Vandaag zal het verslag kort zijn: morgenvroeg vertrekken we
voor een hele tijd van Spanje naar Belgie.
Naar goede gewoonte zal dat heel relax en rustig gebeuren.
Ik had nog het vervolg over Granada willen klaarstomen,
maar het kon er niet meer bij.
Murphy is trouwens recent ook een paar keer op bezoek geweest.
Terwijl ik gisteren avond de wagen nog even nakeek
op visuele gebreken, zag ik diep in de rechter achterband
een schroef zitten.
Ik weet niet hoe lang we er zo al mee rond rijden, maar met
meer dan 2000 km voor de boeg, wordt dat beter hersteld,
des te meer omdat de wagen afgeladen vol zit,
en het reservewiel, helemaal onderaan zijn plaats heeft.
Gelukkig zijn de garages hier tot de avond open en was het
vrij vlug hersteld (hoop ik).
Als ik vanmorgen uit mijn bed kwam, was het eerste
wat Greta zei (zij was naar dagelijkse gewoonte natuurlijk
al veel vroeger op om te Photoshoppen):
"We hebben geen internet meer".
Leuke manier om wakker te worden.
Toen ik na enkele tijd mijn ogen open had, zag ik
dat van de router geen enkel lampje brandde,
en dat zijn er toch normaal een drietal.
De router is aangesloten aan het net via een blok van vijf
stopkontakten, met schakelaar en een draad.
Je kent dat wel.
Toen ik op de schakelaar drukte om te zien of het
daaraan lag, sprong hij er uit en tegelijk de lucht in.
Om een lang verhaal kort te maken:
ik kreeg het apparaat (voorlopig) terug aan het praten.
Kwam er vandaag nog bij, tussen al het inpakken en rommelen,
dat Microsoft absoluut de nieuwe versie Internet Explorer 8
voor XP wou installeren, en de server van seniorennet
ging twee uur geleden plat, toen ik dit afscheidsbriefje wou sturen.
Dat alles maar om te zeggen dat ik al in mijn bed moest liggen.
Ik hoop de volgende dagen on line te kunnen gaan, om verder
de trip naar Granada uit de doeken te kunnen doen
en andere dingen, maar zekerheid heb ik niet.
Morgen slapen we in Alberic, in het echte binnenland,
een eindje voor Sevilla, in hotelletje "Raco de la Pintora".
Hasta la proxima. Tijd voor de zandman.
|