Foto
Welkom op de blog
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 

 

Willekeurig SeniorenNet Blogs
waardevol
blog.seniorennet.be/waardev
Inhoud blog
  • Troyes
  • Moulins-Troyes
  • vervolg foto's
  • Saint Florine-Moulins
  • Mende-Saint-Florine
  • vervolg foto's
  • Albi-Mente deel1
  • Albi-Mende
  • Rustdag in Albi
  • Clermont-Ferrand-Albi
  • Auxerre-Clermont-Ferrand
  • Soissons-Auxerre
  • Essen-Soissons
  • Naar het zuiden van FrankrijkHet regent hier , het is koud
  • Aankomst bron van de Elbe
  • Aankomst in Ludwigslust
  • Overnachting in Worlitz
  • Een dag in Dresden
  • Aankomst in Dresden
  • Ceska LIpa
  • Rustdag in Spindleruv Mlyn
  • Spindleruv Mlyn
  • Stolberg
  • Einde van de reis
  • Dolomieten
  • Commacchio in Italie
  • Split
  • Niksic in Montenegro
  • Terug door Albanie naar Montenegro
  • Debar in Macedonie
  • Trikala Griekenland
  • Patras
  • Op weg naar Patras
  • Miserie op het eiland Paxos
  • Vrije dag op het eiland Corfu
  • Griekenland Corfu
  • Fier in Albanie
  • Petrovac in Montenegro
  • Vela Luca
  • Naar Zadar
  • Cres
  • Naar het eiland Cres
  • We zijn vertrokken
  • Kaart
  • De laatste vier dagen van de reis.
  • Rit Livigno-Solden via Stelvio
  • Rit van Breno naar Livigno
  • Rit van Lecco naar Breno
  • Rit van Chur naar Lecco
  • Chur in Zwitserland
  • Naar Chur
  • We zijn vertrokken
  • Wenen (einde van de reis)
  • Slovenie-Oostenrijk-Sankt Lorenzen
  • Maribor in Slovenie
  • Banja Luka (Bosnie Herzegovina)
  • Bosnie-Herzegovina Mostar
  • Cetinje in Montenegro
  • Rustdag in Niksic
  • Niksic in Montenegro
  • Montenegro
  • Prizner in Kosovo
  • Kosovo
  • Ohrid in Macedonie
  • Skydra
  • Griekenland
  • Sofia
  • Bulgarije
  • Transfagarasan
  • Sibiu
  • Roemenie
  • Gyula
  • Hongarije
  • Autotrein
  • Reserveren in Roemenie
  • Bagage
  • Bijna klaar om te starten
  • Kaart rondreis Balkanlanden
  • Amai mijn motor
  • Einde van de reis
  • Souillac
  • Vervolg Souillac
  • Seix Frankrijk
  • Barcelona
  • Vervolg Barcelona
  • Het verhaal van de gestolen motor
  • Aankomst Barcelona
  • Eindelijk in de haven van Barcelona
  • Naar de ferry voor de overtocht naar Barcelona
  • Vervolg Ferry
  • Tanger
  • Vervolg Tanger
  • Tétouan
  • Vervolg Tétouan
  • Meknes
  • Vervolg foto's Meknes
  • Beni Mellal
  • Vervolg foto's Beni Mellal
  • Conclusie Marrakech
  • Marrakech deel 2
  • Vervolg foto's Marrakech deel 2
  • Marrakech deel 1
  • Vervolgt foto's Marrakech deel 1
  • Naar Marrakech
  • Naar de oase Fint(een dagje off road)
  • Vervolg foto's off road
  • Foto's bezoek aan de Kasbah
  • AANKONDIGING
  • Ait-Benhaddou
  • Foto's van de rit Tinerhir-Aid-Benhaddou
  • Tinerhir(Todrakloof)
  • Vervolg foto's rit naar Todrakloof
  • Todrakloof
  • Met vier maal vier de Sahara in
  • Foto's vier maal vier Sahara
  • Vervolg foto's Sahara
  • Sahara
  • Arrachidia
  • Fés
  • Aan boord van de ferry
  • Op de ferry.
  • We zijn vertrokken
  • Morgen vertrek met de Triumph naar Marokko.
  • Kaart
  • De planning van de reis verloopt vlot.
  • Einde van de reis bron tot monding Loire
  • Rennes
  • De monding
  • Saint Nazaire
  • Angers
  • Chambord
  • Gien
  • Roanne
  • Roanne
  • Ardeche
  • Onderweg naar de bron van de Loire
  • Wandeling
  • Naar de bron van de Loire
  • Ferry Rosslare-Cherbourg
  • Laatste dag in Ierland
  • Waterford
  • De ring van Kerry en de ring van Beara
  • Naar het Schiereiland Dingle
  • Naar Kilrush
  • Naar Galway
  • Rustdag in Westport
  • Weer een regendag
  • Naar Donegal
  • De eerste rit over de Wild Atlantic Way naar Carrigart
  • Muurschilderingen Bloody Sunday Londonderry
  • De Causeway Coast Route
  • Naar Belfast
  • Een dag in Dublin
  • Van Engeland naar Ierland
  • We zijn vertrokken
  • Het aftellen is begonnen
  • Ullapool
  • Durness
  • Durness
  • Thurso
  • Rondrit Black Isle en bezoek aan Inverness
  • Dingwall
  • We zijn vertrokken
  • Weerbericht Schotland
  • Het aftellen is begonnen
  • Weekend Engeland
  • Einde van de reis
  • Kil-Oslo
  • Helsinki-Stockholm. Schipper mag ik over varen ja of nee?
  • De overtocht
  • Op verkenning in Helsinki worden we een beetje glossy.
  • Een grensovergang in de zon, dat is niet bon.
  • Drie dagen St. Petersburg maakt een mens murg.
  • Vervolg foto's St. Petersburg
  • St. Petersburg dag 1
  • Verslag rit 17/08/15
  • M10
  • Veliky Novgorod
  • Torzhok
  • De laatste dag in Moskou
  • Vervolg Moskou dag 2
  • Dag 2 Moskou
  • Dag 1 in Moskou
  • We zitten in Moskou
  • Een toertje over binnenwegen in Rusland
  • Minsk
  • Rusland
  • Belarus
  • Laatste dag in Polen
  • Overgangs rit en wasdag.
  • Pieniny gebergte
  • Lange dag, korte nacht
  • Polen
  • Tjechie
  • We zijn vertrokken
  • We hebben de visums.
  • Nog steeds geen visum
    Reizen door Europa
    Met de motor op reis
    12-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Einde van de reis

    11/06/2015

    De laatse nacht van deze reis slaap ik in een mooi pension. Er is geen mogelijkheid voor avondeten maar er is een restaurantje op loopafstand van het pension.

    Welgemutst ga ik rond 18 uur naar het restaurant, het ligt aan een grote vijver waar prachtige forellen in rond zwemmen. Het water loopt me in de mond als ik er aan denk dat er straks zo één op mijn bord ligt.

    Als ik de menu kaart vraag stelt er zich een probleem. Het is niet te geloven maar vandaag is het pastadag. Er wordt niets van de kaart geserveerd. Je kunt kiezen uit drie verschillende soorten pasta en de ingredienten die je er in wil hebben kun je zelf samenstellen uit een soort buffet dat er staat.  De kok maakt dan de pasta klaar in een grote wok. Ik leg uit dat ik drie weken in Italie heb rond gereden en dat ik geen pasta meer kan zien , graag zou ik een heerlijke forel geserveerd zien. Niets aan te doen pastadag is pastadag en daarmee basta.

    Na een zeer goede nachtrust en een uitstekend ontbijt starten we om 8u30 voor een rit van 875 km. Het is lang geleden dat dergelijke afstand nog gereden heb. Ben dan ook benieuwd of ik het ga volhouden.

    Rond de middag krijg ik een dipje maar dit wordt opgelost met een goede braadwordt. We hebben een aangename temperatuur van 22 graden. Drie file's trotseren we bij de onvermijdelijke wegenwerken in Duitsland, hoe dichter we bij Belgie komen hoe hoger de temperatuur wordt. Nabij Venlo zitten we aan 28 graden. In Nederland nog een ferme file, maar dan eindelijk de afslag Roosendaal.

    Stipt om 19 uur zijn we terug thuis.

    Italie was een mooie reis, het is de tweede keer dat ik in dit land geweest ben. De foto's geven maar een beperkt beeld, zijn moment opnamen. Er is zo veel meer te zien geweest op deze meer dan 5.000 km lange reis. Je kunt met foto's proberen een beetje de sfeer mee te geven. Je mist echter de geur, het gevoel van het rondrijden in echt prachtige streken en zo veel meer. Wil je het echte Italie beleven moet je er in rond trekken, het is zelfs met de beste foto's niet weer te geven wat er te beleven is in dit land. 

    Ook deze reis heb ik weer met veel plezier aan de blog gewerkt. Ik had even overwogen om er mee te stoppen, er kruipt een pak werk in, het is dikwijls sukkelen met een slechte internetverbindingen en het mag ook neit te veel ergernis worden. Maar ik heb nu weer ondervonden dat ik het nog altijd graag doe, dus de volgende reis die op de agenda staat zullen de artikels en foto's weer verschijnen. (iets meer commentaren zijn altijd welkom)

    Het motorpak is gewassen, de Tri staat terug te blinken en de plannen voor de volgende reis moeten dringend aangepakt worden.

    Op 01/08/2015 willen we (Theo & Kees) indien we de documenten in orde krijgen naar Rusland. Het programma ziet er ongeveer alsvolgt uit; Essen, Moskou, St. Petersburg, Helsinki, Stockholm, Oslo, ferry Olslo-Kiel, Essen.







    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (4)
    10-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stelvio

    10/06/2015
    Een goed ontbijt en mooi weer, de dag kan weer niet beter beginnen. Een paar Noren, die gisteravond zijn aangekomen rijden hier een week rond met gehuurde motors. Ik verschrik van de prijs, ze betalen € 100 per dag per motor. Ze hadden geen tijd om met de motor van Noorwegen naar hier te komen. Dat noem ik dus een dure vakantie.

    We rijden over een mooie route naar de Stelvio die al redelijk snel in beeld komt. De Stelvio is een fantastische pas voor motorrijders. De verhalen die ik er al over gehoord heb zijn zeker niet overdreven. Zeer de moeite waard. Alle informatie over de Stelvio is weer heel gemakkelijk te vinden op het web.
    Op de top aangekomen kom ik aan de praat met een Belg als we samen bij het monument van Coppi staan. Het is de eerste keer dat hij solo op reis is voor veertien dagen. Hij heeft nog maar drie dagen gedaan en het bevalt hem goed. Nu ik moet zeggen dat het mij ook nog steeds bevalt, geen sprake van verveling of heimwee. De dagen vliegen voorbij, zeker met het prachtige weer dat ik tot nu heb gehad.

    Na de fantastische afdaling van de Stelvio zijn we al redelijk snel in Oostenrijk. Getankt, een paar heerlijke keizerbroodjes en een vignet gekocht, we kunnen er weer tegen. Het is een heerlijke 25 graden als we Oostenrijk binnen rijden. Het eerste dorpje dat we tegenkomen is Nauders. Vele jaren geleden ben ik hier op verlof geweest maar ik kan me van het dorpje toch niet veel meer herinneren.

    Het mag gezegd worden vind ik, Oostenrijk is toch ook een prachtig land. Je moet natuurlijk wel van bergen houden, maar welke motorrijder wil er niet over en perfect wegdek rijden en heerlijke bergpassen nemen. Wat een verschil met Italië als het over de wegen gaat. Gewoonweg perfect hier. Geen putje, geen kiezelsteentje niets van dit alles hier. Als je pech hebt ligt er een dennenappel op de weg, en die ligt dan nog aan de kant. Als je heel veel pech hebt liggen er wel eens twee van die dingen. Maar als je echt pech hebt wordt je aangehouden door de politie. Een charmante jongedame heeft twee problemen met mijn rijgedrag. Ten eerste te hard gereden en ten tweede een inhaalverbod genegeerd. De snelheid die ik had was 73 km per uur waar ik 60 per uur mag rijden. Zal wel zijn, weinig tegen in te brengen. De discussie gaat echter over het inhaalverbod. Ik rij achter een mobilhome die ruim plaats maakt voor mij. Ik passeer hem zonder op de weghelft van het tegemoet komend verkeer te komen. Ik weiger dan ook de minnelijke schikking voor het inhaalverbod. Dit kan niet, mag niet en gaat niet en nog veel meer tralala. Oké, zeg ik maak maar pv op dan laat ik het voor de rechtbank komen. Waarschijnlijk was dit te veel werk en kom ik er van af met een minnelijke schikking van € 25 contant te betalen.

    Terwijl ik mijn papieren terug weg steek wordt er nog iemand aangehouden wegens overdreven snelheid. Blijkbaar kent hij de politie goed want er worden een paar grapjes gemaakt en hij mag doorrijden.
    Wat hebben we geleerd, dat de politie in elk land toeristen pesten en dat een boer in elk land altijd moet werken.

    Garmien weet me te vertellen dat we morgen nog een ritje hebben van exact 878 km. Voor de Tri zal dit geen probleem zijn, en de Kees zal dat ook nog wel aankunnen zeker.

    Dus, bij leven en welzijn zal morgen het laatste verslag van deze reis op de blog komen.





































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    09-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Parco Nazionale dello Stelvio

    09/06/2015

    Zeer goed geslapen en wat ook belangrijk is een fantastisch ontbijt gekregen. Van de donder en bliksem die werden voorspeld is geen spoor te zien. Het is bewolkt, we starten met een aangename temperatuur van 22 graden.

    Een prachtige dag is het geworden. We zijn door talrijke mooie bergdorpjes gereden die letterlijk in een fantastisch decor liggen van besneeuwde bergtoppen. In de voormiddag krijgen we af en toe een mals buitje(af en toe heel mals) maar dat kan de pret niet drukken. De temperaturen varieren naargelang op welke hoogte we rijden. Het minium 10 graden. Maximum 22 graden.

    Wat is die Tri toch een dijk van een machine. Ze ziet er misschien wel log uit maar wat kun je er bochten mee pakken. We rijden 250 km door de bergen en het is ongelooflijk genieten. We rijden toeristisch maar af en toe wordt er ook flink aan het gas gedraaid het is een lust om met deze machine door de bergen te rijden. Geen enkele foto of filmpje kan weergeven wat een gevoel het geeft om hier rond te rijden. Vandaag heb ik werkelijk de essentie en de beheersing van het motor rijden kunnen ondergaan. HEERLIJK.

    Na de middag komen we in het Parco Nazionale dello Stelvio. Hier kan de pret helemaal niet meer op. De ene bergpas na de andere. Technisch gezien is de moeilijkste pas vandaag de Passo Gavia 2.621 m Langs één kant is hij goed te doen. Ik heb de beklimming langs de minder goede kant gedaan. Zeer smalle weg met verschrikkelijk scherpe haarspelbochten. Je hebt in deze bochten werkelijk de hele breedte van de baan nodig om er door te komen. De pas is dan ook verboden voor bussen, vrachtwagens, mobilhomes en voertuigen met een aanhangwagen. Op de kaart staat de weg aangegeven met rode puntjes. Je rijdt langs ijzingwekkende diepten zonder wegbescherming. Op veel plaatsen zijn er verbredingen gemaakt waar de voertuigen kunnen passeren.
    Dit is zeker nodig omdat de weg op veel plaatsen te smal is om elkaar te kruisen.

    De Tri heeft er geen problemen mee. De Kees heeft af en toe klamme handjes als hij in de diepte kijkt. Een ware belevenis.

    Na deze pas nog een paar tunnels en we komen om 15u30 in het hotel Delle Alpi aan gelegen in Sondalo.
    Wat ik niet goed begrijp is dat Wikipedia zegt dat deze pas in de Italiaanse Alpen ligt en dat ik onderweg een bord tegen kom waar op staat Dolomiti di Brenda. Als er onder de lezers een Italië specialist is kan die mij dat misschien uitleggen. Ik zie er naar uit.


    Morgen een ritje van 195 km. Weer heel de dag door de bergen. Ik hoop dat weer is zoals vandaag want de STELVIO staat op het programma. Onze rit eindigt in Klosterle am Alberg we zitten dan in Oostenrijk.

                                                                                        

































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    08-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brescia

    08/06/2015

    Om acht uur vertrokken met een temperatuur van 28 graden. Het mooie Toscane valt een beetje tegen. De typische heuvels met cipressen is maar in een klein deel van Toscane te zien. Zodra we Firenze met zijn hectisch verkeer verlaten hebben rijden we pardoes de bergen in. Niks heuveltjes van Toscane maar bergen die tot een hoogte van 1.500 m gaan. Zeer dun bewoont maar perfecte wegen. De doorkomst van de Giro zal hier wel mee te maken hebben.

    Vanaf 800 m hoogte wordt de airco aangezet. We hebben een heerlijke temperatuur van 22 graden. De eerste koffie stop is er dan ook redelijk snel. Het is aangenaam vertoeven op en groot terras in een klein bergdorpje. De prijzen zijn er eerlijk en de koffie heerlijk.

    We rijden tot Modena door de bergen, het is een plezier om met de Tri de vloeiende bochten maar evenzo de haarspeldbochten te nemen. Na Modena gaan we voor 50 km op de peage. We passeren op een dertigtal kilometer voorbij het Garda meer maar ik heb geen zin om een omweg te maken om daar te gaan zien. Ik heb in het verleden de toer, trouwens een hele mooie toer al gedaan. Het kan er zeer druk zijn en ik ben dan ook bang dat ik daar in een file terecht ga komen. Niet direct een mooi vooruitzicht bij een temperatuur van 31 graden.

    We nemen de kortste weg naar Brescia en rijden nog door verschillende mooie dorpjes.
    Om stipt 15 uur komen we in de mooie B&B aan. De ontvangst is hartelijk en de bagage wordt door de uitbater naar boven gebracht. Ik krijg een platte grond van het stadje en enkele goede tips om het stadje te gaan verkennen.

    Uitpakken, douchen en weer op verkenning in het zoveelste stadje van deze reis.
    Brescia, gelegen in Lombardije, tussen het Garda meer en het Iseo meer vind ik een aanrader, prachtige piazza’s, heel open en weinig verkeer. Niets van het hectische van Firenze en naar mijn gevoel niet minder mooi. Oké, er zijn hier wat minder kunstwerken en standbeelden maar je struikelt hier niet over de toeristen. Je hebt amper last van verkeer en de prijzen zijn normaal. Prachtige winkelstraten verbinden de piazza’s. Het leuke is dat er op elk plein wel een piano staat waar vrij op gespeeld mag worden. Er klinkt dan ook werkelijk goede muziek in de straatje en op de pleinen. Er heerst hier een fantastische sfeer die je naar mijn gevoel in Firenze niet kunt vinden.


    Morgen een tamelijke zware bergrit van 215 km naar Sondalo. Dit stadje ligt op een hoogte van 800 meter, we zitten dan in het hartje van de Italiaanse Alpen.


    Ik citeer het weerbericht nog even letterlijk; Lombardy, Orange Warning for Thunderstorms until dinsdag,jun 9

































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    07-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Firenze

    07/06/1015


    Een bezoek aan Firenze en of ik het geweten heb. Om half tien begin ik er aan. Het is 23 graden. Ik heb me voorgenomen om alle hoogtepunten van het centrum te bezoeken. Een wandeling van een kleine 10 km. Ik zal proberen om de foto’s in volgorde op de blog  te zetten van de bezienswaardigheden die ik heb bezocht.


    Vol goede moed vertrekken we naar Piazza della Liberta. Hier is een poort die de moeite waard is om te fotograferen. Van hieruit vervolgen we de wandeling naar Piazza S.S Annunziata een mooi plein met een prachtig gebouw en standbeelden. Vervolgens is Piazza Duomo aan de beurd, volgens mij het mooiste plein dat ik vandaag tegenkom. Prachtige gebouwen met en een geweldig mooie toren. Ondertussen is de temperatuur op aan het lopen en is het al een graadje of 30 in de schaduw. De wandeling begint al een beetje een kruisweg te worden. Met al wat minder goede moet wordt de Piazza del Signoria gezocht. Het zoeken is geen enkel probleem dankzij de fantastische gps op mijn gsm die me werkelijk zonder moeite naar elke bezienswaardigheid brengt. Na het bezoek aan Piazza del Signoria is de beroemde maar werkelijk overroepen Ponte Vecchio aan de beurd. Vroeger werd deze brug bewoond door slagers en leerlooiers. Omdat deze de rivier Arno te zwaar bevuilden zijn die hier min of meer buiten gevlogen. In de plaats van deze ambachtslieden hebben de juweliers de brug in beslag genomen. Aan beide zijden van de brug staat de juwelierszaken tegen elkaar. Alles van sieraden tot horloges is er te koop. Niet voor de Kees zijn budget.


    Het is 33 graden als ik de steile beklimming aanvang naar Piazzi de ‘Pitti. De wandeling is nu meer en marteling. Mijn voeten branden in mijn schoenen. De pas genezen bleinen die ik een paar dagen geleden heb opgelopen zijn in volle glorie terug aan het komen. Het wandelen is meer strompelen geworden. Maar aangezien opgeven niet mijn sterkste punt is strompel ik naar boven. Ik heb geluk, vandaag is het kasteel of hoe je het gebouw ook wilt noemen gratis te bezichtigen, evenals de bijbehorende grote, wat zeg ik, zeg maar zeer grote tuin. De tuin is zo groot dat het zelfs een naam heeft gekregen Giardino di Boboli.   

    Het gebouw heeft drie verdiepingen met ontelbare kamers die barstens vol met kunstwerken staan. Het eerste wat me opvalt, is dat al de mannelijke beelden verminkt zijn. Waarschijnlijk doordat de maatschappij steeds preutser is geworden zijn in opdracht van god weet wie de penissen van letterlijk alle beelden verwijderd. Het is echt pure verminking van deze kunstwerken. In diverse kamers zijn er prachtige schilderwerken op de plafonds aangebracht. De aankleding van de kamers is zo overweldigend dat het voor mij bijna kitscherig wordt. Na dit cultureel hoogstandje is het tijd voor de luch. Er moeten wat krachten opgedaan worden om de zware beklimming in de tuin te beginnen. Eenmaal op het hoogste punt aangekomen is er een mooi zicht over Firenze.

    Puffend, blazend en stomend begin ik aan de afdaling om terug via de Ponte Vecchio naar het Piazza S.M Novellate gaan. Daar aangekomen wordt ik door en paar jongeren aangesproken, ze werken voor een vereniging die de strijd aan gaat tegen het druggebruik bij jongeren. Ik heb de fut niet om te discussiëren en doneer € 10. Ik krijg zelfs een officieel reçu.

    Het bloed loopt ondertussen uit mijn schoenen, diverse spataders staan op springen, mijn tong is een lap leer ondanks de liters water en ijsjes die al soldaat zijn gemaakt. Mijn broek hangt bijna op mijn enkels van de kilo’s die er af vliegen en mijn knieën doen zeer tot in mijn nek als ik vallend, kruipend en huilend naar de laatste bezienswaardigheid sukkel, het Fortezza da Basso. Gelukkig kan het niet bezocht worden want zo te zien zouden er weer vel trappen moeten worden genomen. Met mijn laatste krachten begin ik aan de 2,5 km naar mijn kamer.

    Na een frisse douche en een goede maaltijd ziet het er allemaal weer veel beter uit. Toch heb ik het voor vandaag wel gezien. Verslag schrijven, mailtjes beantwoorden boekje lezen en slapen.

    Morgen een rit door het mooie Toscane van 330 km. We overnachten in Brescia en zijn dan zowat aan de voet van de Italiaanse Alpen.

    PS

    Er is toch weer een foutje geslopen bij het plaatsen van de foto's. Het ligt aan de warmte of aan de leeftijd of aan de vermoeidheid of aan de concentratie of aan van al die dingen een beetje.



































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg foto's Firenze

    Vervolg













    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    06-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Firenze

    06/06/2015
    Inderdaad met een frisse kop opgestaan. Op tijd gaan slapen en niet te veel gedronken het schilt toch wel. Het ontbijt overgeslagen, om half acht staan we startensklaar en het ontbijt wordt pas geserveerd om kwart over acht. Ik wil weg om voor de grootste hitte aan te komen in Firenze. Terwijl ik het slot van de Tri haal komt de uitbaatster vragen of ik geen ontbijt moet hebben. Ze wil het direct klaar maken. Ik bedank er voor, om kwart voor acht vertrekken we met een temperatuur van 23 graden.

    Met wat moeite en stuurmanskunst door de smalle steile straatjes van Perugia gereden en op weg naar het Lago Trasimeno, en prachtig meer waar ik in het verleden al ben geweest. Mooie herinneringen komen in mij op. Als we hier aan komen neem ik het ontbijt uit mijn noodvoorraad.


    Het volgende meer wat we tegen komen is het Lago di Montedoglio. Tussen deze twee meren rijden we een saai stuk van ongeveer 50 km. Het is de eerste keer, dat het werkelijk saai is. Veel industrie en een kaars rechte baan. De colletjes tot 1.500 m hoogte die we na het saaie gedeelte krijgen maken alles weer goed. Ondertussen zijn we Toscane binnen gereden. Het is er aan te zien, volgens mij toch wel de mooiste provincie van Italië. Mooie glooiende heuvels, talrijke cipressen, druiven en olijfbomen. Toscane heeft een speciale sfeer die ik niet kan beschrijven, het is er heerlijk rijden en je verveeld je geen seconde.


    De middagpauze nemen we op een col waarvan ik de naam niet kan terug vinden. Het is een geliefkoosde stopplaats bij de motorrijders, er staan er een stuk of twintig op de parking. Een heerlijk stuk belegd vers brood en een gekoelde fles water is hier voor een paar euro te krijgen. We maken er een redelijke lange stop van om toch een beetje te bekomen van de hitte. Het is ondertussen 32 graden. Het is wel zweten maar het is zeker geen drukkende laffe warmte zoals bij ons.


    Na de stop rijden we door en mooi landschap rechtstreeks naar Firenze. Het verkeer in de stad valt reuze mee. Ik denk dat er veel binnen blijven voor de hitte want we zitten nu aan 37 graden in de schaduw. Om 15 uur ben ik op de kamer en geniet van en overheerlijke douche.
    Bij deze temperaturen moet er nogal dikwijls van kledij worden gewisseld. Na de douche begin ik dan ook aan de was. Als ik de kleur van het water bekijk is volgens mij de was zeer geslaagd.

    Vanavond dineren in Firenze.
    Morgen staat een bezoek aan de hoogtepunten van Firenze op het programma.































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    05-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Perugia


    05/06/2015
    Laatste avond in Perugia, ik heb het beschaafd bij 1 litertje gehouden, op tijd naar de kamer, inpakken en morgen vertrekken. Het is me hier al bij al 100% mee gevallen.

















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Perugia

    05/06/2015


    Eindelijk weer een goed ontbijt gekregen, en geweldig geslapen. Misschien heeft de drank daar ook wel voor iets tussen gezeten.


    Eerst toch even een rechtzetting over het stadje Perugia. Ik heb er gisteren toch wel te negatief over geschreven. De vermoeidheid en warmte zullen hier wel voor iets tussen zitten. Gisterenavond een andere kant van het stadje ingetrokken, en inderdaad het is stijgen en dalen en trappen lopen maar dit heeft ook en bijzondere charme en mooie vergezichten. En, het was feest in het oude stadsgedeelte. Fantastische orkestjes en straatartiesten zorgden voor een ongelooflijke sfeer. De terrasjes waren goed bezet en het eten heerlijk. Het was dan ook na middernacht wanneer ik goedgemutst aan de beklimming van de zestig treden naar mijn kamer ben begonnen. Het kon me niets meer schelen al waren het honderd treden geweest. De Kees was in hogere sferen.

    Vandaag is het weer bloedheet, om een uur of elf ga ik toch de stad verkennen. Er zijn veel schaduwrijke straatjes en er is een gezellige sfeer. Mijn canderel en tandpasta is op. Na een in een paar winkeltjes te vergeefs gevraagd te hebben naar wat ik nodig heb kreeg is van een winkelier de raad om het in een apotheek te gaan vragen. En inderdaad daar kunnen ze me helpen. Volgens mij niet goedkoop. Voor doosje Aspartaam (400 stuks)en een tube tandpasta betaal ik € 10. Theo vraagt in de commentaren of de Italianen wel gelukkig zijn. Volgens mij valt dit best mee, ze klagen net zo als bij ons ook over de prijzen. Volgens mij af en toe met reden. Benzine € 1,80 tot € 1,95. Volgens de uitbaatster zijn de wasserijen hier verschrikkelijk duur. Ik kan er van mee spreken heb voor die paar onnozele kleren die ik heb laten wassen € 37 betaald. De gewone levensmiddelen zijn ongeveer hetzelfde van prijs als bij ons. Op restaurant gaan is hier een pak goedkoper dan bij ons. Een volledige (goede)maaltijd incl. drank heb je voor en gemiddelde prijs van € 25.

    Vanop het centrale plein van Perugia (waar ook de meeste bedrijvigheid is) heb je mooie zichten over de stad. Toevallig kom ik te weten dat er ondergronds ook nog wat te zien is. Als ik met de roltrap naar beneden ga kom ik in een heerlijke koel ondergronds stadsgedeelte. Het geeft en mooi beeld van er vroeger fantastisch werd gebouwd. Werkelijk prachtige hoge gewelven in ongelooflijk moeilijk metselwerk opgetrokken. Ik loop werkelijk met open mond het metselwerk te bekijken. Ik probeer het zo volledig mogelijk op foto te krijgen maar ik kan de werkelijkheid nauwelijks benaderen. Probeer toch bij het bekijken van de foto’s op de details te letten. In verschillende zalen zijn er tentoonstellingen. En een mooi schilderij krijgt een plaatsje op de blog.

    Om 15 uur geef ik er de brui aan. Ben me er van bewust dat ik zeker niet alles gezien heb wat hier te zien is maar het is weer best vermoeiend aan het worden. Met al mijn gewandel en gesjouw kan ik lunchen (€ 5) en een ijsje (€ 1 per bol) eten zonder dat ik insuline hoef in te spuiten.
    Na de lange siësta schrijf ik het artikel voor de blog en ga me op het gemakje klaar maken om het stadje weer in te trekken. Mijn tafel voor het diner is al gereserveerd, ben benieuwd wat deze avond gaat brengen. Ik heb me voorgenomen om van de drank af te blijven. Maar je weet natuurlijk maar nooit.

    Morgen een ritje van 225 km naar Firenze. We zitten dan in het mooie Toscane.





























    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    04-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Perugia

    04/06/2015
    Na een flinke discussie over de kamerprijs starten we vandaag met een heerlijke temperatuur van 22 graden voor een rustige rit naar Umbrië. Na een lange afdaling komen we in een dal waar we praktisch heel de rit blijven doorrijden. Perfect wegdek vloeiende bochten die uitnodigend uitdagen om eens flink gas te geven. We houden het echter toeristisch en genieten van de mooie omgeving. We blijven op een hoogte rijden tussen 500 en 1000 meter.


    Rond de middag is de temperatuur gestegen tot 34 graden. Er hangen thermometers aan de gevels die zelfs 36 graden aangeven. Nu rij ik doodgraag met een motor, ontelbare keren stoppen om de mooiste foto te maken allemaal geen enkel probleem. Maar als zelfs drie minuten voor een rood licht staan een marteling is dan zie ik het niet meer zitten om nog veel te stoppen voor een foto te trekken.

    Bij deze temperaturen liggen je kloten in het water zoals de aardappeltjes in een pannetje liggen om gekookt te worden. Het zweet gutst vanonder mijn helm en loopt langs mijn kraag over mijn bloedhete rug wat maakt dat mijn hemd door en door nat wordt. De Tri heeft duidelijk geen last van de hitte, hij houdt zich koel door de overtollige bloedhete lucht over mijn voeten te blazen. Ik stop nog enkel bij benzinestations om in de eetgelegenheden die met airco gekoeld worden een beetje terug mens te worden. Liters water worden er verzwolgen. Met pas perfect gestreken hemd hangt als een vod aan mijn lijf en vertoont op de rug diverse witte strepen van het zweten. Hoe mijn onderbroek er uit ziet ga ik niet vertellen, het zou te onsmakelijk worden.

    In de planning van vandaag staat ook een bezoek aan Assisi, een mooi stadje waar ik in het verleden al ben geweest. Ik doe toch nog even de moeite om te stoppen om van uit de verte Assisi op de foto te zetten. Het is echter nog bloedheet als we er aankomen. Ik verrek het dan ook om in mijn motorkleren een tiental trappen te gaan doen. Want zoals elk stadje of dorp is ook dit stadje op een heuvel gebouwd. Ik neem de tijd om in de schaduw een ijsje te nuttigen mijn hemd wat te laten drogen. Met de rapte een paar onnozele foto’s genomen en rijden weer maar. De rijwind brengt weinig soelaas, er staat precies een haardroger op zijn hoogste stand constant in mijn gezicht te blazen.

    Om stipt 15 uur zijn we op onze bestemming. We zitten knal in het centrum van het oude stadsgedeelte van Perugia. Smalle straatjes, veel straatjes waar je niet in mag en een verschrikkelijk parkeerprobleem. De uitbaatster van de B&B vraagt aan een gebuur om zijn auto te verplaatsen zodat ik kan parkeren. Eindelijk kan ik mijn koffer pakken en naar mijn gaan, ondertussen ben ik namelijk al een klein half uurtje ter plaatse en sta te zweten als een paard. Ik sjouw alles naar de derde verdieping waar ik logeer(60 traptreden) en kom halfdood op mijn kamer. Oei, mijn sigaren zitten in een andere koffer, terug 120 treden en dan de douche in. Vakantie is toch ook altijd wel een beetje werken.

    Na de douche even op verkenning (60 treden naar beneden) Natuurlijk ligt Perugia ook op een heuvel. Het bestaat niet dat je een foto kunt maken zonder trappen. Ik heb het dan ook vlug gezien en maak dat ik terug op mijn kamer ben. (60 treden omhoog) Godverdomme, ik heb mijn kettingslot niet op de Tri gelegd. 60 trappen naar beneden en 60 trappen omhoog. Af en toe is vakantie heel hard werken.

    Morgen verblijf ik hier ook nog. Ik weet nog niet goed wat te gaan doen. Het stadje gaan verkennen (puf, puf) Garmien een route laten maken door het mooie Umbrië (puf, puf) of een echte vrije dag nemen en het boek lezen dat ik al veertien dagen mee sleur.

    Het is tijd om een avondmaal te gaan zoeken. Joepie, één keer 60 treden naar beneden en één keer 60 treden naar boven. Kees, jongen toch, blijf toch thuis.



































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (2)
    03-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ovindoli

    03/06/2015
    Na weer een zeer matig ontbijt(het is hier nog erger aan het worden dan in Frankrijk) starten we onder begeleiding van de nimmer aflatende zon aan onze eerste serieuze bergrit. We rijden heel de dag door de Abruzzo een prachtige streek die volgens mij nog niet door de toeristen ontdekt is.


    Al snel zijn we aan de eerste druiven en prachtige zichten. Lang duurt de pret echter niet. Als we half weg in een beklimming zitten komen we aan een wegafsluiting. De weg is hier zwaar beschadigd en er is geen doorkomen aan. Niets te vinden van omleidingsborden ze verwachten waarschijnlijk geen toeristen hier. Het is nochtans een redelijke grote baan waar we op zitten. In de bergen even een omweg maken is niet zo simpel, maar Garmien zal dit probleem voor mij wel even oplossen. Dat ging deze keer niet door. Ze blijft halsstarrig zeggen dat ik deze weg moet volgen. Ik gooi er de route uit en geef opdracht om en nieuwe route te maken. Ook dit had geen succes. Er zit niets anders op dan de goeie ouwerwetse wegenkaart boven te halen. Ben ik even blij dat ik alle detailkaarten van Italië bij heb. Na wat zoeken vind ik een onooglijk klein prutsweggetje (verboden voor vrachtwagens, caravans en mobilhomes) waarlangs ik waarschijnlijk de wegversperring kan mijden. De omleiding kost ons anderhalf uur en een liter of twee zweet om de Tri over dit onooglijke weggetje met weer een slecht wegdek te leiden. Het is bijna niet te geloven maar als we terug op de route komen zijn we geen vijf meter voor de wegversperring (aan de goede kant natuurlijk uitgekomen) Af en toe heb je toch wel een beetje geluk nodig.


    We zitten nu diep in de bergen en dan weet je dat je van alles tegen kunt komen. Maar wat ik nu weer nu plotseling mee maak heb ik nog niet aan de hand gehad. Plots komt er met een rotgang een schaap over de baan gevolgd door de hond van een schaapherder. Het schaap is afgedwaald van de kudde en de hond moet er voor zorgen dat zij terug bij de kudde komt. Volgens mij heeft die hond veel geleerd maar eerst naar links en rechts kijken voordat hij oversteekt was er niet bij. De Kees was weer blij met het abs systeem van de Tri.


    Het volgende dat ik tegenkom is een kudde geiten. Ze zijn een stuk beter opgevoed dan de schapen van daarstraks, netjes gaan ze onder begeleiding van de geitenhoeder aan de kant. Om alle problemen te vermijden zijn er nog twee Heiligen op de foto vereeuwigd. De Heiligste natuurlijk op de voorgrond.


    We rijden door geurende dennenbossen, langs kale bergtoppen en door prachtige ravijnen. Ik kan het allemaal wel vertellen maar de indrukken die ik hier op kan ik onmogelijk beschrijven. Zelfs de foto’s geven maar een beperkt beeld van deze prachtige streek. Ik zou zeggen pak je biezen en verken Italië, en zoek zeker niet de struikelt over de toeristen. Italië heeft veel meer te bieden dan dat.

    Ondanks de omleiding zijn we om 16 uur in het hotel. We logeren op een hoogte van 1.500 m. Het slapen zal geen probleem worden want we zitten midden in de natuur. Kilometers van bewoond gebied. Eindelijk hoef ik eens niet naar eten te gaan zoeken. Het hotel heeft namelijk een restaurant. Vol goede moed ga ik rond half acht naar het restaurant het is nog gesloten, aan de receptie vraag ik wanneer het open gaat. Om zeven uur is krijg ik als antwoord. Maar het is half acht zeg ik en volgens mij is het nog gesloten. Ik word aangekeken als of ik om een kilo goud vraag in plaats van een bord dampende spaghetti. Ik hoor ze denken weer zo’n domme toerist. Mijnheer zegt ze, morgenochtend om zeven uur is er ontbijt. Ach zo zeg ik, en waar kan ik hier dan ergens gaan eten? In het centrum mijnheer. Nu heeft mijnheer net iets te veel gereisd om zich aan een receptie van gelijk welk hotel en in gelijk welke taal op deze manier zich te laten afschepen. Ik heb een godganse dag door de bergen aan het rijden geweest. In ben dan ook absoluut niet van plan om mijn motorkledij terug aan te trekken en in het pikke donker over en onverlichte baan te gaan rijden. Ik ga heel de discussie die er is geweest niet uit leggen.(die gene die mij een beetje kennen kunnen het zich ongeveer wel voorstellen) De foto zegt meer dan woorden.

    Morgen een rit van 240 km naar Perugia de hoofdstad van Umbrië.





































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    02-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Benevento

    02/06/2015


    Mijn perfect gewassen en gestreken kleren zijn precies op het afgesproken uur in het hotel. “ hemden met korte mouwen, 1 hemd met lange mouwen, 1 T shirt, 4 boxer onderbroeken, 2 zakdoeken en twee paar kousen. We maken er een quiz vraag van. Hoeveel betaal je hier voor in Italië?


    Nu nog uit de garage zien te geraken één of andere pipo heeft zijn auto voor de poort geparkeerd. Navraag gedaan bij de gasten, niets opgeleverd. Het is een bewoner van het stadje die dit geflikt heeft. De uitleg aan de receptie is dat het vandaag een vrije dag is in Italië(dag van de Republiek) die inwoner weet dat vandaag de garage niet gebruikt wordt er staat namelijk enkel materiaal in van een bouwbedrijf. Na veel vijven en zessen en nadat het witte voertuig opzij gezet is ga ik onder grote belangstelling een poging wagen. Natuurlijk heb ik er eerst mijn koffers afgehaald. Het val uiteindelijk nog mee, ik heb aan beide kanten ongeveer 5 cm speling. Ik probeer niet te letten op de talrijke goedbedoelde aan wijzingen en rij zo kalm mogelijk de Tri naar buiten. Onder luid applaus geraak ik zonder kleerscheuren de garage uit. Koffers inpakken en afscheid nemen van de twee olijke nieuwe vrienden die in hun nestje zitten te keuvelen en weg zijn we bij een temperatuur van 26 graden.


    Ik kan gerust zonder overdrijving zeggen dat we weer door een grandioze streek rijden. De heuvels zijn kaal en worden volop gebruikt voor de landbouw. Er worden diverse soorten granen geteeld in deze streek. Tientallen roofvogels zweven boven de velden. De route loopt over zeer kleine binnenwegen en jammer genoeg is dat niet te doen wegens het zeer slechte wegdek. Na twintig km is er nog geen verbetering integendeel, met momenten wordt het zelfs gevaarlijk om met een zware toerbuffel die de Tri toch is op deze wegen te rijden. Ik heb er een paar foto’s van gemaakt, het lijkt misschien nog mee te vallen. Ik kan jullie echter verzekeren dat een foto nog iets anders is dan er met een dikke Tri over dit soort wegen te moeten rijden. Aangezien je verstand gebruiken niets kost besluit ik om er de brui aan te geven. Garmien krijgt opdracht om een andere route te maken, de tolwegen en snelwegen worden uitgeschakeld en Garmien heeft binnen de minuut een nieuwe route gevonden die ongeveer dezelfde afstand heeft dan de geplande route. Binnen de kortste keer zitten we op fatsoenlijk wegen en er mag gezegd worden dat ik zeker geen mooiere route zou gemaakt kunnen hebben. I LOVE GARMIEN. Tot mijn spijt maak ik vandaag het eerste slachtoffer op deze reis, er kruipt een slang over de weg die ik onmogelijk kan ontwijken ik rij er dan ook vol met twee wielen over. In mij n spiegel zie ik hem nog kronkelen. Er zijn twee mogelijkheden, of het is een geweldig taai beest en kruipt hij verder of hij is en lekker hapje voor één van de tientallen roofvogels die hier rond zweven. Ik kom het niet te weten aangezien ik geen mogelijkheid om op de smalle baan te keren.


    Na de landbouwstreek worden de heuvels bergjes, we gaan tot een hoogte van 750 m en passeren diverse dorpjes die op de toppen van de bergjes gelegen zijn. Eindelijk heb ik voor de eerste keer in Italië een twintigtal koeien in de wei zien staan. En dan, zullen jullie denken, wel zo’n dingen beginnen op te vallen als je al dagen alleen op een motor onderweg bent. Belangrijk is het niet, ik vermeld het maar om de sfeer van het solo reizen een beetje weer te geven.


    Rond 14 uur beginnen er zich buien te vormen, de weersvoorspelling heeft in de namiddag onweersbuien voorspeld. Die blijken dus uit te komen. Het verleden heeft me geleerd dat als er ergens in de omtrek van 200 km een bui is dat deze gegarandeerd op de Kees zijn kop tot ontlading komt. Er is nog 90 km te rijden en ik zet me al schrap voor wat gaat komen. Geen foto’s meer, de Tri fors de sporen geven, wel met de nodige ruimte en zeker niet op het scherp van de snede gaan rijden, verstand gebruiken, het blijft belangrijk onderweg. Maar, het is bijna ongelooflijk ik rij mooi rond de bui. Hoe is het mogelijk dacht ik, ik ruik de regen en kom er van zonder één spatje. Het venijn zit zoals al dikwijls is gebleken ook hier in de staart. Mijn gedachten zijn nog niet koud of het begint me daar te gieten dat het niet mooi meer is. Nu die regen tot daar toe, dat ben ik onderhand wel gewend, het grootste probleem bij een dergelijk plensbui is dat het wegdek echt spiegelglad wordt. De snelheid wordt dan ook drastisch naar beneden gehaald. Gelukkig is na een minuut of vijf het leed weeral geleden, het wegdek is nog wel wat nat maar ook daar komt stilletjes aan een einde aan.


    Stipt om 15 uur zijn we in onze B&B in Benevento. De Tri krijgt een prachtige afgesloten parking en de Kees en zeer degelijke mooi kamer. Het is prachtig weer en trek dan ook het stadje in. In het centrum kun je over de koppen lopen. Snel zoek ik dan ook de smalle steegjes op.


    Morgen een rit van 255 km naar Celano. We rijden door drie grote parken; Parco Regionale de Matere, Parco Nazionale d’Ambruzzo en het Parco Regionale Sinerte-Velino.

    Ik weet dat er een foto dubbel op staat. Aangezien ik ferm aan het klooien ben met het internet zal het vandaag niet gewijzigd worden. Ooit msschien nog wel.





































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    01-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezoek Matera

    01/06/2015
    Vandaag de verkenning van Matera. Een stadje met een zeer eigenaardige constructie. Om meer te weten te komen over de  geschiedenis en de opbouw van het stadje verwijs ik graag naar het internet. Ik mag ook wel eens lui zijn he.


    Toch maar een stevig ontbijt genomen want het gaat volgens mij een redelijk karwei worden om de hellingen en trappen te nemen. De korte broek aan en weg ben ik, insulinespuit neem ik niet mee. Ten eerste gaat de insuline te warm worden en ten tweede denk ik dat ik eerder suiker nodig zal hebben dan insuline. Natuurlijk gaat mijn materiaal om de suiker in mijn bloed te controleren wel mee zodat ik regelmatig kan meten of alles in orde is.


    Het is al behoorlijk warm wanneer ik vertrek. En gezwind neem ik dan ook de hindernissen. Ik probeer zo veel mogelijk plekjes te fotograferen waar ik niet struikel over de toeristen.


    Rond de middag is het werkelijk bloedheet geworden, van gezwindheid is niet veel sprake meer. Het kost me bloed zweet en tranen om op het hoogste punt van het stadje te geraken. Nu zullen jullie denken, amai hij heeft nog al wat over voor de blog. Dat is eigenlijk wel zo maar had ik niet in het nieuwe stadsgedeelte moeten zijn dan had de blog van mijn part ferm de boom in gekund en was ik beneden gebleven. Maar ik moet er naar toe omdat ik met een chronisch gebrek aan euro’s zit. Aangezien in het oude gedeelte niets van banken of geldautomaten te vinden is ben ik dan toch maar naar boven geklauterd.

    Hijgend, puffend, zwetend en enkele jaren ouder geworden ben ik er geraakt. Op het eerste het beste terras in de schaduw neergeploft om er het eerste uur niet meer af te komen.

    Desondanks is het hier prachtig wandelen, als je geen zin hebt in al die trappen en beklimmingen kun je je laten voeren door speciale voertuigjes die hier rond rijden. de beschrijvingen in de diverse reisgidsen over dit stadje zijn nu een niet overdreven. Neem het van mij aan het is een echte aanrader. Ook het hotel Il Belvedere www.hotelbelvedere.matera.it is zeker de moete waard.


    Morgen rijden we verder naar Benevento, we beginnen dan terug naar het noorden te rijden. De bedoeling was dat we de afstand van 285 km binnendoor zouden rijden. Maar ik heb vandaag pas mijn wasgoed af kunnen geven en ik heb mijn kleren morgen terug om tien uur. Daar ik de Italianen onderhand al een beetje begin te kennen zal ik waarschijnlijk blij moeten zijn dat ik om een uur of elf mijn kleren zal hebben.

    We zien morgenochtend wel wat het wordt.

    De foto's zijn niet in de juiste volgorde op de blog verschenen. Ik probeer om dit in orde te krijgen.





































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg foto's

    Vervolg.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    31-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Matera

    31/05/2015
    We zijn weer vertrokken, deze keer na een toch wel zeer matig ontbijt. Zodra we Cosenza uit zijn wat geen enkel probleem was dankzij de deskundige begeleiding van mijn allerliefste Garmien rijden we het Nationale park van Pollino in. De stilte is heerlijk en kilometers aan een stuk kom ik geen levende ziel tegen. Prachtig bochtenwerk maar jammer genoeg een miserabel wegdek. Op sommige stukken is het gewoonweg de naam wegdek niet waardig. Putten van 20 cm diep en verschrikkelijke sporen in de bochten zijn schering en inslag. Het is opletten geblazen, ik kan toch niet voorkomen dat de Tri regelmatig flinke tikken krijgt. We doen het kalm aan genieten met volle teugen van de vele mooie vergezichten. Er hangt en heerlijke geur in de bergen van de volop bloeiende gele brem. We hebben geen zon, wat jammer is voor de foto’s maar toch en temperatuur van 22 graden. Boven de duizend meter houden we nog altijd een temperatuur van 17 graden. Mooie temperaturen om een dagje motor te rijden.


    Valt er zo al eens iets te beleven als je een hele dag op die motor zit zullen er zich afvragen. Ik zou denken van wel. Een kleine greep uit de dagelijkse beslommeringen; Katten die plotseling op het laatste nippertje de baan oversteken, blaffende, grommende bijtende half verwilderde honden die uit de berm komen gesprongen, een dikke insect die zich te pletter vliegt tegen mijn neus plus de verschrikkelijke stukken wegdek. Maar een meneertje dat met zijn Fiat Panda spant toch wel de kroon vandaag. Waarschijnlijk voorbij zijn favoriete restaurantje gereden en aangezien er hier toch geen kat rijdt zal hij gedacht hebben wist hij niet beter dan achteruit door een blinde bocht te komen. De Kees snort de bocht in en ziet die onnozelaar op zijn gemakje achteruit komen tuffen. Al goed dat ik aan matige snelheid aan het bollen was zodat ik hem nog tamelijk gemakkelijk kon ontwijken.


    Na 180 km en ongeveer twee duizend bochten hebben we het park gehad. Zeker de moeite al zijn er af en lange stukken die we door bossen rijden zodat er van vergezichten niet veel te zien is.

    We draaien een op een mooie verbindingsweg met fantastisch asfalt en heerlijke bochten. Op deze weg kan ik het niet laten om de paarden los te laten. De Tri heeft er ook duidelijk zin in en een tiental minuten knallen we er lustig op los. We kunnen wat rijwind gebruiken want ondertussen is het een graadje of zevenentwintig.

    We zijn in een heel andere streek terecht gekomen, de bergen zijn anders van kleur en er is veel minder begroeiing. Er wordt hier ook veel meer fruit geteeld, voornamelijk kersen, olijven en pruimen. Over olijven gesproken, er staan hier zeker zoveel olijfbomen als dat er in Frankrijk druivenstokken staan.

    Om 14u45 komen we in het werkelijk prachtige Matera aan.

    Morgen gaan we dit stadje van kop tot teen verkennen.

































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Cosenza

    30/05/2015

    Wakker worden van de zonnestralen die in je gezicht schijnen. Wat kan een mens nog meer wensen die met een motor onderweg is. Om acht uur is het 20 graden, er staat een mooie rit op het programma. Vandaag rijden we het grootste deel van de rit nog langs de kust. De laatste dertig km gaan we de bergen in. Na een matig ontbijt starten we volle goede moed aan een ritje van 200 km. En wat voor een rit, vanaf de eerste meter is het genieten en dit tot werkelijk de allerlaatste meter. Prachtige stadjes goed onderhouden gebouwen en nog steeds mooie vergezichten. De dorpjes en stadjes liggen als regendruppels verspreid in de bergen. Altijd is de diepblauw gekleurde zee wel in beeld en het wegdek is perfect. Geen honderd meter zonder een bocht. Ik heb vandaag mijn helmcamera nog eens geïnstalleerd, het resultaat valt geweldig mee.

    Het valt op dat ik in deze mooie toeristische streek nog geen enkele buitenlandse nummerplaat ben tegengekomen. Er wordt ook niets in het Engels aangegeven en de tientallen motorijders en mobilhomes die ik tegenkom hebben allemaal een Italiaanse nummerplaat. De eerste sigarenstop is in mooi dal met een prachtige brug. Na de stop rijden we over de kleinere binnenwegen, het wegdek is hier en daar van mindere kwaliteit en zeer smal maar het voordeel is dat er minder verkeer is en dat we eens iets anders zien. Bijvoorbeeld een slang van een kleine vijftig cm die (ik denk een adder) over de weg kronkelt. Het beest blijft natuurlijk niet liggen wachten tot ik mijn fototoestel heb bovengehaald, jullie zullen me dan ook op mijn woord moeten geloven.

    Tot gisteren was ik nog redelijk negatief over Italië. Vuil, slechte wegen, armoede enz. Niets van dit alles vandaag. Het is hier gewoonweg prachtig. Aan te bevelen voor elke motorijder die graag door een mooi en bochtig decor rijdt. Neem de Michelin kaart 564 regional Italië. Neem de kustroute van Marina di Ascea naar Paola, je passeert fantastische stadjes zoals Praia a Mare, Scalea met de Capo Scalea, Diamante enz. Af en toe de hoofdweg verlaten om een dergelijk stadje te bezoeken. Als je er door rijdt rij je pal naast de zee en automatisch kom je terug op de hoofdweg er is geen andere mogelijkheid. Verkeerd rijden is onmogelijk. In Paola verlaten we de zee om nog dertig km door de bergen naar Cosenza te rijden. Hier best geen zonnebril opzetten er zijn nogal wat tunnels die onverlicht zijn. Zelfs zonder zonnebril verrast het zeker als er nog een bocht in ligt. Aan zee hadden we een heerlijk temperatuur van 23 graden, dankzij het verfrissende zeebriesje. Als we op 700 m zitten is het nog 17 graden, zodra we in een dal komen waar we natuurlijk het afkoelend zeebriesje niet meer hebben loopt de temperatuur vlot op tot een graadje of dertig.

    Cosenza is een redelijk grote stad. Het verschil tussen het nieuwe en het oude gedeelte is aanmerkelijk. Het oude gedeelte ligt op een heuvel en bestaat uit talrijke nauwe straatjes. Hier toch weer meer vuil op het voetpad en in de goten. En zoals ik overal al gezien heb hangt ook hier de was op de balkons te drogen. Geen internet vandaag het enige minpuntje van de zeer verzorgde kamer die ik hier heb. Morgen een tamelijke zware rit van 280 km.

    We rijden dwars door het Parco Nazionale del Pollino om te overnachten in Matera. Volgens de reisgids een bijzonder stadje. Ben benieuwd, we verblijven er twee dagen.































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    29-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gastenboek

    Voordat jullie denken wat voor een onnbeleefde vlegel is die Kees, hij reageert niet op de berichten die we schrijven in het gastenboek. De reden is dat ik niet kan reageren op berichten die in het gastenboek geplaatst worden. Ik kan ze enkel verwijderen en dat doe ik natuurlijk niet. 

    Indien jullie een antwoord verwachten moeten de berichten onder reageer geschreven worden of onder mail mij.

    Bedankt voor uw aandacht.

    Kees

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marina di Ascea

    29/05/2015

    Vandaag weg uit Napels. Ik zou bijna zeggen gelukkig. Zelfs in Syrië, Jordanië of Egypte heb ik niet zo een vuile gore vieze stad meegemaakt. Volgens mij houden de gemiddelde toeristen de mythe van Napels in stand omdat ze niet willen toegeven dat ze een verschrikkelijk citytrip naar Napels hebben gemaakt. Vandaag met de Tri door de buitenwijken van Napels gereden, verschrikkelijke, krottenwijken en armoede gezien. Anderhalf uur gereden en dertig op de teller. Na die dertig km heb ik een zicht op de zo beroemde baai van Napels. De foto’s laten zien dat ook die baai redelijk overdreven wordt beschreven in de reisgidsen. De Tri ziet voor de eerste keer een palmboom en moet er absoluut mee op de foto voordat hij een meter verder wilt rijden. Na die dertig km krijg ik een fantastische route voor de wielen geschoven. Links van mij de bergen en rechts de zee die hier werkelijk een mooie diepblauwe kleur heeft. De bergen lopen tot in de zee. We rijden constant op een hoogte van 3OO m tot 500 m boven de zeespiegel. Het ene werkelijk prachtige vergezicht na het andere volgen elkaar op. Echt fantastisch. Natuurlijk hebben deze vergezichten een prijs. Elke toerist met een auto, fiets, motor of bus rijdt op deze smalle bochtig weg. Het gevolg is natuurlijk constant verkeersopstoppingen. Vooral de talrijke bussen houden het verkeer op. Het gevolg is dan ook dat ik over een afstand van 200 km zes uur constant op de Tri heb gezeten om op de plaats van mijn bestemming te komen. Gemiddelde snelheid ongeveer 30 km per uur en de concentratie geen seconde verliezen.

    Na Salerno wat een tamelijke grote havenstad is wordt het verkeer een stuk minder. Hier is de toeristische route ten einde. De bergen zijn hier even gedaan en van toerisme is geen sprake meer. Het is te zien aan de dorpjes er ligt weer meer vuil op de straten, de wegen zijn hier belabberd en de armoede is goed zichtbaar. Ook verschijnen er talrijke prostituees in het straatbeeld. Ik denk dat de gemiddelde huis tuin en keuken toerist absoluut een verkeerd beeld heeft van Italië. Zodra je van de toeristische routes afwijkt, is er werkelijk schrijnende armoede. Als we de bergen weer intrekken(we rijden nog altijd langs de kust) word het weer gezelliger en is alle weer beter onderhouden. Van prostitutie is geen sprake meer en ik denk dat het in het seizoen hier redelijk druk kan zijn.

    Om 16 uur komen we in Marina di Ascea aan waar we overnachten in hotel Venere. Na een heerlijke douche een mooie wandeling gemaakt door het gezellig rustig dorpje. De stilte is een waar genoegen na drie dagen Napels. Ik kan er zelfs de koekoek hoeren koekoeken. (wat zou hij anders doen) de mooie promenade en het strand heb ik bij alleen voor mezelf. Aan de gevels is te zien dat we in een keramiek streek zitten. De streekwijn is uitzonderlijk goed van smaak maar een halve liter is voor de Kees toch wel iets te veel. Hij zal zeer waarschijnlijk uitstekend slapen.

    Morgen naar Cosenza weer een ritje van 200 km.































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    28-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pompeji

    28/05/2015

    Vandaag ga ik het toch een beetje rustiger aan doen. Ik wil te veel zien en beleven op en te korte tijd, dat is net iets te vermoeiend. Ben nog vijftien dagen onderweg en begin nu de vermoeidheid al te voelen. Of het aan mijn leeftijd ligt of aan de handvol pillen die ik elke dag moet slikken maakt niet uit. Ik moet er gewoon rekening mee proberen te houden. De plannen zijn dus veranderd, in plaats van de Vesuvius en Pompeji te gaan bezoeken laat ik de Vesuvius voor wat het is en ga ik op mijn gemakje Pompeji bezoeken.

    Ik weet dat er een soort toeristenbus vertrekt om 11 uur. Om 10u45 ga ik een ticket kopen. Oei, paniek bij het al wat oudere heertje aan het loket. Hij moet allerlei gegevens in de computer brengen en is bang dat ik niet op tijd aan de halte zal staan. Het valt allemaal best mee en om 10u55 sta ik aan de halte gelegen aan het centraal station. Om 11u 05 komt het oude heertje me vertellen dat er een vertraging is van een dertig tal minuten. Geen probleem ik ga in het stationsgebouw een cappuccino drinken. Om 11u30 sta ik weer aan de halte. De bus komt om 12u15. Italiaanse organisatie. Er zitten nog twee personen (Nederlanders) op de bus die wel de Vesuvius en Pompeji gaan doen. Toch een toer van ongeveer zes uren. Binnen twintig minuten wordt ik in Pompeji afgezet met de mededeling dat ik om 14 uur of om 15 uur terug aan de halte moet staan.

    Ticket gekocht voor de site van Pompeji en weg ben ik. Ik ga hier heel de interessante geschiedenis van Pompeji niet uit leggen de meesten kennen die waarschijnlijk en anders is er genoeg informatie te vinden op het internet. Het moet vroeger een grote stad geweest zijn want de site is immens groot. Als je elk hoekje en kantje wil zien heb je volgens mij een volledige dag nodig. Ik hou het bij de voornaamste bezienswaardigheden en daar heb ik mijn handen nog aan vol om deze gezien te hebben voor 15 uur. Het weer is redelijk maar er is wel zware bewolking. Het is volgens mij absoluut de moeite waard om deze site te bezoeken. Indrukwekkend zijn de geraamten die in allerlei houdingen versteend zijn teruggevonden Er staan veel informatieborden en je kunt je goed voorstellen wat een ravage de Vesuvius hier heeft aangebracht. De vulkaan staat dan ook voordurend op de achtergrond van de site. Van op een heuvel kun je goed de structuren van de oude stad herkennen en valt het ook op hoe groot die stad moet zijn geweest. Ook heb je een mooi zicht op het nieuwe Pompeji dat praktisch tegen het oude Pompeji is heropgebouwd.

    De bus van 14 uur heb ik natuurlijk niet gehaald. Om 14u45 ben ik echter terug op de afgesproken plaats. Ik snuffel wat rond in de talloze souvenirwinkeltjes en drink nog een cappuccino. Om 15u15 nog geen bus, wel komt er een dame me vertellen dat er een twintig tal minuten vertraging is. Om en lang verhaal kort te maken, die bus komt om 16u15 aan getuft. De twee Nederlanders zitten er ook op, ze moeten morgen terug naar Pompeji door omstandigheden zijn ze heel de middag onderweg geweest naar de Vesuvius.

    Ik heb Napels gezien en goed gekeken want hier kom ik nimmer nog terug.

    Morgen een rit over hopelijk mooie binnenwegen (220 km) langs de kust naar Marina di Ascea.





































    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (1)
    27-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Napels verkennen

    27/05/2015

    Heel goed geslapen, een fantastisch ontbijt met veel vers fruit een blauwe hemel en niet te veel last van mijn been. Een mens zou voor minder naar Napels rijden. Als ik op het terras kom waar het ontbijt wordt geserveerd wordt ik er op attent gemaakt om kettingje dat ik rond mijn nek draag voor de veiligheid af te doen en in mijn kamer te laten liggen. Ik kijk haar ongelovig aan en vraag of dit een grapje is. Ze meent het echt en staat er zelfs op haar goede raad op te volgen. Gisteren werd ik er ook op en soort gelijk feit gewezen. Mijn motor staat op een bewaakte parking maar ik moest er toch de koffers af halen omdat ze er niet voor in konden staan dat na drie dagen parkeren de koffers er niet afgehaald zouden zijn.

    Napels verkennen met de Hop On-Hop Off dat is dus niet zo simpel. In alle Europese steden steden waar ik al geweest ben staan ze op elke hoek van de straat tickets te verkopen voor de bekende rode bussen van Hop On-Hop Off. In Napels niet, volgens de lieve dame aan de receptie van het hotel kun je de tickets kopen in de tabakswinkels. In elk winkeltje, ik heb er een stuk of tien gedaan kijken ze me aan als of ik van Mars kom als ik om tickets vraag. Ze hebben nog nooit van een Hop Onn gehoord. Ik probeer het uit te leggen dat het bussen zijn voor sightseeing, nu horen ze het helemaal in Keulen donderen. Het is prachtig weer dus blijf ik maar een beetje door de stad wandelen. In de smalle meestal vuile straatjes hangt overal de was buiten. Het centraal station heeft een merkwaardig dak maar wel een mooie constructie In veel straatjes staat het vol met kraampjes waarin ze van alles en nog wat verkopen.

    Na een paar uur te hebben rond gedalkt in deze grote maar toch wel drukke vieze lawaaierige stad die propvol met stapvoets en stilstaand verkeer te maken heeft wil ik toch wel werk gaan maken van mijn tickets. Met behulp van de gps om mijn gsm ga ik terug naar het hotel. Daar aangekomen weet iemand mij te vertellen dat je enkel tickets kunt kopen waar de bussen starten. Ik moet op Piaza Municipio zijn. Hij raadt me aan om de metro te nemen omdat het nogal ver van hier is. Aangezien ik de metro niet zie zitten ga ik weer aan de wandel. Gen half uur later, gietende regen. Als paddenstoelen uit de grond komen de parapluverkopers op straat. Het doet me denken aan de periode dat ik in Istanbul ben geweest. Daar ook gietende regen daarom ook dat ik weet dat de paraplu’s die op straat verkocht totaal niets waard zijn. Als de regen wat geminderd is wandel ik verder, om de honderd meter wordt er gevraagd of ik een paraplu moet hebben. Neen, dank u.

    Als ik eindelijk op de Piaza Municipia ben aanbeland kom ik dan toch bij een kraam van de Hop on bussen. Een vriendelijke dame legt me uit dat ik beter morgen de tickets koop. De bus die nu nog vertrekt rijdt zijn laatste rit voor vandaag. Een flinke wandeling terug naar het hotel kan er nog wel bij. Op mijn kamer aangekomen(met bleinen op mijn voeten tot aan mijn knieën) bekijk ik de map waar de routes van de bussen op staan en kom ik tot de conclusie dat ik vandaag veel van die routes heb gezien. Trouwens die bussen staan meer stil in de opstoppingen dan dat ze rijden.

    Napels, het eten is er heerlijk de ijsjes niet te overtreffen maar ik heb het wel gezien. Napels zien en sterven is volgens mij zeer sterk overdreven.

    Morgen de stad uit voor een bezoek aan Pompeji en de Vesuvius.

























    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:2015 09 Italie
    >> Reageer (2)


    Categorieën
  • 2000 01 Dagtrips met de motor (4)
  • 2013 02 De Baltische Staten (17)
  • 2013 03 De Moezel van bron tot in de Rijn (3)
  • 2013 04 Weekend Moezel (1)
  • 2013 05 Donau van bron tot monding (93)
  • 2014 06 Frankrijk (17)
  • 2014 07 Noorwegen Lofoten en Vesteralen (28)
  • 2014 08 Rond de Zwarte Zee (56)
  • 2015 09 Italie (25)
  • 2015 10 Rusland (33)
  • 2016 11 Schotland (11)
  • 2016 12 Weekend Engeland (1)
  • 2016 13 The Wild Atlantic Way in Ierland (18)
  • 2016 14 Loire van bron tot monding (13)
  • 2017 15 Rondreis door Marokko (47)
  • 2017 16 Rondreis Balkanlanden (27)
  • 2017 17 Italie Stelvio (9)
  • 2018 018 Croatie-Griekse eilanden en Albanie (20)
  • 2019 019 Elbe van bron tot monding (9)
  • 2019 20 Naar het zuiden van Frankrijk (22)

  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Laatste commentaren
  • brug (Armin)
        op Albi-Mente deel1
  • Onaangenaam (Ludwina)
        op Essen-Soissons
  • foto's (Maria Van Ginderen)
        op Aankomst bron van de Elbe
  • Thuis (Ludwina)
        op Aankomst bron van de Elbe
  • Verlof (Ludwina)
        op Overnachting in Worlitz
  • Wel grappig... (theo)
        op Aankomst in Dresden
  • Kilometers (Ludwina)
        op Spindleruv Mlyn
  • Begin (Ludwina)
        op Stolberg
  • Zeker vol houden (Kees)
        op Debar in Macedonie
  • Allé mannen... (Lieve)
        op Debar in Macedonie
  • oogjes (Jeanine en Walter)
        op Trikala Griekenland
  • varen (Jeanine en Walter)
        op Patras
  • foutje (Ludwina)
        op Miserie op het eiland Paxos
  • Eiland (Ludwina)
        op Miserie op het eiland Paxos
  • Goedemiddag! (Lieve)
        op Petrovac in Montenegro
  • Houten kop (Ludwina)
        op Cres
  • Paniek (Ludwina)
        op We zijn vertrokken
  • Mooi (Ludwina)
        op Kaart
  • Awel (Kees)
        op Rit Livigno-Solden via Stelvio
  • Awel (Ludwina)
        op Rit Livigno-Solden via Stelvio

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!