Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
09-06-2010
inspiratie
Inspiratie
Wat vind je van die gouden troon en van die dure oude kleren? En had je zelf nu ook een zoon, wat zou die aan ons leren?
Woon jij graag in al die huizen met die ramen vol met kleur? Hoor jij ook je oren suizen als ze kloppen op je deur?
Zeg je iets vanuit de bijbel of vertel je nuchter wat je hart Je inspireert langsheen de heibel van wat een aardbewoner tart?
Duld je lijdzaam hoe ze praten over naastenliefde in jouw naam overtuigend met citaten zodat ik me dan hevig schaam ?
Hoor je nog je eigen boodschap in de woorden van je personeel? Voel je toch met hen verwantschap of dwalen ze wel echt te veel?
Doe voor ons nog één mirakel Een dat alle mensen overtuigt En verlaat je tabernakel Hoor maar wie dan voor u juicht
Jezus, zeg ons wat er nodig is Voor herstel van al die flarden En al wat louter overbodig is Om in je schaduw te volharden
Geef ons liefde voor het leven leer ons leven voor de liefde. Stuur ons, wend voor ons de steven weg van alles wat je griefde!
Omdat de wind geen woning heeft en er ook geen zoeken wil, heb ik alle ramen wijd geopend, zodat al wat los ligt plots weer leeft, al worden alle kamers kil en zijn de straatgeluiden slopend.
Omdat de Heer geen dienaars heeft en er ook geen werven wil heb ik onze bijbel weer geopend Zodat Zijn boodschap plots weer leeft Al worden alle kerken stil En zijn de straatgeluiden slopend.
Ik weet het, uren worden dagen en jaren worden ooit wel eeuwen. Het heeft geen zin zich op te jagen, het heeft wel zin om uit te schreeuwen:
Ik geloof dat wij alles toch voorgoed vergeten Ik geloof dat wij toch zo bitter weinig weten.
Ik weet het, achter elke heuvel ligt een dal en melkwegen zijn te klein voor goden die zwarte gaten gooien door het heelal en sterren strooien om de tijd te doden
Ik geloof dat wij er beter niet over praten en onze ijdelheid best voortaan verlaten
Ik weet het, tijd en ruimte zijn een kwelling die wij verzinnen om de weg niet kwijt te raken Onze wetenschap staat ooit toch op de helling vermits wij geen van beide kunnen maken
Ik geloof dat ik gewoon wat meer geloven moet. Wat ik weet is fout, wat ik geloof, is goed.
De eitjes zijn verdampt met de glaasjes vol van vreugde, verrezen uit het plan van een unieke dag met hen samen zoals toen met souvenirs en plannen zonder foto's, zonder gps, maar verwonderd dat de steen uiteindelijk opzij gerold een haasje heeft verpletterd, Verbijsterd ademloos omdat vandaag alles hetzelfde lijkt zoals weleer.
Het jaar is zo kort geworden als je de kinderen hoort schreien, nu, zoals voorheen.
Onnozel, we dachten ooit dwaas, maar neen: onschuldig aan de ijdelheid en de meedogenloze strijd van zielen zonder geweten die om zichzelf te verheffen ten koste van iedereen alles wat ze op hun weg ontmoeten vertrappelen en misprijzen tot de laatste dag van het al zo korte jaar.
Als ik zou weten dat ik nu zie wat ik straks ga zoeken, als ik ga volgen wat ik nu onachtzaam overschouw, dan zou ik nu beseffen dat ik dan ook op tijd zou zijn voor de geboorte van het kind.
Als ik zou kijken naar de weidse sterrenhemel met de ogen van een dienaar, en niet zoals nu, met de zelfgenoegzame blik van een koning die men ooit ook wijs zal noemen.
Dan zou ik weten dat allen die weten en denken te weten, gewoon geen geweten bezitten.
Maar ik geniet van de geladen rust die de euforie voorafgaat van een wereld door de hemel omhelsd
Zoals het pluisje van een paardebloem, klamp ik me vast aan mijn wankel leven, in vrees voor wat de wind met me kan doen als mijn weerstand eens komt te begeven.
En als ik dan, blind voor wat zal komen, stuurloos drijvend op de noordenwind, ga zweven over huizen en bomen, niet weet waar ik me ergens bevind,
dan troost ik me met de gedachte dat de reis zo veel te bieden heeft. En, al is die niet wat ik verwachtte, toch weet ik al dat ik heb geleefd.
Zelfs indien de zon eens uit zou doven en er geen wolk meer voor kon schuiven zou ik halsstarrig in U blijven geloven, al moest ik uw woorden krijgen via duiven.
Zelfs indien de oceanen zouden bevriezen en ik over uw witte wereld schaatsen kon, zou ik mijn vertrouwen nog niet verliezen en me komen laven aan uw warme bron.
Zelfs indien haar hart niet meer zou kloppen en ik dat terecht onrechtvaardig vond, zou mijn liefde voor u toch niet stoppen, en vertel ik uw boodschap verder rond.
Mijn absurde afschuw voor alles wat op moord gelijkt
De macht van de ladder
Als je me vraagt of ik soms die mug gezien heb, en als je wilt dat ik de boom vel voor je keukenraam, dan voel ik me schuldig, want de wet leerde me respect voor het leven.
En als je wilt dat al mijn zonen zouden leven, en mijn dochters zouden baren zonder pijn, en mijn wereld zou groeien zonder hormonen:
Dan wens ik alleen dat ik nooit had geweten had gegeten had gewenst dat ik meer wist, meer kon, meer deed dan Kaïn ooit deed voor Abel.
Janus is de Romeinse god van begin en einde, van de 'doorgang'. Hij heeft dus twee gezichten. Ianua betekent poort, een woord dat ik vaak als symbool gebruik. Januari is de eerste maand, overgang van verleden naar toekomst.
Janus
Zie je Janus? Zie je Janus op de muur? Janus ziet ons van op de muur en hij volgt ons van op de muur.
Over de muur voorbij Janus. Ken je Janus? Ben je Janus? Je bent de Janus niet van op de muur, maar in alle opzichten heb je lijk Janus twee gezichten.
Janus ziet beide kanten van de muur! Maar voor jou ontbreekt het vuur van Janus op de muur.
Je spreekt voor Janus van de muur maar ontkent de muur en veinst het vuur.
Dodenherdenking wegmoffelen, liever griezelen, ole ole!!!! (klik op de foto)
Het nieuwe Allerheiligen.
Als oktober op haar einde loopt en je weer op je vakantie hoopt, die de troost is van de welvaart, en de versiering van de uitvaart, zie ik de kinderen in hun graf, moeders, vaders op een draf. Nu krijgen velen eens bezoek, een poetsbeurt met een zachte doek.
Ik doe het graag nog vele jaren en blijf herinneringen bewaren door de jaren roze gekleurd. Eens zijn jij en ik zelf aan de beurt.
Volgende keer zelfs al, misschien. Vieren jullie vast maar Halloween!
Dag trouwe duif. Je bent er elke dag, wakend op mijn graf, en op dat van al die anderen, die nu mijn metgezellen zijn in de gezellige vreugde van dit alleen samen.
Je zorgt en je zwoegt en koestert je kroost, en ik versmelt met die andere, die ik nu absorbeer in de bevestiging van dit geheim bijeen.
Fladder in mijn as, jaag het omhoog in de wolken van meteoren, en vergeet mijn beenderen niet voor de nacht de zon verblindt.
Nestel in mijn verloren haren mijn zuchten en twijfels aan de hoop op de geboorte van mijn vader, zijn vader en die van hem die het ooit begonnen is, en waar ik nu op wachten wou, omdat ik er toen, zo lang geleden, niet bij zal zijn.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
