|
Een Meunière saus hoort meestal bij een zeetong, maar voor de andere
populaire platvis, de tarbot, komt ze evengoed in aanmerking.
Tarbot is een interessante vis, en lekker ook nog.
Voor de Fransen en de Engelsen is het een turbot, zoals hier regelmatig
te lezen is op de menukaart van de plaatselijke restaurants.
De tarbot is een van de grootste platvissoorten. Hij kan tot 1 m lang worden,
maar 40 tot 50 cm lange exemplaren komen meer voor.
Vreemd dat de twee ogen aan dezelfde kant van de vis staan, maar dat komt
door zijn manier van bewegen, of is het omgekeerd?
In elk geval: hij schuurt continu over de zeebodem, op zoek naar wat lekkers.
Mocht hij aan elke kant een oog hebben, zoals jij en ik, dan zou hij aan de
bodemkant niet veel te zien krijgen. De natuur heeft deze vis dus wat aangepast.
De ogen zitten op de oorspronkelijke linkerkant.
Hij komt voor in het noordoosten en het oosten van de Atlantische Oceaan
en de Middellandse Zee. De diepte waarop de soort voorkomt is 20 tot 70 m
onder het wateroppervlak. Hij kan ook gekweekt worden.
Maximum leeftijd: 17 jaar voor de mannetjes en 27 jaar voor de vrouwtjes.
De zoveelste vorm van discriminatie natuurlijk.
De tarbot van vierde leeftijd kan dus een lengte bereiken van 100 cm.
Gewoonlijk ligt hij al in de braadpan voor het zover is.
Wie heeft er nu een pan van een meter doorsnee?
Hij heeft geen schubben, is dus schoonmaakvriendelijk, maar heeft wel
een grote hoeveelheid wratachtige knobbeltjes, verspreid over de bovenkant
van het lichaam.
De lichaamsvorm is net een platte ronde schijf, maar ook is hij relatief dik.
Doordat zijn BMI-index aan de hoge kant ligt, is er wel ruim wat vlees aan.
De kleur is variabel; hij kan zich wat dat betreft enigszins aanpassen aan
de ondergrond.
Meestal grijsbruin met een olijfgroen waas erover, donkerbruin of zandkleurig
met vele donkere vlekken en stippen. Een sterke modekleur dus.
De onderkant (oorspronkelijk de rechterzijde) is vuilwit.
Deze roofvis eet voornamelijk andere vissen. Daarnaast versmaadt hij ook
garnalen en schelpdieren niet, vooral als hij nog jong is.
Hij verschalkt zijn prooien vanuit een hinderlaag, zoals op de foto.
De vis is zeer goed gecamoufleerd doordat hij zeer goed in staat is om
zijn kleur aan te passen aan die van de plaatselijke zeebodem.
Je ziet hem eigenlijk niet, maar dat is ook zijn bedoeling.
In de pan heeft hij gelukkig minder gelegenheid om zich te verbergen.
De tarbot die ik bereid heb, kocht ik vers. Het beest woog anderhalve kg.
De visdame nam mijn beest in behandeling onder mijn goedkeurend oog.
Na het schoonmaken was er precies de helft over.
Ik had dus twee dikke filets om mijn gang mee te gaan.
Wat ik er mee deed kan je hier in detail lezen: Tarbot Meunière.
De naam “Meunière” komt, zoals turbo(t), van het Frans, en betekent “molenaarsvrouw”.
Heel dichterlijk uitgedrukt, voor gewoon het lichtjes in bloem wentelen
van de platte zwemmer.
Citroen hoort er eigenlijk ook bij.
|
ingrediënten voor 2
|
bereiding
|
|
400g vis: tarbot, zeeduivel, …
|
doe de vetstof in de pan, en laat ze schuimen
|
|
2 el boter
|
snijd de vis in twee even grote stukken
|
|
bloem
|
kruid ze aan beide zijden met pezo
|
|
pezo
|
wentel de stukken vis door bloem en schudt het teveel af
|
|
bloem
|
bak de vis aan beide zijden ongeveer 3’
|
|
sap van citroen
|
als de boter te bruin wordt, voeg dan koude boterklompjes toe
|
|
kappertjes
|
neem de vissen van het vuur en leg ze op een bord
|
|
|
voor de saus: voeg bij de boter 1 el water per stuk vis
|
|
|
goed mengen met het sap van een citroen
|
|
|
bestrooi de vis eventueel met groene kruiden, en kappertjes
|
|
|
|
|
|
serveren met groenten en aardappelpuree
|
Je kan evengoed op dezelfde manier tewerk gaan met zeetong,
zeeduivel of een andere platvis.
Mislukken kan dit recept nauwelijks, ook niet voor de beginnende kok (zoals ik).
Als je een profkok met dit gerecht aan de slag wil zien, klik dan op deze link,
of kopieer hem in je browser:
http://www.focus-wtv.tv/programma/vispa/vispa-tong-meuni%C3%A8re
Chef Bart Desmidt van restaurant Bartholomeus in Heist maakt het iets
gesofisticeerder, met geklaarde boter en zo, maar voor mij hoeft het niet echt.
Hier is mijn afgewerkte bereiding, met een aardappelpuree en een salade.
Zonder franjes, maar lekker. Smakelijk.
|
