Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
28-07-2013
Tussen 1903 en 1980 werden 60.000 mensen vermoord in hospital in Barbecena, Minas Gerais
Er waren minstens 60.000 sterfgevallen in het hospital 'Colônia de Barbecena', in Minas Gerais, waar slechts 30% van de "patiënten" een diagnose had van een psychische aandoening. De meeste van de mensen waren minderheden, uitgesloten van de samenleving, zoals epileptische mensen, bedelaars, alcoholisten, homoseksuelen, prostituees, verkrachte en zwangere meisjes die hun maagdelijkheid verloren voor het huwelijk.
De instelling werd opgericht in 1903 met 200 bedden, en bereikte de mijlpaal van vijfduizend patiënten in de jaren 1960. Daniela Arbex, verslaggeefter van de krant Tribuna de Minas heeft dit uitgebracht in haar boek 'Braziliaanse Holocaust'. Daniela: "In 2009 liet een geïnterviewde mij foto's zien van het 'gekkenhuis' gemaakt door Luiz Alfredo en gepubliceerd in het tijdschrift O Cruzeiro. Geen van die foto's liet mij denken aan een ziekenhuis, maar meer aan een concentratiekamp. Barbacena wordt als 'de hoofdstad van de gekke', genoemd hier in Minas Gerais, maar bijna niemand weet wat er daadwerkelijk gebeurde in Colônia ", zegt de schrijfster.
Een jaar lang heeft daarmaals journalist Luiz Alfredo de wreedheden onderzocht begaan in die plaats in de afgelopen decennias. Toen hij arriveerde zag hij dat mensen hun hoofden waren kaalgeschoren en werden herdoopt. Patiënten aten ratten en dronken water uit afvalwater of urine en sliepen op gras, werden geslagen en verkracht. Anderen stierven van de kou, honger en ziekte. Soms waren de elektroshocks zo veel en intens, dat het gemeentelijk netwerk overbelast raakte. "Het was een collectief falen. Velen wisten van de geweldadige handelingen, hebben eraan deelgenomen of gedaan of ze er niets van afwisten. Het geweld werd genaturaliseerd, gebagatelliseerd, "zegt Daniela Arbex. Zelfs 50 jaar na de realiteit van het asiel, bewaard het geheugen van fotojournalist Luiz Alfredo nog steeds de gruwelijkheden van wat hij zag en vastgelegde.
"In tegenstelling tot het werk van een professional die naar Afrika gaat en daar de scènes van ellende vindt, kwam ik in Barbacena zonder te weten wat ik aan het doen was en niet weten wat ik zou vinden.Plotseling zag ik alles en maakte die schokkende beelden. "
In het hospitaal Colônia stierven dagelijks 16 mensen. De lijken werden verkocht of opgelost in zuur om de botten te verhandelen. Tussen 1969 en 1980, werden meer als 1800 lijken verkocht aan medische universtiteiten door het gehele land, zonder dat er vragen werden gesteld. De realiteit omtrent Barbacena begon te veranderen vanaf 1980, toen de psychiatrische hervorming in een stroomversnelling kwam.
uit de krant 'Diaro de Pernambuco'
fotos zie bijlagen,
2de foto van schrijfster Daniela Arbex. foto: Fernando Priamo
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog