Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
09-08-2011
Illegale houtkap schiet pijlsnel omhoog in Amazonewoud
Het regenwoud in het Braziliaanse Amazonegebied wordt steeds sneller en drastischer illegaal ontbost. Dat blijkt uit satellietgegevens van het Nationaal Instituut voor Ruimte Onderzoek (INPE) in Brasilia, de hoofdstad van Brazilië.
Volgens de beelden werd daar alleen al in juni ruim 310 vierkante kilometer regenwoud gerooid. In vergelijking met juni 2010 is dat een stijging met 28 procent. In totaal lag het rooiingspercentage in de eerste helft van 2011 zelfs 79 procent hoger dan dezelfde periode vorig jaar.
"Elk uur verliezen we waardevol woud, dat niemand ons kan teruggeven. Brazilië moet hard optreden tegen de illegale houtkap", zegt Roberto Maldonado, adviseur voor Latijns-Amerika bij WWF Duitland. Een van de oorzaken voor deze ontwikkeling is volgens Maldonado de nakende aanpassing van de omstreden Braziliaanse boswet, die grondbezitters amnestie belooft voor illegale houtkap uit het verleden. Sinds de wet besproken wordt, zijn de ontbossingen pijlsnel de hoogte ingegaan, aldus de WWF-expert.
Volgens Maldonado moet het Amazonewoud in Brazilië vooral plaatsmaken voor de veeteelt en de sojacultuur. Op de wereldklimaattop in Kopenhagen heeft Brazilië in 2009 nochtans beloofd de ontbossing van het regenwoud tegen 2020 met 80 procent te verminderen. (dpa/sam)
Straat-bendes zijn gewoon in Rio de Janeiro, maar de inwoners hebben nu te maken met een ander soort bendes. Bendes kapucijnapen dalen af uit de bossen rond de stad (wat al eerder op kleine schaal gebeurde) en halen kunst toeren uit om huizen en appartementen leeg te roven.
In natuurdocumentaires zien de kapucijnaapjes er bijzonder schattig uit, maar in Rio hebben ze een heel andere reputatie opgebouwd: ze breken in, en halen het hele huis overhoop en smijten daarna alles stuk op de grond, zover mogelijk.
De apen klimmen langs telefoondraden, dakranden en regenpijpen. Als een van de bendeleden ergens eten vindt, dan roept hij meteen de andere leden van de bende.
De apenbendes vertonen veel gelijkenissen met hun menselijke evenbeelden. Zoals bij straatbendes zijn het de jonge apen die meer durven dan volwassen dieren. De apen dalen af uit het Tijuca park, het grootste stadsbos ter wereld, maar het probleem is mogelijk door de inwoners zelf gecreëerd, zeggen primatologen. Veel goedbedoelende inwoners van Rio geven de apen eten als fruit en brood, waardoor de mensen evenbeelden geïnteresseerd raken in de rijkdom buiten het woud. Op momenten dat er weinig aanbod is in het woud, trekken ze als ware goed voorbereidde groepen er op uit om meer van die rijkdom te ontdekken. Het tropisch stukje natuur in Rio heeft dit ongemakkelijk euvel iets romantisch gegeven, doch passend in de sfeer van de stad.
Na maanden van testen, is de Teleferico (gondel) lijn op de Complexo do Alemão in Rio de Zona Norte (Noord-Zone) in dienst. Het is een kabelbaan systeem, zoals die gebruikt worden in skigebieden, en kunnen 3.000 passagiers per uur vervoeren van Bonsucesso naar Palmeira, en stopt bij zes verschillende stations. De lijn lost enorme transport vraagstukken binnen het gebied op van de Zona Norte favelas (noordzone favelas) met de rest van de stad. De kabelbaan is de eerste in Brazilië, maar niet in Latijns-Amerika. Er soortgelijke Teleferico systemen in gemeenschappen in Medellín (Colombia) en Caracas (Venezuela).
President Dilma Rousseff die de feestelijke opening van de Teleferico bijwoonde: "Een deel van de Braziliaanse bevolking was gedoemd vergeten te worden, maar nu zijn we besteden onze middelen voor de meest behoeftigen."
Het Teleferico is onderdeel van het PAC , Brazilië groei-versnelling programma, en een deel van een stedelijke revitalisering programma was al gestart onder de voormalige president Lula da Silva. Het varieert van sanitaire basisvoorzieningen, tot nieuwe huisvesting en sociale diensten, het Teleferico alleen is een R $ 210 miljoen (US $ 133 miljoen) project.
De architect van de kabelbaan lijn bij de Complexo do Alemão is Jorge Mario Jáuregui. Hij gebruikt de term "favela-barrio'' '(sloppenwijk) om zijn benadering te beschrijven van de stedebouw in de favela's.
Jáuregui mening is dat favela'sbloeiende gemeenschappen zijn die kunnen worden omgezet in levendige buurten , indien voorzien van infrastructuur en basisvoorzieningen zoals water, elektriciteit, verharde wegen, voetpaden en voorzieningen zoals buurthuizen, scholen en sportfaciliteiten om de groei en kansen te bevorderen.
Op de Complexo do Alemão, is met behulp van de Teleferico reistijd verkort tussen de twee uiterste stations van 50 minuten te voet op-en- neer over een onverharde heuvel, naar een aangenaam zestien minuten. De 3.5 kilometer rijden biedt ook een panoramisch uitzicht van het landschap van Rio. Het Teleferico gondel-systeem heeft op dit moment 152 hutten, en kan ieder tien personen vervoeren. Veel bewoners kijken uit naar het gebruik van de kabelbanen. "Het eerste wat ik doe wanneer de lijn open is, is mijn kleinkinderen meenemen voor een rit," zegt 62 jaar oude Sonia uit Vila Cruzeiro. "Zij zullen genieten van het uitzicht vanuit de hoogte. Ik zou ze nooit neem mee naar boven nemen als we zouden moeten lopen, maar nu kunnen we gemakkelijk onsdeel van de stad zien. "
De Teleferico in eerste instantie zal opereren vanuit 9-11u en 2 to 4 in de middag en zal worden uitgebreid in een later stadium. "Ik hoop dat dit binnenkort zal gebeuren, vooral tijdens de ochtendspits zou het ons allemaal een hoop tijd besparen met het pendelen naar het werk of school," zegt een andere bewoner van de Complexo.
Rousseff zei tegen de pers na haar bezoek aan Alemão dat het gebied alle potentie heeft om een toeristische plek te worden: "*Na de pacificatie van het Complexo do Alemão in november vorig jaar, door de verdrijving van de drugsdealers en de uitvoering van een vredesmacht, hebben we het leven van mensen verbeterd en een veilige omgeving gecreërd. "
Alle 120.000 inwoners van de Complexo do Alemão hebben het recht op twee gratis ritten per dag en, indien nodig, hun reis voortzetten op een van de SuperVia-treinen
gondel boven de favela
(Gondel is misschien een te mooie naam, Venetië? Laat ik het kabelbaan noemen, een betere bewoording....)
p.s *Ik hoop dat alles naar wens verloopt en en de pacificatie van de het complex een feit blijft, W
TITACACA ZEE (HET DOMEIN VAN DE ZONNEGOD) VERVUILD
De vervuiling in het Boliviaanse deel van het enorme Titicacameer is zo groot dat er geen oplossing voor is. Dat zeggen plaatselijke vissers. De VN noemen de vervuiling "gevaarlijk en zorgwekkend".
Titicaca is het hoogst gelegen bevaarbare meer ter wereld, 3810 meter boven de zeespiegel. Het heeft een oppervlakte van 8562 vierkante kilometer, waarvan 3790 vierkante kilometer in Bolivia liggen en 4772 in Peru. Ongeveer 400.000 mensen hangen van het meer af, vooral voor de visserij en de landbouw.
In de regio Puno, in het zuidoosten van Peru, is de waterkwaliteit in het meer zorgwekkend. Zes goud- en uraniummijnen lozen er hun afval. Via de rivieren Ramis en Coata komen ook fecaliën in het meer terecht. Laboratoriumtests lieten een hoge concentratie van de bacterie Eschericha coli zien.
In mei blokkeerden boze Ayamara-indianen twee weken lang de internationale vaarroute op het meer waarlangs Boliviaanse producten naar de Stille Oceaan worden vervoerd. Ze protesteerden tegen de toekenning van nieuwe mijnconcessies.
"Het afvalwater wordt niet goed behandeld, en de zuiveringscapaciteit van de planten is al overschreden als gevolg van de bevolkingstoename", zegt Javier Bojorquez, die de waterkwaliteit controleert voor de niet-gouvernementele organisatie Suma Quta ("goed meer" in de Aymarataal).
Aan de Boliviaanse zijde van het meer, in de baai van Cohana, zeggen de vissers Roberto Villcacuti en Ricardo Chasqui, leiders van Ayamara-gemeenschappen in de provincies Camacho en Los Andes, dat het water niet meer te zuiveren valt. Het is "donker, geleiachtig, met resten van roest" en vormt een voortdurende bedreiging voor de vissen.
Het visbestand is dramatisch gedaald, zegt visser Valentín Calisaya (69), inwoner van Camacho. Dertig jaar geleden ving hij tot veertig kilogram op een nacht, nu vindt hij na twee nachten nauwelijks tien vissen in zijn netten.
Verdwenen vissoorten
Het VN-milieuprogramma (UNEP), dat een project heeft lopen voor het Titicacameer, heeft vastgesteld dat sommige vissoorten al verdwenen zijn en andere bedreigd. Als oorzaken worden de irrationele, selectieve bevissing, de introductie van vreemde soorten en de intense forelkwekerij genoemd.
UNEP stelt dat het ecosysteem van het Titicacameer al tientallen jaren bijzonder goed bestudeerd wordt. De VN-organisatie noemt de vervuiling "verontrustend en gevaarlijk", vooral in Wiñay Marka, het kleinste van de twee delen waaruit het meer bestaat. In Wiñay Marka ligt de Boliviaanse baai van Cohana.
Velen wijzen op het gebrek aan efficiënte bij de ALT, de binationale instantie die het Titicacameer beheert. In oktober 2010 besloten de presidenten van beide landen, Alan García van Peru en Evo Morales van Bolivia, een commissie op te richten die in zes maanden de ALT nieuw leven moesten inblazen. Die zes maanden zijn in april afgelopen. "Door de recente electorale conjunctuur in Peru is dit werk niet binnen de geplande termijn afgewerkt", zegt Luis Felipe Isasi van het Peruaanse ministerie van Buitenlandse Betrekkingen.
DANK AAN "dE mORGEN'
...DEZE ZEE IS DE PLAATS DIE IK NOG STEEDS MET EEN BEZOEK MOET EREN, DAAR IK ER OOIT MET MIJN OOM PADRE THOMAS HEEN WILDE... IK ZEG VAAK "ZIJN GEEST ZWEEFT ER ERGENS ROND.. HET IS TEVENS DE ZEE WAAR VOLGENS OVERLEVERING DE VIKINGEN WERDEN VERSLAGEN EN WAAR THOR HEYERDAHL DE THESE HAD OVER DE ZONNEGOD 'KON-TIKI'. DE MAN MET HET WIT GEWAAD EN LANGE BAARD DIE AFDAALDE OM VANUIT DE PERUAANSE KUST NAAR DE MARQUISEILANDEN TE GAAN'.
Grote stukken regenwoud in het Amazonegebied zijn besproeid met het beruchte chemische wapen Agent Orange. De stof bleek bijzonder giftig tijdens de Vietnamoorlog.
Agent Orange werd door de Amerikaanse strijdkrachten gebruikt in de Vietnamoorlog om wouden van hun bladerdek te ontdoen, maar bleek bijzonder giftig voor mens en milieu. Volgens de Braziliaanse overheid wordt de stof nu ook gebruikt door boeren om grond vrij te maken in het Amazonegebied.
Het Braziliaanse milieuagentschap Ibama kwam het gebruik op het spoor dankzij satellietbeelden, waarop grote stukken vergrijsd bos te zien waren. Na een verkenning via de lucht bleek dat 180 hectare regenwoud besproeid is. Duizenden bomen en een ongekend aantal dieren zijn vergiftigd. Ibama vermoedt dat het gebied met een vliegtuig besproeid is door een veeboer.
In een ander gebied in de Amazone werden vorige week tientallen vaten van het goedje in beslag genomen. De chemicaliën waren verborgen in het woud om later gebruikt te worden. Het ging om een vondst van vier ton, goed voor een potentiële oppervlakte van meer dan 3.000 hectare.
Vietnamoorlog --- Het is niet de eerste keer dat Agent Orange gebruikt wordt in het Amazonegebied, maar het laatst bekende geval is meer dan tien jaar geleden. Ambtenaren maken zich zorgen dat de praktijk kan toenemen, nu er meer controle is op andere vormen van milieucriminaliteit, en bulldozers sneller opgespoord kunnen worden.
Agent Orange werd ontworpen om bomen te ontbladeren in de Vietnamoorlog en zo de schuilplaatsen van de Vietcong bloot te leggen. De Amerikaanse strijdkrachten sproeiden 45 miljoen liter over de Vietnamese bossen, met verschrikkelijke gevolgen voor de lokale bevolking.
Naar schatting 3 miljoen Vietnamezen werden op de een of andere manier slachtoffer. De stof zorgde ook voor geboorteafwijkingen bij een half miljoen kinderen.
dit ellendig miserabel verhaal heb ik overgenomen uit de krant "De Morgen', Wayn
DE STAM WERD ONTDEKT BIJ DE JAVARI RIVIER DIE NAAR BENJAMIN CONSTANT VLOEIT EN UITMOND IN DE AMAZONE
In het Braziliaanse Amazonewoud, nabij de grens met Peru, is een tot dusver onbekende groep van circa tweehonderd geïsoleerd levende mensen ontdekt. Dat heeft de Braziliaanse stichting van inheemse volkeren (Funai)bekendgemaakt.
Etnologen hebben de groep in de vallei van de Javari-rivier ontdekt toen ze in april het gebied overvlogen. Eerder hadden satelliet beelden drie openingen in het regenwoud aan de oppervlakte gebracht. In vier grote hutten leefde deze nog onbekende groep. Specialisten vonden ook gebieden waar ze maïs, bananen en mogelijk een bonen-soort verbouwden, aldus Patricio Amorim, de Funai-vertegenwoordiger in het gebied. Zowel de teelt gebieden als de hutten zijn 'nieuw' en zouden hoogstens een jaar oud zijn. De ontdekking bevestigt de positie van de Javari-vallei als grootste concentratie van geïsoleerd levende groepen in de Amazone en de wereld, aldus Amorim.
De fysieke en culturele integriteit van dergelijke groepen wordt bedreigd door niet-inheemse groepen in het gebied die actief zijn in de illegale jacht, visserij, mijnbouw en landbouw, en door religieuze missies en drugsbendes die er opereren.
DE STAAT PARÁ REGISTREERDE 219 MOORDEN DE AFGELOPEN 10 JAAR
Bijna 98% van de 219 moorden moorden, die in Para plaatst vonden op boeren, landbewerkers en actie-leiders de laatste tien jaar, zijn ongestraft , maar er waren slechts vier veroordelingen als gevolg van deze misdaden. In 37 gevallen was er zelfs geen onderzoek naar de sterfgevallen gedaan. De informatie is van de aanklager van het Federale Hof van regio 1, Jose Marques Teixeira, die deelnam aan een publieke hoorzitting over geweld op het platteland in de Commissie voor de Mensenrechten en de wetgevende Deelname aan de Senaat.
De aanklager zei dat in de zaak van de boer Antonio Francisco dos Santos, die in Anapu (PA) overleed in 2002.
- Het politie-apparaat werd pas ingevoerd in oktober 2006. Tot die tijd, werden onderzoeken slechts gedaan door de militaire politie - zei hij.
- Door op deze manier de moorden vast te stellen zal pleiten dat straffeloosheid is geheiligd, maar ook degenen die worden beschuldigd van misdaden worden nu vervolgd - zei hij tijdens de openbare hoorzitting.
De voorzitter van het Nationaal Comite ter bestrijding van geweld op het platteland, Gercino da Silva Filho,de nationale agrarische ombudsman, zei dat een van de belangrijkste redenen voor het optreden van misdaden in het land zijn de illegale grond bezetting van deze gebieden en het illegaal kappen van hout.
Als een manier om te proberen om het probleem op te lossen, gewezen op de gezamenlijke inspanningen Gercino rechtbank, gemaakt om het proces en het onderzoek van de grond conflicten te versnellen. Gezamenlijke inspanningen, zei hij, zijn al bezig om in Rondonia en Mato Grosso, "het proces te versnellen van die gevallen die eindigen met een gevoel van straffeloosheid dat bestaat op het platteland." wayn
NIEUWE DAM-PROBLEMEN PERU-BRAZIL - Peru schort werken aan omstreden megadam op
21/06/11,
De ontslagnemende regering van de Peruaanse president Alan Garcíaheeft het voorbereidende werk aan de omstreden Inambari-dam stilgelegd. Peru heeft over het miljardenproject een akkoord met Brazilië waar het moeilijk onderuit kan. Waarschijnlijk probeert García enkel de tegenstanders te sussen en het probleem door te schuiven naar zijn opvolger, Ollanta Humala. De Inambari-dam, een project van 3,6 miljard euro in een bosrijke streek in het zuidoosten van Peru, moet een van de grootste dammen van Latijns-Amerika worden. Volgens een eerste haalbaarheidsstudie zal het stuwmeer 37.800 hectare beslaan.
Tegenstanders zeggen dat er zeventig dorpen moeten verdwijnen voor het stuwmeer.
Brazilië en Peru sloten in juni vorig jaar een akkoord om samen vijf grote dammen met waterkrachtcentrales te bouwen op Peruaans grondgebied. De Inambari-dam is daar de grootste van. Maar nu heeft de Peruaanse regering dus een definitief einde gemaakt aan de tijdelijke concessie die het Braziliaanse elektriciteitsbedrijf Egasur had om de haalbaarheid en de milieueffecten van het project te bestuderen.
Het bedrijf had al een verlenging van een jaar gekregen van de voorlopige concessie die de studies mogelijk maakt, maar die termijn was in oktober vorig jaar afgelopen.
Hoorzittingen
Egasur heeft het vooral moeilijk met de verplichte hoorzittingen die het moet organiseren om de plaatselijke bevolking haar zeg te laten doen over het project. Er is veel verzet. De mensen die moeten wijken voor het stuwmeer vrezen dat ze niet voldoende gecompenseerd zullen worden en omwonenden zijn beducht voor de aftakeling van het milieu.
De maatregel van de ontslagnemende Peruaanse regering is het resultaat van onderhandelingen met burgemeesters en plaatselijke leiders uit Puno, de regio waar de dam komt. Die zijn zich er echter van bewust dat het project daarmee niet definitief is afgeblazen. "We alleen een wapenstilstand bereikt", zegt Hernán Vilca , de voorzitter van het Strijdcomité van de provincie Carabaya. "We willen een decreet waarin het project definitief wordt begraven. Daarop zullen we bij deze regering aandringen, en bij die van de toekomstige president Humala."
Humala wordt op 28 juli beëdigd.
De Braziliaanse dammenbouwers geven zich nog niet gewonnen. Egasur meldde in oktober vorig jaar al in een brief aan het Peruaanse ministerie van Energie dat het alle vereiste studies had ingediend. Een woordvoerder van Electrobrás, een van de twee Braziliaanse aandeelhouders van Egasur, liet al weten dat het project nog altijd kan worden gerealiseerd. En volgens Altino Ventura van het Braziliaanse ministerie van Mijnbouw en Energie toetst Peru het project nu gewoon aan de relevante wetgeving en de belangen van de betrokken gemeenschappen.
Groeiende bevolkingsdruk
Volgens de voorstanders kan de dam een oplossing bieden voor de groeiende bevolkingsdruk en problemen als illegale mijnbouw en de productie van cocaïne waar de streek mee worstelt. Peru zal ook geld verdienen met de export van stroom naar Brazilië.
Maar het akkoord tussen de twee landen verplicht Peru dertig jaar lang een vaste hoeveelheid stroom te leveren aan Brazilië. De tegenstanders voeren aan dat Peru nog niet weet hoeveel elektriciteit het zelf nodig zal hebben.
De Peruaanse regering heeft ook het voorbereidende werk aan de dammen van Mainique in Cusco en Paquitzapango in Junín stilgelegd, twee andere dammen in het Braziliaanse lijstje van vijf waartegen veel verzet bestaat.
Maar de tegenstanders van de dammenprojecten zijn op hun hoede. "De toekomstige president Humala staat erg dicht bij Brazilië, en daar maken we ons zorgen over, zegt Vilca.
NIEUWE MOORD DOOR GROOTGRONDBEZITTERS NU IN RONDONIA
ADELINO
DE MEEST RECENTE MOORD VOND PLAATS OP VRIJDAG 2 JUNI.
HET SLACHTOFFER WAS DE 57 JARIGE ADELINO RAMOS, EEN BOER EN LEIDER VAN HET 'MOVIMENTO CAMPONÊS DE CORUMBIARA (CORUMBIARA BOEREN BEWEGING) IN DE STAAT RONDONIA.
HIJ WERD NEERGESCHOTEN LANGS DE WEG WAAR HIJ GROENTEN VERKOCHT. RAMOS WAS EEN VAN DE OVERLEVENDEN VAN HET COURUBIARA BLOEDBAD IN 1995, WAARBIJ 12 LANDLOZEN BOEREN WERDEN GEDOOD.
DE MOORD OP ADELINO KWAM ENKELE DAGEN NA DE MOORDEN OP JOSÉ CLAUDIO RIBEIRO DA SILVA (52) EN ZIJN VROUW MARIA ESPIRITU SANTO DA SILVA (51) IN DE DEELSTAAT PARÁ.
'DE REGERING IS BEZORGD,' ZEGT HET HOOFD VAN HET GENERAAL SECRETARIAAT VAN DE PRESIDENT, MINISTER CARVALHO.
'ONZE TOP PRIORITEIT IS OM BESCHERMING TE BIEDEN DOOR GECOÖRDINEERDE ACTIES DOOR DE FEDERALE REGERING EN STAAT.'
VOLGENS DE PASTORALE LAND COMMISSIE VAN DE KATHOLIEKE KERK, DE CTP, BESTAAT ER EEN LIJST MET DE NAMEN VAN 125 MENSEN DIE EEN DOODSBEDREIGING HEBBEN ONTVANGEN.
DE MINISTER VAN JUSTITIE HEEFT VERMELD DAT DE MEEST URGENTE GEVALLEN OP DE LIJST ONMIDDELLIJK POLITIE BESCHERMING ZAL WORDEN GEBODEN.
'De moorden op onschuldige boeren en rubbertappers, die vechten voor hun land en overleven, zijn vele decennia gaande. De woorden van 'bescherming' zijn losse flodders vergeleken bij de kogels der moordenaarshand, die door corruptie hun weg vinden'.
De dodelijke en zeer verslavende drug, Oxi , een mix van cocaïne pasta, benzine, kerosine, ongebluste kalk en, in sommige gevallen, cement en zwavelzuur, heeft Niterói in Rio de Janeiro bereikt.
Tijdens een operatie uitgevoerd door de 79e politiedistrict van de civiele politie in Niterói , werden achttien Oxi stenen in beslag genomen en een vermoedelijke dealer gearresteerd.
De politie is ook in een gebied genaamd Cracolândia in de favela Jacarezinho in de noord zone van Rio de Janeiro, alert.
Tijdens een recente politie-onderzoek in deze arme wijk arresteerde de politie zestig vermoedelijke crack verslaafden, van wie er zestien kinderen en jongeren waren.
Door het organiseren van regelmatige politionele acties en het verwijderen van verslaafden hoopt het departement het gebied uiteindelijk te ontdoen van drugsverslaafden.
Oxi is een veel goedkopere versie van crack. Het ziet eruit als een klein steentje en wordt gerookt in een geïmproviseerde pijp of gerold in een sigaret. De prijs is ongeveer R $ 2 (US $ 1,20) per steen en veel goedkoper dan de reguliere straatwaarde van crack: R $ 10 (US $ 6.30).
Volgens psychiater Pablo Roig van de Revalidatie Kliniek Greenwood in São Paulo, bereikt Oxi de hersenen sneller dan cocaïne of crack. Hij zegt: "Cocaïne is gesnoven door de neus en moet door het bloed gaan om de hersenen te bereiken. Daarom duurt het langer om effect dan crack en Oxi, die worden ingeademd in de longen en bereiken de hersenen binnen enkele seconden ".
Experts zeggen dat Oxi eerst schade veroorzaakt aan de lippen, smaakpapillen, en tanden. Dan begint het naar andere organen over te gaan zoals de lever en nieren. Zodra de nieren stilgelegd zijn kan het lichaam de gifstoffen uit het bloed elimineren, waardoor misselijkheid, diarree en gastro-intestinale problemen zich voordoen. Bovendien, verslaafden zijn ook meer kwetsbaar voor hartaanvallen en beroertes. "Mensen kunnen gebruiken crack ten minste vijf tot zes jaar, maar dertig procent van Oxi-gebruikers misschien wel dood zijn na een jaar," voeg Roig toe.
Alvaro Mendes, een onderzoeker die heeft geholpen met het eerste onderzoek en het gedrag van Oxi in 2005, zei: "Dit kan niet langer slechts een Amazone drug voor de armen .worden genoemd.. Het is ook nu meer en meer gebruikt door de midden en hogere middenklasse."
Mendes, vult aan: "In de vijftien jaar heb ik gewerkt met chemische afhankelijkheid, heb ik nooit een geneesmiddel met een dergelijk potentieel van vernietiging als Oxi gezien."
WAYN
met dank aan Patricia Maresch, Senior Contributing Reporter in Rio
Protest tegen de geplande Belo Montedam. De Braziliaanse autoriteiten hebben woensdag groen licht gegeven voor de bouw van een megadam in het Amazonegebied, aldus de Britse omroep BBC. Milieuactivisten en inheemse volkeren hebben het afgelopen jaar fel geprotesteerd tegen de aanleg. De Belo Montedam moet de op twee na grootste waterkrachtcentrale ter de wereld worden. De aanleg kost omgerekend zo'n 7,7 miljard euro. Naar schatting 500 vierkante kilometer tropisch regenwoud komt onder water te staan. Tienduizenden mensen moeten hun woonplek verlaten. Inheemse gemeenschappen vrezen de komst van duizenden constructiewerkers in de jungle. De dam moet in de Xingú-rivier in de deelstaat Pará komen, vlakbij de stad Altamira. Volgens de Braziliaanse regering kan de Belo Montedam ruim 11.000 megawatt elektriciteit leveren. Dat is goed voor 23 miljoen huishoudens. Ook zou het project voor 18.700 directe banen zorgen.
(anp/mvdb)
Dit is een rechtstreekse aanslag op de menselijkheid, flora en Fauna! De kapitalisten zien alleen de voordelen, de corruptie heeft weer een overwinning... De volken van de Xingu zullen zich hier niet bij neerleggen...DE STRIJD GAAT VERDER!
wayn
I have just returned from the Brazilian Amazon, where Chief Raoni gathered with hundreds of Kayapo warriors, indigenous leaders from 18 ethnicities, and leaders from the Xingu Alive Forever Movement (MXVPS).
"This is the last chance we have to paralyze Belo Monte's construction," Renata Pinheiro told the indigenous assembly. "The future of the Xingu is in your hands, indigenous peoples and social movements. You succeeded in stopping Belo Monte for 30 years now more than ever we need to strengthen our resolve, joining forces to stop the beginning of construction."
It's now more important than ever that we take this campaign to the next level.
'PISTOLEIROS' KOMEN TERUG EN MOORDEN OPNIEUW IN NEDERZETTING
Zaterdag kwamen de moordenaars terug op de nederzetting bij de boeren van het agrarisch project bij Praialta Pinhareira, waar de leiders José Claudio Da Silva en zijn vrouw Maria op 24 mei werden vermoord. Ditmaal werden twee getuigen van de eerdere moorden aangevallen. Een van hen werd vermoord de andere is verdwenen.
Pastorale medewerkers vonden zaterdagmiddag het lichaam van 25 jarige Herivelto Pereira Dos Santos in het struikgewas.Hij was bewoner van de nederzetting en was getuige van de moorden. Hij had een rode motor zien wegrijden. Zaterdag vond de militaire politie en mensen van IBAMA zijn lichaam naast zijn motorfiets.Volgens het CTP, de landelijke pastorale commisie, was hij eveneens vermoord met een schot door het hoofd, en was hetzelfde wapen gebruikt als bij de moorden op José en Maria. De familie van Herivelto is bang voor represailles.
Het is de vijfde moord in vier dagen, drie gebeurde in Pará, de andere twee in de deelstaat Amazonas, doch daar zijn geen getuigen.
Wayn: de moordenaars lopen nog vrij rond....
vrij vertaald uit de krant: 'Correio do Brasil' 30mei 2011
MILIEUACTIVIST JOSÉ CLÁUDIO DA SILVA MET ZIJN VROUW MARIA DOODGESCHOTEN
José Cláudio da Silva -
a luta continua, irmâo, - de strijdt gaat verder, broeder
r.i.p
In de Braziliaanse deelstaat Pará is maandag 23 mei de milieuactivist José Claudio da Silva en zijn vrouwMaria de Espirito Santo vermoord. Da Silva had amper zes maanden eerder nog zijn eigen dood voorspeld. Volgens de lokale krant 'Diário do Pará' liepen Da Silva en zijn vrouw in een hinderlaag in de buurt van hun huis in Nova Ipixuna. Ongeveer 37 mijl van de stad Marabá. Of de moorden gepleegd zijn maandag nacht of dinsdag morgen zijn nog onduidelijk daar er, volgens een politie woordvoerder twee moorden plaatst vonden op de nederzetting Maçaranduba 2.
José en Maria werden al maanden met de dood bedreigd. Volgens de krant kregen zij geen politiebescherming. De politie gaat ervan uit dat ze vermoord zijn door 'pistoleiros', huurmoordenaars, daar bij beidde een oor was afgesneden. Eind vorig jaar vertelde Da Silva nog over zijn angst om gedood te worden. Op een toespraak in Manaus zei hij dat de houtindustrie hem tot zwijgen wilde brengen. "Ik kan hier de ene dag staan spreken voor jullie, en de volgende maand kunnen jullie het nieuws krijgen dat ik ben verdwenen', zei hij. 'Ik zal het woud beschermen tegen elke prijs. Daarom kan ik elk moment een kogel in het hoofd krijgen.'
José was er zich van bewust dat zijn gevecht tegen houthakkers en de houtskoolproducenten hem zeer kwalijk werd genomen. 'Mensen vragen mij: ben je niet bang? Ik ben een mens, natuurlijk ben ik bang. Maar die angst doet mij niet zwijgen. Zolang ik op de been ben, zal ik iedereen aanklagen die het woud vernielt.' Het nieuws van de moord kwam enkele uren voor een belangrijke stemming ging plaatsvonden over een versoepeling van de boswet. (zie eerder artikel, wayn) Daar was Roberto Smeraldi, stichter van de milieugroep'Amigos da terra' in een bespreking met president Dilma over de veranderingen betreffende de woud code, toen het nieuws van de moord bekent werd. Dilma gaf opdracht aan haar staf chef om hulp te bieden bij het moordonderzoek. Die wet houdt in vermindering van het percentage van het areaal dat als woud behouden moet blijven en voorziet in sommige gevallen zelfs in amnestie voor diegene die in het verleden illegaal ontboste. De nieuwe wet moet nog goedgekeurd worden door de Senaat en Dilma. Tegenstanders beschrijven de wet als een regelrechte 'ramp'.
Da silva en zijn vrouw Maria waren ooit actief in de organisatie van Chico Mendes, vermoord in 1988 door veeboeren. Da silva had zich een reputatie opgebouwd als spreker op lokale en internationale bijeenkomsen rond de bescherming van hat Amazonewoud. Hij nam het op voor de kleine arbeider in het woud, die leeft van de rubbertap en verkoop van noten en fruit. Een rapport van Braziliaansemensenrechtengroeperingen noemde Da Silva in 2008 al als een van de tientallen activisten in het Amazonegebied wier leven gevaar liep. 'We hebben nu een nieuwe Chico Mendes,' zegt Felipe Milanez, journalist in Sâo Paulo, in de Britse krant 'The Guardian'. Hij had onlangs nog telefonish contact met Maria, die hem zei dat de situatie 'erg lelijk aan het worden was'. De aanslag doet tevens denken aan de moord op de Amerikaanse non Dorothy Stang in 2005, die zich ook verzette tegen de vernietiging van het regenwoud in de staat Pará. mede dank aan de kranten 'De Morgen'.
'The Guardian' , 'Diario do Pará'
bewerkt door storyteller
p.s ... de strijd gaat voort en wie word de opvolger van José? De corruptie heeft een degelijke invloed op het besturen van het Amazone gebied. De regering kan wetten maken en zelfs de goede worden 'kapot gemaakt'... de macht is het geld en voor het afvuren van een amazonekogel wordt goed betaald... De moordenaars lopen vrij rond. En hebben de moorden niet te maken met het intimideren van parlementariërs en autoriteiten? Een waarschuwing van de kapitalistische zijde en macht misbruikers; oppassen voor een kogel. Weten wij wat er met het woud gebeurd? Wat doen wij eraan? Het is niet controleerbaar, hoewel de Braziliaanse regering daar een instituut voor heeft het IBAMA, het instituut voor milieu zaken... maar het woud is te omslachtig... en wie zijn afnemers van het hout? Voor wie zijn er de worstenkoeien? Ik vertrouw alleen nog op de 'bosgeesten' zij die misschien de corrupte handelaren en moordenaars een halt kunnen toe roepen... rechtvaardigen hoeven géén angst te hebben voor geesten... Wayn
DE BRAZILIAANSE KAMER VAN AFGEVAARDIGDEN HEEFT MET 410 STEMMEN VOOR EN 63 TEGEN INGESTEMD MET EEN WET DIE HET KAPPEN VAN MEER REGENWOUD IN HET AMAZONE GEBIED MOGELIJK MAAKT. MILIEUBESCHERMERS ZIJN FEL GEKANT TEGEN DIT BESLUIT DAT NOG DOOR HET SENAAT MOET WORDEN GOEDGEKEURD.
Volgens de huidige regelgeving zijn de landeigenaren verplicht bij ontginning van grond voor agrarisch gebruik 80% van het regenwoud intact te laten. De nieuwe wet voorziet, naargelang de grootte van het bedrijf, in lagere percentages. Natuur beschermers waarschuwen voor een milieuramp.
AMNESTIE
Tevens voorziet de wet, die mede door aandringen van grootgrondbezitters in aangenomen, in amnestie voor mensen die afgelopen decennia de regels aan hun laars lapten. Volgens de linkse oppositie partij PSOL zijn er parlementariërs die zich hebben laten omkopen door de grootgrondbezitters. Volgens belangenorganiaties van agrariërs hebben ongeveer 90% van de boeren in het verleden de regels geschonden.
President Dilma is tegen de versoepeling van de Código Florestal. Zij dreigt haar veto te gebruiken en de wet niet te tekenen als die wordt aangenomen door de Senaat. Brazilië probeert de ontbossing tegen te gaan in het belang van het klimaat. Uit recente cijfers blijkt echter dat de houtkap verder toeneemt.
Crisiskabinet moet ontbossing Amazonewoud afremmen 19/05/11
De Braziliaanse minister van milieu, Izabella Texeira, heeft de oprichting van een crisiskabinet aangekondigd dat de ontbossing van het Amazonegebied moet tegengaan.De minister deed haar uitspraak naar de verontrustende cijfers over de ontbossing. Zo bleek dat in maart en april 593 km2 werd weg gekapt, dat is bijna zes maal meer als in dezelfde periode het jaar ervoor. Toen werd 104 km2 regenwoud vernietigd, vooral de deelstaat Mato Grosso word het ergst getroffen. Het kabinet zal worden gevormd door experts van de federale overheid...het ministerie van milieu en vertegenwoordigers waar het bos het meest te lijden heeft zei Izabella Texeira tijdens een persconferencie.
Chico Mendez R.I.P 1988 Xapuri, Acre
p.s Het woord 'zei' moet ik ruimtelijk interpreteren
In Brazilie zijn uitspraken van ministers en het functioneren van organen onvoorspelbare dagdromen. Ik hoop (wederom) dat de corruptie niet de boventoon voert, want de geesten der bossen zullen zich beraden en gevolgen zullen niet uitblijven.
INDIANEN PROTESTEREN TEGEN CRIMINALITEIT EN POLITIE MISHANDELING
IN BRASILIA PROTESTEREN INDIANEN TEGEN, BUITEN DE GROOTSHALIGE PROJECTEN IN HET LAND, DAT HUN LEIDERS LANDELIJK WORDEN GEINTIMIDEERD,EN PERSOONLIJK BEDREIGD. 500 INDIANEN LEIDERS HEBBEN HUN KAMP SINDS MAANDAG 2 MEI OPGESLAGEN OP EEN GRASVELD TEGENOVER HET NATIONALE CONGRES IN BRASILIA. ZE BLIJVEN DAAR ENKELE DAGEN EN VRAGEN AANDACHT VAN DE REGERING. DIT ALLES WORDT GESTEUND DOOR HET CIMI, DE PASTORALE RAAD VAN INDIAANSE AANGELEGENHEDEN. DE PROBLEMEN DOEN ZICH VAAK VOOR IN AFGELEGEN GEBIEDEN WAAR DE OVERHEID GEEN VAT OP HEEFT OF HAAR OGEN SLUIT. NATUURLIJK ONTKENT DE OVERHEID DAT ZULKE ZAKEN PLAATSTVINDEN. DE STRIJD VAN DE INHEEMSE BEVOLKING IN BRAZILIË ZAL VOORTGAAN.
Amnesty International klaagt politiegeweld Brazilië aan
RIO DE JANEIRO -- De Braziliaanse regering moet eerst op orde op zaken stellen in eigen huis, dan pas zal het kans maken op een permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad, zegt Amnesty International. Volgens Salil Shetty, secretaris-generaal van de mensenrechtenorganisatie, gebruikt de politie in Brazilië nog altijd buitensporig veel geweld.
Dilma Rousseff, sinds begin dit jaar president van Brazilië, kondigde aan dat mensenrechten tot de prioriteiten van haar beleid zouden gaan horen. Maar "woorden zijn één zaak, concrete actie is nog iets anders", zegt Salil Shetty.
De secretaris-generaal van Amnesty International is op bezoek in Brazilië omdat daar de komende maanden een kantoor van de mensenrechtenorganisatie wordt geopend. Hij had ontmoetingen met familieleden van Brazilianen door omkwamen door politiegeweld.
VN-Veiligheidsraad
"Brazilië kent een lange geschiedenis van misdaden door politiemensen", zegt Shetty. "We volgen de mensenrechtensituatie in het land al veertig jaar, nu gaan we er ook permanent een team hebben."
Volgens gegevens van Amnesty International komen in Rio de Janeiro alleen al jaarlijks duizend mensen om door buitensporig politiegeweld. Vaak zijn de slachtoffers zwarten, vrouwen en armen, "mensen die geen stem hebben, de meest kwetsbaren van de samenleving", zegt Shetty.
Volgens Amnesty heeft Brazilië na de laatste dictatuur (1964-1985) "belangrijke vooruitgang" geboekt op het vlak van de mensenrechten. Maar er blijven nog punten van grote bezorgdheid, vooral de openbare veiligheid en de situatie in de gevangenissen. Brazilië moet eerst deze zware problemen aanpakken als het een permanente zetel wil verwerven in de VN-Veiligheidsraad, zegt Shetty.
Net zoals in andere landen vinden in Brazilië nogal wat mensen "dat het nodig is een keuze te maken tussen mensenrechten en openbare veiligheid", zegt Shetty.
Politiegeweld in favela's
"Niemand heeft het recht iemand te doden", zegt Joelma, tante van de 21-jarige Júlio César Menezes Coelho, die op 18 september 2010 gedood werd bij een politieoperatie in de favela (arme buitenwijk) Cidade Alta. 'Alstublieft, dood mij niet, ik woon hier", waren zijn laatste woorden, voordat hij doodgeschoten werd door zes leden van de militaire politie, vertelt Joelma.
Júlio César had niets met de criminaliteit te maken. "Dat is hier routine", zegt Joelma, die haar verhaal deed aan Salil Shetty van Amnesty International.
De 17-jarige Andreu Carvalho, zoon van Deize da Silva de Carvalho, werd op 31 december 2007 aangehouden. "'s Anderendaags kreeg ik te horen dat mijn zoon doodgefolterd was", vertelt Silva de Carvalho aan Shetty. "Doordat men ervan overtuigd is dat de misdaden onbestraft blijven, blijven de politiemensen armen en zwarten doden."
Meeste politiegeweld van Latijns-Amerika
Nergens anders in Latijns-Amerika is er zoveel politiegeweld als in Brazilië, zegt Maurício Campos dos Santos, van het Netwerk van Gemeenschappen en Bewegingen tegen het Geweld, die de ontmoetingen van de nabestaanden met Shetty heeft georganiseerd.
"De families vechten voor gerechtigheid, door de ontmoeting met de secretaris-generaal van Amnesty willen we deze zaken zichtbaar maken. We weten dat de vooroordelen in Brazilië zeer groot zijn. Zonder twijfel heeft de aanklacht in het buitenland meer gewicht."
- - - - - - - -
Auteur: Fabíola Ortiz
De international commissie voor mensenrechten (IACHR)van de organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) heeft de Braziliaanse overheid onmiddelijk en officieel verzocht tot opschorting van de vergunningverlening voor de Belo Monte dam, in het Xingu rivier gebied in de staat Para. Het doel is de bescherming van de inheemse mensen in het rivier bekken. De rechtbank stelt dat er geen aanvang mag worden gemaakt zolang er nog gesprekken zijn met met de betrokken Indiaanse gemeenschappen, de beschikbaarheid van milieu impact studies voor de Indianen, en de goedkeuring omtrent het leven en de integriteit van de Indianen te beschermen, en de verspreiding van epidemieën en ziekten te voorkomen. Ze willen dat de regering binnen 15 dagen informatie hierover geeft. Na het aanhoren van de partijen zal het IACHR besluiten of er wordt verder onderhandelt. Het besluit van het IACHR is een reactie op een klacht uit november 2010 door vele organisaties waaronder het COIAB, de organisatie van Inheemse het Inheemse organisaties van het Braziliaanse Amazone gebied, de beweging XINGU LIVE FOREVER en de CIMI, de Inheemse missionaire raad. Volgens de klachten werden de Indianen en rivier bewoners niet goed geïnformeerd en geraadpleegd over de project. De Belo Monte dam zal de grootste worden (buiten het gegeven dat de Itaipú dam binacionaal is) en de derde in omvang ter wereld. Het geheel heeft een capiciteit van 11,2 mil megawatt en een gebied omvang van 516 vierkante kilometer. Zou het project doorgaan dan betekent dit een rechtstreekse aanslag op de menselijkheid en flora en fuana.
Tot heden heeft de onderneming slechts een gedeeltelijke licentie van het IBAMA, het Braziliaans Instituut voor Milieu en Natuurlijke hulpbronnen om het project te starten.
Orlando Villa-Boas, één van de vele strijders voor de rechten van de Indianen (1914-2002)
Wayn Pieters
RAONI
SPANNING ESCALEERT OMTRENT DE Amazon Mega Dam
Inheemse communiteiten stellen dat het $10 billion reservoir in Brazilies grootste regenwoud hun manier van leven zal vernietigen
April 7, 2011 | Al Jazeera
"Wij willen Belo Monte niet want het zal onze rivieren vernietigen, onze jungle en onze manier van leven," vertelde Raoni, een indigenous leider van de Kaiapo stam aan de BBC. Ireo Kayapo, een andere leider, vertelde reporters dat als de stam verdreven wordt van hun land, "dan zal er oorlog zijn en bloed zal vloeien".
UMBANDA VIERING IN SANTO ANDRÃ, SÃO PAULO - NOV. 2010 deel 3 slot
Het derde deel van de viering ging beginnen. Drumslagen en gezang brachten de geesten wederom in veroering. Ditmaal waren het de geesten van noordoost Brazilië. De Orixas van Bahia. De kleine vrouw werd nu bevangen door een bahiana en er werd gezongen: Maria gaat naar Bahia... De mensen in de kring klapten in hun handen en zongen luidruchtig mee met de tekst... De kleine vrouw danste in het rond, tilde har witte rok omhoog en lachte... en de blonde drumster was haar vriendin op deze lange weg, zij die was verworden tot Zé de coco uit Paraiba. Ze droegen nu ook de typische bahia hoofddeksels en zongen, dansten en maakten grapjes. Ondertussen werd er cocos-rum gedronken uit cocosschalen en mij werd met overvloed gegeven, denkelijk dat er al verteld was over mijn rugproblemen. De kleine vrouw, die nu Severina heette, kwam geregeld naar me toe en gaf mij te drinken. Ze vroeg of ik last van mijn rug had waarna ik fantaserend. en meewerkend in de dolle sfeer die er heerste, zei dat ik ooit van een paard was gevallen en lange tijd last had van die kwaal. 'Waar kom hij vandaan,' vroeg ze aan de man in het witte judopak. 'Holanda,' zei deze. 'Waar is dat? In ons land Bahia?' 'Neen, in een land aan de andere zijde van de zee.' 'Over het water... zee... dat is verweg!' En ze danste verder, maakte grappen met de blonde Zé de coco, die dronken scheen en zongen nog enkele liederen en kwam geregeld bij me voorbij om iets te drinken te geven. Daarna keerde ze weer terug naar de werkelijkheid van de dag. Ze wankelde en moesten haar vasthouden, want de geest van Severina was standvastig en wilde haar lichaam niet meteen verlaten. Ze viel voor de grond en na enige tijd verdween de geest uit haar lichaam en keerde ze terug naar de werkelijkheid.
Ze ging zitten, stak kaarsen aan en legde bladeren in een kom, waarna zij tot de orixas sprak. Ze werd opnieuw bevangen door de indiaanse geest en zette haar groene veertooi op. Ze werd weer gids in de geesten wereld van het verleden, de Indios, het spirituele van de indiaan, die alles af wist van de planten en kruiden, zij die de zwarte slaven bijstonden toen ze in het 'land van de papegaai' aankwamen. Nu werden een vrouw en jongen ingewijd in de groep, die moesten op hun buik gaan liggen. Orixa Jupira zong en sprak spreuken en legde een witte doek over hun hoofden. Andere leden van de groep raakten ook weer in trance en tekenden cirkels op de lemen grond, zette kaarsen en legden bloemen. We konden nu op een klein briefje een wens schrijven en deze in de grootste cirkel leggen, een wens naar de goden van de umbanda. Daarna ging de kleine vrouw, de caboclo Tupira, de cirkel rond met de blonde vrouw. Ze hadden kaarsen bij hun en een kom met water. Een voor een werden de mensen in de grote cirkel hun voorhoofd gewassen en kregen een kaars van een bepaalde kleur die hun vader of moeder der orixas voorstelde. De een kreeg en witte, een blauw kaars of zoals ik een rode. Die rode vertelde en betekende dat ik de zoon was van Ogum. In het Yorubá-gebied, in Afrika, is Ugum de godheid van het ijzer, de smeden en tevens ieder die met ijzer van doen hebben, zoals landbouwers, jagers, slagers. In Brazilië is Ogum vooral fameus als de god van de krijgers. Zijn aanhangers dragen halskettingen met donkerblauwe en soms groene glazen kraaltjes. Zijn dag is de dinsdag. Wanneer de neergedaalde Orixás binnenkomen in hun symbolische kostuums dan is het Ogum die immer voorop loopt. Dit om de 'weg te openen' voor de andere goden. Dus ik ben de zoon van Ogum, die ook vergeleken wordt met Sâo Jorge, oftewel de heilige Joris op zijn wit paard. Op een gegeven moment stapte de kleine vrouw op mij toe, nam me bij de hand en leidde me naar het midden van de hut. De blonde vrouw vergezelde haar en ze zei mijn hemd op te stropen. Ik deed mijn jas uit, die ik nog steeds aanhad vanwege de frisse middag, en wilde mijn hemd uittrekken, maar dat was schijnbaar ontoepasselijk. Ze stroopte het vanonder op, met de opmerking: 'wat is dat voor een wit vlees' en maakte er een knoop in. Ik kreeg 2 witte kaarsen die ik moest aansteken en in mijn handen houden. Ze vroeg me waar de pijn zat en begon er een zalf op te smeren. De andere vrouw stond achter mij met een kaars die ze langs mijn rug wreef. Caboclo Jupira had een dikke sigaar in haar mond en blies nu en dan de rook over mijn buik en rug. Ze zei woorden die ik slecht verstond en ze zong. Daarna bond ze mij een geel en wit lint om (dat moest ik drie weken moest aan houden). Ik stond daar zeker een half uur voor een einde kwam aan de healing. Ze zei me in rap tempo wat ik moest doen en een meisje was zo goed dit alles op een papier te schriven. Ik moest vier weken lang een kuur volgen. D.w.z baden nemen met de kruiden die ik voordien moest laten trekken in enkele liters water als thee en later, na mij eerst gewassen te hebben met cocoszeep, over mijn hoofd moest uitgieten. Ze wees me er nogmaals op dit alles strikt te volgen en het lint aan te houden. Nadat ik weer in de cirkel terug was vonden er nog enkel ceremonies plaats waarna het einde in zicht kwam. Het was ondertussen vier uur geworden. De kleine vrouw stond op en begon opnieuw te schudden, rond te draaien en wankelen. Het duurde nu langer voor dat de orixa Jupira haar geest verliet. Daarna hield ze nog een ferme toespraak, bedankte ons en en zei dat we naar waterval moesten in het park om daar een bad te nemen. Achterwaarts verliet ik de houten hut. Ik moest eerst mijn bundel met negen kaarsen die ik bij het begin had verkregen aansteken in een grote bak, gericht aan de goden. Daarna gingen we naar het hoger gelegen gedeelte van het bos via een glibberige stenen pad waar enkele watervalletjes waren. Er stonden honderden mensen te baden, ze gingen met kleren en al onder het vallende water. Ze zongen en trommelde op hun drums. De anderen stonden in een lange rij wachtend op zijn of haar beurt. Ten slotte kwam men ons vertellen dat het park om halfzes zou sluiten en wij dus geen tijd hadden om te baden. Ik vond het niet zo erg en wreef over mijn stijve rug. We liepen terug naar beneden en in de grijze bewolkte lucht zag ik de urubus, tientallen aasgieren wachtend op de maaltijd. Ook zaten ze in bomen als zwarte doodsgravers met hun lange nekken als uitgstekte zwarte kippen. Want al het tentoongestelde en geofferde voedsel zou rotten, want de orixas hadden het voedsel allang geestelijk verorberd. De mensen verlieten het park. Ze waren opgelucht, bevrijd van een soort last. De goden hadden naar hun geluisterd, hun versterkt. Ze hadden naar de goden gezongen, ze hadden geofferd en gesmeekt. Het was de spirituele kracht van de umbanda die hun verder deed gaan in de harde wereld van de 'niet goden'.
het moment dat caboclo Jupira en Zé de Coco mij behandelen (tekening die ik nadien maakte)
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog