Ooit werd in Vlaanderen, heel lang geleden, toen in die achterlijke streek nog Vlamingen woonden, alles doodgemept dat geen schild en vriend kon zeggen. ‘Skilde en vwiend’ telde niet! Sla dood!

Ja, ik moet toegeven dat we afstammen van een wreedaardig volkje dat van aanpakken wist. En een hekel had aan afpakkers en afgepakt worden. Want dat leek in dat rijke Vlaamse land wel schering en inslag te zijn. Dat mooie Vlaamse landje was veel te verleidelijk gemaakt door de noeste arbeid van zijn bewoners. En zeg nou zelf: als je iets moois hebt gemaakt dan ga je dat toch ook met hand en tand verdedigen tegen gluiperige dieven, van welk soort ze ook zijn?

We zijn zevenhonderd jaren verder. Jan Breydel en Pieter De Coninck staan nog altijd over de Brugse markt te kijken. Versteend. Met versteende, maar ongelovige blik kijken ze neer op de tegenwoordige Vlamingen. Waar zitten die strijdvaardige kerels die zich hun land nooit meer zouden laten afpakken?

Liggen ze te slapen achter een bureau in het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding? Ambiëren ze een jobke bij het OCMW? Of zijn ze juist vaste klant wij datzelfde OCMW?

Zal de onnozele directeur van het CGKR ook ooit een standbeeld krijgen? Concurrentie voor hun eigen versteende lichamen?

Ze kunnen enkel maar hopen dat dit standbeeld binnen in een moskee zal geplaatst worden, zodat verstandige mensen het niet moeten aanschouwen. Maar ze kunnen er verder niets tegen ondernemen. Hun bloed hébben ze immers al gegeven, alsmede dat van duizenden andere stoere Vlamingen!

Bloed dat moest dienen om het nageslacht te vrijwaren van afpakkers. En om aan dat nageslacht een duidelijke boodschap mee te geven om waakzaam te blijven. Heeft het veel uitgehaald? Moeten ze nu met hun versteende blik de aftakeling aanzien? Aanschouwen hoe landverraders onder eigen volk meeheulen met de vijand?

De vijand? Zelfs dàt niet eens! Alleen maar mensen van een heel andere cultuur die hierheen werden gelokt door onze eigen zielige leiders die niet het lef hadden eigen volk uit bed te jagen om te gaan werken. Ze liever genadegeld in handen stopten (om voor hén te stemmen) en vreemden importeerden om dat werk (héél tijdelijk) te laten doen. En die dat genadegeld (afkomstig van bloedgeld van onze voorvaderen) vervolgens met kwistige hand over die vreemden gingen uitstrooien. Vreemden die al gauw doorhadden hoe je in een mum van tijd beroepswerkloze kunt worden in België. Of beroepsinvalide. Of beroepsleefloner. Allemaal typisch Belgische beroepen die heel goed in hun kraam passen! Kun je ze ongelijk geven?

En onze leiders hadden niet eens door dat die geïmporteerde beroepswerklozen, na hier vele kindjes te hebben gemaakt die ook door de Vlaming mogen betaald worden, straks met pensioen zullen gaan in ons of hun land, en nóg eens verder zullen mogen betaald worden door ons. Economisch belang? Waar blijft dan wel het economisch belang op lange termijn van die uit opportunisme geboren ‘importatie’?

Maar goed, van lange termijndenken mag je politici niet spreken! Hoogstens vier jaar, want langer houdt hun politiek het nu eenmaal niet uit! Hoéft ook niet. Want dan zijn zij tenminste binnengespeeld en de opvolgers moeten het dan maar weer zien te rooien en het eventueel nog bonter maken. Alle trucs zijn welkom daarvoor! Het geniale cordon sanitaire bijvoorbeeld, uitgevonden door een meester-goochelaar!

Jawel, ik heb intens medelijden met die twee versteende figuren daar op de Brugse markt. Al hun offers zijn vruchteloos geweest. Vlaanderen is zijn eigen graf aan het delven met de enthousiaste medewerking van het CGKR, het OCMW, de regering, en zelfs de staatsveiligheid.

Schild en vriend? Dat is tegenwoordig wel eventjes anders geformuleerd, en wel als ‘wet als schild’. De wetgevende macht, verkozen door een in slaap gewiegd volk, maakt gretig van die wetgevende macht misbruik, om vooral wetten te maken om hun eigen persoontje te beschermen. Namen ze foute beslissingen? Maakten ze de Vlaming racistisch vanwege die vreemde invasie? Geen nood: in plaats van hun fout te herstellen vonden ze snel een wetje tegen racisme uit. Voilà. Schild opgetrokken! Probleem ‘opgelost’. Voor hén tenminste! Weer gerust! Drommels geniaal gevonden. Maar ook drommels bedroevend voor Vlaanderen!

En zelfs als er een partij opkomt die het Vlaamse gedachtegoed wilt beschermen zijn ze slim genoeg om daar snel eventjes een cordon sanitaire rond te bouwen. Dààr vooral zijn onze leiders sterk in: zichzelf, of tenminste hun eigen soort, aan de macht houden ten koste van het gehele Vlaamse volk! Want dat Vlaamse volk… dat reageert toch niet als je je truc maar met doorslaggevende redenen omhult! Of wetten uitvindt die je volk verbieden de truc door te lichten.

Als je dan ziet wat de reactie is op de nakende vrijlating van Michele Martin, moet je toch toegeven dat ons volk niet zo mak is als je wel zou denken en heel snel foute beslissingen afstraft met betogingen. Betogingen die een doorn zijn in het oog van het angstige Wetstraattuig. Wat gaan ze nu doen? Snel een wet uitvinden om te verbieden tegen Michele Martin te zijn? Of haar houden waar ze is? Ach wat… nooit werd vrouwe Justitia zo misbruikt en verkracht als in de tegenwoordige tijd.

Als je die betogingen tegen Martin bekijkt kun je je ook terecht afvragen waarom nooit wordt betoogd tegen de grootste blunder die deze klotenleiders ooit namen! Bij Michele Martin gaat het om één enkel, zielig persoontje. Bij het immigrantenprobleem gaat het om de teloorgang van het gehele land door duizenden, zich snel vermenigvuldigende vreemdelingen. Maar daarvoor komt geen kat op straat! De wetstraattrucs lijken goed te werken!

De Waal heeft het nog niet echt door. Kan ik begrijpen. Die heeft ook ‘kortetermijnverstand’. En op korte termijn ziet hij dat hij zijn luilekkerleventje lekker kan voortzetten. De Vlaming echter zou het wél al lang moeten doorhebben, maar wordt zand in de ogen gestrooid door het onnozele stel opportunisten in de Wetstraat. En och Here, de Vlaming laat zich toch zo gemakkelijk zand in de ogen strooien!

Vlaanderen! Word toch wakker verdorie! Kom uit bed, wrijf je ogen uit en zie wat er om je heen aan het gebeuren is!

Willy.

07-08-2012 om 09:44 geschreven door Willy

Ach die ogen en het zicht! Het teerste van al onze zintuigen, en toch zijn oogproblemen vaak het gevolg van heel andere factoren dan de ogen zelf.

Zo droeg ik constant een bril vanaf mijn vijftigste tot mijn zestigste. Toen ging ik met pensioen. En enkele maanden later stelde ik vast dat ik helemaal geen bril meer nodig had, tenzij om te lezen! Hoe kon dat nu? Hoe konden mijn ogen zoveel verbeteren op enkele maanden tijd?

Het kan niet anders of de werkdruk was de oorzaak geweest van verslechtend zicht!

We zijn nu meer dan tien jaar verder, en nog steeds heb ik enkel een bril nodig om te lezen. Maar omdat een leesbril erg onhandig is in bijvoorbeeld een warenhuis omdat je hem telkens moet opzetten om een etiket of prijs te lezen, en hem dan weer afzetten om verder te wandelen, besloot ik mijn multifocale bril toch maar eens te vervangen, aangepast aan mijn nu verbeterde zicht.

Bij een nochtans goed aangeschreven winkelketen voor optiek liet ik mijn ogen uittesten en een nieuwe multifocale bril maken. Er vooral goed op drukkend dat ik in hoofdzaak mijn pc scherm scherp wilde zien, en dat scherm staat 70 cm van mijn ogen af. Zouden ze fiksen!

Resultaat: een boek lezen, op ongeveer 30cm, ging prima. Ver zien ook, als was het niet bepaald nodig. Maar op 70 cm was het een ramp!

Oké, twee jaar later opnieuw naar die optiekzaak, voor enkel maar een leesbril, maar dan wél voor scherp zicht op 70 cm! Zouden ze fiksen…

In de zaak uitgeprobeerd: leek prima. Thuis gekomen: bedroevend! Geen greintje verschil met mijn multifocale bril voor de pc. Erger zelfs. Ik begon te denken dat wat ik vroeg niet mogelijk was! En toch… logisch bekeken leek het me een fluitje van een cent: een vergrootglas maken met het brandpunt op 70 cm! Konden ze dat nu écht niet?

Toen begon een zoektocht naar de leesbrilletjes van een paar euro bij Blokker en zo. Verschillende types geprobeerd… kreeg er alleen maar hoofdpijn van!

Veertien dagen geleden stond mijn vrouw op de markt te kijken naar leesbrillen, voorzien van twee ledlampjes! Voor tien euro! Ze drong aan dat ik er eentje zou proberen. Vertikte ik aanvankelijk. Mijn ogen verschillen namelijk lichtjes van sterkte, zodat ik eigenlijk twee verschillende glazen nodig heb. Wat in kant en klare leesbrillen uiteraard niet te vinden is!

Maar na enig aandringen liet ik me verleiden en greep naar eentje van +1,5, de sterkte die ik ongeveer nodig heb. De dame aan het kraam had een telefoonboek bij, en dat hield ik op armlengte. Leek toch wel ideaal zeker?

Enfin, zo’n ding gekocht en met veel twijfels naar huis en uitgeprobeerd aan de pc. Prima! Het gehele scherm scherp. Lampjes uit natuurlijk! Overbodige dingen? Nutteloos voor de pc? Helemààl niet! Die zijn, als ik ze aansteek, prima om mijn toetsenbord te zien in het donker!

En zo heb ik nu voor tien euro een prima geschikte leesbril mét verlichting als extra. Voor een zesde van de prijs die ik in die winkelketen betaalde!

Ik stel enkel nog maar vast dat mijn ene oog inderdaad een ietsje beter ziet dan het ander, maar dat vormt niet echt een probleem.

Ik denk dat het een toevalstreffer was, en dat het toeval in het feit ligt dat die bril nou nét gemaakt is op de juiste afstand tussen mijn ogen! Van andere (Blokker-) leesbrilletjes had ik altijd de indruk dat ik wat scheel moest kijken om goed te zien. En waarschijnlijk is deze afstand tussen de brandpunten zelfs belangrijker dan de sterkte. Logisch toch? Als je oog niet door het brandpunt van de lens kijkt, dan klopt de sterkte van dat brandpunt ook niet meer.

Willy.

06-08-2012 om 09:20 geschreven door Willy

Het heeft me altijd al geïmponeerd en geïrriteerd: magnetisme! Wat is het? Hoe ontstaat het? Hoe werkt het?

Oh ja, ik weet het wel. Wetenschappers kunnen het je haarfijn uitleggen: door wrijving bijvoorbeeld of door een elektrische stroom door een spoel te jagen! Allemaal goed en wel, maar waarom werkt het in al deze gevallen enkel op ferro-metalen? Waarom werkt het niet op mensen? Op hout, aluminium, koper of plastic? En waarom werkt die enorm grote magneet die de aarde is dan wél op mensen en op alle stoffen die de wereld ook maar rijk is? Waarom wordt dit alles naar de aarde toe getrokken en blijft het er aan plakken, de mens inbegrepen? Newton noemde het zwaartekracht. Wat een enorme prestatie om dat uit te vissen. Maar daar zijn we vet mee, want we weten nog altijd niet hoe het nu eigenlijk werkt! In feit heeft Newton een naam uitgevonden. Een naam voor iets wat iedereen wist, maar nog geen naam had. Verder niets! Makkelijke manier om naam te maken! We kunnen, dank zij hem, nu wel met bepaalde formules berekenen hoe snel iets zal ‘vallen’ of zo, maar we weten nog altijd niets over het waarom! Want eens we dàt weten, kunnen we het ook omkeren om bepaalde stoffen te laten zweven in plaats van te vallen!

Hoe geleerd de wetenschap zichzelf ook maar vindt, ze wéét het fenomeen gewoon niet te doorgronden! En gaat dan maar gooien met een grote massa, die kleinere massa’s aantrekt. De aarde is zo’n grote massa, en ‘zou’ een kern hebben van gesmolten ijzer, en die massa zou ons aantrekken, zodat we met de voeten op aarde blijven en niet wegzweven.

Wel, in ijzergieterijen wordt ook met hele massa’s gesmolten ijzer gewerkt, maar nog nooit heeft zo’n pot ijzer ook maar een mier aangetrokken! Er klopt dus duidelijk iets niet in al die theorieën. Wetenschap is goed en wel, probeert zoveel mogelijk aan de weet te komen, maar acht zichzelf ook veel te onfeilbaar. Studenten moeten klakkeloos leren wat de wetenschap hen voorschotelt. En mogen er bijgevolg niet bij stilstaan dat die wetenschap nog helemaal in zijn kinderschoenen staat, en eigenlijk meer gokt dan weet. Maar omdat het wordt voorgeschoteld als een exacte wetenschap vindt niemand het nodig er verder over na te denken!

Neem nou de piramides als bekendste voorbeeld van bijna onmogelijke taken. Je moet al goed gek zijn om de conventionele versie te geloven: met louter mankracht gebouwd! Je reinste larie natuurlijk.

- Hulp van aliëns? Zou kunnen, is een openblijvende mogelijkheid, maar hoeft niet noodzakelijk!

- Gebouwd door een mensenras dat veel verder gevorderd was dan wij en over enorme technologieën beschikte? Zou ook kunnen, maar hoe kan het dan dat niets van die technologie is overgebleven? Waarom vond geen enkele archeoloog ooit een voorhistorische hijskraan? Motor? Zaag? Een stukje elektronica? Of hebben die mensen dan soms de hele planeet grondig gestofzuigd alvorens zichzelf te vernietigen, zodat we niets zouden terugvinden?

Maar ook als we toch deze denkpiste inslaan klopt iets niet: dat volk kon moeilijk ontwikkeld en beschaafd worden genoemd als ze nog de zon en andere goden aanbaden en daar in volle overtuiging zelfs mensenoffers voor brachten! Dat doet een beschaafd volk nu eenmaal niet! Dat ze dan toch slim genoeg waren om technologieën zoals de onze, en zelfs veel verder gevorderd uit te vinden lijkt dus toch wat te ver gegrepen. En dus mogen we rustig aannemen dat welke vorm ook van technologie inderdaad onbestaand was.

Wat was het dan wél? Aliëntechnologie? Ook hiérvan zouden meer sporen moeten terug te vinden zijn. Of… een toevalstreffer? Iemand die plots op iets stootte dat de zwaartekracht kon opheffen en het hele mysterie van het magnetisme in één klap oploste? Zonder dat daar nog verdere technologische snufjes kwamen bij kijken?

Niet mogelijk voor een ‘dom’ volk? Toch wel! De meeste uitvindingen zijn immers niet zozeer gebaseerd op doorgedreven wetenschap en gericht zoeken naar iets, maar eerder op het ‘eureka’ principe. Iemand vindt, zonder te zoeken, plots iets waarvan hij terecht kan zeggen: ‘Eureka’!

Dat hoeft geen geleerde te zijn. Dat kan zowel de voorhistorische mens overkomen, als de middeleeuwer, als een van ons. Want soms ligt datgene wat de wetenschap met vele wiskundige formules zoekt, gewoon voor onze neus maar zien we het niet omdat het veel te simpel lijkt!

Bijgevolg denk ik, als we piramides vinden, maar hoegenaamd geen enkel stuk gereedschap waarmee ze dan wel gemaakt werden, noch sporen van hoge intelligentie van het volk dat ze bouwde, dat er ook niets méér is! Er geen ingewikkeld gereedschap was. Er niets anders wàs dan wat we als overblijfselen van die cultuur zien.

En dat zou kunnen, als iemand plots een nog onbekende kracht had ontdekt die de zwaartekracht, of het magnetisme van de aarde, kon ompolen. Maken dat zware rotsblokken plots gewichtloos werden en je ze met je kleine vinger naar hun juiste plaats kon laten zweven.

Of je daarvoor een wetenschapper zou moeten zijn durf ik in twijfel te trekken. De mens die het wiel uitvond zal dat ook wel niet geweest zijn, en toch stootte hij plots op een vorm die het werk veel lichter kon maken!

Op dezelfde manier acht ik het heel goed mogelijk dat ergens iemand op een ‘kracht’ stootte, die voorwerpen gewichtloos kan maken. En omdat die kracht er zomaar was, en geen ingewikkelde apparatuur vergde, vinden we er ook niets meer van terug! Tot nog eens iemand die kracht herontdekt, en naar ik onlangs op National Geografics zag, is die iemand er al geweest. En helaas ondertussen ook alweer gestorven, zijn geheim meenemend in het graf.

Het was een Engelse kasteelheer, maar helaas vergat ik zijn naam en de naam van zijn kasteel. Het fenomeen moet ergens in het begin van de twintigste eeuw hebben plaatsgevonden. Plots ging die man helemaal in zijn eentje zijn hele tuin volplanten met enorme rotsblokken, al dan niet bewerkt. Hij werkte enkel ’s nachts want niemand mocht zien hoe hij zijn creaties verplaatste. Als oogverblinding plaatste hij in zijn tuin een takel van hout, waarmee hij zogezegd die rotsblokken verplaatste. Na zijn dood werd die takel onderzocht en werd bewezen dat hij onmogelijk de vele tonnen wegende blokken had kunnen optillen! Het hout waarvan hij gemaakt was zou hebben bezweken onder de last!

Ongeloofwaardig verhaal? Misschien… maar de tuin is er nog altijd, en hoe die vent in zijn eentje die loodzware dingen op zijn plaats kreeg snapt nog steeds niemand!

Volgende vraag: als die man dan iets wereldschokkends ontdekt had, waarom nam hij zijn ontdekking dan mee naar zijn graf?

Antwoord: omdat het een verstandige vent moet geweest zijn! Omdat hij geen winstbejag of beroemdheid nastreefde. En begreep dat, als hij zijn vondst wereldkundig maakte, het onmiddellijk zou misbruikt worden om medemensen te doden. Zoals met zoveel uitvindingen gebeurt.

Hoedanook, we kunnen er niet onderuit! Overal op aarde worden onverklaarbare projecten gevonden: Stonehenge in Engeland; de piramides in Egypte. De stenen van Carnac in Frankrijk! En we blijven maar naar een gemaksoplossing zoeken: ‘Aliëns’! Mogelijk! Maar er zijn ook andere denkpistes!

Is het mogelijk dat al die onverklaarbare bouwwerken, verspreid over de hele wereld, allemaal terugwijzen naar één enkele bron, of hebben verschillende mensen in verschillende tijden die ontdekking bij toeval gedaan? Ik zou eerder geneigd zijn dit laatste te geloven, tenzij aliëns er toch de hand in hadden. Of een combinatie van beide: mensen die ‘het’ af en toe bij toeval ontdekten, waarna onmiddellijk aliëns op de proppen kwamen om hen op het hart te drukken die ontdekking niet wereldkundig te maken. Want dan zouden, de gewelddadigheid van het menselijk ras in acht genomen, rampen kunnen gebeuren!

Willy.

05-08-2012 om 09:31 geschreven door Willy

Verkracht.

Vlaanderen werd verkracht,
Door generaties gekken aan de macht.
Vlaanderen werd vertrappeld,
Multicultuur aangewakkerd.
Vlaams denken in de kiem gesmoord,
Door landverraders laf vermoord.

De leeuw zal nooit leren kiezen,
En dus telkens weer verliezen.
Hij laat zich zo mak leiden
Door een groep gestoorde oude wijven
Die veel beloven maar niets geven
En toch angstig voor de Vlaming beven.

Dus wordt hij het zwijgen opgelegd
Door hersenspoeling, goed of slecht.
Want de Vlaming moet kapot!
Platgewalst tot op het bot.
Het einde is al lang in zicht
Tot heil van elk Vlaams Moslimwicht.

Moslimwichten die vergeten
Dat ze nu niets meer mogen weten!
Geen studies en geen macht.
En allerminst nog pracht.
Met een bourka over het gelaat
Lopen ze straks wel langs de straat.

Willy.

04-08-2012 om 09:55 geschreven door Willy

Toen ik een jongetje van acht was en lustig deuntjes speelde op mijn mondharmonica, wist ik helemaal niets af van notenbalken. Had er niet het flauwste vermoeden van dat wat ik speelde één groot mysterie werd van zodra je het van papier wou aflezen.

Maar op school had ik leren lezen en schrijven, en dacht bij mezelf dat muziek toch ook op een of andere manier ‘schrijf- en leesbaar’ moest zijn! Maar ik was nog klein en dat hadden we NOG niet geleerd op school. Wist ik veel dat ik het nooit zou leren op school? In elk geval, ik wou die lessen niet afwachten en ging zelf aan de slag. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn om op papier te zetten wat je hoort?

Ik nam er dus potlood en papier bij en zou eventjes een liedje op papier zetten. Ik begon met een streepje. Dat was de eerste noot van het lied. De volgende noot ging iets naar omhoog, en dus plaatste ik een hoger streepje na het eerste. En zo verder! Eureka! Ik had het muziekschrift uitgevonden! Ja maar… hoéveel hoger was die tweede noot nu ook weer? En hoe lang moest die noot duren? Ha… die lengte was geen probleem: gewoon het streepje langer of korter maken. Maar de hoogte? Dat was een ander paar mouwen.

Had ik nu de vakjes van mijn mondharmonica geteld en gekeken in welk vakje ik die noot blies, zou ik weeral een stap verder geweest zijn. Maar mijn kinderverstand reikte blijkbaar nog niet zo ver.

En toen schoot mijn oudere zus me te hulp. Die had al iet of wat over noten geleerd, en kwam met een ingewikkelde uitleg over vijf lijntjes, en noten op en tussen de lijntjes… Ik ging het proberen, maar het leek me toch wel héél erg onpraktisch voor wat eigenlijk maar de bedoeling was. Het duizelde me allemaal wel! Leek me veel te ingewikkeld. En ik knoeide verder met mijn lijntjes, maar ben er nooit uitgeraakt.

Veel later, toen de meester in het vierde studiejaar ons ook ‘muziekles’ gaf snapte ik al gauw dat hij het ook niet echt begreep, en dus bleef het bij vijf lijntjes en zeven nootjes. Als we de namen daarvan kenden was het al lang goed voor het examen! De rest van dat grote mysterie bleek geen stof te zijn voor de lagere school.

En teleurgesteld ging ik op zoek naar meer. Kreeg muziekboekjes onder ogen, probeerde ze te ontcijferen, maar vruchteloos. En hoe meer ik over muziek las, hoe minder ik er van begreep.Verdorie! Zó ingewikkeld kon het toch niet zijn om gewoon een deuntje op papier te zetten? Maar dat bleek wel degelijk het geval. Mijn jonge hersenen hadden nog niet begrepen dat in de grotemensenwereld alles hopeloos ingewikkeld moest worden gemaakt. Om op papier te zetten wat een achtjarig kind feilloos op een harmonica speelde moest je vele jaren conservatorium volgen!

En zo stopte dan ook mijn muziekonderricht. Ik had er de buik van vol en vond het gewoon te gek om op iets dat in de praktijk poepsimpel is, je hoofd te gaan breken met een Chinees aandoend notenschrift. Alleen al omdat geleerde bollen ooit gevonden hadden dat ze het hopeloos verwarrend moesten maken.

Uiteindelijk, maar toen was ik al vijftig, heb ik mezelf wel noten leren lezen en die vreemde toonladders doorgrond. En hoe verder ik daarin geraakte, hoe meer flauwekul ik het vond. Iemand had hier toch echt wel zijn best gedaan om van iets doodsimpel een bijna onontwarbaar kluwen te maken!

Want ondertussen had ik in mijn kinderjaren ook nog iets anders opgemerkt: af en toe kwam een man met een draaiorgel in mijn straat, en ik staarde me blind op de ‘boeken’ die lekker in dit ding gingen lopen. Boeken met allemaal rechthoekige gaatjes die leken op de streepjes die ik bij mijn eerste pogingen op papier had gezet! Zie je wel dat het zo kan? Dacht ik.

Al gauw snapte ik de techniek. Het karton schoof onder een reeks pijpen door, en waar een gaatje was in het karton blies lucht door de betreffende pijp! Voila! Zó simpel is muziek zie! Wat die ellendige notenbalken zich daar moesten gaan tussen mengen snapte ik niet, en ik ging notenbalken haten! En dat doe ik tot op heden nog, al snap ik ze nu wel. Maar ik blijf ze compleet onlogisch vinden! Stuff uit de vroege middeleeuwen! Tegen beter weten in behouden en met hand en tand verdedigd door conservatieve musici!

En kijk, na me tegen mijn zin toch maar door al die onzinnige theorie te hebben gesleept, kreeg ik een maand geleden dat computerprogramma onder ogen dat je toelaat de muziek nét zo in te voeren als op dat draaiorgelboek. Méér nog, hij zet ze in één adem door ook over in een ‘normale’ partituur, opdat ook de ‘geleerden’ het zouden kunnen lezen. Normale partituren die ik trouwens vér van normaal vind! Maar enfin, je kunt ze met mijn programma ook op dié manier bekijken en dat is mooi meegenomen.

Zo heb ik dus meer dan zestig jaar evolutie moeten afwachten om te bekomen wat ik als kind al heel logisch had gevonden! Nu is het enkel nog wachten op iemand die het lef heeft ons middeleeuws muziekschrift naar de brandstapel te verwijzen, waar het thuishoort!

Zodat jong talent ook eens de kans krijgt dat talent zinvol bot te vieren alvorens het wordt verpest door onzinnige en bijgevolg geest- en talentdodende studies!

Willy.

03-08-2012 om 08:49 geschreven door Willy

Ons schrale Spaarvarkentje!

Loon naar werken?

Werkloze 900€ om rond te komen .

Werknemer : 1300€ om te overleven.

Militair : 1400€ om zijn leven te riskeren.

Brandweerman : 1800€ om levens te redden.

Leraar : 1600€ om voor te bereiden op het leven

Geneesheer : 2200€ om ons in leven te houden.

Minister : 18.000€ om het leven van iedereen naar de kloten te helpen !!

Verder commentaar overbodig!

02-08-2012 om 10:49 geschreven door Willy

Een mens wordt al een dagje ouder, en dat laat zich voelen! Je mag je dan al jong voelen, maar vandaag trekt het hier een beetje tegen, morgen dan weer daar. Knieën, heupen, schouders, nou ja, er is altijd wel ergens iets dat tegensputtert. Vooral als je teveel stilzit! En dat doe ik, tot mijn eigen schaamte, toch wel veel te veel. Enfin, dat is toch het signaal dat mijn lichaam me geeft.

De hond bracht daar verbetering in. Vooral omdat hij me verplicht relatief veel buiten te zijn. En dat helpt wel. Maar toch… wandelen mag dan al gezond zijn, het zijn toch altijd weer dezelfde spieren die werken, en dezelfde spieren die te weinig geactiveerd worden. Al sta je daar zelf helemaal niet bij stil.

Thuis heb ik ook een loopband om te stappen, maar ook dààrbij geldt weer: telkens dezelfde spieren die werken, en dezelfde die werkloos blijven. Ik vond dat hier iets moest worden aan gedaan, want vandaag met stijve, tegentrekkende of pijnlijke knieën lopen, morgen dan weer met dito heupen of schouders… Neen! Er moest iets gebeuren.

Enfin, veertien dagen geleden besloot ik een crosstrainer te kopen. Sportwinkels afgelopen en wat verschoten van de prijzen, maar vooral van het gewicht van die dingen! 130 kg leek heel normaal. Minimaal zelfs! En prijzen tussen 700 en 2000 euro! Beetje erg duur, maar vooral het gewicht stoorde me: krijg dàt maar eens in je appartement. En verplaats dat maar eens als het om een of andere reden nodig blijkt! Al was het maar om een raam te kunnen openen.

Bovendien had ik geen athletentrainer nodig; enkel iets om gezond te bewegen!

Vervolgens ging ik op internet zoeken, en daar vond ik wat ik zocht! Een model van 299 euro; zag er leuk uit en leek precies wat ik nodig had. Vliegwiel van 8 kg, magnetische rem, 8 moeilijkheidsgraden. Maar zo’n lage prijs? Het leek me een beetje te mooi. En het gewicht was niet vermeld! En toch had ik er een goed gevoel bij.

Eventjes via mail contact genomen met de firma in kwestie: het woog ‘maar’ 40kg en werd thuis bezorgd voor 10 euro extra. Klonk goed! Bestellen dus maar. Op een vrijdagmiddag. En de dinsdagvoormiddag stond het ding al bij mij thuis in een kartonnen doos. Monteren diende de klant natuurlijk zelf te doen. Er zat een duidelijk instructieboekje daarvoor ingesloten. Weliswaar héél slecht uit het Duits vertaald, maar de duidelijke tekeningen hielpen wel goed mee, en na een uurtje werk stond het ding kant en klaar.

Uitgeprobeerd; leek prachtig te werken. En helemaal geruisloos, wat van een loopband niet kan worden gezegd. Bovendien, na een half uur op een loopband te lopen merk je nauwelijks iets. Je zweet misschien wat, maar dat is dan ook alles. Maar vijf minuten op een crosstrainer laten je heel goed merken welke spieren je veel te weinig gebruikt! Voor mij waren dat vooral mijn kuit- en bilspieren die gingen gloeien! En wonderlijk genoeg: ook de pijn in mijn knieën verminderde en bleef tenslotte helemaal weg!

Wel, ik heb het ding nu sedert een kleine veertien dagen en gebruik het enkel vijf minuten in de voormiddag en vijf minuten in de namiddag. Maar wat het doet? Ongelooflijk! Momenteel heb ik van geen enkel gewricht of spier nog last! En bovendien: de bewegingen zijn heel soepel en zonder schokken op je gewrichten.

Echt toch wel een aanrader voor als je een dagje ouder wordt! Goed hoeft dus niet altijd duur te zijn!

Waar te koop?

www.fietskopen.be

Willy.

01-08-2012 om 10:17 geschreven door Willy