:cry:Amazonia kinderen


Ik zit weer op de boot, ditmaal de 'Percepçâo Amazonia', voor de vier dagen tocht naar Belém aan de monding van de oceaan. Een rit van 1600 kilometer. Het is bloedheet en ik heb een geschikte plek uitgezocht om mijn hangmat te spannen. Naast me schommelen twee jonge Brazilianen en verderop een jonge Engelsman en een Braziliaan die op zoek is naar werk als huisschilder in Santarém.
Hij is arrogant en bejegend me nogal ontactisch en ziet me aan voor een Deen, zou natuurlijk kunnen, waarna ik hem zeg een Rus te zijn, wat hij met ongeloof aanvaard. Nadarhand spreekt hij me dan ook aan als zijnd 'Ruso'.
Ik moet er denkelijk bizar uitzien na de ellende der gemoedstoestand. Ik ben geel geworden, heb gele oogbollen en voel me met momenten goed en slecht.
De mensen sjouwen ondertussen met koffers, tassen en dozen, potten en pannen op weg naar een nieuwe wereld.
De drukkende warmte zal nog veel regen brengen, maar ik had vreemd genoeg geen last van muskieten, de plaaggeesten. Manaus bleek ook mee te vallen en op de boot had ik er zo goed geen last van, ook daar we ons meestal op de middenstroom bevonden.
De muskieten kwamen ons tegemoet als we kleine stopplaatsen bereikten, of langs moerassen en binnenrivieren, hun geliefde plekken, daar zouden ze steken, zuigen en lachen, want ik ben er nu zeker van dat de kwelduivels kunnen lachen. Nondesju, lachen om het chagrijn van het slachtoffer.
Geloof mij.  Erger zijn de 'piums', de meest schrikbarende insecten. Ze komen meestal in de avond, ze zijn zwart en maar enkele millimeters groot. Hun steek maakt een wondje waardoor de huid geïrriteerd raakt. De vreselijke jeuk doet de mens krabben, op de plek waar een klein zwart puntje ontstaat.
De caboclos en rivierbewoners zeggen dat de piums alleen in de winter actief zijn, maar ook de zomerperiode geeft genoeg problemen.
Ik ken het verhaal van wegwerkers nabij Porto Velho, die zodanig gestoken werden, dat ze ertoe over gingen tot hun gezicht in te smeren met dieselolie. Toen dat niet hielp trokken ze, uit waanzin, hun revolvers en schoten als gekken op de stekende dwergduivels.
Dan zijn er nog andere boosdoeners zoals de 'borrachudo', groter dan de malariamug, die zoveel bloed zuigt dat ze niet meer in staat is op te viegen; ook de 'fleblõtomo', drager van Leishmaniose of als de brazilianen zeggen: 'ferida braba', is een meer als bizar insect. De oorzaak van de ziekte is een parasiet die bij knaagdieren voorkomt en door een bepaalde zandvlieg wordt overgebracht naar de mens. De steek veroorzaakt wonden, builen en zweren in de mond, keel en neus.
Een zegening is iets anders dan: malaria, of een beet van de surucucu slang, stekende spinnen of agressieve mierkolonies, nee, gelukmakend is de kus van een vrouw, zoet als bijenhoning in de schemering van een palmboom, langs de woeste koppen van zee.

wordt vervolgd...