Met Milan naar Oostende

De dag breekt door de wolken
zodra de zon verschijnt
Je ziet de golven kolken
De vissersboot verdwijnt

Opa, vertel mij nog een keer
Van die grote sterke vis
Die door een gelaarsde heer
Hier op de pier gevangen is

Ik keer terug met jou
waar een lijnvisser speurt
en, ongevoelig voor de kou
zie je alles wat gebeurt

Nee, dat is een andere zee
niet de zee van 't zuiden.
Ja, je mag nog eens mee
naar 't land van wijn en kruiden!

Je observeert ze allemaal:
de duiven en de meeuwen.
Je hoort het ronkende kabaal
en toeristen die schreeuwen

Je kleine handje wijst omhoog
naar witte wolkenstrepen
Je houdt het vliegtuig in het oog
en vergeet de stille schepen.

　

9/4/2010

09-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Klokkengeluid

Luid de klokken,
luid ze luid!
Luid de klokken van mei voor mij

Mijn klokken in mei
mijn meiklokjes voor mij

Voor jij en mij in mei
luiden de lenteklokjes in mij.

In meiklokjes luidt de mei
de luie lente in mij.

En jij luidt in mei zo luid
de lenteklok in mij
Dat de lieve luide lente
Mee met mij de klokken luidt



8/4/2010

08-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Nog april

April was boos,
want ik had gedurfd kritiek te uiten !
't Alarm was loos
want prompt begon de lijster te fluiten!

Ik ging zonnen met een zucht
en mijn schaduw werd steeds kleiner.
Mijn ogen speurden door de lucht
en de oogspleet werd steeds fijner

Overal om mij heen
spietsten blaadjes de knoppen open
en ze waren niet alleen:
Bloesems lieten op vruchten hopen

Het was een blatend schaap
ergens bij een van mijn verre buren,
dat me wekte uit mijn slaap
die zelfs vandaag niet bleef duren.

April was mild
want ik had er volop van genoten
Mijn honger gestild
naar dromen van aardbeien en noten


7/4/2010

07-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

April

Sta mij toe, die ene gril:
veroorloof mij in april
een lied over de herfst te zingen,
want de lente, nog te pril
 in deze maand april,
inspireert mij andere dingen.

Op deze ochtend in april
zijn de tuinen nog te kil
om licht en lente te vermoeden,
terwijl normaal de maand april
met een beetje goede wil
de macht van vrieskou moet vergoeden.

Kleur en fruit zijn even stil
als het lied van de maand april
dat mij telkens stille nacht doet zingen.
De zang sterft uit met een gil
van de dwalende maand april
en fluistert: je kan mij niet dwingen.

6/4/2010

06-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Paasmaandag

De eitjes zijn verdampt
met de glaasjes vol van vreugde,
verrezen uit het plan
van een unieke dag met hen
samen zoals toen
met souvenirs en plannen
zonder foto's, zonder gps,
maar verwonderd
dat de steen uiteindelijk
opzij gerold
een haasje heeft verpletterd,
Verbijsterd ademloos
omdat vandaag
alles hetzelfde lijkt
zoals weleer.

5/4/2010

05-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Bootje varen

Bootje varen, varen over zee.
Wie de zee niet aandurft, die vaart best niet mee.

Bootje varen, zwem jij met ons mee?
Wie de boot niet meer ziet, die zwemt best niet mee.

Bootje varen, loop mee over zee
Wie niet boven water blijft, die loopt best niet mee.

Bootje varen, doe je met ons mee?
Wie niet met ons varen kan, die komt best niet mee.

Bootje varen, één en één is twee,
Wie niet verder tellen kan, die telt dus niet mee.


2/4/2010

02-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Levensstrijd

Ik keer met vreugd terug naar Hades bij de Styx
De plaats waar ik na veel gepeins gestorven ben
En wend mijn steven voor niemand en voor niks
tot ik alle geluk, verlies en vreugde ken

Stormen stuwen mij naar ijzig witte streken
ze denken dat ook ik met tegenzin geboren
Nooit tevoren naar de weerkaart heb gekeken
en nu de strijd op voorhand heb verloren

Mijn schip is alles wat mij nu nog overblijft
om tegenstanders naar de wal te halen
Ik zie niet veel dat op de grijze golven drijft
Dus zet ik zeilen bij, gedaan met dralen

Het tuig dat kraakt, de stuurman heeft geen handen
De matrozen spelen kaart en drinken rhum
De boegspriet kreunt al even heftig als de wanden
Overmoedig overstemt de storm de schrale drum
waarmee de uitkijkpost heel hoog in ‘t kraaiennest
Verkondigt dat wij varen op verschroeide aarde
Maar ik houd de koers, ik acht mezelf genoeg gepest
Om onverwacht te gaan verzaken aan die ene waarde

Mijn schip is alles wat ons nu nog overblijft
Om drenkelingen van hun vlot te halen
Ik zie er veel verdwijnen, maar wie bovendrijft
Hijs ik aan boord, er is geen tijd voor dralen.

1/4/2010

01-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie