Duik mee in de Golf van Mexico en huiver ...
Een onthullende reportage van Associated Press, dat met een aantal
duikers op pad ging om te filmen welk effect de olie heeft onderwater.
De reportage spreekt voor zich; dit is wat de journalist achteraf nog
had te zeggen:
"Ik kan niks meer zien en we zijn nog maar 5 seconden aan het
duiken"
"Ik sprong van de boot en belandde in de dikste laag
rode olie die ik ooit heb gezien. Wanneer ik mijn ogen open stel ik
vast dat mijn duikmasker al besmeurd is met olie, ik kan niks meer zien
en we zijn nog maar 5 seconden aan het duiken.
Overal olie
Onderwater
is het enige wat ik zie olie. Links, rechts, boven en onder me - de
olie ligt ook op het water in gigantische plassen, en vijf meter onder
water hangt hij in de vorm van bellen, groter dan tennisballen. Er is
niks dat leeft onder de olievlek, ik zie wel een dode kwal en een
handvol kleine visjes.
"Ik
wil er snel weer uit"
Ik ben alleen omdat de andere
duikers niet wilden riskeren het water in te gaan zonder een beschermend
gaspak, en met al die olie op mijn masker, en het water zo donker, duik
ik niet diep. Ik wil snel weer het water uit.
"Je
kan hem niet gewoon van je afvegen, je moet hem afschrapen, laag per
laag. Dan giet je er afwasmiddel op en schrob je verder."
"Ik
zwem terug naar de boot en ben me niet bewust van hoe ik onder de olie
zit. Ik zie er uit als die arme pelikanen. De olie is zo dik en
kleverig, het lijkt wel cake-beslag. Je kan hem niet gewoon van je
afvegen, je moet hem afschrapen, laag per laag. Dan giet je er
afwasmiddel op en schrob je verder. Ik denk: geen enkele vis, vogel,
schildpad zou dit van zich kunnen afhalen. Als een dier hier zou in
terechtkomen, zou het nooit kunnen ontsnappen.
Ik
moet een half uur schrobben voor de kapitein me aan boord laat. Eenmaal
proper, sta ik op. Maar aan mijn voeten hing nog olie, ik schuif uit en
val in het water. En moet weer van vooraf aan beginnen: opnieuw 30
minuten schrobben voor ik aan boord kan.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.