Structuur!

Als je tegenwoordig spreekt over gestructureerd leven krijg je al gauw het deksel op de neus, want het herinnert de hedendaagse mens aan militaire toestanden… in het gareel lopen… vrijheidsbeperking, enz.

Het tegendeel is echter waar! Ongestructureerd leven beperkt jouw vrijheid én de vrijheid van anderen enorm.

Vooral voor kinderen is het aanleren van een gepaste structuur heel erg belangrijk! In tegendeel tot wat men denkt, betekent gestructureerd leven bewust leven. Ongestructureerd leven betekent: je làten leven.

Want kijk: meer en meer ‘vrijheidslievende’ mensen eten als ze honger hebben, slapen als ze slaap hebben en werken als ze goesting hebben. Kinderen zien dat voorbeeld, doen het na… en komen al gauw in de problemen!

Welke problemen? Wel, ze groeien op, weten niet beter, en lopen onaangekondigd en op een uur dat het hén past, even binnen bij vrienden. Dat uur kan middag zijn, als een normaal gezin aan tafel zit… of als iedereen het druk heeft met koken, of naar het nieuws kijkt… er zijn ontelbare momenten te bedenken dat je als welopgevoed mens niét zomaar ergens onuitgenodigd binnenvalt.

Maar die mensen weten dat gewoon niet. Het kan ze dan ook niet kwalijk worden genomen. Ze zijn geen structuur gewoon. Hebben het thuis nooit gezien… en zijn dan héél verwonderd als de ontvangst maar koeltjes is en ze zich niet welkom voelen.

Hetzelfde gebeurt op straat: gewoon wandelend op het voetpad kun je al gauw de mensen die manieren en structuur werden bijgebracht onderscheiden van de anderen. Want die anderen… die lopen zomaar wat rond als kippen zonder kop (noemen dat ‘vrijheid’). Maar dan komen wat ‘tegenliggers’ aan, en je ziet het gebeuren: ze kijken naar mekaar… hoé zal die me kruisen? Links? Rechts? Van weerszijden wordt wat heen en weer uitgeweken, en uiteindelijk botsen ze bijna!

Gestructureerde mensen zullen, net als op de rijbaan, zo veel als mogelijk rechts wandelen, en dan kàn er geen probleem optreden bij het kruisen van een andere wandelaar. Dan wéét je, als de ander tenminste ook manieren heeft, naar waar je moet uitwijken.

Op zebrapaden is het dikwijls nog erger: aan weerszijden van een kruispunt met verkeerslichten vormt zich een groep voetgangers, wachtend op groen licht. En dan… lopen ze van beide zijden over de volle breedte van het zebrapad… en weten in het midden, waar ze mekaar moeten kruisen, niet meer waar gelopen om niet te botsen. En toch… het is zó makkelijk: rechts houden natuurlijk.

Vooral in autovrije winkelstraten leidt dit ongestructureerd wandelen tot grote ergernis van iedereen, terwijl het zo gemakkelijk zou zijn als iedereen zich aan de rechterzijde van de straat hield. Zéker bij grote drukte.

Structuur beperking van vrijheid? In tegendeel! Als iedereen zichzelf een klein beetje structuur veroorlooft zouden we het zowel voor onszelf als voor de anderen héél gemakkelijk maken.

22-09-2010 om 10:36 geschreven door Willy

'Rijkdom is de voornaamste oorzaak van armoede' ?!?
                                                                             (Tolsoi)
MIS !!!
Armoede is de voornaamste oorzaak van rijkdom!!!
                                                                             (Willy)
Dikwijls erger ik me aan mensen die verkondigen dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Natuurlijk! Maar wie mààkt er die rijken rijker? De armen zélf natuurlijk! Door luxe-artikelen te kopen die ze echt niet nodig hebben; door dure parfums te kopen en merkkledij met klinkende namen van modebaronnen.

Die rijke fabrikanten zelf verwijt ik niets! Ze maken exclusieve luxe-artikelen voor mensen die het zich kunnen permitteren exclusief te doen.

Het is niet hún schuld dat tegenwoordig iederéén exclusief wil doen; met eigen of met geleend geld, het doet er niet toe. Tot… op een dag de deurwaarder ten tonele verschijnt!

Mensen die het zich kunnen permitteren vind ik ook oke. Ze hebben er nogal dikwijls hard moeten voor werken om eindelijk succes te kennen, en dat willen ze laten merken door hun kledij, parfums en levensstijl.

Ik verwijt wél de naamloze massa, die het gewoon ‘goed’ zou kunnen hebben, maar het slecht heeft vanwege buitensporige uitgaven die totaal niet in overeenstemming zijn met hun inkomsten.

Armoede? Soms door pech, maar heel dikwijls zelf gezocht. Want het leven op zich hoeft echt niet duur te zijn tegenwoordig. Kledij is er te kust en te kuur te koop tegen belachelijk lage prijzen, zonder dat de kwaliteit in het gedrang komt. Er mankeert maar één ding aan: er staat geen snob-merk op en je kunt niet aan vrienden en vriendinnen gaan opscheppen over de schandalig hoge prijs die je ervoor moest neertellen.

Is dàt het dan dat telt? Doen alsof je je meer kunt permitteren dan je buurman? Arme hedendaagse mens! Jawel; je maakt inderdaad de rijken rijker en wordt zelf steeds maar armer.

Persoonlijk ben ik er fier op als ik een leuke outfit heb kunnen op de kop tikken en voor een belachelijk klein bedrag en dat ga ik ook aan iedereen verkondigen. Dàt vind ik iets om fier op te zijn. Maar door fier te pronken met de hoge prijs die je betaalde voor een paar ‘merkvodden’ demonstreer je enkel maar je gebrek aan smaak. De hoge prijs, de merknaam, en het feit dat het ‘in de mode’ is, moeten de persoonlijke smaak dan maar vervangen. Triest!!!

Maar als je dergelijke mensen daar opmerkzaam op maakt, hebben ze hun antwoord al klaar: “Jamaar… die goedkope spullen zijn na enkele wasbeurten versleten!” Kom nou… ten eerste is niets minder waar (als je tenminste uitkijkt), en ten tweede, de meeste mensen zijn na enkele wasbeurten toch al uitgekeken op die kledij, en ze vliegt sowieso in de vergeethoek. De buren mogen toch niet zien dat je twee keer hetzelfde draagt?

Zo ben ik er bvb fier op dat ik welgeteld 1 euro per maand betaal bovenop mijn telefoonrekening, aan internet. Om geen reclame te maken noem ik de firma en de formule niet. Maar het kàn!!! Weliswaar met beperkingen: trage verbinding, en max. 1 Gb per maand te downloaden. Maar hoewel ik enorm veel programma's en andere voor mij interessante dingen download, kom ik héél zelden boven de 700Mb! Ik kàn me een supersnel internet met hoog downloadlimiet permiteren, maar waarom zou ik betalen voor iets dat ik niet verbuik? Velen betalen zich blauw aan een enorm downloadlimiet. Maar doen ze wel de moeite een meter te installeren en in de gaten te houden wat ze écht verbruiken? Soms niet een tiende van waar ze voor betalen!

Dit is maar een klein voorbeeld, maar zo zijn er duizenden zaken op te noemen die veel, en véél goedkoper kunnen!

De financiële crisis? Grotendeels geschapen door ‘verstokte leners’!!! Miljoenen mensen leven met een rekening in het rood… kunnen hun leningen niet afbetalen… maar de banken moeten ook hún schuldeisers betalen en kunnen dat op de duur ook niet blijven doen als ze zelf niet terugbetaald worden. Maar toch… de man in de straat schuift de schuld voor de financiële crisis gemakshalve in de schoenen van de banken! Of van de rijken, of van wie dan ook.

Maar toch heeft die crisis ook zijn voordelen meegebracht! Verstandige mensen zijn na gaan denken over hun koopgedrag, en hopelijk hebben velen van hen hun lesje nu wel geleerd en de weg gevonden naar goedkopere warenhuizen in plaats van rond te hangen in chique boutiques.

De moraal van het verhaal?

Zet de tering naar de nering. Je kúnt nu eenmaal geen 2000 euro per maand blijven uitgeven als er maar 1000 verdiend wordt. Dat tart elke logica en is roofbouw op je eigen toekomst!

Willy

18-09-2010 om 00:00 geschreven door Willy

Hallo lieve mensen,

Even voorstellen: ik woon te Oostende, ben gelukkig getrouwd, gelukkig gepensioneerd, en word binnen enkele maanden 70 jaar. Foei!!! ZEVENTIG!

Een ouw peeke dus? Helemààl niet, maar zo dachten we, toen we zélf pas 17 waren, over dergelijke ‘oude ventjes’. Nu weten we wel beter, want ‘jeugd’ is geen leeftijd maar een geestesgesteldheid. En wat mij betreft, ik geloof wel dat ik de geestesgesteldheid van een zeventienjarige heb behouden, maar dan wèl vermeerderd met de ervaringen van al die jaren daartussen, en dat is een heel pak.

En het is juist over dit pak ervaringen dat ik wil berichten. Want in al die jaren is er heel veel veranderd. Zéker heel veel ten goede, maar er is ook veel verloederd en verwaterd. En ik kan de gedachte niet van me afzetten dat de meerderheid van de mensheid in die jaren er eerder dommer dan slimmer is op geworden.

O jawel, de jeugd kan goed met computers en zo overweg… ze leren, als ze dat tenminste willen, hopen theorieën en schoolwijsheden, maar hebben ze ook handen aan het lijf? Kunnen, of willen ze nog werken? Hébben ze wel iets aan die schoolwijsheid? Kunnen ze een gezin runnen en onderhouden? Het gezinsbudget op een gezonde wijze beheren? Kinderen écht opvoeden in plaats van de hedendaagse gemaksoplossing die bestaat uit de kinderen volstoppen met snoep om ze zoet te houden? Zal die opvoedingswijze tot gezonde, verantwoordelijke volwassenen leiden?

Sommigen wél; anderen niét. En zelfs een universitair diploma kan me niet meer imponeren. Ik heb in de loop van mijn leven zoveel stommiteiten gezien van zogenaamde intellectuelen, dat ik over het algemeen veel meer respect heb voor een vakman dan voor een intellectueel.

En ik heb evenveel respect voor een straatveger die zijn straat nét dat tikkeltje properder maakt dan van hem verwacht wordt, dan voor een van die zeldzaam geworden dokters die nog een juiste diagnose kan stellen voor een minder banale ziekte.

Guido Gezelle heeft het ooit héél mooi gezegd:

Wijsheid leert men in de boeken;
Wijs zijn moet men verder zoeken.

Echt twee zinnetjes om even goed bij stil te staan. Wat mij betreft: mijn leerproces is niet gestopt met het verlaten van de schoolbanken. Integendeel, toen begon het pas. Ik kan me geen enkele dag in mijn leven herinneren waarvan ik niets heb geleerd of opgestoken. En tot op heden leer ik nog steeds bij. Oh nee, niet altijd boekenwijsheden. Gewoon, door het observeren van de natuur en het luisteren naar mensen slim of dom… ze hebben allemaal wel ergens iéts bij te dragen aan ons leerproces. En dat is juist wat ik universitairen verwijt: ze weten het al allemaal, ze luisteren naar niemand die ze als minder dan zijzelf beschouwen, en blijven dus… tja… menselijkerwijze gesproken… dom!!!

Wel, over dit en allerlei andere dingen zullen mijn columns verhalen.

Hopelijk zijn er mensen van mijn leeftijd die er kunnen van genieten, en hopelijk zijn er jonge mensen die er kunnen uit leren.

Willy.

17-09-2010 om 00:00 geschreven door Willy