|
De meesten onder ons hebben een grondige hekel aan dagelijkse sleur,
maar tegelijk vertonen veel mensen heel wat weerstand tegen verandering.
Welnu, hier is een gerechtje, Chili con Carne, dat buiten de dagelijkse sleur valt,
maar toch vooral gebaseerd is op eenvoudige en herkenbare ingrediënten.
Ideale combinatie dus. Bovendien kan iedereen het bereiden, want deze jongen hier
is ook maar een pover amateur-kokje, eigenlijk meer een veredelde kommies.
Chili con carne is Spaans, of beter Mexicaans voor chilipeper met vlees.
Hieronder krijg je een idee hoe men Chili con (of sin?) carne bereidde in 1939.
Het gerecht stamt oorspronkelijk uit het grensgebied tussen Mexico en de US.
Ik ga het toch maar eetbaar maken op een enigszins afwijkende manier, denk ik.
Wat hebben we nodig? In de eerste plaats bonen. En meer bepaald (rode) nierbonen.
Niet dat deze exemplaren naar een nier zouden smaken. De naam slaat uitsluitend
op de vorm. In Spanje noemt men een dergelijke boon: alubia.
Als een Spaans woord begint met ‘al…’, bedenk dan dat het van de Moren komt.
De gebruikte bonen zitten gewoon in een plastic zakje, en ze zijn zo hard dat je ermee
kan knikkeren. Om ze mals te maken mogen ze een nachtje in het water.
Deze gebruikte soort zijn de alubia pinta.
Dat wil helemaal niet zeggen dat je verondersteld wordt pinten te drinken
tijdens het weken, of dat je de bonen moeten vermalsen in gerstenat.
Pinta betekent gewoon dat ze een kleurtje hebben. Je kunt evengoed
boontjes nemen, die al gekookt zijn, en koopbaar in blik of in glas.
Bij de andere ingrediënten zien we een groepje tomaten, een oude boterham
en een paar chilipepertjes.
Met deze gedroogde stokjes, die we hier in huis “duiveltjes” noemen,
moet je heel erg oppassen, want ze zijn verduiveld pikant!
We kunnen eraan beginnen. Een beetje snijwerk oefent eerst de vingertjes.
|
ingrediënten voor 4
|
bereiding
|
|
800g gekookte bonen (blik of glas)
|
schil de uien en snijd ze in dunne plakken
|
|
1kg stoofvlees, gesneden in blokjes
|
braad het vlees aan in de olie, in verschillende delen
|
|
2 à 3 laurierbladeren
|
fruit de uien en de look in dezelfde pot
|
|
pezo
|
deglaceer de pot met wat water, en doe het vlees er terug in
|
|
3 uien, in plakjes gesneden
|
bestrooi met pezo en doe de laurierbladen bij het vlees
|
|
2 looktenen, fijn gesneden
|
bestrooi met de bloem en zet het vlees net onder water
|
|
2 el olijfolie
|
leg de snede brood op het vlees en laat een uur zacht stoven
|
|
1 blikje tomatenconcentraat
|
na een uur met het deksel erop, neem het eraf
|
|
4 rijpe tomaten, in stukken
|
controleer dikte van de saus, en laat eventueel deksel er af
|
|
1 el bloem
|
laat nog een half uur stoven, voor de eindafwerking
|
|
1 (oude) boterham
|
doe de chili erin met de bonen en de tomaten + concentraat
|
|
chili(poeder): pepertjes en/of pasta
|
roer goed, laat het deksel er af en controleer de pikantheid
|
|
droge oregano, salie, komijn
|
voeg nu ook al de resterende kruiden toe
|
|
|
(mogelijk de saus dikken met maïsbloem (Spanje: espezante)
|
|
|
serveer met aardappels, rijst, tortillachips of andere
|
Het vlees is na een uur al ver gevorderd, de boterham is opgelost
en heeft de saus wat aangedikt. De laurierbladeren mogen eruit.
De eindafwerking is nu dichtbij.
Het tomatenconcentraat zit te popelen om in de pot te mogen meezwemmen.
Het gerecht kan onder andere gecombineerd worden met stokbrood en
kruidenboter, tortillachips, rijst of aardappels. Dikwijls wordt er ook guacamole of zure room
of slagroom geserveerd bij het gerecht. Als pittige afwerking gebruikt men vaak
geraspte cheddar. Dat is dan een West-Europese variant.
De twee kleine chilipepertjes maken de Chili net niet pikant genoeg voor mijn smaak.
Gelukkig hebben ze hier chilipeper in pastavorm, waarmee je nauwkeuriger
kunt bijdoseren. Je kunt dit ook doen met gewone chilipoeder, Cayennepeper enzovoort.
De Chili moét voor mij een minimum aan body hebben, anders is hij niet echt.
Maar dat is volgens ieders smaak natuurlijk. Je maakt hem zo spicy als je zelf wil.
Al de andere kruiden gaan er in, en als de saus nog niet dik genoeg is,
dan gaat een beetje maïsbloem gemakkelijk redding brengen.
Er zijn enorm veel variaties mogelijk. Zoals: toevoeging van gesneden paprika,
plakjes of blokjes rookworst of chorizo, selder, tot zelfs fruit: ananas, perzik of mango.
Nu de bladeren stilaan van de bomen vallen, is dit een gerechtje dat je verwarmt.
We hebben er tweemaal van gegeten, en het gerecht kreeg een 5/5 van Greta.
Vanaf nu heb ik een boontje voor Chili con carne.
Yammie.
Bereid in Spanje met het kookboek ‘TimeLife Meelspijzen en Peulvruchten’, pag. 148, vertaald uit
“The Food and Drink of Mexico”
|
