer die zo slim is dat hij de toekomst kan voorspellen. Oorlogen, natuurrampen, financiële crisissen: een fluitje van een cent. Sciencefiction zeg je? De Europese Commissie neemt het project serieus genoeg om het te subsidiëren.
De Living Earth Simulator moet een computer worden die de echte wereld zo goed kan nabootsen dat we de toekomst zullen kunnen voorspellen. Alle vragen die bij mensen opkomen, moet de computer kunnen beantwoorden. En hij moet kunnen waarschuwen zodra hij lucht krijgt van een op til zijnde ramp.
Het is niet het eerste megalomane project in Zwitserland: in Genève ligt het onderzoekscentrum van de Large Hadron Collider, de deeltjesversneller die wetenschappers inzicht moet geven in het ontstaan van het heelal.
-o-o-o-o-
Maar eigenlijk is er niks nieuws onder de zon! Wat dergelijke toepassingen doen is in het kort als volgt te verklaren:
Ze volgen via internet het nieuws over de hele wereld, distilleren daar stemmingen, politieke beslissingen, de gedragingen van de aarde en nog veel andere zaken uit en beoordelen die. Dit alles wordt dan getoetst aan gelijkaardige gebeurtenissen uit het verleden, waarvan vooral oorzaken en gevolgen worden onthouden. En voilà! De computer is klaar om te berekenen hoe het verder zal verlopen!
Eigenlijk is dat net hetzelfde wat een waarzegger doet, of zou behoren te doen. Alleen is de losgepeuterde informatie, dank zij het internet, duizelingwekkend!
Het blijkt dus inderdaad te werken zoals ik altijd al zei: toekomst voorspellen is gewoon op een logische manier kijken naar heden en verleden en oorzaak en gevolg analiseren. En vermits mensen in hun gedragingen heel voorspelbaar zijn omdat ze niet zo snel leren van gemaakte fouten, is de rest een fluitje van een cent! Het is dan ook heel normaal dat een computer die dat op een enorm grote schaal kan doen, tot enorm preciese resultaten kan komen. Al staat het systeem nog wel in zijn kinderschoenen.
En toch zint me die ontwikkeling niet!
Wil ik weten wanneer de wereld zal vergaan? NEEN! Wil ik weten of er een nakende nucleaire oorlog op komst is? NEEN! Wil ik weten wanneer ik zal sterven? NEEN!
Is het nuttig dat de groten der aarde weten waarop hun beleid afstevent? NEEN! Want ze zullen hun beleid en gedragsregels toch niet veranderen. Zijn daar niet eens toe in staat! En het zaakje uit handen geven aan meer geschikte mensen zullen ze al zéker niet doen!
Bijgevolg ben ik van oordeel dat dergelijke computers ons alleen maar zullen kunnen waarschuwen dat we dom doen, maar ze zullen ons nooit slim kunnen maken. Want om slim te worden moet je eerst bekennen dat je dom bent en daar zie ik geen enkele politicus toe in staat.
En dan komen we terug bij Nostradamus. Had hij een superbrein dat precies deed wat die moderne computers doen? Mogelijk! Dat zou in elk geval bewijzen dat, waar voor de één jarenlange wiskundige studies voor nodig zijn, voor de ander vanzelfsprekend en kinderspel is.
En ik kan dan ook niet nalaten om even een vergelijking met mezelf te maken, en meer bepaald mijn muzikale aanleg: na eenenzeventig jaar heb ik eindelijk een stukje gereedschap (wééral een computerprogramma) weten te vinden dat muziek terug herleidt tot zijn roots: doodsimpel! Dat aan gelijk wie aanleg heeft toelaat om zijn muzikale gaven volledig te ontplooien.
Waarom ik dat niet kon in mijn jeugd- en kinderjaren? Omdat stofferige, verkalkte breinen, van muziek en notenleer, die op zich heel simpel is, een onontwarbaar kluwen hebben gemaakt! Een kluwen dat vele jaren studie vergt. Zoveel jaren, dat eventueel aanwezige muzikale gaven totaal worden verwoest! En ik verwijs nog maar eens naar het stukje zelfgecomponeerde muziek die ik als bijlage in mijn stukje MIDI van enkele dagen geleden voegde.
Als ik dàt gereedschap op pakweg achtjarige leeftijd in handen had kunenn krijgen jongens toch! Maar neen! Vele generaties lang vastgeroeste muziekleraren stonden me in de weg! Moesten hoognodig van iets poepsimpel een angstaanjagende theorie maken!
Nostradamus zie ik, op zijn gebied dan, als iets gelijkaardigs:
Oerinstincten die een uitweg zoeken en, in het geval van hém, gelukkig nog niet werden gestuit door onnozele theorieën. Waarschijnlijk gebruikte hij wiskunde, zonder er ook maar het flauwste benul van te hebben dat wiskunde bestond!
Nog een beter voorbeeld vormt mijn hond! En of dié de toekomst kan voorspellen! En daarbij baseert hij zich, zonder het zelf te beseffen, ook op het verleden om de toekomst te bepalen:
- Ha baasje neemt de leiband! En als hij dat in het verleden deed gingen we buiten. Ergo: we gaan nu ook naar buiten! En hij is niet meer te houden!
Een kinderachtig simpel voorbeeld? Misschien! Maar als je het goed bekijkt doet dat hondje precies wat Nostradamus deed en wat die computers nu doen: heden en verleden vergelijken om tot een toekomstbeeld te komen. Heel elementaire wiskunde dus!
Ik kijk naar de wereld, en begrijp hem niet meer! Waar zijn de werklust, de logica en de vaderlandsliefde heen die ons vroeger met de moedermelk werd ingepompt? Waar zijn de goede waarden die ons land groot hebben gemaakt? Waar is het vroegere veiligheidsgevoel heen? Welke barbaren hebben ons land totaal laten verloederen en alle waarden van tafel geveegd, terwijl ze desondanks op de onvoorwaardelijke goedgelovigheid en steun van de bevolking konden blijven rekenen?
Logica? Niéts lijkt nog logisch, en allerminst het beleid! Of dient het woord logica nu anders te worden geïnterpreteerd? Is antilogica de nieuwe trend van onze wereld geworden? Ik zou het moeten geloven, want als je eens goed bekijkt waarop de wereld nu draait:
- Goed leven zonder daar een poot voor uit de mouwen te steken!
- Opgespaard staatsgeld, met bloed en tranen bijeengesprokkeld door vorige generaties zomaar weggooien aan eigen profiteurs en liever nog aan vreemden.
- Steeds hogere schuldenbergen maken en denken dat dit eeuwig kan blijven duren.
En zo kan het lijstje nog bladzijden lang doorgaan! In mijn verbeelding zie ik onze Westerse wereld als een zware kar, die wij en vorige generaties zwoegend en zwetend de berg hebben weten op te trekken. En nu rolt ze de helling weer af! De bevolking laat zich, lui en gewillig, meeslepen achter de kar. De regering zit bovenop de kar. Juichend en zwaaiend met loze slagzinnen die een beter leven beloven. En alsof dat nog niet genoeg is, sleept achter de kar en de voortgetrokken massa, nog een zware aanhangwagen mee: vreemden, die wij hoognodig uit heel andere werelden moesten importeren om mee te komen profiteren van het zweet en bloed van onze voorvaderen.
En niemand op of achter die kar die het door heeft dat hij naar de afgrond snelt? Kom nou! Zó stom kan toch niet één mens zijn?
En dan dan is er een minderheid die nog begrijpt dat de kar weer omhoog moet, en dus hard tegentrekt. Dat zijn dan de weinige verstandige mensen die hard werken en via de belastingen zwaar meehelpen aan het afbetalen van een steeds groter wordende schuldenberg. Maar het is water naar de zee dragen! Want hoe meer ze betalen, hoe meer het beleid gaat verkwisten!
Die werkende mensen redeneren nog logisch. Maar de antilogica lijkt het te winnen, en zal er vroeg of laat voor zorgen dat de kar met de gehele aanhang denderend verpletterd wordt in de afgrond.
Als ik dat alles dan moet vaststellen, zou ik bijna moeten geloven dat daar toch een heel speciaal soort logica achter steekt. Iets ondefinieerbaars en onontkoombaars. Iets dat de wereld stuurt. En waar die wereld nu op afstuurt zou een hond moeten ruiken, maar het beleid ruikt helemaal niks! Denkt dat er geen vuiltje aan de lucht is! Zijn er soms narcotische gassen in onze dampkring gekomen?
Die negatieve logica zal ons ooit heel zwaar op de maag komen te liggen, maar dan zal het te laat zijn!
Wat hadden we het destijds goed in ons vrolijk en veilig Belgiekske! We hadden de beste sociale voorzieningen en medische tussenkomsten van de hele wereld. En we rooiden het goed omdat iedereen solidair aan de kar hielp trekken. Omdat iedereen de logica begreep van voor wat hoort wat. Maar toen het keerpunt kwam, de bevolking lui werd en de mamaatjes gingen oververwennen, werd de teloorgang ingezet.
Maar ze begrijpen het niet! Laten zich joelend en feestend meeslepen door de kar die langzaam maar zeker onstuitbaar wordt.
- We betalen ons blauw aan reinigingsdiensten die tegen de bierkaai vechten: hoe meer wordt gereinigd, hoe meer wordt bevuild.
- We betalen ons scheel aan gevangenissen en het vol pension dat daar wordt aangeboden!
- We betalen ons blauw aan veiligheidsdiensten, die toch telkens weer het onderspit moeten delven tegen de vele negatieve machten die, door gebrek aan enig logisch beleid, langzaam maar zeker de straat overnemen!
- We betalen ons blauw aan door de staat gedekte medische kosten, die in hoofdzaak moeten worden aangesproken voor luiaards die zichzelf ziek verklaren. Dokters knikken braaf en volgzaam ja. Zijn blijkbaar niet voldoende onderlegd of gemotiveerd om neen te zeggen!
- We betalen ons scheel aan werklozensteun, terwijl de industrie schreeuwt om werknemers!
- We betalen ons rot aan het gehele luxueus opgezette systeem om asieltoeristen waardig op te vangen, terwijl een goed deel van het eigen volk in erbarmelijke toestand leeft!
Waar verdorie blijft de logica in dit hele rotsysteem? Heeft geen enkele politicus dan het lef of de intelligentie om écht verandering te brengen? Het soort verandering dan, dat écht hoognodig is? De veranderingen die uitgevoerd werden waren tot op heden steeds grotere schuldenmakers die ons land nóg maar eens armer maakten!
Change? Laat me niet lachen! Jawel! Inderdaad wel verandering, maar telkens weer negatieve verandering die de kar steeds sneller naar de afgrond trekt. Wie denkt dat dit spelletje eeuwig kan blijven duren moet zijn hersenen toch wel eens grondig laten onderzoeken!
Ik schrik me soms rot als ik zie dat wéér een nieuw fitnesscentrum de deuren heeft geopend. Blijkbaar zijn die zaakjes heel lucratief en loopt de helft van de bevolking met grote overschotten aan energie die ze kost wat kost kwijt moeten. Kan die energie dan echt niet zinvoller gebruikt worden? Is het dan zó leuk je rot te vervelen en in leven te blijven met genadegeld, met milde hand geschonken door de staat? Vroeger had de jeugd die fitnesscentra niet nodig om de spieren aan te sterken, noch om de verveling weg te werken! Er viel genoeg te werken om dààr je tijd en je geld niet te gaan aan verspillen.
Ik zou op die manier niet kunnen leven! Ik zou me een bedelaar voelen! Want dat zijn ze ontegensprekelijk: moderne bedelaars die het gehele sociale systeem ondermijnen door niksdoen, en zichzelf dan nog in conditie moeten zien te houden in fitnesscentra!
Pientere ondernemers stampten ooit hele industrieën uit de grond. Industrieën die tewerkstelling boden aan de bevolking. Maar helaas, door de steeds groter worden sociale voorzieningen werd die tewerkstelling eerder aanzien als straf dan als zinvolk werk. Vooral toen het verschil tussen loon en genadegeld steeds kleiner werd.
Ik heb dan ook medelijden met elke mens die tegenwoordig nog werkt. Maar ik begrijp en waardeer hem! Vechten tegen de bierkaai is nog altijd zinvoller dan op je luie kont op mamas bank te gaan liggen!
Het is dan ook wraakroepend dat onze Sinterklaasregeringen juist dié mensen die nog willen werken zwaar belasten, tot er totaal geen sprake meer is van enige motivatie!
Ja, we hebben het veld wel mooi geëffend voor vreemden die hier nu hun kansen komen wagen!
Vroeger heette het roddelwijven, maar tegenwoordig kun je het, met veel goede wil en wat beschaafder, telefoondames noemen om niet te moeten zeggen belwijven. Sorry voor het lelijke woord wijf, maar wie me kent weet dat ik een duidelijk onderscheid maak tussen dames, vrouwen, en wijven! En voor de categorie waaronder ik ze rangschik is de vrouw in kwestie zélf verantwoordelijk. Dus: Honni soit qui mal y pense! Er zijn dus duidelijk meer dan twee geslachten! Met dames en vrouwen heb ik geen probleem. Met wijven des te meer!
En zo heeft mijn lieve echtenote er nu ook nog maar eens zo eentje aan haar fiets hangen! Dagelijks telefoontjes. Ze zouden urenlang kunnen duren, maar mijn vrouw beperkt zich meestal tot hoogstens een kwartier. En dan moet ze nog een goede smoes bedenken om er van af te geraken!
Maar ach, het is toch zon hulpbehoevend wijfje! Heeft zoveel problemen gekend in haar leven. En daar wil ze over berichten aan wie ook maar luisteren wilt! Ik luister soms ook mee met een half oor, maar dan vertaal ik wel alles wat ze zegt in naakte realiteit! En die realiteit is, in korte woorden: wat je zoekt zul je altijd vinden! Meer moet ik daar niet over kwijt zeker?
Ongehoord, dergelijke telefoontjes! Maar wél ergens relaxerend, want je hoeft alleen maar te luisteren. Niet eens iets terug te zeggen. Ze luisteren toch niet aan de andere kant. Willen enkel maar zichzelf horen praten en vooral klagen! Je kunt dus evengoed rustig de telefoon ergens neerleggen, je werk verderzetten, en af en toe eens ja of neen komen zeggen om de illusie te wekken dat je er nog bent en aandachtig naar die nonsens luistert. Meer verwachten ze toch niet. Als ze zelf maar kunnen tateren. Soms vraag ik me af waarom ze dan niet gewoon tegen de telefoon praten zonder een nummer te draaien! Dan storen ze tenminste niemand. Of is dit laatste juist de bedoeling?
Ze hebben trouwens ook de helft teveel betaald voor hun telefoon of GSM. Ze hebben alleen maar het zendgedeelte nodig. Het ontvangstgedeelte is er eigenlijk teveel aan want ze luisteren toch niet! Zéker niet als het goede raad is. Morgen doen ze weer nét hun ding zoals ze het vandaag deden en zoals het hen steeds dieper in de miserie helpt. Ze lijken wel te smeken om raad, maar als je die dan geeft luisteren ze niet!
Soms lijkt het me toe of de hele wereld babbelt maar aan, maar dat geen mens ter wereld luistert!
Vroeger stonden dergelijke wijven aan hun deur in het zonnetje. Iedereen die voorbijkwam aanklampend. En soms slaagden ze er wel in om met een interessante nieuwe roddel een heel groepje samen te krijgen op de stoep. Sociaal contact noemde dat dan. En eigenlijk was het dat ook wel. Nu gaat dat allemaal elektronisch via de telefoon. Zo blijft tenminste nog de stoep vrij.
Ik zou er geen probleem mee hebben, ware het niet dat dergelijke belsters zich absoluut niet afvragen of je wel tijd hebt voor hen. Makkelijk toch, als je van op afstand niet ziet wat de opgebelde aan het doen is? En bovendien heeft dat soort wijven zelf niets anders te doen! Wat zou een ander dan wel te doen kunnen hebben? Zijzelf maken geen eten hoeven niet te stofzuigen of ramen te zemen. Laten Gods water over Gods akkers vloeien en staan er helemaal niet bij stil op welk uur ze bellen, en in welke bezigheden ze de ander storen. Zijzelf hebben immers geen andere bezigheden dan bellen. Dus, waarom niet? Soms, als mijn vrouw niet thuis is, neem ik de telefoon aan! Had ik dat maar niet gedaan! Want ik raak er al evemin vanaf, tenzij ik heel grof zou worden en dat wil ik nu eenmaal ook niet.
Bijgevolg, als je destijds, met héél veel moeite, roddelwijven die aan hun voordeur een potentieel slachtoffer stonden af te wachten nog sociaal kon noemen, dan weet ik écht niet wat er nog sociaal te noemen valt aan een hartelijke telefoonroddel! Maar de moderne technologie schopte het nog een stap verder! Nu is er de GSM! Nu hoef je niet eens meer thuis te blijven voor een lekkere telefoonroddel. Doodleuk langs de straat, in de auto of in de winkel dan maar! Je loopt honderden mensen voorbij die je niet eens ziet, laat staan dat je ermee babbelt! Neen hoor! Je babbelt veel beter in je speeltje. Dan zié je tenminte niet dat je gesprekspartner héél erg verveeld kijkt en wanhopig een uitweg zoekt.
Tja, de moderne technologie speelt toch wel héél erg in de kaart van de onbenulligen! Bell, de uitvinder van de telefoon, zou zich waarschijnlijk omkeren in zijn graf! Hij meende een nuttig instrument te hebben gemaakt voor zakelijke gesprekken en dringende mededelingen, maar hield noch min noch meer dan een roddelfoon boven de doopfont! Zaken kunnen wachten! Roddels eerst.
Enfin, zo lang het nog allemaal privé is kan ik er wel mee overweg. Als bepaalde mensen nood hebben aan een babbel of klaagzang, en iemand wilt zich opofferen als luisterend oor, voor mij geen probleem, zo lang ik maar die iemand niet ben.
Maar veel erger is het gesteld in staats- en stadsdiensten! Want daar werk je soms tegen de klok in om iets klaar te krijgen, en dan krijg je zon roddelwijf aan de lijn. Ze heeft een piepklein probleempje dat je zó kunt oplossen maar alvorens je dat probleempje aan de weet komt moet je wél naar een heel, en vooral ellendig droevig levensverhaal luisteren! Al de operaties die ze heeft ondergaan meebeleven! Al de pijn voelen! Al de venten die haar bedrogen hebben leren kennen! En voor je het weet ben je een half uur van je kostbare tijd kwijt! Afschepen kan niet zomaar, want dan worden weer boze brieven geschreven naar je oversten! Al te vriendelijk zijn evenmin, want dan heb je ze dagelijks aan je fiets hangen met nieuwe gezochte probleempjes.
Ach wat ben ik blij dat voor mij die tijd voorbij is! Laat ze maar roddelen, maar dan liefst onder elkaar en met gelijkgestemden!
Toen we in 1971 op vakantie gingen in Tunesië en met Tunesiërs in contact kwamen viel het ons op hoe dikwijls de vraag viel:
- Zijn jullie kapitalisten?
De vraag werd gretig gesteld. Likkebaardend bijna. Je zag onbestemde verlangens naar betere werelden in de ogen van je gesprekspartners. Ze dachten echt wel dat wij alles gratis kregen, niet hoefden te werken, zomaar jaar in jaar uit op vakantie konden en ze benijdden ons. Zou je ook niet als je het met dergelijke ogen bekijkt?
En toch blijf ik Tunesiërs als het intelligentste volk van Noord Afrika zien. Maar hun wereld was, in vergelijking met die van ons, traag. Supertraag! Geen gejaag, geen time is money mentaliteit. God schept de dag en moeder de soep was meer de algemene regel. Tijd was eerder synoniem van tijdloosheid. De wereld was er blijkbaar eeuwenlang blijven stilstaan. Het is heel normaal dat de verdiensten er dan ook navenant waren!
Een typisch voorbeeld daarvan ondervond ik vooral na een week: het had plots eens een hele dag geregend. Een stroom kruiste een belangrijke doorgangsweg. Die stroom bestond eigenlijk over een verlaging van het landschap en de weg liep gewoon door over de droge bodem. Maar na die regen stond er eventjes water in de stroom. De weg was dus voor enkele dagen onderbroken.
Geen probleem! De eerste dag stonden aan weerszijden van de stroom een twintigtal autos, voornamelijk vrachtwagens, geduldig te wachten. Na een tweetal dagen waren dat er een paar honderd. De chauffeurs zaten gewoon in de auto, of langs de kant van de weg, te wachten tot het water zou opgedroogd zijn! Personenwagens zaten er niet meer tussen. Die waren weer naar huis gereden om betere tijden af te wachten voor hun trip.
Eén dag? Vijf dagen? Ach wat Wie zou zich dààr druk om maken in een tijdloze wereld? Een vracht die op tijd moest aankomen bij de bestemmeling? Op tijd? Wat is tijd? Ook hun zo begeerde schip van de woestijn, de dromedaris, is op geen enkele manier op te jagen. Loopt stoïcijns zijn gangetje en trekt zich nergens iets van aan. Reageert nét als zijn baasjes.
En enkele weken later land je weer in Zaventem, je stapt in je auto en rijdt de autoweg op. Eventjes sta je perplex! Wàt een mierennest! Waar rijden al die mensen heen? Waar komen ze allemaal vandaan? Is het eind van de wereld misschien in zicht en is iedereen op de vlucht? Vanwaar die haast? Het vergt echt wel enige tijd alvorens je weer aan ons tempo went.
Rond ongeveer dezelfde tijd kwamen de eerste Moslims hier hun geluk zoeken, het (sterk vertekend) voorbeeld van de toeristen indachtig en vastbesloten even welvarend te worden. In de verste verte niet vermoedend wat je daar wel moet voor doen! De regering zag ze graag komen, want de industrie had behoefte aan arbeidskrachten. Vergat dat ook de Belg arbeidskrachtig kan zijn als hij niet wordt verwend. Maar ja niet verwennen betekent niet verkozen worden, en dat konden ze dus niet maken.
En de Belg verwelkomde die vreemdelingen even hartelijk als hij vroeger met de Italianen en Spanjaarden had gedaan:
- Kijk eens wat wij allemaal hebben verwezenlijkt! Nu moeten jullie daar ook maar rustig van genieten! Het is jullie gegund. Vergeet de armoede maar in jullie apenlanden.
We zijn veertig jaar verder, en nu verwelkomen de Moslims ons:
- Kijk eens wat WIJ van jullie land hebben gemaakt! Is het niet heerlijk hier te wonen? Dat hebben jullie allemaal aan ONS te danken. WIJ maakten jullie apenland groot!
Door deze en dergelijke uitspraken worden wij wrevelig, om niet te zeggen pisnijdig! Worden we inderdaad racistisch gemaakt. Vooral als we de vele voordelen zien die de Moslims krijgen van de regering.Voordelen, met gulle hand geschonken door Sinterklaasregeringen, maar wél met ons belastingsgeld.
En dan springen mijn gedachten even over naar Minister Dronkenlap, die net begraven is. Van de doden niets dan goed, en de Walen prijzen hem dus de hemel in. Ik weet trouwens niet of de hemel hem erg zou kunnen bekoren, tenzij ze daar een alcoholvergunning hebben en je niet in het zakje hoeft te blazen.
Maar als je de (erg kortzichtige) commentaren van die Walen hoort, dan hielp hij inderdaad iedereen. Niemand blijkt met lege handen te zijn buitengekomen uit zijn kabinet. Een gulle gever dus! MAAR MET WIENS GELD? Zou hij persoonlijk één eurocent armer geworden zijn door zijn milde giften? Zou hij er ooit één biertje minder hebben moeten voor drinken?
HIJ niet! De belastingbetaler wél!
Dàt? Een weldoener? Tja, dan kan iedereen wel weldoener zijn als het met andermans geld gebeurt! Zo zie je maar hoe je in dit land Minister kunt worden! Charmeren en geven. Maar vooral niet met je eigen geld! Liever de staatskas plunderen dan maar!
Sinterklazen? Ach zwijg stil! Geef mij maar de zwarte Pieten!
Waar ik het nu weer over heb? Wel, over de verschillende bestandsformaten waarmee stukjes muziek worden opgeslagen of verzonden via de pc. Want voor een leek lijkt dat inderdaad wel een warboel! Het lijkt me dan ook wel zinvol om even een korte uitleg te geven over de voornaamste formaten. Die waar we dagelijks mee te maken hebben als we muziek beluisteren of spelen op de pc.
WAV (Wave) en WMA (Windows Media Audio).
In de eerste plaats is daar WAV en WMA van Windows. Dat zijn de normale formaten om analoge muziek digitaal te kunnen beluisteren. Ze zetten de golven om in bytes, zodat een computer ze kan afspelen. WMA is een iets, maar niet erg gecomprimeerde vorm van WAV en dus ook een beetje kleiner.
VOORDEEL: Ze klinken puntzuiver, zonder enig kwaliteitsverlies ten opzichte van de meestal analoog gespeelde muziek. Wordt de muziek bij de bron al op een digitaal instrument gespeeld, dan is de verliesfactor nul!
NADEEL: Een nummertje van drie minuten slorpt in die formaten al gauw een twintigtal megabytes op! Met andere woorden: het neemt veel plaats in op je harde schijf, en is dus ook erg log om te versturen.
HERKENBAARHEID: ze hebben .WAV of .WMA als extensie van het bestand.
-o-o-o-o-o-
MP3.
Dit is het meest populaire formaat, omdat het veel zuiniger omgaat met de bytjes. Het nummer wordt heel sterk gecomprimeerd zonder veel aan kwaliteit in te boeten. Het kwaliteitsverlies is trouwens verwaarloosbaar en eigenlijk alleen maar vast te stellen door heel gevoelige oren, of door middel van meetinstrumenten. De 20mb van hierboven worden tot pakweg nog slechts 3mb gecomprimeerd.
VOORDEEL: er kan veel meer muziek op een veel kleinere schijf.
NADEEL: licht kwaliteitsverlies.
HERKENBAARHEID: .MP3 als extensie van het bestand.
-o-o-o-o-o-
MIDI.
MIDI echter, is een heel ander verhaal! Hier spreken we niet langer over een opnameformaat, maar over de regelrechte sturing van digitale instrumenten via codes.
MIDI is een acroniem, dat staat voor Musical Instrument Digital Interface.
Zoals de naam al zegt: het gaat over een systeem dat toelaat digitale muziekinstrumenten met elkaar te verbinden via een MIDI kabel. Werd niet direct uitgevonden voor de pc, maar wél voor zuiver muzikale doeleinden. Je kunt er, met één midikabel, verschillende instrumenten met elkaar mee verbinden, zodat, als je één instrument bespeelt, alle andere precies gelijk meespelen. Bovendien kun je ook de midikanalen zo instellen dat een bepaalde partij alleen maar wordt gehoord door één van de aangesloten instrumenten. Maar goed, dat is dan weer technische info en daar wil ik me hier niet aan bezondigen.
Feit is dat men op een bepaald moment op het idee kwam die interface ook voor computers te gebruiken
Ho maar! De pc is toch geen instrument? Wel, aanvankelijk niét, maar men ging er wél een van maken. Elke pc heeft tegenwoordig een aantal standaardinstrumenten aan boord en kan die vlekkeloos laten klinken als ze worden aangestuurd. Aangestuurd door wat? Wel, door MIDI natuurlijk! Verbindt een MIDI instrument met een pc en de pc aapt na wat het instrument speelt.
Met één beperking: op bijvoorbeeld een beter keyboard zitten erg geavanceerde klanken en effecten. Stuur je die naar een pc, dan vindt hij natuurlijk die klank of dat effect niet! En gaat dan maar zoeken naar de meest gelijkende klank en effect. Hij speelt de song dan wel af, maar niet echt zoals het op het originele keyboard klonk. Vandaar dat, als je een nummer wilt spelen dat op om het even welke pc precies gelijk klinkt, je verplicht bent het te spelen met de standaardinstrumenten die elke pc rijk is.
Wil je dat niet, dan moet je eerst datgene wat je op het keyboard speelde, converteren naar bevoorbeeld MP3, en dàn pas versturen naar een pc. Dan pas klinkt het net gelijk. Omdat het dan een opname is, en geen MIDI-aansturing van je eigen pc. De instrumenten die je pc rijk is worden dan helemaal niet aangesproken.
MIDI is vooral interessant omdat de bestanden zo klein zijn. Een nummertje van drie minuten weegt nog niet eens 100kb, of 0,1mb!!! Hoe dat komt wil ik ook wel even uitleggen: stel je een noot voor die 2 seconden duurt. Bij WAV of zelfs MP3 worden 2 seconden lang bytes verbruikt om die noot op te nemen. Bij MIDI is dat maar één byte die de toon aanstuurt. En dan mag die noot tien seconden of langer duren, het blijft bij die éne byte.
VOORDEEL: de bestanden zijn ongelooflijk klein. En gelukkig kunnen de meeste muziekspelers op de pc overweg met MIDI. Onder andere de Windows Mediaplayer heeft er geen enkel probleem mee.
NADEEL: de vlieger gaat natuurlijk alleen maar op voor instrumentale muziek. Zang is niet mogelijk op die manier!
HERKENBAARHEID: de .MIDI extensie in de bestandsnaam.
-o-o-o-o-o-
Hieronder plaats ik als voorbeeld een onlangs door mij gecomponeerd nummertje in MIDI. Let even op de grootte: amper 37 kb voor iets meer dan een minuut muziek.
De titel is wél even misleidend. Je zou een stukje dichterlijke proza verwachten, en zo begint het ook wel. Maar dat verandert snel!
Bemerk ook: het is geen afgewerkte song! Daarvoor zijn meer coupletten nodig (die brei ik er ooit wel eens aan als ik vijf minuten tijd heb), en eventueel enkele instrumentale loopjes om tot de gebruikelijke lengte van 3 minuten te komen. Hou er ook rekening mee dat ik het alleen maar toevoeg als voorbeeld en voor persoonlijk gebruik, zoals de regels van de auteursrechten dat stellen.
Tenslotte volgt hier de tekst:
Avondstond.
De avondlucht kleurt rood
De zon gaat langzaam dood
De dag loopt op zijn eind.
Een laatste sigaret
En dan ga ik naar bed
Een mooie dag is weer voorbij!
Maar... dat... Is niet wat ik wou want ik wil vrijen!
Vrijen in het bleke licht der volle maan.
Ik wil...
Kijken naar je borsten en je dijen,
Samen naakt wil ik er wel voor gaan!
Een beetje ondeugend dus, maar ik kan het niet helpen! Soms, als ik wandel, zie ik voor me uit allemaal letters en woorden die bruikbare zinnen vormen voor een nieuw stukje. Maar soms ook zie ik alleen maar muzieknoten! De muzen doen dan weer hun ding, en ik ben het volgzame slaafje!
Eigenlijk zou ik deze, en nog een aantal andere songs volledig moeten afwerken. Maar ik beken ootmoedig: ik ben er te lui voor. Zéker in dat warme weer! Misschien wordt dat winterwerk, misschien ook belandt het allemaal in de vergeetput.
Het kan soms een zegen zijn, soms een vloek. Maar we kunnen er niet onderuit: mensen beïnvloeden elkaar. Veel meer dan we denken, en het gaat ook veel makkelijker dan we denken.
Het goede nieuws is dat we zonder die beïnvloeding lang niet zo ver zouden staan. Iemand vindt de auto uit anderen verbeteren hem. Ooit ging iemand zich interesseren in optellen en aftrekken, en de wiskunde werd geboren. Door overlevering op het nageslacht ging men steeds dieper in deze materie graven.
Stel je voor dat die beïnvloeding er niet was! Dat elke mens die geboren wordt van nul af aan moet beginnen. Geen enkele vorm van beïnvloeding meemaakt. Noch thuis, noch op school. Hoe stokoud zou je dan moeten worden voor je weet dat twee plus twee vier is?
Het is trouwens maar de vraag of ons brein zich in dit geval veel verder zou ontwikkelen dan het brein van een dier.
Maar helaas, er zijn ook veel negatieve kanten aan die menselijke eigenschap om zich te laten beïnvloeden. Hoeveel gezinnen gaan niet uit elkaar wegens beïnvloeding van buitenaf? Ja, denk maar aan boze schoonmoeders, maar er zijn duizenden andere factoren die er voor zorgen dat een paar het niet vindt bij elkaar, omdat een van beiden naar kritiek of bemoeienissen van derden luistert. Derden die meestal maar een laag IQ hebben en niet eens beseffen wat ze aanrichten.
Maar buiten het gezinsleven kan het ook nog veel erger: beïnvloeding door leidende figuren. Leidende figuren die dan wel niet erg snugger zijn, maar hun grove fouten camoufleren door suggesties de wereld in te sturen. Want ja hoor! Ook de wereld laat zich zo makkelijk beïnvloeden!
Het begint met een onnozelaar, ergens in een parlement in ergens een land of landje, die een oplossing zocht en vond voor een bepaald probleem. Laat ons maar even in eigen land kijken: het probleem was: Belgen wilden steeds minder werken en steeds meer verdienen.
Iemand in het parlement kwam met een oplossing: vreemden importeren. Werkwilligen waren er genoeg te vinden in armere Europese landen: Italië, Hongarije, Spanje
Voor een tijdlang ging het goed. Die mensen waren niet vies van de kolenmijnen en de industrie, en al blij dat ze een job kregen! De Belgen, de Walen vooral, waren gered: ze konden van hun sociale hangmatten blijven profiteren. Zich wentelen in werkloosheid.
Maar toen drong in de Wetstraat het besef door dat die vreemdelingen niet alleen tewerkstelling kregen, maar dat ook rekening moest gehouden worden met pensioenen en dergelijke. En waar zou het geld van die pensioenen worden uitgegeven? In het vaderland natuurlijk, want de meeste zuiderlingen vertrokken na pensionering terug naar het land van hun roots en hadden een leuk pensioen om uit te geven in hun vaderland. België betaalde!
Tot hiertoe nog geen echt levensgroot probleem.
Maar in het hete woestijnzand van Noord Afrika zaten enkele pientere kereltjes met de idee te spelen om zich, net als bijvoorbeeld die Spanjaarden, rijk te komen spelen in België en dan als nieuwe rijken terug te keren naar hun vaderland. België zou wel hun pensioen betalen.
Als het zo zou zijn verlopen zou België zich op de duur wel geruïneerd hebben gezien, en dat zou op de duur rampzalig geweest zijn. Maar dat alleen was niet genoeg. Het ging nog een stap verder. Het ging niet langer over zich rijk komen spelen, de nieuwste immigratie-aanwinst had verderstrekkende bedoelingen!
Want zodra Moslims werden geïmporteerd ging het wel eventjes anders lopen! Het werd een ware cultuurschok, want van integratie, zoals met de vorige soorten migranten was gebeurd, was geen sprake! Wel integendeel. Bovendien, waar de vorige migranten, net als de Belgen, met mate kinderen op de wereld gingen zetten, ging dat nieuwe volkje ongelimiteerd kweken als de konijnen. België werd steeds bruiner!
En toen begon de eerste match van het paniekvoetbal in de Wetstraat. Het was hoogtijd maatregelen te nemen, en dat zag de bevolking ook wel in. Een complete migratiestop drong zich op alvorens het te laat was en zich een culturele ramp voltrok.
Ik ben ervan overtuigd dat de Wetstraat dit ook inzag, maar niemand had het lef maatregelen te nemen. Integendeel, om hun lafheid te verdoezelen gingen ze multicultuur prediken. Minister bleef je toch maar voor even, dus, waarover zou je je druk maken? De paniekmaatregelen hadden dan ook alleen maar tot doel aan de macht te kunnen blijven tot je termijn om was.
En zo werd de hele Wetstraat beïnvloed door het geniale idee van multicultuur. De sneeuwbal was klaar om te rollen. Regering na regering volgde, en aapte de vorige trend na. Op de duur ging ook de bevolking in het multiculturele sprookje geloven. Want de bevolking gaat er nu eenmaal van uit dat ze daar in Brussel wel weten wat ze doen, en dat er dus geen vuiltje aan de lucht is.
Ja, het kwam zelfs zover dat je als racist werd bestempeld als je ook maar een slecht woord over de vreemdelingen durfde te opperen. Het woord racisme deed zijn intrede, en werd prompt gepromoveerd tot wet!
En de Godvrezende Belg, die God en de wet over één kam scheert, vond dat hij de wetten van zijn vaderland maar moest eerbiedigen. Zij daar in Brussel zouden toch wel best weten wat goed is voor het land? Vragen werden daar niet meer over gesteld. Wet is wet. Net zoals de tien geboden van God.
Zo zie je maar hoe een heel klein sneeuwballetje, ontsproten uit het brein van een grote stommeling, een heel land, een heel werelddeel en indien nodig de hele wereld, kan weten te vergiftigen. Waardoor? Door ons brein, dat zich toch o zo makkelijk laat beïnvloeden. Zo makkelijk dat we er ons niet eens meer vragen bij stellen!
De groene appel die Vlaanderen eens was gaat snel donkerbruin kleuren en rotten. Wordt van alle zijden aangevreten. Met goedkeuring van het beleid! En niemand ziet het of wil het zien.
Zó makkelijk is brainwashing! Die hele mentaliteit verontrust me dan ook ten zeerste. Niet in de eerste plaats voor de verkleuring van Vlaanderen, maar vooral omdat het bewijst hoe weinig mensen echt zelfstandig en logisch nadenken en hoeveel mensen zich klakkeloos alles laten voorkauwen. Mijn geloof in de intelligentie van de mensheid staat ondertussen dan ook op een heel laag pitje.
Als jongeman keek ik heel anders tegen mijn omgeving aan en dacht overal intelligentie aan te treffen. Vond mezelf daardoor eigenlijk ook maar een dom jongetje!
Wàren ze vroeger intelligenter of deden ze maar alsof? Ik vrees dit laatste. Anders zou het nooit zover hebben kunnen komen.
Ik let er net op dat ik al een eindje boven de 20.000 bezoekers ben geraakt. Niet echt om over naar huis te schrijven, maar daar zit ik ook niet mee. Wat ik wél prettig vind is dat het een redelijk eerlijk cijfer is. Want zelf bezoek ik mijn blog enkel als het niet anders kan; elke dag dus één keer om een klaargemaakte tekst toe te voegen en te controleren of alles correct is ingevoegd. Ik zou ook zelf honderd keer per dag mijn blog kunnen bezoeken, en dan zou ik nu misschien al op 200.000 bezoekers staan. Maar wat heb ik dan aan dit cijfer als het helemaal niet meer klopt met de realiteit? Niks dus. En bijgevolg vermijd ik het zoveel als mogelijk om mijn eigen blog te bezoeken. Hoéft ook niet. Als ik stukjes wil herlezen heb ik die allemaal nog op de pc staan.
En dan is er ook nog die angstige vraag die ik me bijna dagelijks stel: Heb ik iets voor morgen?
Meestal heb ik wel een vijftal stukjes klaar staan op de pc, maar zijn ze het waard te publiceren? Nog eens herlezen en beslissen: blog of prullenbak? Tja zo werkt dat bij mij. En dat ik elke dag weer wat uit de mouw weet te schudden verwondert mijzelf nog het meest. Want na elk stukje voel ik me uitgepraat. Denk er dan over na om slechts om de andere dag te schrijven. Maar ook dàn heb ik een probleem! Want ik weet bij voorbaat dat ik dan misschien wel meer ademruimte heb, maar dat de ongepubliceerde stapel IN mijn pc steeds groter zal worden, tot het niet meer houdbaar is.
En dus doe ik gewoon mijn ding. Mijn huidig tempo, één stukje per dag, is net met de hakken over de sloot. Soms inspiratieloos, dan weer overgeïnspireerd. Maar meestal lukt het me wel om dagelijks op de buis te komen.
Volgende vraag: Waarvoor ik het doe? Het bloggen dan bedoel ik.
Wel, ik ben spijtig genoeg geboren als een actieve persoon. Was altijd wel érgens mee bezig. Meestal op de creatieve toer en met handwerk. Nu ik op een appartement woon is het maken van tastbare dingen sterk beperkt. Heb er geen werkplaats voor. Maar het bloed kruipt waar het niet lopen kan. En dus, als handwerk niet echt meer kan, dan maar de geestelijk actieve toer op! Maar inactief naar TV zitten gapen zal nooit iets voor mij zijn! En gelukkig heb ik mijn hobbys altijd wat verdeeld tussen hand- en hersenwerk. Muziek was er altijd al; ruime interesse in mechanica en elektronica ook. Dan volgde de pc. Enfin, ik kan nog wel enkele jaartjes zoet blijven zonder me ook maar één ogenblik te moeten vervelen.
En dan het bloggen op zich: wel, mezelf een deadline stellen, en zoveel mogelijk dagelijks, houdt mijn geest jong en actief. Daar doe ik het voor.
Zo. Nu weten jullie waarom ik het doe. Maar weten jullie ook waarom jullie het nu weten? Wel, omdat ik vandaag weeral, na enkele terrasjes, geen andere inspiratie vond! Ook geen ongepubliceerd stukje meer had. En me dus maar een beetje ging bezinnen.
Neen. Dat is niet echt waar! De waarheid is dat mijn interesses zich nog maar eens gingen uitsplitsen. Ik heb me nu verwoed op het componeren van liedjes gestort! En dat begint aardig te lukken, maar er kruipt tijd in. Véél tijd! En tijd daarvan héb je er nu eenmaal nooit teveel als je op pensioen bent!
Maar als het kriebelt moet je... eh... je ding doen hé?
Dus, mensen, als ik al eens een dagje spijbel blame it on the singsongwriter! Maar ooit maak ik het wel goed! Zal dan eens uit mijn al aardig aangedikt lijstje putten en een leuk singsongetje in bijlage toevoegen. Maar dan claim ik wél auteursrechten mocht iemand het commercieel willen gaan gebruiken hoor!
Van piramides gesproken, ik heb er ook eventjes eentje gemaakt dat duidelijk het verdriet van België demonstreert. Een sneeuwbaleffect dat onze politici al hadden moeten voorzien toen ze de eerste stap namen en aan deze droevige piramide begonnen. Een hond had kunnen ruiken waarheen het zou leiden, maar zij dus niét! Of toch? Misschien wel, maar dat zou hun zorg niet meer wezen. Hun opvolgers moesten er maar iets zien van te bakken. Wat dus blijkbaar niét gebeurde en nog altijd niet gebeurt! Liever volharden in de boosheid dan je grove fouten bekennen!
Maar helaas dat uit luiheid geboren uitstel maakt de piramide steeds groter en machtiger!
Zal ik dan maar eventjes het vervolg voorspellen? Of liever niet? Hoéft niet, want een hond zou het ruiken. Het is trouwens al droevig genoeg zoals het er nu uit ziet. Enkel een compleet nieuwe mentaliteit in de Wetstraat kan ons nog redden!
Deze piramide is een simplistische en schematische weergave van oorzaak en gevolg van foute beslissingen door onkundige leiders. En net zoals een sneeuwbal die aan het rollen gaat, breidt de piramide zich steeds breder uit en wordt het steeds moeilijker om de fouten nog te herstellen. Omdat NIEMAND in de regering ooit het lef had een koe een koe te noemen en de bij de aanvang gemaakte fouten te herstellen.
In de jaren 80 - 90, toen dat onverkwikkelijke zaakje goed op dreef begon te komen, en ik om me heen steeds vreemdere volkeren zag binnensijpelen, vooral dan als ik even een uitstapje naar Brussel of Antwerpen deed, geloofde ik nog in verstandige regeringen en een verstandige bevolking die zich niet zou laten ringeloren. Maar toen ik tot mijn ontzetting ook zag dat een aantal diensten die vreemden begonnen voor te trekken ten opzichte van het eigen volk, dacht ik dat de regering nu wel spoedig zou gaan ingrijpen. Wat trouwens de normaalste zaak ter wereld zou zijn geweest. Daar waren ze trouwens voor verkozen!
En ik wachtte en bleef wachten. Maar neen! Er gebeurde niets! Brussel keek de andere kant op! Ongeloof begon zich van me meester te maken.
Ik begreep het niet meer. De Wetstraat deed of ze druk bezig was met allerlei flutprobleempjes, maar bleef dat éne, steeds groter wordend probleem voor zich uit schuiven. En toen dat begon op te vallen vonden ze een antiracismewet tegen eigen volk uit om een duidelijk signaal te geven dat er geen probleem wàs, en dat wijzelf dat probleem vormden! WIJ moesten dus maar eens een integratiecursus gaan volgen als we in Vlaanderen wilden blijven wonen en er werk vinden!
En zo evolueerde het probleem van voor je uit schuiven via negeren naar regelrecht bevoordeligen van die toevloed van vreemden!
Ondertussen zijn ook nog een aantal opportunisten (lees: aasgieren) van tweede klasse op de boot gesprongen: zij die naar een jobke azen bij de OCMWs of bij het CGKR, of welke diensten ook die de schatkist plunderen en daarvoor maar wàt graag doen alsof, en aldus meehelpen aan de indoctrinatie van die koppige Vlamingen. Zélfs leerkrachten gingen musiceren op de partituur van de Wetstraat!
En zoals gewoonlijk, die koppige, maar dwaze Vlaming loopt er vierkant in! Eerst leeggezogen, dan lui gemaakt, en dan ontvlaamst. Maar daar heeft hij al lang geen erg meer in. Daarvoor is zijn sociale vangnetje (voorlopig nog) veel te zacht. De leeuw is onder narcose gebracht! Beseft nog niet dat, als op deze manier wordt verdergewerkt, België zal verdrinken in een schuldenpoel. Dan zullen de touwen van zijn hangmat bruusk moeten worden doorgesneden. Wat dan?
Het werd tien uur gisterenavond, en ik had niks. Noppes! Geen column voor vandaag. Was trouwens al de hele dag te lui om aan iets te denken, laat staan er over te schrijven. En dan plots, flits! Daar was het. En tegen elf uur was het lekker klaar en had ik toch iets voor vandaag!
Bij gebrek andere inspiratie, en in aansluiting met mijn stukje over magnetisme, wil ik daar graag nog even aan toevoegen dat veel archeologen de theorie over geavanceerde technieken of aliëns van de hand wijzen omdat de piramides, volgens hen, zélf hun verhaal vertellen door de vele hiërogliefen en afbeeldingen er binnen in.
Ho ho!!! Niet zo snel met die commentaar!
Ten eerste is er eigenlijk maar één piramide die wiskundig en architecturaal een hoogstandje is: die van Cheops. Onder andere bijna precies uitgelijnd op de aardpolen met de hoeken. Bijna, maar toch niet helemaal zeggen de conventionele wetenschappers. Het scheelt een paar centimeter! Jawel! Maar wie zegt dat de aardpolen precies lagen waar ze nu liggen ten tijde van de bouw?
Al de andere piramides zijn veel minder precies en lijken eerder op namaak door een volk dat zich er later vestigde. En juist in die grote piramide van Cheops is er geen enkele hiëroglief of afbeelding gevonden! Dus blijft het gissen hoé hij werd gebouwd.
Het lijkt dus heel goed mogelijk dat die piramide uniek was, en moet ook de enige zijn geweest in een bepaald tijdperk. Het volk dat hem bouwde verdween op onverklaarbare wijze van de aardbodem, veronderstel ik, en eeuwen later werd de piramide ontdekt door weer een ander volk dat er zich kwam vestigen en die piramide prompt ging namaken. Dit keer misschien wél met conventionele technieken uit die tijd en veel minder nauwkeurig.
Met andere woorden: wie wil nadenken over het mysterie van de piramides moet allereerst zijn verstand op nul zetten, alles vergeten wat er over verteld wordt en van vooraf aan beginnen!
Een der theorieën die ik onlangs ook zag in een documentaire, is dat die grote piramide ook een machine kan zijn geweest. Een machine om bijvoorbeeld energie op te wekken en DRAADLOOS over de hele wereld te sturen. Iets wat we tegenwoordig nog altijd niet kunnen!
Machine? Als wij aan machines denken, zien we raderen, vliegwielen, assen, en dat vinden we allemaal niet terug in die piramide. Maar het kan ook met een chemisch proces hebben gewerkt! En dienden de gangen en kamers eerder voor af- en aanvoer van dampen of gassen in plaats van als graftombe te fungeren.
Maar als je, die theorie volgend, de schaarse gangen en kamers bekijkt in die enorme kolos, dan zou je toch denken dat beschaafde wezens, of het nu mensen of aliëns waren, die klus toch een pak efficiënter hadden kunnen klaren door gewoon een stel buizen te gebruiken? Waarom al die tonnen materiaal?
Wel, een mogelijkheid zou kunnen zijn: om een bepaald soort straling die het proces genereerde, tegen te houden, of gewoon om die energie vakkundig in toom te houden.
Een andere mogelijkheid is dat de vier vlakken van de piramide juist de zendantenne voor de opgewekte energie vormden. Want ooit was de piramide bekleed en waren die vlakken zo glad als een biljartbal. Met welke toplaag waren ze bekleed? Een toplaag die groene energie uitstraalde, en met medewerking van de massa van het bouwsel een gevaarlijke straling tegenhield? Of afleidde naar de aarde?
Volgende vraag: als die piramide een zendantenne was, waar waren dan de ontvangantennes? Boeiende, maar overbodige vraag, want er zijn er honderden terug te vinden op aarde! De vele Menhirs, Stonehenge, Paaseiland Zowat overal zijn ontvangers te vinden. Schijnbaar doelloos rechtgezette rotsblokken. Alleen kan hier ook weer hetzelfde beginsel een rol hebben gespeeld: sommige ontvangers kunnen echt functioneel zijn geweest, andere namaak door latere volkeren die niet wisten waar ze eigenlijk mee bezig waren en dachten dat het volstond een grote steen recht te zetten om hemelse energie op te vangen.
En nu ik toch uit fantasie geboren denkpistes ga inslaan, kan dit er ook nog bij: de woestijn was ooit een vruchtbaar en bloeiend land. Kan die piramide een rol hebben gespeeld in de ondergang ervan? Kan de stralingsenergie, die misschien naar de aarde werd afgeleid, diezelfde aarde hebben doen verzanden? Is daarom het volk dat die piramide bouwde moeten vluchten naar veiliger oorden?
Als ik het zo allemaal bekijk dan heeft de historische en archeologische wetenschap nog heel veel uit te spitten alvorens ze zich terecht een exacte wetenschap kan noemen.
Mij tenminste werkt die onwetendheid van de wetenschap in het voordeel, want zo heb ik toch weer een stukje kunnen schrijven. Niet erg geloofwaardig deze hersenspinsels? Natuurlijk niet! Maar is de conventionele uitleg dat dan wél? Zouden onze leerprogrammas niet beter uitgaan van men denkt in plaats van men weet? Op deze manier zou de mens tenminste zelfstandig leren denken en zelf naar oplossingen leren zoeken. Nu worden we van kindsbeen af in slaap gewiegd met oogkleppen. De mens gaat er daardoor veel te snel van uit dat alles al geweten is en dat hij enkel maar moet luisteren.
Luisteren, leren, geloven. Daar is ons gehele onderwijssysteem op gebouwd. Van kindsbeen af aldus gevormd, of vervormd?
Is het dan verwonderlijk dat de moderne mens veel te klakkeloos aanneemt wat hem wordt voorgekauwd? Dat gaat op in de geschiedenis, Dat gaat op in de archeologie, Dat gaat vooral ook op in de politiek!
En net dat laatste zou wel eens ONZE ondergang kunnen worden. We zijn er immers van op de schoolbanken op getraind om alles wat hogergeplaatsten (aanvankelijk leraren) ons vertellen, als juist te bestempelen en te geloven dat zij het altijd beter weten. Later trekken we die mentaliteit door naar de politiek en de poppen gaan aan het dansen!
Ooit werd in Vlaanderen, heel lang geleden, toen in die achterlijke streek nog Vlamingen woonden, alles doodgemept dat geen schild en vriend kon zeggen. Skilde en vwiend telde niet! Sla dood!
Ja, ik moet toegeven dat we afstammen van een wreedaardig volkje dat van aanpakken wist. En een hekel had aan afpakkers en afgepakt worden. Want dat leek in dat rijke Vlaamse land wel schering en inslag te zijn. Dat mooie Vlaamse landje was veel te verleidelijk gemaakt door de noeste arbeid van zijn bewoners. En zeg nou zelf: als je iets moois hebt gemaakt dan ga je dat toch ook met hand en tand verdedigen tegen gluiperige dieven, van welk soort ze ook zijn?
We zijn zevenhonderd jaren verder. Jan Breydel en Pieter De Coninck staan nog altijd over de Brugse markt te kijken. Versteend. Met versteende, maar ongelovige blik kijken ze neer op de tegenwoordige Vlamingen. Waar zitten die strijdvaardige kerels die zich hun land nooit meer zouden laten afpakken?
Liggen ze te slapen achter een bureau in het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding? Ambiëren ze een jobke bij het OCMW? Of zijn ze juist vaste klant wij datzelfde OCMW?
Zal de onnozele directeur van het CGKR ook ooit een standbeeld krijgen? Concurrentie voor hun eigen versteende lichamen?
Ze kunnen enkel maar hopen dat dit standbeeld binnen in een moskee zal geplaatst worden, zodat verstandige mensen het niet moeten aanschouwen. Maar ze kunnen er verder niets tegen ondernemen. Hun bloed hébben ze immers al gegeven, alsmede dat van duizenden andere stoere Vlamingen!
Bloed dat moest dienen om het nageslacht te vrijwaren van afpakkers. En om aan dat nageslacht een duidelijke boodschap mee te geven om waakzaam te blijven. Heeft het veel uitgehaald? Moeten ze nu met hun versteende blik de aftakeling aanzien? Aanschouwen hoe landverraders onder eigen volk meeheulen met de vijand?
De vijand? Zelfs dàt niet eens! Alleen maar mensen van een heel andere cultuur die hierheen werden gelokt door onze eigen zielige leiders die niet het lef hadden eigen volk uit bed te jagen om te gaan werken. Ze liever genadegeld in handen stopten (om voor hén te stemmen) en vreemden importeerden om dat werk (héél tijdelijk) te laten doen. En die dat genadegeld (afkomstig van bloedgeld van onze voorvaderen) vervolgens met kwistige hand over die vreemden gingen uitstrooien. Vreemden die al gauw doorhadden hoe je in een mum van tijd beroepswerkloze kunt worden in België. Of beroepsinvalide. Of beroepsleefloner. Allemaal typisch Belgische beroepen die heel goed in hun kraam passen! Kun je ze ongelijk geven?
En onze leiders hadden niet eens door dat die geïmporteerde beroepswerklozen, na hier vele kindjes te hebben gemaakt die ook door de Vlaming mogen betaald worden, straks met pensioen zullen gaan in ons of hun land, en nóg eens verder zullen mogen betaald worden door ons. Economisch belang? Waar blijft dan wel het economisch belang op lange termijn van die uit opportunisme geboren importatie?
Maar goed, van lange termijndenken mag je politici niet spreken! Hoogstens vier jaar, want langer houdt hun politiek het nu eenmaal niet uit! Hoéft ook niet. Want dan zijn zij tenminste binnengespeeld en de opvolgers moeten het dan maar weer zien te rooien en het eventueel nog bonter maken. Alle trucs zijn welkom daarvoor! Het geniale cordon sanitaire bijvoorbeeld, uitgevonden door een meester-goochelaar!
Jawel, ik heb intens medelijden met die twee versteende figuren daar op de Brugse markt. Al hun offers zijn vruchteloos geweest. Vlaanderen is zijn eigen graf aan het delven met de enthousiaste medewerking van het CGKR, het OCMW, de regering, en zelfs de staatsveiligheid.
Schild en vriend? Dat is tegenwoordig wel eventjes anders geformuleerd, en wel als wet als schild. De wetgevende macht, verkozen door een in slaap gewiegd volk, maakt gretig van die wetgevende macht misbruik, om vooral wetten te maken om hun eigen persoontje te beschermen. Namen ze foute beslissingen? Maakten ze de Vlaming racistisch vanwege die vreemde invasie? Geen nood: in plaats van hun fout te herstellen vonden ze snel een wetje tegen racisme uit. Voilà. Schild opgetrokken! Probleem opgelost. Voor hén tenminste! Weer gerust! Drommels geniaal gevonden. Maar ook drommels bedroevend voor Vlaanderen!
En zelfs als er een partij opkomt die het Vlaamse gedachtegoed wilt beschermen zijn ze slim genoeg om daar snel eventjes een cordon sanitaire rond te bouwen. Dààr vooral zijn onze leiders sterk in: zichzelf, of tenminste hun eigen soort, aan de macht houden ten koste van het gehele Vlaamse volk! Want dat Vlaamse volk dat reageert toch niet als je je truc maar met doorslaggevende redenen omhult! Of wetten uitvindt die je volk verbieden de truc door te lichten.
Als je dan ziet wat de reactie is op de nakende vrijlating van Michele Martin, moet je toch toegeven dat ons volk niet zo mak is als je wel zou denken en heel snel foute beslissingen afstraft met betogingen. Betogingen die een doorn zijn in het oog van het angstige Wetstraattuig. Wat gaan ze nu doen? Snel een wet uitvinden om te verbieden tegen Michele Martin te zijn? Of haar houden waar ze is? Ach wat nooit werd vrouwe Justitia zo misbruikt en verkracht als in de tegenwoordige tijd.
Als je die betogingen tegen Martin bekijkt kun je je ook terecht afvragen waarom nooit wordt betoogd tegen de grootste blunder die deze klotenleiders ooit namen! Bij Michele Martin gaat het om één enkel, zielig persoontje. Bij het immigrantenprobleem gaat het om de teloorgang van het gehele land door duizenden, zich snel vermenigvuldigende vreemdelingen. Maar daarvoor komt geen kat op straat! De wetstraattrucs lijken goed te werken!
De Waal heeft het nog niet echt door. Kan ik begrijpen. Die heeft ook kortetermijnverstand. En op korte termijn ziet hij dat hij zijn luilekkerleventje lekker kan voortzetten. De Vlaming echter zou het wél al lang moeten doorhebben, maar wordt zand in de ogen gestrooid door het onnozele stel opportunisten in de Wetstraat. En och Here, de Vlaming laat zich toch zo gemakkelijk zand in de ogen strooien!
Vlaanderen! Word toch wakker verdorie! Kom uit bed, wrijf je ogen uit en zie wat er om je heen aan het gebeuren is!
Ach die ogen en het zicht! Het teerste van al onze zintuigen, en toch zijn oogproblemen vaak het gevolg van heel andere factoren dan de ogen zelf.
Zo droeg ik constant een bril vanaf mijn vijftigste tot mijn zestigste. Toen ging ik met pensioen. En enkele maanden later stelde ik vast dat ik helemaal geen bril meer nodig had, tenzij om te lezen! Hoe kon dat nu? Hoe konden mijn ogen zoveel verbeteren op enkele maanden tijd?
Het kan niet anders of de werkdruk was de oorzaak geweest van verslechtend zicht!
We zijn nu meer dan tien jaar verder, en nog steeds heb ik enkel een bril nodig om te lezen. Maar omdat een leesbril erg onhandig is in bijvoorbeeld een warenhuis omdat je hem telkens moet opzetten om een etiket of prijs te lezen, en hem dan weer afzetten om verder te wandelen, besloot ik mijn multifocale bril toch maar eens te vervangen, aangepast aan mijn nu verbeterde zicht.
Bij een nochtans goed aangeschreven winkelketen voor optiek liet ik mijn ogen uittesten en een nieuwe multifocale bril maken. Er vooral goed op drukkend dat ik in hoofdzaak mijn pc scherm scherp wilde zien, en dat scherm staat 70 cm van mijn ogen af. Zouden ze fiksen!
Resultaat: een boek lezen, op ongeveer 30cm, ging prima. Ver zien ook, als was het niet bepaald nodig. Maar op 70 cm was het een ramp!
Oké, twee jaar later opnieuw naar die optiekzaak, voor enkel maar een leesbril, maar dan wél voor scherp zicht op 70 cm! Zouden ze fiksen
In de zaak uitgeprobeerd: leek prima. Thuis gekomen: bedroevend! Geen greintje verschil met mijn multifocale bril voor de pc. Erger zelfs. Ik begon te denken dat wat ik vroeg niet mogelijk was! En toch logisch bekeken leek het me een fluitje van een cent: een vergrootglas maken met het brandpunt op 70 cm! Konden ze dat nu écht niet?
Toen begon een zoektocht naar de leesbrilletjes van een paar euro bij Blokker en zo. Verschillende types geprobeerd kreeg er alleen maar hoofdpijn van!
Veertien dagen geleden stond mijn vrouw op de markt te kijken naar leesbrillen, voorzien van twee ledlampjes! Voor tien euro! Ze drong aan dat ik er eentje zou proberen. Vertikte ik aanvankelijk. Mijn ogen verschillen namelijk lichtjes van sterkte, zodat ik eigenlijk twee verschillende glazen nodig heb. Wat in kant en klare leesbrillen uiteraard niet te vinden is!
Maar na enig aandringen liet ik me verleiden en greep naar eentje van +1,5, de sterkte die ik ongeveer nodig heb. De dame aan het kraam had een telefoonboek bij, en dat hield ik op armlengte. Leek toch wel ideaal zeker?
Enfin, zon ding gekocht en met veel twijfels naar huis en uitgeprobeerd aan de pc. Prima! Het gehele scherm scherp. Lampjes uit natuurlijk! Overbodige dingen? Nutteloos voor de pc? Helemààl niet! Die zijn, als ik ze aansteek, prima om mijn toetsenbord te zien in het donker!
En zo heb ik nu voor tien euro een prima geschikte leesbril mét verlichting als extra. Voor een zesde van de prijs die ik in die winkelketen betaalde!
Ik stel enkel nog maar vast dat mijn ene oog inderdaad een ietsje beter ziet dan het ander, maar dat vormt niet echt een probleem.
Ik denk dat het een toevalstreffer was, en dat het toeval in het feit ligt dat die bril nou nét gemaakt is op de juiste afstand tussen mijn ogen! Van andere (Blokker-) leesbrilletjes had ik altijd de indruk dat ik wat scheel moest kijken om goed te zien. En waarschijnlijk is deze afstand tussen de brandpunten zelfs belangrijker dan de sterkte. Logisch toch? Als je oog niet door het brandpunt van de lens kijkt, dan klopt de sterkte van dat brandpunt ook niet meer.
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
