|
Vorig jaar ging de jaarlijkse bijeenkomst van de Seniorennet
Photoshoppers door in Blankenberge.
De omstandigheden werden uitvoerig uit de fotodoeken gedaan
op deze weblog in “Blankenberge op zijn kop” op 2 juli 2009.
Nog altijd herleesbaar natuurlijk, via de rechterkolom
in de rubriek “Archief per maand”.
Dit jaar was Antwerpen de plaats en the place to be voor de beeldrijke
happening op 19 augustus .
Het is niet evident om in die stad een plaats te vinden om te lunchen,
en gezellig te keuvelen, in volle toeristisch seizoen.
De plaatselijke organisatoren hebben dat knap en creatief opgelost
door te kiezenvoor een boottocht, stroomopwaarts van Antwerpen
op de Schelde.
Allen dus naar Antwerpen! Slechts 130 gelukzaligen konden mee.
Begin nu al maar te reserveren voor volgend jaar, als je er ook
bij wil zijn!
We komen aan met de trein in het Centraal Station, samen met
Willy Greenstuff, die begeleid wordt door enkele groupies.
Zijn fotoapparaat heeft hij al in aanslag.
Een groepje Photoshoppers zien elkaar in het station,
en gaan te voet verder langs de Keyserlei, naar de ondergrondse tram,
in de richting van de Groenplaats.
Het volgende verzamelpunt, met een voortdurend groter wordende
groep is op de Groenplaats, tussen Rubens en het Hilton hotel.
De dame in de achtergrond die de rode paraplu droeg als
herkenningsteken wordt bijna meegenomen door verplegers
in witte jassen, gewapend met dwangbuizen.
Wie loopt er nu met een paraplu rond bij stralend zomerweer?
De kathedraal staat er nog, hoewel hij al heel lichtjes
begint over te hellen.
Het weerzien is hartelijk, en we zien er nog allemaal even
jong uit als vorig jaar, ofwel zijn onze ogen er slechter op geworden.
Van de Groenplaats, langs de Grote Markt bereikt het nu
voltallig vaar- en fotogezelschap de Scheldekaden.
De boot, met een capaciteit voor 140 personen en 220 fototoestellen, ligt te
wachten.
Goed nieuws, het is de “Jan Plezier” die ons meeneemt.
Alle voortekenen zijn goed. Dit kan niet mislukken.
Sommigen zitten al in het schip, anderen dweilen het achterdek af
(figuurlijk natuurlijk) en de VIP's gaan als laatste aan boord.
Een lekkere lunch wordt deskundig in de magen weggewerkt, en stelt ons fysiek
in staat om de zware watertocht in te zetten.
Vriendschapsbanden worden gesmeed of opnieuw aangehaald, zoals bij deze
twee dikke vrienden (figuurlijk natuurlijk).
Eens de boot in beweging, begint Greta al wat te wankelen door de sterke golfslag.
Een stoere Scheldebonk staat dadelijk paraat om haar op te vangen indien nodig.
Photoshoppers zijn zo, maar er moeten dan wel foto’s van genomen worden.
Greta geraakt terug in stabiele verticale toestand, en zoekt haar plaats op naast
Lieve (Lila voor het kennerspubliek, en mentor van de Photoshoppers).
Ze krijgen het onderhoudende bezoek van Willy. Ik dacht eerst aan Willy Wonka van
The Chocolate Factory, maar het is onze grote vriend Willy Loebass, de grote
Manitou van de Initiatie Photoshop groep.
De foto bewijst dat Gaviota en Lila aan zijn lippen hangen (figuurlijk natuurlijk).
Onze gouwe ouwe Loebass Willy
kweekte in een vroeger leven pili-pili
in een helder visioen ontdekte hij Photoshop
en zette hij zijn kwekerij definitief stop
Af en toe werp ik een blik door het raam (figuurlijk, want anders krijg ik de eco-
jongens achter mijn hielen).
Soms liggen er vreemde dingen op de kade, zoals deze grote oranje
groenteblikken.
Kleine wasje, grote wasjes, het linnen moet stevig worden vastgemaakt of
het waait onverwachts van de wasdraad.
De creatieve organisatoren hebben zelfs een gratis tombola voorzien.
Greta wint een prijs: een zak met inhoud, maar dat had ze al, en ik kan het weten.
Andere aanwezigen zijn straaljaloers op deze leuke prijs.
Greta kan het niet laten haar nieuwste aanwinstzak te tonen aan Matea.
Deze kranige jongedame was met ons samen in Noorwegen in juli, maar ze heeft
intussen een nieuwe knieprothese - met - complicatie, die haar mobiliteit enigszins
beperkt. En toch wil ze er vandaag absoluut bij zijn.
Bobbieke is helemaal niet gerust in het blijvende drijfvermogen van deze
Plezierboot.
Het dragen van opblaasbare reddingsbandjes zal haar daarom de ganse
watertocht een gevoel van veiligheid geven.
Zo zet de Jan Plezier zijn riviertochtje verder, langs de stilaan rustiger wordende
zomerse Scheldeboorden. Iedereen komt tot rust en begint al te dromen van een
kalmerende siësta op het water.
Ankrispi, achtenswaardig hoofdorganisator van dit initiatief te Antwerpen laat het
hier niet bij. Ze neemt de micro ter hand en nodigt de beste stemmen onder de
aanwezigen uit om een klein stukje te zingen uit een actueel liedje, dat iedereen
kent.
Dit is dan (noodgedwongen) het einde van deel 1.
Er waren nog twee onthullende foto's, maar het Systeem wil ze (weer) niet aannemen.
Deel 2 (“Niks speciaals te melden van op de Schelde”) speelt zich voornamelijk
bovendeks af, en dat lees je heel binnenkort.
|
